Το τουρκολιβυκό μνημόνιο ήταν μόνο η αρχή: Η Άγκυρα προσφέρει σε όλους «κομμάτια» της ελληνικής υφαλοκρηπίδας

Στην Ελλάδα ανέκαθεν το ελληνικό πολιτικό σύστημα είχε πρόβλημα να κατανοήσει πως στις άλλες χώρες δρουν με βάση και αποκλειστικά τα συμφέροντά τους ενώ στην χώρα μας πάντοτε προωθούνταν τα συμφέροντα των «συμμάχων» με την ελπίδα έτσι ότι θα προωθηθούν στο τέλος τα ελληνικά συμφέροντα.

Αυτό στην πράξη αποδείχτηκε ολότελα λανθασμένο και κόστισε στην χώρα όχι μόνο γεωστρατηγικές ήττες αλλά και δύο εθνικές καταστροφές όπως στην Μικρά Ασία το 1922 και στην Κύπρο το 1974.

Τώρα στην Αθήνα υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι έχει δημιουργηθεί ένας συμμαχικός άξονας μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Ιταλίας-Αιγύπτου και Γαλλίας, ο οποίος θα στηρίζεται σε κοινές αξίες περί Διεθνούς Δικαίου, σε έντονους φιλικούς δεσμούς και κοινά συμφέροντα.

Όμως το Διεθνές Δίκαιο ξεχνιέται όταν υπάρχει το κέρδος, οι «φιλίες» μεταξύ κρατών «σπάνε» μόλις υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων και τα ίδια τα συμφέροντα αλλάζουν πολύ γρήγορα και για αυτό παύουν να είναι κοινά.

Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη το γεγονός αυτό προχώρησε στην υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου με το φιλοτουρκικό καθεστώς της Τρίπολης με βάση το οποίο μαζί με την Λιβύη (το 5% της Λιβύης) αρπάζουν ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η υπογραφή αυτή δεν έγινε με βάση κάποιο συναισθηματικό κίνητρο για να μας «την πουν» και για να μας «πικάρουν».

Ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού και ήταν όχι μόνο η αρχή, αλλά και η συμφωνία πρότυπο με βάση την οποία η Άγκυρα επιδιώκει και την σύναψη άλλων μνημονίων με άλλες χώρες της Α.Μεσογείου στις οποίες θα ρίξει το «δόλωμα» της απόδοσης σε αυτές μεγαλύτερων θαλάσσιων περιοχών.

Δηλαδή επιχειρεί να δημιουργήσει «τετελεσμένα» και έχει ήδη σχεδιάσει, όχι να τα δεχτούμε εμείς αλλά να τα νομιμοποιήσουν οι άλλοι!

Εμείς στην αρχή ως γνήσιοι «συννεφοπουλίτες» που πέφτουν από τα «σύννεφα» δεν θέλαμε ούτε να το πιστέψουμε, γιατί λέγαμε, «μπα… αποκλείεται, έχουμε φτιάξει και γαμώ τις φιλίες στην Μεσόγειο» έλα όμως που εν τέλει δεν είναι έτσι.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν σε συνομιλία που είχε με δημοσιογράφους επιστρέφοντας από το Βερολίνο, αναφέρθηκε σε επαφές με την Ιταλία για πραγματοποίηση γεώτρησης ανοιχτά της Λιβύης.

«Αυτή τη στιγμή η Ιταλία είναι σε διαπραγματεύσεις μαζί μας στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Λιβύη προκειμένου να πραγματοποιήσουμε γεώτρηση», ισχυρίστηκε ο Ερντογάν συμπληρώνοντας πως κάτι τέτοιο «θα τρελάνει την Ελλάδα».

Η Ιταλία για μια ημέρα έκανε πως… δεν άκουσε και μετά προχώρησε σε μια ανακοίνωση που εμείς αν ήμασταν ελληνικό ΥΠΕΞ δεν θα νιώθαμε και πολύ ασφαλείς.

Καταρχήν διέψευσε το υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας τις φήμες που πυροδότησαν οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περί διαπραγμάτευσης μεταξύ Ρώμης και Άγκυρας με στόχο την κοινή εκμετάλλευση των πετρελαϊκών πόρων, στα ανοικτά της Λιβύης.

«Οι φήμες που κυκλοφόρησαν στον Τύπο σύμφωνα με τις οποίες η Ιταλία φέρεται να διαπραγματεύεται με την Τουρκία με στόχο την εκμετάλλευση των πετρελαϊκών πόρων, στα ανοικτά της Λιβύης, στο πλαίσιο του πρόσφατου μνημονίου συνεργασίας της ‘Αγκυρας με την Τρίπολη για την οριοθέτηση των υφαλοκρηπίδων, στερούνται βάσης» τονίζει το ιταλικό υπουργείο Εξωτερικών.

Μετά όμως το «σέρβιρε» πολύ ωραία βάζοντας την Τουρκία στο «κάδρο» με το «γάντι»

«Αυτό που η Ιταλία υποστηρίζει εδώ και καιρό είναι ότι η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην Μεσόγειο θα έπρεπε να ιδωθεί ως μια ευκαιρία που πρέπει να αδράξει κανείς, μέσω της συνεργασίας όλων των παράκτιων χωρών», προσθέτει η ανακοίνωση.

«Αυτό απαιτεί, μεταξύ των άλλων, η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών να πραγματοποιηθεί διαμέσου διαπραγμάτευσης μεταξύ των ενδιαφερόμενων πλευρών. Είναι η θέση που εκφράσαμε τους τελευταίους μήνες, στις τουρκικές αρχές, σε όλες τις συναντήσεις μας», καταλήγει το ιταλικό ΥΠΕΞ.

Τι είπαν οι Ιταλοί; Συνεργασία όλων άρα και της Τουρκίας και οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών κατόπιν διαπραγμάτευσης που σημαίνει όχι με βάση το Διεθνές Δίκαιο διότι τότε δεν υπάρχει διαπραγμάτευση αλλά με βάση την αρχή της «ευθυδικίας» δηλαδή, «προσωπικές κρατικές διαπραγματεύσεις» από το μηδέν.

Να θυμήσουμε πως πριν μερικούς μήνες και το Ισραήλ και η Αίγυπτος είχαν δείξει κάποιους «δισταγμούς» ως προς την πορεία που θέλουν να ακολουθήσουν έναντι της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Τελικά το Ισραήλ υπέγραψε για τον αγωγό EastMed ενώ η Αίγυπτος ανέβασε την ρητορική της κατά της Τουρκίας λόγω Λιβύης. Πάντως ακόμα δεν έχει αποφασίσει να ξεκινήσει με την Ελλάδα την οριοθέτηση ΑΟΖ και αυτό κάτι λέει.

Τελικός στόχος της Άγκυρας είναι η αποδόμηση των όποιων συμμαχιών της Αθήνας, η πλήρης απομόνωσή της και εν τέλει η αρπαγή του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής υφαλοκρηπίδας όχι μόνο από την Άγκυρα αλλά και από άλλες χώρες ώστε να καταφέρει έτσι την «νομιμοποίηση» των τουρκικών παράνομων επιθετικών ενεργειών.

Ο σχεδιασμός είναι μακιαβελικός, αρκούντως σατανικός όπως ακριβώς ταιριάζει στην τουρκική διπλωματία. Η Άγκυρα επιδιώκει να «σπάσει» τις συμμαχίες της Ελλάδας με την πιο αρχαία μέθοδο: Την ικανοποίηση του ενστίκτου του «φιλοτομαρισμού» που πάντα είναι ισχυρότερος από την όποια έννοια του Διεθνούς Δικαίου.

Η Τουρκία θέλει να χωρίσει το σύνολο της θαλάσσιας περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου μεταξύ της ίδιας και των γύρω χωρών κινούμενη στη βάση της συμφωνίας που έκανε με τη Λιβύη χωρίζοντας τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των δύο χωρών αναφέρει ο κυπριακός Φιλελεύθερος.

Η Τουρκία θέλει να προχωρήσει σε κάτι ανάλογο με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Προβάλλοντας τους ως δέλεαρ ότι θα εξασφαλίσουν περισσότερες περιοχές με ενεργειακά αποθέματα και ως εκ τούτου θα έχουν μεγαλύτερα έσοδα.

Μη γελιόμαστε, ο Ερντογάν δεν λέει ψέματα, παρασκηνιακά όντως έχει κάνει δελεαστικές προτάσεις σε όποιον δεν μιλάει τουρκικά και για αυτό όλοι διπλωματικά αποφεύγουν να απαντήσουν ευθέως γιατί ξέρουν πως αν τον προκαλέσουν θα τους «δώσει» στεγνά και είναι σίγουρο ότι θα το κάνει αυτό.

Στην πραγματικότητα περισσότερο από το να γίνει η Τουρκία χώρα εξαγωγής υδρογονανθράκων, τον ενδιαφέρει να μην γίνει η Ελλάδα.

Θέλει την Ελλάδα να μείνει στην κατάσταση «συρσίματος» που βρίσκεται τα τελευταία 10 χρόνια. Αν παραμείνει σε αυτή την «φάση» η «εντροπία» απλά θα κάνει τα υπόλοιπα.

Η Τουρκία θα «φουσκώνει» και η Ελλάδα απλώς θα «εξαφανιστεί» μέσα σε γεωπολιτικές «μπουρμπουλήθρες»

Αν υπάρχει κάτι που διευκολύνει την Αθήνα στο να επιβιώσει είναι ότι Αίγυπτος και Ισραήλ δεν συμπαθούν τον Ερντογάν και κυρίως δεν τον εμπιστεύονται λόγω της σύνδεσής του με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Αν ήταν άλλος στην εξουσία, πολύ αμφιβάλουμε ότι θα μας μιλούσε κανείς…