Μύθοι και διαψεύσεις στον κόσμο του Ρετζέπ: Με παρακάλια, καλοπιάσματα δεν ασκείται πολιτική

Μύθοι και πραγματικότητες σε ένα σκηνικό άκρως ρευστό αλλά και επικίνδυνο. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ξεφύγει προ πολλού. Επιθετικός και απειλητικός εφαρμόζει τη διαχρονική τουρκική επεκτατική πολιτική σε βάρος της Κύπρου, της Ελλάδος, της Λιβύης, της Συρίας, των Κούρδων. Δεν φαίνεται δε να επηρεάζεται από τις αντιδράσεις, καθώς επί της ουσίας δεν τον αγγίζουν.

Στην αντίπερα όχθη έκδηλη είναι η ανησυχία σε βαθμό πανικού. Τα φοβικά σύνδρομα που μονίμως εκπέμπονται από Αθήνα και Λευκωσία λειτουργούν στο τέλος ως εργαλείο ενθάρρυνσης της τουρκικής επιθετικότητας. Ενόψει τούτων η τουρκική επεκτατικότητα φαίνεται να αντιμετωπίζεται με μύθους.

Ο πρώτος μύθος ήταν πως η Τουρκία είναι απομονωμένη, καταρρέει η οικονομία της και πως θα μείνει μόνο στα λόγια. Δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε στην κυπριακή ΑΟΖ, πολύ δε περισσότερο στην ελληνική θαλάσσια περιοχή.

Η πρώτη διάψευση έγινε από τα ίδια τα γεγονότα. Η Άγκυρα παρά τις δυσκολίες σε τεχνικά ζητήματα έχει αρχίσει και συνεχίζει γεωτρήσεις, δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένη να φθάσει μέχρι το τέλος.

Ο δεύτερος μύθος είναι πως η Τουρκία δεν μπορεί να κάνει γεωτρήσεις σε αδειοδοτούμενα θαλασσοτεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ καθώς θα αντιδράσουν οι χώρες εταιρείες των οποίων δραστηριοποιούνται μετά από συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η δεύτερη διάψευση έγινε στην πράξη. Το τουρκικό γεωτρύπανο ήταν στο θαλασσοτεμάχιο 7 και στη συνέχεια στο 8, που είναι αδειοδοτημένα στην κοινοπραξία ΕΝΙ και ΤΟΤΑΛ. Αντίδραση δεν υπήρξε. Και απόδειξη τούτου είναι πως το γεωτρύπανο παραμένει εκεί. Δεν μπορεί δε να συνδεθεί με αντίδραση στη γεώτρηση η παρουσία του γαλλικού αεροπλανοφόρου επειδή δεν παρακολουθήσαμε καμία εκδίωξη του «Γιαβούζ».

Καλή η παρουσία, οι κοινές ασκήσεις, πλην όμως, πρέπει όλα να κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αποτελέσματος που αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία σε σχέση με τους κινδύνους που διατρέχει.

Ο τρίτος μύθος είναι πως επειδή υπάρχουν δυσκολίες- μεγάλες ομολογουμένως- στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Τουρκίας, θα πρέπει Ελλάδα και Κύπρος να προσδεθούν στις ΗΠΑ ( αυτό αφορά περισσότερο τη Λευκωσία καθώς η Αθήνα πάντα ήταν στο αμερικανικό άρμα). Σε αυτό συνέβαλε και η αδυναμία της Ε.Ε. να αντιδράσει στις τουρκικές ενέργειες.

Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει πως οι Αμερικανοί, για παράδειγμα, θέλουν Ελλάδα και Κύπρο να είναι δεδομένες, να παρέχουν διευκολύνσεις ενώ παρακαλούν την… ατίθαση Τουρκία να παραμείνει στο δυτικό μαντρί. Η Τουρκία τραβάει το σχοινί στα άκρα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, αλλά στην Ουάσινγκτον δείχνουν απίστευτη ανοχή. Είναι προφανές πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αφήσουν την Τουρκία να εγκαταλείψει τη συμμαχία καθώς είναι πολύτιμη.

Έχουμε ακούσει πολλά για την αμερικανική αντίδραση στην αγορά από την Τουρκία των ρωσικών πυραύλων S-400; Τι από όλα αυτά υλοποιήθηκαν;

Είναι σαφές πως οι Αμερικανοί προσφέρουν στην ελληνική πλευρά «φώτο οπορτούνιτι» στο Λευκό Οίκο, δηλώσεις στήριξης με αναμασημένες διατυπώσεις ενίοτε διπλής ανάγνωσης και ξοφλούν… Οι φιλοφρονήσεις αρκούν για να είναι μόνιμος ο εναγκαλισμός και χωρίς μάλιστα ανταλλάγματα.

Η διατήρηση καναλιών επικοινωνίας με υπερδυνάμεις είναι σημαντικό. Όχι, όμως, μονόπλευρες σχέσεις και αποκλεισμούς. Και χωρίς υπερβολές και ενθουσιασμούς που σβήνουν στην πρώτη επιθετική ενέργεια της κατοχικής Τουρκίας.

Με μύθους δεν αντιμετωπίζεται η Άγκυρα. Ούτε με παρακάλια προς τους ισχυρούς φίλους μας, ούτε με καλόπιασμα της κατοχικής δύναμης στη λογική πως κάτι πρέπει να δώσουμε στον αγριεμένο Ερντογάν. Χρειάζεται να διαπραγματευόμαστε τους «εναγκαλισμούς»- που ειρήσθω εν παρόδω δεν θα είναι μονόπλευροι- αλλά και να αποφασισθεί πως πρέπει να λειτουργούμε πρωτίστως μόνοι μας. Ενισχύοντας τη θέση μας, πολιτικά και αμυντικά.

ΣΗΜ: Στέλνει αβέρτα επιστολές ο Πρόεδρος για την Αμμόχωστο και στο Παλάτι του Ερντογάν τους έπιασε απελπισία. Για να καταλάβουν αντίδραση πρέπει να κλείσουν οι στρόφιγγες των ευρωπαϊκών κονδυλίων προς Τουρκία και κατεχόμενα.