Τα τελευταία χρόνια και ειδικά αυτή την περίοδο με την ευκαιρία της επιδημίας του κορονοιού, έχει ανδρωθεί μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας παρασυρόμενοι από τις χίμαιρες του εκσυγχρονισμού, (που ήδη τον έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά με τον πολλαπλασιασμό των…ψυχιατρείων), και προβάλλει μια άτεγκτη χριστιανομαχία επιδιώκοντας την πλήρη εκκοσμίκευση του ελληνικού κράτους, με ολική κατάργηση κάθε δημόσιας θρησκευτικής εκδήλωσης, ειδικά στις κρατικές, την πλήρη κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, το υποχρεωτικό κατέβασμα των εικόνων από όλα τα δημόσια κτίρια και την απάλειψη της ορθόδοξης διάστασης της ιστορίας του ελληνικού έθνους.
Το πρόβλημα με όλους αυτούς είναι ότι ενώ αποτελούν μειοψηφία, θέλουν να επιβάλλονται στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που επιθυμεί να ακολουθεί τα χνάρια των προγόνων του στην Ορθόδοξη πίστη, που κράτησε ζωντανό τον ελληνισμό επί αιώνες.
Ακόμα και ο πρώτος διδάξας την εκκοσμίκευση, ο Ανδρέας Παπανδρέου την δεκαετία του ογδόντα, στο τέλος της ζωής του στράφηκε στην Ορθοδοξία με αποκορύφωμα το προσκύνημα του στην θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Τήνο.
Χαρακτηριστικό είναι πως αυτή η χριστιανομαχία συνοδεύεται σχεδόν πάντα από ένα άκρατο ανθελληνισμό και μισελληνισμό, λες και όλοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις είναι οι νέοι γενίτσαροι της Ελλάδας.
Το θλιβερό σε όλα αυτά είναι ότι και η πλειοψηφία της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, δηλαδή της διοικούσας εκκλησίας και όχι της αληθινής του Χριστού εκκλησίας, συμπορεύονται με αυτές τις απόψεις με κορυφαίο τον λεγόμενο αρχιεπίσκοπο, που έχει συνταχτεί με όλες τις επιταγές της εκκοσμίκευσης, που θέλει η εκκλησία να μην έχει ουσιαστικά κανένα ρόλο στην ζωή του ελληνικού έθνους.
Παρ όλα αυτά όσο και αν προσπάθησαν με φανατισμό όλοι αυτοί, το χριστεπώνυμο ελληνικό ποίμνιο δεν έπαψε ποτέ να γεμίζει τους ναούς, φυσικά όχι τώρα με το σκάνδαλο του λουκέτου στους ναούς, και να δείχνει το ορθόδοξο φρόνημα του με τα προσκυνήματα, την λατρεία τον αγίων εικόνων και την πίστη του στους σύγχρονους θαυματουργούς αγίους, όπως τους τρεις Οσίους, Παΐσιο, Πορφύριο και Ιάκωβο Τσαλίκη.
Όσον αφορά τους επιμένοντας να χαρακτηρίζουν όλα αυτά ταλιμπανισμό, η λύση των προβλημάτων τους είναι απλή, για να μην πάμε στην φράση του αείμνηστου Χριστόδουλου, «όποιος τόλμησε να βάλει χέρι στην εκκλησία το χέρι του ξεράθηκε»
Πολύ απλά κύριοι κάντε ένα δημοψήφισμα!
Δημοψήφισμα με το καίριο ερώτημα:
ΤΙ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ: άθρησκο και κοσμικό, ή ορθόδοξο και ελληνικό, αφού υποτίθεται ότι είναι… δημοκράτες.
*O Νίκος Χειλαδάκης είναι Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
