Η ”ύπουλη θωπεία” των Γερμανών δια χειρός Ντόρας στη Θράκη…

Η επιρροή της γερμανικής κουλτούρας στη ζωή των Μητσοτάκηδων άρχισε ήδη απ’ τα χρόνια της παραμονής τους στο Παρίσι (1968-1974), αν και είχε προηγηθεί η πρώτη επαφή του Επίτιμου με τον γερμανικό τρόπο ζωής στα χρόνια των μεταπτυχιακών του σπουδών στη Δ. Γερμανία.

Στην έλξη της Γερμανίας οφείλεται η επιλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να έχει δασκάλες γερμανικών για τα παιδιά του, πράγμα που συνέβαλε αποφασιστικά στο εμφιλοχωρήσει σαν πνεύμα η γερμανική φιλοσοφία στο σπίτι τους, που συμπυκνώνεται θαυμάσια στο λατινικό ρητό ”Quinon proficit deficit” (όποιος δεν προχωρά, πάει προς τα πίσω)…

Κι αυτή η οικογένεια πήγαινε, όντως, μπροστά και με τα θετικά και με τα αρνητικά της. Τα λιμνάζοντα ύδατα δεν έγιναν ποτέ μέρος της ζωής τους. Αντίθετα τους γοήτευε η αποφασιστικότητα και τα ρίσκα, που αντικατοπτρίστηκαν στην πολιτική διαδρομή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη συνεργασία του με τον ηγέτη της Δεξιάς Κωνσταντίνο Καραμανλή και της Αριστεράς Χαρίλαο Φλωράκη.

Ήταν η γερμανική επιρροή, άραγε, για τέτοια τολμηρά βήματα; Ποιος ξέρει; Σε κάθε περίπτωση πάντως ο συγχρωτισμός και η χημεία του Επιτίμου με τους Γερμανούς ομολόγους του ήταν πασιφανής.

Σε σημείο που να έπαιξε, ίσως, και αυτό τον ρόλο του ώστε να αποκτήσει ευρύτερες αντιλήψεις για τους μετανάστες, τις οποίες μετάγγισε στα παιδιά του (βλ. Ντόρα – ”μπόλιασμα”[ενσωμάτωση και αφομοίωση] μεταναστών με τους Έλληνες στα χωριά της Κρήτης, Απρίλιος 2020) και Κυριάκος (”… οι μετανάστες μπορούν νά συμβάλουν –οργανωμένα και με κανόνες– και στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος…”, Οκτώβριος 2020).

Με δεδομένα αυτά, ήταν φυσικό επακόλουθο να αναπτύξει η οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δεσμούς με την μουσουλμανική Μειονότητα Θράκης. Δεσμούς που εγκαινίασε επίσημα ως πρωθυπουργός στα χρόνια διακυβέρνησής του (1990-’93) με την ιστορική κήρυξη της ισονομίας και ισοπολιτείας στη Δυτική Θράκη, την οποία συνέχισε η κόρη του Ντόρα Μπακογιάννη το 2007 επί θητείας της στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Το έμπρακτο ενδιαφέρον της Ντόρας για την υπάρχουσα εκεί μουσουλμανική μειονότητα ξεκινά ουσιαστικά απ’ τον Φεβρουάριο εκείνου του χρόνου, όταν προανήγγειλε τα μέτρα τα οποία θα έπαιρνε ως ΥΠΕΞ της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή για τους μειονοτικούς μουσουλμάνους (αναβάθμιση της Εκπαίδευσης της μειονότητας, άρση των υποθηκών και των χρεών των διαχειριστικών επιτροπών των Βακουφίων Κομοτηνής και Ξάνθης και απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στους ανιθαγενείς μουσουλμάνους, μόνιμους κατοίκους Ελλάδας).

Το όραμά της είχε ήδη γνωστοποιηθεί. Ήθελε να καταστήσει τη Θράκη ”πρότυπο εναλλακτικής οικολογικής ανάπτυξης και ανοιχτής δημοκρατικής κοινωνίας”, ”κομβική πύλη προς τα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ευρώπη”. Και – στηριζόμενη στη θρησκευτική και πολιτισμική πολυμορφία της – να την μετατρέψει ”από παράγοντα ανησυχίας για τους εκεί χριστιανούς, σε πολιτική ελπίδας για όλους”.

Μ’ αυτά τα ανολοκλήρωτα σχέδια στο μυαλό της η πρωτότοκη κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πέρασε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση ύστερα από την πτώση της ΝΔ στις εκλογές του 2009. Η εκλογική ήττα του κόμματός της δεν την πτόησε και συνέχισε τις επισκέψεις στη Θράκη είτε σαν απλή βουλευτής είτε σαν Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που είχε ιδρύσει το 2010.

Απόδειξη ήταν η επίσκεψή της εκεί το 2011 και το 2015, επί πρωθυπουργίας Λουκά Παπαδήμου και Αλέξη Τσίπρα αντίστοιχα. Λίγους μήνες πριν την τελευταία επίσκεψή της, ωστόσο, έγινε γνωστό κάτι περίεργο που αφορούσε τη Θράκη.

Στη Συνδιάσκεψη για το Ευρωπαϊκό Μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων στο Βερολίνο (28 Αυγούστου ’14), όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων η Άνγκελα Μέρκελ, μέλη της κυβέρνησής της, αξιωματούχοι της ΕΕ, εκπρόσωποι κρατών μελών της και των έξι ενδιαφερομένων χωρών (της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, του Κοσόβου, της Αλβανίας και των Σκοπίων), με εξαίρεση την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Ρουμανία, ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το όραμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου, που αφορούσε και την ελληνική Θράκη.

Ήταν ένα φιλόδοξο γεωπολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό όραμα που μιλούσε για ”τη δημιουργία μιας ”Μεσευρώπης” (Mitteleuropa), μιας κεντρικής δηλαδή ευρωπαϊκής ζώνης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ρωσίας (στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται και η Δυτική Θράκη), υπό την γερμανική επιρροή, σε ρόλο σύγχρονης Αυστροουγγαρίας, στη θέση της παλιάς, πολυεθνικής αυτοκρατορίας των Αψβούργων, που διαλύθηκε μετά την ήττα της στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για τους ψυλλιασμένους διπλωμάτες και όχι μόνο η πρόταση Μέρκελ ακούστηκε σαν φιλοδοξία ανάμειξης και καθοδήγησης της Γερμανίας στις βαλκανικές εξελίξεις. Σαν ένα προειδοποιητικό καμπανάκι για ολική επαναφορά των ηττημένων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο χωρών (Αυστροουγγαρίας-Γερμανίας), που – με πρόσχημα την προοπτική ένταξης στην ΕΕ των έξι βαλκανικών χωρών – θα αποκτούσαν οικονομικό έλεγχο στην ”κεντρική ευρωπαϊκή ζώνη”.

Σημειωτέον ότι, λίγο πριν διαλυθεί, η Αυστροουγγαρία περιελάμβανε τη σημερινή Αυστρία, την Ουγγαρία, τη Βοσνία, την Κροατία , την Τσεχία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία, τμήματα της Πολωνίας, της Ουκρανίας και της βορείου Ιταλίας, την Τρανσιλβανία της σημερινής Ρουμανίας, καθώς και τη Βοϊβοντίνα της σημερινής Σερβίας.

Και τώρα στη σύγχρονή της μορφή, που προϋποθέτει αλλαγές συνόρων και επαναχάραξή τους σε μια ”κονιορτοποιημένη” Κεντρική και Νότια Ευρώπη η οποία παραπέμπει σε εποχή Βίσμαρκ και Χιτλερικής Γερμανίας, οι χώρες που θα συγκροτούν του πυλώνες της Μεσευρώπης και θα καταλύσουν ουσιαστικά την εθνική κυριαρχία της θα είναι η Γερμανία (πλαισιωμένη απ’ τους δορυφόρους της) και η Τουρκία (πλαισιωμένη απ’ τα ελληνικά κεκτημένα που ονειρεύεται, στο Αιγαίο και τη Θράκη)!!!

Δυο χρόνια αργότερα (Μάρτιο 2016) η Ντόρα Μπακογιάννη, ως βουλευτής της ΝΔ, είχε στη Γερμανία επαφές με κυβερνητικούς αξιωματούχους (ΥΠΕΞ Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ), για το προσφυγικό. Λίγες μέρες πριν, συμπτωματικά, είχε επανέλθει στην γερμανική επικαιρότητα το θέμα της δημιουργίας ”Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στη Θράκη” (ΕΟΖ).

Αφορμή ήταν η εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί στις 26 Φεβρουαρίου (με προσκεκλημένη του Γερμανού προέδρου Γιοακίμ Γκάουκ την κ. Άννα Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ (πρόεδρο του Δικτύου για το προσφυγικό στην Ευρώπη), που μίλησε για το κεντρικό θέμα και για την ”ευκαιρία εμπλουτισμού του εργατικού δυναμικού της γηράσκουσας ηπείρου, με την προϋπόθεση να δημιουργηθούν νέοι ισχυροί ευρωπαϊκοί μηχανισμοί (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου), να αλλάξουν οι υφιστάμενοι προβληματικοί (Δουβλίνο ΙΙ) και να τηρηθεί απαρέγκλιτα το action plan μεταξύ ΕΕ- Τουρκίας”.

Λίγες μέρες αργότερα στην Αθήνα, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ) διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα ”Πρόταση για τη Λειτουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Ελλάδα με τη στήριξη του Friedrich Naumann Foundation for Freedom”, ενός ιδρύματος φιλελεύθερης πολιτικής στη Γερμανία.

Από εκεί, διαδικτυακά, μίλησε και η κ. Άννα Διαμαντοπούλου – μεταξύ άλλων ομιλητών – εστιάζοντας στις ΕΟΖ (Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες) που θα συμβάλλουν στην μείωση της ανεργίας, μεταξύ των οποίων και αυτή της Θράκης, χωρίς να αναφέρει λέξη για τους εθνικούς κινδύνους που εγκυμονεί γι’ αυτήν ένα τέτοιο εγχείρημα, με δεδομένες τις τουρκικές προθέσεις και το εσωτερικό ανθελληνικό μέτωπο που δημιουργήθηκε στην μουσουλμανική μειονότητα Θράκης…

Όπερ σημαίνει ότι το επεκτατικό σχέδιο της Τουρκίας σε βάρος μας θα εξελιχθεί χάρη στην διακομματική ανοχή και αδιαφορία μας ανεμπόδιστα με τη σφραγίδα της ΕΕ, όπως το περιέγραψε στις 8 Ιουλίου ο Ιμπραχίμ Καλίν.

Ο εκπρόσωπος δηλαδή της τουρκικής Προεδρίας, ο οποίος – σε συνέντευξή του στο Πρακτορείο ειδήσεων Anadolu – είπε ότι ”στόχος της Τουρκίας είναι να υποχρεώσει την Ελλάδα να παραδώσει την κυριαρχία της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στην Τουρκία, για να ακολουθήσει ύστερα η επίλυση ζητημάτων που αφορούν τους μουσουλμάνους της Θράκης”.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους στη Θράκη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, γιατί το μειονοτικό πρόβλημα εκεί έχει γίνει ήδη εκρηκτικό όχι μόνο σε επίπεδο κοινωνίας, αλλά και εθνικής ενότητας, αφού τίθενται ζητήματα κυριαρχίας.

Κι αυτό γιατί είναι σε πλήρη εξέλιξη ανθελληνικοί θύλακες τουρκόφρονων εθνικιστών (”Γκρίζοι Λύκοι” της Δυτικής Θράκης), που προπαγανδίζουν ασύστολα υπέρ της Τουρκίας στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και ετοιμάζονται να υποδεχτούν μετά βαΐων και κλάδων την πρωθυπουργική αδελφή.

Ετοιμάζονται να υποδεχτούν την φίλη Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία ανέλαβε πρόσφατα ρόλο Βυζαντινού ”Κατεπάνω”, στην προσπάθεια του πρωθυπουργού να προωθηθεί το ξεχασμένο σχέδιο της Γερμανίας για τις ΕΟΖ, που συμπεριλαμβάνει τη Θράκη και τους μειονοτικούς, ώστε να θα λυθεί το πρόβλημα ανεργίας τους και να βρει έτσι προσφορότερο έδαφος ο φίλος μας Ερντογάν για να πετύχει τον εκτουρκισμό του χριστιανικού πληθυσμού της, κατά το ”αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι”…

Σημειωτέον ότι, πέρα από τους τουρκόψυχους μειονοτικούς εκεί, που λειτουργούν ως κομισάριοι των τουρκικών συμφερόντων, έχουν διασπαρεί στα χωριά της μουσουλμανικής μειονότητας (με κέντρο τον Εχίνο) προβοκάτορες και άντρες της ΜΙΤ, που κόβουν και ράβουν κάτω απ’ την μύτη των ελληνικών Αρχών με τη βοήθεια του εκεί Τουρκικού Προξενείου.

Σημειωτέον, επίσης, ότι όλα αυτά τα ανθελληνικά στοιχεία της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης τα έχουν προσεταιριστεί τα τελευταία χρόνια φιλοσκοπιανοί της Δυτικής Μακεδονίας (βλ. ”Ουράνιο Τόξο”) για να προωθήσουν τις δικές τους διεκδικήσεις, καθώς ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται…

Τέλος, μετά τα τεκταινόμενα στην Μεσόγειο τον Φεβρουάριο – Μάρτιο του τρέχοντος έτους (τουρκικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, τουρκολιβυκό μνημόνιο με την Λιβύη κλπ), η προκλητικότητα των Τούρκων είναι απροκάλυπτη και… ”erga omnes”, όπως θα ‘λεγε και η φιλότουρκη Ντόρα.

Με δεδομένα όλα αυτά τα δυσάρεστα για εμάς, που αναζωπυρώνουν τις ελπίδες των Τούρκων για Θράκη και Αιγαίο (πρωτοσέλιδα ”Yeni Safak”, ”Birlik” Ξάνθης), ζητώ από όλους όσους έχουν ανεπτυγμένο εθνικό αισθητήριο να βρίσκονται σε επιφυλακή ενόψει της ”ύπουλης θωπείας” των Γερμανών – δια χειρός Ντόρας – στη Θράκη, γιατί οι καιροί είναι πονηροί και αρνητικά ενδιαφέροντες για την Ελλάδα και τις ιστορικές της κοιτίδες που βρίσκονται εν κινδύνω όσο ποτέ…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)