Είναι λυπηρό, αλλά κάποιες φορές οι πολιτικοί μας εκδηλώνουν δυσανεξία απέναντι στην κοινή λογική, τη λογική του θυμόσοφου λαού μας.
Δείγμα της θυμοσοφίας αυτής εκφράστηκε προ καιρού δια στόματος δημοσιογράφου – ρεπόρτερ των γεγονότων της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, ο οποίος διατύπωσε ιδανικά την επεκτατική βουλιμία του Τούρκου Προέδρου λέγοντας: «Αν δώσεις ένα μέτρο στον Ταγίπ Ερντογάν, αυτός θα πάρει ένα χιλιόμετρο».
Προς επίρρωση της διαπίστωσης αυτής, όταν σε συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ το 2015 ο τότε πρωθυπουργός κ. Τσίπρας διατύπωσε το ερώτημα ”Έχει σύνορα η Ελλάδα και δεν το ξέραμε;”, ο Τούρκος απέναντι βρήκε την αφορμή που ζητούσε κι άρχισε να ανοίγει επικίνδυνα τη στρόφιγγα του μεταναστευτικού σε βάρος μας.
Άρχισε να ”βγαίνει παγανιά” στο Αιγαίο με τριπλάσια επιθετικότητα και προκλητικότητα, προβαίνοντας σε οργανωμένες και συντονισμένες ενέργειες που σκοπό είχαν την αντίδρασή μας για την πρόκληση θερμού επεισοδίου και την αποδοχή των τετελεσμένων του.
Το μπαράζ των τουρκικών προκλήσεων συνεχίστηκε έκτοτε βαίνοντας κλιμακούμενο, μέχρι που φτάσαμε στη σύλληψη άνευ αντίδρασης δυο στρατιωτικών μας στον Έβρο από Τούρκους (Μάρτιο του ’18) και τη δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Πέτσα ότι ”δεν πρέπει να είμαστε πολύ έντονοι και να ξεπεράσουμε την λεπτή γραμμή στα εξωτερικά έναντι της Τουρκίας, γιατί θα έχει επιπτώσεις στις μεταναστευτικές ροές” (Οκτώβριο του ’19)…
Φτάσαμε στην θρασεία πρόταση (χωρίς απάντηση) του Ερντογάν για ”μοίρασμα” του Αιγαίου στη Θράκη στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (Φεβρουάριο 2020), για να ακολουθήσει τον επόμενο μήνα μπαράζ τουρκικών προκλήσεων στον Έβρο (όπου ήταν εν εξελίξει η απειλή παραβίασης των συνόρων μας απ’ τον μεταναστευτικό στρατό του Ερντογάν) και το Αιγαίο, με υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω απ’ τον Β.Έβρο και τις νήσους Καλόγεροι σε χαμηλό ύψος.
Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας ακολούθησε, αν θυμάστε, η σύγκρουση τουρκικής ακταιωρού με σκάφος του λιμενικού στη θαλάσσια περιοχή της Κω και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, με σκοπό τον εμβολισμό του. Ενώ αργά το βράδυ άνδρες των τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων Επιχειρήσεων πυροβόλησαν πάνω από τζιπ των ΤΕΔ (που βρισκόταν σταθμευμένο στην ελληνική πλευρά των συνόρων στον βόρειο Έβρο), για πρόκληση και εκφοβισμό.
Σημειωτέον ότι του τελευταίου επεισοδίου είχαν προηγηθεί πυροβολισμοί των τουρκικών Ομάδων Ειδικών Επιχειρήσεων (Polis Özel Harekât) κατά ελληνικής περιπόλου, εν ώρα νυκτερινής επιτήρησης σε σημεία του ποταμού όπου υπήρχαν κρυφές ”διαβάσεις” διακινητών που δεν είχαν ”σφραγιστεί” ακόμα από τους δικούς μας.
Απ’ την επικίνδυνα αφελή δήλωση Τσίπρα το ’15 για τα θαλάσσια σύνορα φτάσαμε στην ακραία ρητορική Ερντογάν περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου το ’20, την εργαλειοποίηση εκ μέρους του των λαθρομεταναστών σε βάρος μας και την κήρυξη εκ μέρους του ενός ακήρυχτου (υβριδικού) πολέμου στον Έβρο και το Αιγαίο.
Φτάσαμε στις προειδοποιητικές βολές του Τσαβούσογλου για αποστρατικοποίηση 16 νησιών μας (”γιατί παραβιάζονται Διεθνείς Συνθήκες”), στις ”υπερπτήσεις πολέμου” πάνω από μεγάλα νησιά, τις ακραίες ενέργειες στον Έβρο απ’ την τουρκική Στρατοχωροφυλακή και τους εκβιασμούς των Τούρκων για τουρκοποίηση εδώ και τώρα ελληνικών νησιών ( μεταξύ των οποίων και αυτού της Κρήτης κατά τα 3/4) σύμφωνα με τους χάρτες της τουρκικής προπαγάνδας.
Φτάσαμε τον περασμένο μήνα στις δηλώσεις της Ντόρας για μεταφορά, ενσωμάτωση και αφομοίωση των μεταναστών στα άδεια χωριά της Κρήτης (για να τις πάρει πίσω τον Μάιο, μετά τη θύελλα αντιδράσεων που ξεσήκωσε).
Φτάσαμε να κάνουμε… διάβημα – άκουσον, άκουσον!!!.. – στην Άγκυρα και να τηλεφωνούμε σε Ευρώπη και Αμερική διαμαρτυρόμενοι γιατί άντρες της τουρκικής Στρατοχωροφυλακής βρήκαν ανοιχτές θύρες και μπήκαν.
Μπήκαν σε θύλακα ελληνικό (στο ”Μελισσοκόμειο” του Ν. Έβρου) και μας πήραν – έτσι…για αστείο – 16; χιλιόμετρα ελληνικού εδάφους, χωρίς αντίσταση απ’ την μεριά μας, πράγμα που τους έδωσε παραπανίσιο αέρα και δεν αφήνουν (όπως, τότε, στα Ίμια) το έδαφος που κατέλαβαν, γιατί είναι – λέει – ”τουρκικό”…
Σαν επιμύθιο μάλιστα επιβεβαιωτικό της άποψής μου ότι οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν έχουν δυσανεξία με την κοινή λογική (και την πατριωτική ευαισθησία, θα πρόσθετα), ακούσαμε τον μονίμως υποχωρητικό κ. Δένδια προχθές (21/05/’20)- προς μεγάλη αγαλλίαση των τουρκικών (Ερντογανικών) Μέσων (Sabah κλπ) που πανηγυρίζουν – να χαρακτηρίζει (σε συνέντευξή του στο Α’ Πρόγραμμα στην ΕΡΑ) τον Ερντογάν ”ευγενή και ανοιχτόκαρδη προσωπικότητα”…
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα… Εζήλωσε προφανώς την… πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα στον Ερντογάν το ’15 (περί θαλασσών χωρίς σύνορα) και είπε να την επαναλάβει με ύφος – όχι αφελές της νεότητας εκείνου – αλλά με ύφος αβροφροσύνης για τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, που θα ‘πρεπε – ως εκ τούτου – να τον κάνουν πιο συμπαθή σε μας τους… γκρινιάρηδες Έλληνες, που τον γλωσσοτρώμε όλη μέρα…
Γι’ αυτό και ο Τούρκος μάς το ξεπλήρωσε με το παραπάνω με κατάληψη θύλακα ελληνικού εδάφους 16; χλμ στο Μελισσοκομείο του Ν. Έβρου. Αν αναρωτιόσασταν, ως εκ τούτου, τι από τα δύο συμβαίνει: Αν είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, νομίζω ότι τώρα σιγουρευτήκατε ότι συμβαίνει το δεύτερο στα θέματα Εξωτερικής πολιτικής μας και ειδικότερα στα ελληνοτουρκικά θέματα.
Ναι, αρμενίζουμε στραβά χάρη στον… ψύχραιμο κ. Δένδια, που λειτουργεί πάντα ως Επιμηθέας απέναντι στα γεγονότα και αντιμετωπίζει με υποχωρήσεις τα στενά μαρκαρίσματα της ”νευρικής” Τουρκίας, υποχωρήσεις που γίνονται με πολύ… τακτ, αλλά σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας.
Μ’ αυτές και μ’ αυτές όμως τις επιπολαιότητές του ΥΠΕΞ μας πήραν είδηση και οι ξένοι των Μέσων (Daily Mail) και αποκαλύπτουν τη γύμνια μας, κάθε φορά που τους δίνουμε αφορμές να μας περιγελάνε ή να μας παρουσιάζουν τα αλληλέγγυα αισθήματά τους, που είναι στην πραγματικότητα απατηλά (Der Spiegel: ”Το Βερολίνο διαμαρτυρήθηκε προς την Άγκυρα για το περιστατικό με τον πυροβολισμό από Τούρκους στρατιώτες εναντίον περιπόλου της FRONTEX στον Έβρο”)…
Μας πήραν είδηση και οι ξένοι και ξεμπροστιάζουν την ασόβαρη πολιτική μας, που λέει ουσιαστικά ότι είμαστε ικανοί να διυλίζουμε τον κώνωπα, για τα μάτια του κόσμου, και να καταπίνουμε την κάμηλο, αν η κάμηλος αυτή είναι η Τουρκία και η διεκδικητικότητά της επί των εδαφών μας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα προβληματισμού στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μας, με αφορμή μια δήλωση του Αντιστράτηγου Κωνσταντίνου Φλώρου (νυν αρχηγού ΓΕΕΘΑ) τον Δεκέμβριο του ’19 (όταν ήταν ακόμα διοικητής της 1ης Στρατιάς) για τα σκυλιά στη γειτονιά μας που φωνάζουν χωρίς να δαγκώνουν…
Μην περιμένετε ”να κόψει το λουρί το σκυλί” (ο Τούρκος), για ”να του κάτσετε στο κεφάλι”. κ. Αρχηγέ. Θα είναι αργά, σας διαβεβαιώ, και για τον Έβρο (όπου μας άρπαξαν 16; χιλιόμετρα, χωρίς να βγάλουμε άχνα απ’ τον μεγάλο πατριωτισμό μας) και για τα νησιά μας (για την απώλεια κάποιων εξ αυτών μας είχαν προετοιμάσει Ντόρα και Ντόκος, άλλωστε, ενόψει της απόφασης του πρωθυπουργού για προσφυγή μας στη Χάγη)…
Εκεί, στο Διεθνές Δικαστήριο, ”μπορεί να χάσουμε, ας πούμε, την ΑΟΖ του Καστελορίζου, αλλά θα κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της Λέρου”, όπως μας διαβεβαίωσε προ μηνός η πρωθυπουργική αδελφή και την άκουσαν όλοι οι κυβερνητικοί με θρησκευτική ευλάβεια, χωρίς ούτε δείγμα αντίδρασης προς χάριν της… ”κόλλας” που έχει η καρέκλα της εξουσίας. Μιας ”κόλλας” ασύγκριτης και ποικιλόχρωμης, που κάνει τους εκάστοτε κυβερνώντες να νιώθουν γεννημένοι σ’ αυτήν, ως να ήταν πορφυρογέννητοι…
Ως εκ τούτου, το διάβημα προς την Άγκυρα του ΥΠΕΞ μας κ. Δένδια χειροτερεύει τα πράγματα, αφού δε διορθώνει την ρελάνς των Τούρκων που σκίασε την ”νίκη” μας στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο και επιπλέον κάνει καταγέλαστη στον κόσμο την ανικανότητά μας να προασπίσουμε τα εδάφη μας.
Τα πράγματα πάνω στη Θράκη δεν πάνε καλά, κακά τα ψέματα, για τους λόγους που έχω αναλύσει επανειλημμένα σε προηγούμενα άρθρα μου. Γι’ αυτό, αν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έχει ακόμα τη γνώμη πως δεν πρέπει να φοβόμαστε τα σκυλιά που αλυχτάν, γιατί δε δαγκώνουν (κατά πώς λέει η παροιμία), εγώ θα του πω πως ήδη μας δάγκωσαν κατέχοντας – για όσο τα κατείχαν – 16; στρέμματα μιας από τις νησίδες στον ρου του Έβρου, που χωρίζει Ελλάδα και Τουρκία.”
Το δυστύχημα μόνο είναι – κι ο μεγαλύτερος φόβος μου, συνάμα -ότι όσο κι αν αλυχτούν αυτά, όσο και να μας δαγκώνουν, εμείς θα πετάμε ”χαρταετό” και θα λέμε ανοήτως ότι το κάνουν από ”νευρικότητα”…
