Ο κ. Ιμπράμ Ονσούνογλου, κάτοικος Κομοτηνής, ομολογώ πως είναι ο πρώτος μουσουλμάνος μειονοτικός πάνω στη Θράκη που θα ‘θελα να γνωρίσω αυτήν τη στιγμή. Και θα ‘θελα να τον γνωρίσω για να του σφίξω το χέρι όχι μόνο για την θαρραλέα κι αποκαλυπτική πένα του (της οποίας έγινα κοινωνός μέσα απ’ το ιστολόγιό του στις αρχές του μήνα), αλλά κυρίως για τα σπάνια χαρίσματά του.
Γιατί είναι σπάνιο χάρισμα στις μέρες μας (οι οποίες σκιάζονται απ’ το ομιχλώδες τοπίο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την αβεβαιότητα για το μέλλον μας με τον απρόβλεπτο γείτονα εξ Ανατολών μας) η γενναιότητα σ’ έναν άνθρωπο.
Η γενναιότητα και η άρνησή του να ακολουθεί την ποδηγετούμενη απ’ τον ”σουλτάνο” επιλογή της σιωπηλής πλειοψηφίας των ομοθρήσκων του στην Τουρκία, οι οποίοι υποτάσσονται στη βία, δεν αντιδρούν από φόβο στο Ερντογανικό καθεστώς και ανεβαίνουν σιωπηλά τον δρόμο προς τον Γολγοθά της ανελευθερίας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων τους.
Κι αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει πως μόνο δημοκρατία δεν υπάρχει εκεί. Γι’ αυτό το ”AKP” , το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, που κυβερνά την Τουρκία απ’ το 2002, παραπαίει και αποψιλώνεται από τους πρώην υψηλόβαθμους αξιωματούχους του (τον πρώην πρόεδρο της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ και τον πρώην πρωθυπουργό και μετέπειτα αντιπρόεδρο Αλί Μπαμπατζάν), που ψάχνουν έξοδο διαφυγής τώρα.
Έξοδο διαφυγής για να μην τους τρέχει κι αυτούς ο Ερντογάν στα δικαστήρια, όπως είχε κάνει τον προηγούμενο χρόνο με τον πρώην πρωθυπουργό του Αχμέντ Νταβούτογλου, που παραιτήθηκε απ’ το κόμμα του Ερντογάν το ’19 (για να ιδρύσει λίγο αργότερα το δικό του ”Κόμμα του Μέλλοντος”) καταγγέλλοντας ότι το ”AKP’ θέλει να κυριαρχήσει (αντιδημοκρατικά) στην πολιτική σκηνή της χώρας (κοινώς, να κυβερνά μονομπλόκ απολυταρχικά, δικτατορικά, μαζί με το κόμμα ”MHP” του Ντεβλέτ Μπαχτσελί των ”Γκρίζων Λύκων”).
Έχοντας αυτά υπόψη του (γιατί ”ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον”), όπως και την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Τουρκίας, το οποίο – προς ευχάριστη έκπληξη όλων – έμεινε ανεπηρέαστο απ’ τις πιέσεις κύκλων του Ερντογάν, αφού έκρινε ότι η φράση-σύνθημα ”Δολοφόνοι, κλέφτες του κόμματος ΑΚΡ” αποτελεί ελευθερία έκφρασης και δεν συνιστά παρανομία, ο Έλληνας πολίτης της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης Ιμπράμ Ονσούνογλου προέβη σε καταγγελία-γροθιά του τουρκικού καθεστώτος, το οποίο στερεί δικαιώματα πολιτών.
Στην ανοιχτή αυτή καταγγελία μέμφεται δριμύτατα την τουρκική ηγεσία κατηγορώντας την για τα όσα αντιδημοκρατικά και απαράδεκτα συμβαίνουν στην χώρα και καταγγέλλει την απαγόρευση που επιβλήθηκε από τις τουρκικές αρχές σε 200 περίπου Αλεβίτες της Ρούσας του Έβρου, που ήθελαν να πάνε στη γειτονική χώρα.
– Εγώ είμαι στα 72 μου και δεν είχα καν φανταστεί ότι η Τουρκία θα μετατρεπόταν σε μια χώρα της Μέσης Ανατολής με αυτά τα χάλια και την αθλιότητα…”, είπε πικρά ο Ιμπράμ. Aντικειμενικά η Τουρκία πορεύεται με γοργά βήματα προς τον ΦΑΣΙΣΜΟ. Πάντοτε τονίζω αυτό το σημείο. Αυτή είναι και η ουσία της παραπάνω ανάρτησης μου. Για παράδειγμα, εγώ είμαι σε απαγόρευση. Δεν μπορώ να πάω στην Τουρκία. ‟
” Οι περισσότεροι που είναι απαγορευμένοι είναι από τον Έβρο και είναι γύρω στους 200. Αυτό το αποκαλώ ως αντανάκλαση του φασισμού σε εμάς. Είδατε καθόλου να στηρίζονται αυτοί οι άνθρωποι; ΦΟΒΟΣ. Μιλώ με άτομα από την Τουρκία. Είναι αντιπολιτευόμενοι, όπως εγώ, από τον φόβο, την έλλειψη ελευθερίας και την καταπίεση που φτάνει σε σημείο έκρηξης…‟
”Στις παρανομίες, στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην καταπάτηση των ελευθεριών, στην ανάμειξη των δεισιδαιμονιών στην εκπαίδευση , στην διαφθορά, στην απάτη, στην ανισότητα κατανομής εισοδημάτων και σε όλα τα αρνητικά, η Τουρκία συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των ”πιο ισχυρών”. Για αυτό εγώ είμαι στην αντιπολίτευση…
Ερώτηση: Αυτά τα γνωρίζει η ΕΥΠ; Τα καταγράφουν τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Εξωτερικών, για να μπορούν να κλείσουν επιτέλους το στόμα του Ερντογάν, που – όποτε επισκέπτεται τη Θράκη – μιλάει μονίμως για τα δικαιώματα της μουσουλμανικής (για μας τουρκικής για εκείνον) μειονότητας;
Γιατί κανονικά το ΥΠΕΞ, το ΥΠΕΘΑ και η ΕΥΠ (αρμοδιότητας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη) θα έπρεπε να έχουν… τόμους ολόκληρους σε βάρος της αντιδημοκρατικής και παραβιάστριας ανθρωπίνων δικαιωμάτων Τουρκίας.
Της Τουρκίας που θέλει να μας παραδώσει και μαθήματα από πάνω μιλώντας κριτικά για τα δικαιώματα της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η συλλογή ντοκουμέντων σαν κι αυτά θα ενισχύσει σημαντικά, πιστεύω, τον φάκελο προσφυγής της Ελλάδας κατά της Τουρκίας, όταν πάμε στη Χάγη για διευθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, μια και ο κ. Μητσοτάκης θέλει σώνει και καλά να μας οδηγήσει εκεί, για να λυτρωθούμε απ’ τον βραχνά της Τουρκίας.
Αυτός ο βραχνάς όμως για τα δυο παραπάνω αιτήματα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ τελικά για μας, με αποτέλεσμα να αποβεί καταστροφική για τα εθνικά μας συμφέροντα η προσφυγή στη Χάγη, μόλις ανοίξει η Τουρκία τη βεντάλια των διεκδικήσεών της επί όλων των ζητημάτων των ελληνοτουρκικών διαφορών, όπως απειλεί να κάνει.
Μπορεί να μας οδηγήσει σε ακρωτηριασμό της πατρίδας μας (όπως μας προειδοποίησε τον περασμένο Απρίλιο η Ντόρα Μπακογιάννη), μετά από μια ενδεχόμενη νίκη του γείτονα εξ Ανατολών στο Διεθνές Δικαστήριο.
Εκεί όπου δεν έχουμε θετική ”προϊστορία”, για να μην πω ότι δεν την είχαμε ποτέ όταν καλούμασταν να καθίσουμε σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με συνομολογημένες ενίοτε τις αποφάσεις.
Γι’ αυτό και σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπογράφαμε ως ηττημένοι ενός πολέμου που δε δόθηκε ποτέ, όπως έγινε καληώρα στις Πρέσπες στην περίπτωση του Σκοπιανού. Όπως απευχόμαστε να γίνει στον Έβρο και το Αιγαίο…
Τα τεκταινόμενα στον Έβρο με την εισβολή 35 Τούρκων σε ελληνικό έδαφος στη θέση ”Μελισσοκομείο” του ελληνικού θύλακα Φερών, τον οποίο κατέλαβαν και κατείχαν για μέρες χωρίς να γίνουν αντιληπτοί απ’ τους δικούς μας, είναι μια καλή ευκαιρία για τους πολιτικούς και στρατιωτικούς του υπουργείου Άμυνας να αναθεωρήσουν πολλά.
Να παραδεχτούν και να αναθεωρήσουν πρώτα απ’ όλα τα αργά αντανακλαστικά τους, για τα οποία ευθύνεται πάντως λιγότερο η… ελλιπής ή ανύπαρκτη πληροφόρησή τους. Και, επιπλέον, να επισπεύσουν την ενίσχυση των δυνάμεων φρούρησης των συνόρων και τα έργα ”περιτείχισης” της ελληνικής μεθορίου στη Θράκη ενόψει νέων μεταναστευτικών επιδρομών και – αντί διακοπών – να αρχίσουν να συλλέγουν τα επιπλέον στοιχεία που απαιτούνται για την πληρότητα του φακέλου σε βάρος των παρανομιών της γείτονος με τη συμβολή της ΕΥΠ.
Ήδη τα τουρκικά Μέσα (”Yeni Safak” κλπ) προανήγγειλαν από καιρό ότι μετά τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο, η τουρκική προκλητικότητα θα ρίξει άγκυρα στη Θράκη, όπου υπάρχει έντονο ενδιαφέρον λόγω και των φανατικών τουρκόφρονων της μειονότητας, που αυξάνονται και πληθύνονται ερήμην της ελληνικής Πολιτείας.
Με όχημα τους φανατικούς ”Γκρίζους Λύκους” της Θράκης, σχεδιάζεται η αναμόχλευση από την Τουρκία του ”Θρακικού ζητήματος” με πρώτο ζητούμενο την μετονομασία της μειονότητας από ”μουσουλμανική” σε ”τουρκική”.
Ήδη μας προετοιμάζει γι’ αυτό η θρακική εφημερίδα της μειονότητας ”Birlik”, που ρίχνει φως στο βασικό κατηγορητήριο σε βάρος μας της τουρκικής προπαγάνδας: ”στέρηση των δικαιωμάτων της μειονότητας από την Ελλάδα”…
Μ’άλλα λόγια ετοιμάζονται να μας κατηγορήσουν ότι συμπεριφερόμαστε στους μουσουλμάνους της Θράκης όπως οι Αλβανοί στους Βορειοηπειρώτες, που τους καίνε τα σπίτια και τις εκκλησιές, τους απειλούν να τους πάρουν χωράφια και σπίτια, τους δολοφονούν και τους ζητούν επιτακτικά να μη μιλούν τη μητρική τους γλώσσα…
Πέραν του κατηγορητηρίου όμως για στέρηση των δικαιωμάτων της μειονότητας, μαθαίνω ότι στο σχέδιο προσφυγής τους οι τουρκόφρονες Ερντογανικοί της Θράκης θα κάνουν αναφορά στους όρους ”αυτονομία” κι ”αυτοδιάθεση”.
Όλα αυτά φυσικά (που τα περιέγραψα αναλυτικά στο άρθρο μου ” Ηχήστε οι σάλπιγγες πριν ανεμίσουν οι σημαίες της ”Αυτόνομης Δυτικής Θράκης”) σχεδιάζεται να συμβούν μετά την εκδήλωση διεκδίκησης εκ μέρους της Άγκυρας της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ ή συνεκμετάλλευσης και των δύο, μια που το ”win-win” της θεωρίας του Ταγίπ Ερντογάν επέχει θέση αξιώματος εδώ…
Τώρα θα με ρωτήσει κανείς δικαιολογημένα:
– Τι του ήρθε του Ερντογάν, με τόσα μέτωπα που έχει ανοίξει, και θέλει ν’ απλώσει το μακρύ του χέρι στη Θράκη; Ή μήπως τον έπιασε ξαφνικός έρωτας για την μειονότητα;
– Κανένας έρωτας δεν τον έπιασε κι ούτε καν τον ενδιαφέρουν τα δικαιώματα των μειονοτικών, θα του απαντούσα. Αυτό όμως που τον ενδιαφέρει με το παραπάνω είναι η ίδια η Θράκη, η Δυτική Θράκη, η Θράκη μας, που αποτελεί μέρος του σχεδίου του για την ”Γαλάζια Πατρίδα”.
Η επίτευξη αυτού του σχεδίου όμως – που είναι το (γαλάζιο) ”όνειρο” του Τούρκου Προέδρου, ισοδυναμεί με τον ακτωτηριασμό της πατρίδας μας, αφού συνεπάγεται αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) η οποία όρισε τα σύνορα της Ελλάδας και των άλλων Βαλκανικών χωρών.
– Κοντά σ’ αυτά που γίνονται, φανερά ή κρυφά, στη Θράκη κάνει παιχνίδι και η ΜΙΤ, όπως ακούγεται; θα με ρωτούσε πιθανόν κάποιος άλλος.
– Αν θέλετε τη γνώμη μου, θα του απαντούσα, κάτι έχω ακούσει για το δίκτυο του Αμντουλάχ Τσατλί [που είχε μπλέξει και τον εθνικιστή μειονοτικό βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, ο οποίοςείχε ιδρύσει το 1989 το κόμμα ”Εμπιστοσύνη” (Güven) και σκοτώθηκε πριν από 25 χρόνια]. Εκπροσωπούσε από τότε, απ’ ό,τι ξέρω, μια συμμορία δολοφόνων του Βαθέως Κράτους της Τουρκίας που απήγαγε ή εκτελούσε τους ανεπιθύμητους στο εκάστοτε καθεστώς…‟
” Όμως, για την περίπτωση της Θράκης, θα σας συνιστούσα να ακούσουμε αυτά που έχει να μας πει δηκτικά ο κάτοικός της Ιμπράμ Ονσούνογλου (με τον οποίο άρχισα το άρθρο μου) παίρνοντας αφορμή από ένα κείμενο της εφημερίδας ”Καθημερινή” του μηνός Απριλίου, όπου γινόταν λόγος για δράση πρακτόρων της ΜΙΤ σε καμπ μεταναστών στην Ελλάδα:
– Ευτυχώς τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στην Δυτική Θράκη μας. Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να έρθει εδώ η ΜΙΤ να δραστηριοποιηθεί. Οι ντόπιοι καταδότες και επαρκούν και αυξάνονται. Μαύρα μεσάνυχτα έχουν οι επαγγελματίες πράκτορες δίπλα τους…
Τάδε έφη ο Έλλην πολίτης Ιμπράμ Ονσούνογλου και εγώ δεν έχω λόγους να μην τον πιστέψω!.. Εξάλλου μοιράζεται μαζί μας, μέσα απ’ το ιστολογιό του, την ίδια αγωνία με μας για τον τόπο μας, τη Θράκη μας. Γιατί η Θράκη, όπως και Μακεδονία, είναι η ψυχή μας, η ψυχή του Ελληνισμού στη… βόρεια εκδοχή της.
Γιατί οι μέρες είναι πονηρές και για τις δυο διαμαντόπετρες στο πολύτιμο στέμμα της Ελλάδας και, καθώς ζούμε σε… ενδιαφέροντες καιρούς, λίγο θέλει για να ανάψει το φιτίλι της διεκδίκησης της αυτονομίας στη μια ή την άλλη.
Κι αν στην περίπτωση της Μακεδονίας τα προεόρτια παραπέμπουν στους Έλληνες μειοδότες του ”Ουράνιου Τόξου” και των εξαπτερύγων του στα ελληνικά κόμματα που ζητούν διαχρονικά την αναγνώριση ”μακεδονικής μειονότητας” στην Ελλάδα, στην περίπτωση της Θράκης ίσως να σήμαναν ήδη οι καμπάνες προειδοποίησης στο ”Μελισσοκομείο”.
Μπορεί τα γεγονότα εκεί (γιατί υπήρχαν γεγονότα κι ας μην προσπαθεί να μας πείσουν για το αντίθετο ο ΥΠΕΞ και τα φερέφωνά του) να σηματοδοτούν την κορυφή του παγόβουνου των εξελίξεων για ό,τι επακολουθήσει. Και ό,τι επακολουθήσει είναι σίγουρο πως θα έχει προσάναμμα τον ”γεωργικό εθνικισμό” της μουσουλμανικής μειονότητας και στόχο την αυτονομία της Δυτικής Θράκης.
