Η χώρα βιώνει εδώ και δύο εβδομάδες, από τότε που ξεκίνησε η απόβαση των ΜΑΤ στην Λέσβο και την Χίο, την σημαντικότερη εθνική κρίση της από το 1974, όταν η τραυματισμένη και διχασμένη Ελλάδα ηττήθηκε στην Κύπρο και χάθηκε περίπου το 40% του εδάφους της Μεγαλονήσου.
Μία εθνική κρίση για την οποία όσοι ευθύνονται έχουν ονοματεπώνυμο, όπως είχαν και αυτοί οι οποίοι «υπέγραψαν» την οικονομική καταστροφή του 2010, η οποία πιθανότατα θα σημαδέψει την πορεία της Ελλάδας για όλο τον 21ο αιώνα (μην ξεχνάμε ότι τον 22ο αιώνα και συγκεκριμένα το 2115 λήγουν οι δεσμεύσεις και η εκχώρηση εθνικών περιουσιακών στοιχείων για 99 έτη στους δανειστές!).
Ποιοι ευθύνονται για τη νυν εθνική κρίση; Σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών η συντριπτική πλειοψηφία τους.
Καλύτερα να πούμε ποιοι δεν έχουν ευθύνες. Και δυστυχώς είναι λίγοι.
Πολύ λίγοι και πολιτικά περιθωριοποιημένοι ή ημι-περιθωριοποιημένοι από το εγχώριο πολιτικό σύστημα: Το κοινοβουλευτικό κόμμα Ελληνική Λύση του Κ.Βελόπουλου, τα μικρά δεξιά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και τα ριζοσπαστικά ακροδεξιά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, ένα ποσοστό συνολικά κάπου στο 11% του εκλογικού σώματος, βάσει των τελευταίων εκλογικών αποτελεσμάτων.
Μόνο αυτοί είχαν ταχθεί με σαφήνεια κατά του εποικισμού της χώρας από τους μουσουλμάνους -κατά βάσει- αλλοδαπούς,
Σε επίπεδο ψηφοφόρων, σίγουρα είναι μεγαλύτερο το ποσοστό αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων της ΝΔ και σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ ανέκαθεν τασσόταν υπέρ της λήψης μέτρων και «σφραγίσματος» των συνόρων, αλλά φυσικά οι ηγεσίες τους είχαν τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις.
Ολοι οι άλλοι φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την εθνική κρίση, η οποία ακόμα δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει αφού η κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή.
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
– Τους χαρακτηρισμούς των «δράσεων του ΓΕΕΘΑ για το προσφυγικό»;
– Το επιδιωκόμενο «μπόλιασμα» της ελληνικής κοινωνίας από τους «πρόσφυγες» και την μάχη κατά του «νατιβισμού» (δηλαδή των κρατών με γηγενή πληθυσμό) σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη;
– Τα επιδόματα και τα δωρεάν σπίτια στους παράνομους αλλοδαπούς;
– Τα «θαλάσσια σύνορα που δεν υπάρχουν» του Α.Τσίπρα;
– Το ότι δεν μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα σε «μετανάστες» και «πρόσφυγες»;
– Ότι μόλις την περασμένη εβδομάδα κάποιοι κυβερνητικοί άρχισαν να μιλάνε (διστακτικά πάντα) για «παράνομους μετανάστες»;
– Το ότι οι «πρόσφυγες» είναι άλλοι από τους «μετανάστες» ενώ δεν υπάρχουν πρόσφυγες αφού η Ελλάδα δεν είναι πρώτη χώρα υποδοχής, βάσει του ορισμού του πρόσφυγα από τον ΟΗΕ, ενώ ούτε η σύμβαση της Γενεύης καλύπτει τους Σύρους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία φιλοϊσλαμιστές, αφού η Συρία είναι σε εμπόλεμο κατάσταση από το 2016 με την Τουρκία στην οποία έχουν καταφύγει;
Οτι με την λογική χαρακτηρισμού ως «προσφύγων» των Σύρων, πρέπει να αποδεχθούμε και τον χαρακτηρισμό ως «προσφύγων» και των Αφγανών, αφού και αυτή η χώρα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση;
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης περί «προσφύγων» θα πρέπει όταν έρχονται παράνομα σε μια χώρα, για να διατηρούν τα δικαιώματά τους, να πηγαίνουν «απευθείας», «αμέσως» στις αρχές.
Οι παράνομοι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα δεν πηγαίνουν απευθείας στις (ελληνικές) αρχές! Πηγαίνουν στις ΜΚΟ!
Επίσης, θα πρέπει να «πείθουν» τις αρχές ότι «διώκονται» στις χώρες προέλευσής τους. Κάτι που προϋποθέτει πλήρη δήλωση προσωπικών στοιχείων. Ολοι δίνουν ψευδή στοιχεία.
Και μέχρι τώρα ισχύει ο νόμος που ψήφισε η νυν κυβέρνηση ότι έχουν δικαίωμα να «επαναπροσδιορίσουν» την εθνικότητά τους!
Π.χ. να δηλώσουν Ιρανοί όταν εισέρχονται και εν συνεχεία… Σύροι!
Αυτοί που μας έρχονται εδώ, δεν δίνουν καν το όνομά τους, δεν έχουν στοιχεία, δηλώνουν ψεύτικα και διπλά ή τριπλά ονόματα, δηλώνουν ψεύτικες, διπλές ή τριπλές χώρες προέλευσης – λένε ψέματα από την αρχή ως το τέλος, και δεν υπάρχει τίποτε «πειστικό» σε ό,τι ισχυρίζονται.
Απ’ όλα αυτά χάνουν πλήρως το δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο.
Θα μπορούσαν να είναι φυγόδικοι του κοινού Ποινικού Δικαίου από τις χώρες τους. Θα μπορούσαν ακόμα να είναι και τρομοκράτες ή ισλαμιστές.
Κανένας δεν μπορεί να «υποχρεώσει» την Ελλάδα – ή οποιαδήποτε χώρα – να δώσει «άσυλο» σε άτομα χωρίς ταυτότητα – ή με ψεύτικες «ταυτότητες».
– Τις απόψεις πρώην (ΣΥΡΙΖΑ) και νυν κυβερνητικών (ΝΔ) ότι δεν μπορούμε να τους κρατάμε σε «κλειστά κέντρα» ή σε νησιά χωρίς πληθυσμό γιατί είναι «απάνθρωπο», ενώ στην πραγματικότητα τα κέντρα αυτά πρέπει να είναι «προαναχωρησιακά» και είναι πολύ ασφαλέστερα για τους ανήλικους αλλοδαπούς, τις γυναίκες και τους αδύναμους ανθρώπους που βρίσκονται ανάμεσά τους;
– Να θυμηθούμε την τρομοκρατία σε βάρος αυτών που αντιστέκονταν στον εποικισμό της χώρας;
Μετά την ήττα του συστήματος σε Λέσβο και Χίο και το κλίμα διχασμού που επικράτησε την προπερασμένη εβδομάδα, η Τουρκία άνοιξε τελείως τα σύνορά της και ξαφνικά οι «μετανάστες» και οι «πρόσφυγες» εφόρμησαν στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας, θέτοντας ζήτημα άμεσης επιβίωσης της ίδιας της χώρας.
Αρα και του συστήματος που μέχρι τότε τους στήριζε.
Και ως δια μαγείας αποδείχθηκε ότι… τελικά μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα! Και να περνάνε λίγοι, πολύ λίγοι (συνολικά έχουν περάσει περί τα 1200 άτομα από Έβρο και νησιά μέχρι σήμερα) σε σχέση με αυτούς που το επιχείρησαν!
Και οι «ακροδεξιές» κυβερνήσεις της Πολωνίας, Αυστρίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας και Σλοβακίας, στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις την ελληνική προσπάθεια.
Ειδικά ο «ακροδεξιός» και «ξενοφοβικός» – σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ – πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν, έβγαλε μια ιδιαίτερα θερμή ανακοίνωση με την οποία στηρίζει απερίφραστα την απόφαση της Ελλάδας να κλείσει τα σύνορά της κι επιτίθεται στη Τουρκία.
Και για να τελειώνουμε με τους «αιτούντες άσυλο» όπως χαρακτήριζε μέχρι πριν δύο εβδομάδες τους παράνομους μετανάστες η κυβέρνηση: Η χορήγηση ασύλου είναι αποκλειστικά εθνικό κυριαρχικό δικαίωμα. Και κανείς δεν μπορεί να καλέσει ένα κράτος να απολογηθεί γιατί δεν χορηγεί άσυλο.
Αποδείχθηκε ακόμα (μετά από τελευταία απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ότι ένα κράτος μέλος της ΕΕ όταν δέχεται παράνομους μετανάστες από «ασφαλείς» τρίτες χώρες, μπορεί να τους αρνείται και το «δικαίωμα της αίτησης».
Και να τους απελαύνει πίσω από εκεί που ήλθαν.
Όχι απλώς να τους αρνείται το άσυλο! Αλλά να τους αρνείται και το δικαίωμα να κάνουν αίτηση για άσυλο. Γιατί μπαίνοντας παράνομα στη χώρα, απεμπόλησαν μόνοι τους αυτό το δικαίωμα.
Τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ προσπάθησαν να ακυρώσουν αυτή την ιστορική απόφαση του ΕΔΔΑ και είπαν ότι «αφορά μόνο την Ισπανία και όχι την Ελλάδα».
Αποδείχθηκε ότι το σκεπτικό της απόφασης ισχύει για κάθε χώρα – μέλος που αντιμετωπίζει αντίστοιχο πρόβλημα. Δεν υπάρχει τίποτε στην απόφαση που να την περιορίζει «μόνο για την Ισπανία» όπως μετέδιδαν συνέχεια τα ελληνικά ΜΜΕ για να στηρίξουν την πολιτική της κυβέρνησης.
Ύστερα είπαν ότι αφορά μόνο αυτούς που μπαίνουν παράνομα από χερσαία σύνορα.
Αποδείχθηκε ότι αφορά όσους μπαίνουν παράνομα με οποιονδήποτε τρόπο. Η απώλεια του δικαιώματος δεν έχει καμία σχέση με το πώς μπήκαν ή από πού μπήκαν. Αρκεί το ότι μπήκαν παράνομα στη χώρα – από άλλο, «ασφαλές» για τους ίδιους, κράτος…
Αποδείχθηκε ότι άτομα που μπαίνουν παράνομα, χωρίς διαβατήρια και δηλώνουν ψεύτικα στοιχεία, μπορούν άμεσα να προφυλακίζονται και να βρίσκονται υπό καθεστώς απέλασης!
Κι αυτό πλέον δεν είναι απλώς δικαίωμα της Ελλάδας. Αυτό είναι η μόνη πραγματική υποχρέωσή της.
Όλα αυτά δεν ίσχυαν για το κυρίαρχο ελληνικό πολιτικό σύστημα και ειδικά για την κυβέρνηση μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου 2020.
Τότε η Τουρκία ουσιαστικά κήρυξε πόλεμο στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας το «όπλο» που το ίδιο το ελληνικό πολιτικό σύστημα της είχε δώσει, πιστεύοντας αφελώς ότι ποτέ δεν θα το χρησιμοποιήσει η Άγκυρα επειδή «υπάρχουν συμφωνίες και συμβάσεις»: Την αναγνώριση δικαιώματος εισόδου στην Ελλάδα παράνομα εισερχομένων σε αυτήν.
Και τότε το πολιτικό σύστημα αντέδρασε: Οχι γιατί πιστεύει ή θέλει αυτή την αντίδραση ή είναι κεντρική πολιτική του.
Ούτε γιατί το ενδιαφέρει, στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ή ο Ελληνισμός. Αλλά γιατί πλέον κινδύνευε με κατάρρευση το ίδιο το σύστημα! Αυτή η πικρή αλήθεια…
