Η Γερμανία σώζει την Τουρκία

Πρίν από λίγο πληροφορηθήκαμε ότι πραγματοποιήθηκε τριμερής προπαρασκευαστική συνάντηση υψηλόβαθμων εκπροσώπων της Γερμανικής Καγκελαρίας, του Ελληνικού Πρωθυπουργικού γραφείου και της τουρκικής Προεδρίας. Σκοπός της εν λόγω συνάντησης ήταν το πιθανότερο να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες πραγματοποίησης στο άμεσο μέλλον τριμερούς συνάντησης Μέρκελ, Μητσοτάκη, Ερντογάν .

Η Γερμανία ως προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ ανέλαβε πρωτοβουλία για την εκτόνωση της κρίσης στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας , με τη διεξαγωγή συνομιλιών μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών. Η Ελλάδα επανέλαβε σε όλους τους τόνους ότι προυπόθεση για έναρξη των όποιων συζητήσεων αποτελεί η αποφυγή προκλήσεων από τουρκικής πλευράς σε βάρος της Ελλάδας.

Που όμως πραγματικά αποσκοπεί αυτή η Γερμανική διπλωματική πρωτοβουλία;

Η Γερμανία είναι δεδομένο ότι θέλει ως Προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ ,πάση θυσία να αποφύγει επί της Προεδρίας της να χειριστεί μία μείζονα ελληνοτουρκική στρατιωτική κρίση. Για τον λόγο αυτό καλεί σε συζητήσεις τις δύο χώρες. Ωστόσο αυτή η κίνηση στην παρούσα φάση δεν εξυπηρετεί καθόλου τα ελληνικά συμφέροντα και θα λέγαμε ότι κυριολεκτικά σώζει την Τουρκία. Και εξηγώ:

Η Τουρκία μόλις προχθές ανακοίνωσε την μετατροπή της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τζαμί. Η απόφαση αυτή πληγώνει «πρωτίστως» τους Έλληνες αλλά και τους απανταχού ορθόδοξους χριστιανούς και γενικότερο όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Υπενθυμίζω ότι επί Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ηράκλειου 610 μχ η ελληνική γλώσσα καθιερώθηκε ως η επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αυτό το γράφω προκειμένου για να αιτιολογήσω το «πρωτίστως» στην προηγούμενη πρόταση του κειμένου, αλλά και να υπενθυμίσω τον ελληνικό χαρακτήρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (ομόθρησκο και ομόγλωσσο), απαντώντας σε όλους εκείνους που επιχειρούν «στρογγυλοποίηση» υπό το κάλυμμα των απανταχού ορθοδόξων χριστιανών και της UNESCO , ότι το θέμα της μετατροπής της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τζαμί μας ακουμπάει όλους το ίδιο.

Επιπλέον όμως η απόφαση της μετατροπής της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τζαμί, δείχνει ότι η Τουρκία απομακρύνεται οριστικά από την Δύση και τον κοσμικό της χαρακτήρα ως κράτος. Ορισμένοι έκαναν λόγο ότι η Τουρκία από αυτή την πράξη θα έχανε πάρα πολλά έσοδα. Το αντίθετο πιστεύω, ότι η Τουρκία θα ανάγει το θέμα ως σπουδαιότατο επίτευγμα όχι στο εσωτερικό της μόνο αλλά και σε όλο τον αραβικό κόσμο, παίρνοντας έτσι θρησκευτικό αραβικό τουρισμό από την αντίπαλη ιδεολογικά Σαουδική Αραβία πρωτίστως (Μέκα-Μεδίνα) και από την Ιερουσαλήμ (τέμενος Αλ Ακσα) , αυξάνοντας τα έσοδά της από την επίσκεψη των απανταχού μουσουλμάνων στο ιερό πλέον τζαμί της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ.

Η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ για να εμφανίζεται διαρκώς στους μουσουλμάνους ως ηγέτιδα δύναμη και το ευλογημένο κράτος του προφήτη Μωάμεθ, το οποίο επιβλήθηκε στους «κακούς και άπιστους χριστιανούς κάνοντας την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ τζαμί, που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει στους μουσουλμάνους εξαιτίας τους με τους πολέμους στην Μ. Ανατολή». Αυτό θα είναι το «αφήγημα» του Ερντογάν στους μουσουλμάνους πλέον και γιαυτό θα έπρεπε να κάνει κάτι συμβολικά μεγάλο. Αυτό ήταν το σκεπτικό του που τον οδήγησε στην απόφαση του να κάνει την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ τζαμί.

Η Τουρκία επιθυμεί , όσο και αν φαίνεται αδιανόητο για την εποχή μας ,να δημιουργήσει ξανά το «χαλιφάτο», ως ηγέτιδα χώρα με την στήριξη των κρατών δορυφόρων που θα έχει δημιουργήσει προηγουμένως στη Β. Αφρική και Μ. Ανατολή. Έτσι ξεκίνησε με τη Συρία και συνεχίζει με την Λιβύη , με την ανοχή των ΗΠΑ του Τράμπ.

Μετά το αποτυχημένο αμερικανικό πείραμα του εκδημοκρατισμού των χωρών της Β. Αφρικής και Μ. Ανατολής, ο Ερντογάν σέρβιρε στον Τράμπ το νέο «αφήγημα», που θέλει τη δημιουργία σφαιρών επιρροής στις παραπάνω περιοχές κατά το προσφιλές σλόγκαν και των δύο win-win, αναλαμβάνοντας με το αζημίωτο φυσικά η Τουρκία να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Ο επιχειρηματίας Τράμπ είδε το αφήγημα του Ερντογάν ως κάτι πολύ ορθό, αφού οι ΗΠΑ δεν θα υπέφεραν από απώλειες σε αίμα και χρήμα, εφόσον η Τουρκία θα επωμιζόταν να υλοποιήσει τον εν λόγω σχεδιασμό. Παράλληλα ο Τράμπ θα επαναπάτριζε όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά σημαντικό μέρος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων από τη Μ. Ανατολή, περιστέλλοντας τα οικονομικά έξοδα και αποφεύγοντας το κόστος διεξαγωγής πολεμικών επιχειρήσεων τόσο σε αίμα όσο και σε χρήμα.

Ο Ερντογάν από την άλλη είχε ήδη βρεί τον κύριο «χρηματικό σπόνσορα» για τη διεξαγωγή των πολυδάπανων στρατιωτικών επιχειρήσεων σε Β. Ιράκ, Συρία και Λιβύη. Αυτός είναι το Κατάρ , το οποίο ιδεολογικά μαζί με την Τουρκία ανήκει στους υποστηρικτές των ‘αδελφών μουσουλμάνων». Σημειωτέον ότι η Τουρκία έχει στρατιωτική βάση στο Κατάρ και φυλάει τον ηγέτη της χώρας. Επίσης η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην Μ. Ανατολή έχει την έδρα της στο Κατάρ. Στον Ερντογάν πλέον αναγκαιούσε να βρεθεί και το ανθρώπινο δυναμικό για την υλοποίηση του σχεδιασμού του. Φρόντισε να ιδρύσει γιαυτό το σκοπό ,νωρίτερα με φίλο του απόστρατο Συνταγματάρχη Adnan Tanriverdi τουρκική μισθοφορική εταιρεία με την επωνυμία SADAT. Αυτή η εταιρεία θα ήταν το όχημα για στρατολόγηση και εκπαίδευση επίδοξων μουσουλμάνων μισθοφόρων οι οποίοι θα έμελλε να χρησιμοποιηθούν ως η εμπροσθοφυλακή των ακολουθισών τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, αποφεύγοντας έτσι απώλειες για τον τουρκικό στρατό. Τα χρήματα για την πληρωμή των εν λόγω μισθοφόρων είχαν ήδη βρεθεί, από το Κατάρ. Επίσης ο Ερντογάν φρόντισε να κάνει σε μεγάλο βαθμό επαγγελματικές της τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ,ενώ έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στις Ειδικές Δυνάμεις τις οποίες χρησιμοποιεί μαζί με τους μισθοφόρους, δημιουργώντας πολλές νέες Ταξιαρχίες Ειδικών Δυνάμεων (η Τουρκία έχει σήμερα 17 συνολικά). Παράλληλα η Τουρκία χρησιμοποίησε στο πεδίο της μάχης στη Συρία την πολεμική αεροπορία και το πυροβολικό, πραγματοποιώντας πυρά από απόσταση με σχεδόν μηδενικές απώλειες για το τουρκικό προσωπικό. Τέλος έκανε ευρεία χρήση των UAV και του Koral (ηλεκτρονικός πόλεμος) , ελαχιστοποιώντας αφενός τις ανθρώπινες απώλειες και πετυχαίνοντας πολλαπλά οφέλη στο πεδίο της μάχης.

Μερτικό βέβαια από την πίτα θα έπρεπε να πάρει και η επανακάμπτουσα Ρωσία του Πούτιν, για να μην υπάρχουν παρανοήσεις και αστοχίες ,η οποία μέσω της λυκοφιλίας της με την Τουρκία εισέρχεται και αυτή δυναμικά στο παιγνίδι. Εξω από το παιγνίδι όμως μένει η Γαλλία, η οποία αντιδρά έντονα κατά των τουρκικών σχεδίων τα οποία χαίρουν της αποδοχής και στήριξης των ΗΠΑ και Ρωσίας όπως προείπα.

Επανερχόμενοι τώρα στο θέμα της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ , η χρονική στιγμή που επέλεξαν οι Γερμανοί να συνομιλήσει η Ελλάδα με την Τουρκία μόνο τυχαία δεν είναι, αφού θα λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης των διεθνών αντιδράσεων, στην πρόκληση για όλο τον χριστιανικό κόσμο και τη Δύση, του μετασχηματισμού του Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς σε τζαμί, αφού οι πρωτίστως θιγμένοι Έλληνες συνομιλούν για άλλα διμερή θέματα με τους τούρκους. Επιπλέον η δυναμική μετώπου κατά της Τουρκίας που αναπτύσσεται στην ΕΕ , εκτιμώ ότι τουλάχιστον θα τείνει να μετριαστεί, αφού εμείς θα μιλάμε απευθείας με τους τούρκους για θέματα τα οποία θίγουν πρωτίστως την Εθνική μας κυριαρχία. Αυτό θα πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα ,αφού εκτιμώ ότι η ΕΕ θα πρέπει να έχει έτοιμο πλάνο κυρώσεων (οικονομικών-πολιτικών-διπλωματικών και στρατιωτικών ) σε βάρος της Τουρκίας, η οποία τελικά θα επιχειρήσει να κάνει έρευνα αρχικά και γεώτρηση στη συνέχεια εντός ελληνικής ΑΟΖ) . Τότε θα μου πείτε γιατί οι τούρκοι θα πραγματοποιήσουν συνομιλίες μαζί μας. Απλά για κέρδος χρόνου και εξηγώ:

Η Γερμανία με τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες που προωθεί ,σώζει την Τουρκία κυρίως σε στρατιωτικό επίπεδο, αφού με τις ευλογίες της εμείς θα συζητάμε με τους τούρκους , εξασφαλίζοντας έτσι τα νώτα τους πρίν ξεκινήσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους στη Λιβύη και συγκεκριμένα στην πόλη Σύρτη. Η Ελλάδα θα μπορούσε σε συνεργασία με την Αίγυπτο να κάνει την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη Λιβύη εφιάλτη , μετατρέποντάς τη σε δεινή ήττα. Το τουρκικό πολεμικό ναυτικό κυρίως θα είναι διαιρεμένο στα δύο , αφού ένα μέρος του θα βρίσκεται νοτίως της Κρήτης μέχρι τις λιβυκές ακτές και ένα μέρος του στο Αιγαίο. Επιπλέον και ένα σημαντικό μέρος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας θα απασχολείται στη Λιβύη. Αυτό είναι θανάσιμο στρατιωτικό λάθος για την Τουρκία, που δυστυχώς θα περάσει ανεκμετάλλευτο για τις ελληνικές και αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες ενεργώντας από κοινού ταυτόχρονα θα μπορούσαν να συντρίψουν τον διαιρεμένο τουρκικό στόλο.

Οι τούρκοι το κατάλαβαν και θέλουν μέσω των συζητήσεων με την Ελλάδα με την εγγύηση μάλιστα της Γερμανίας , δηλαδή της προεδρεύουσας χώρας της ΕΕ και συνεπώς της ΕΕ, να κερδίσουν χρόνο προφυλάσσοντας στρατιωτικά τα νώτα τους, μέχρι να επιβληθούν στη Σύρτη με το λιμάνι και τη στρατηγική της θέση. Μετά θα μπορούν σε επόμενο χρόνο να στραφούν κατά της Ελλάδας από δύο κατευθύνσεις, και από την Τουρκία , αλλά και από τη Λιβύη που θα έχουν δημιουργήσει αεροπορική και ναυτική βάση.

Τελειώνοντας εκτιμώ ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος με τις γερμανικές ευλογίες δεν αναμένω να έχει κανένα όφελος για την Ελλάδα. Αντιθέτως θα εξασφαλίσει την Τουρκία στρατιωτικά από την πλευρά της Ελλάδας, εξασφαλίζοντας την αδράνειά της ούτως ώστε απερίσπαστα να ενεργήσει στη Λιβύη πετυχαίνοντας τους στόχους της.

Εμείς από την άλλη θα μπορούσαμε να μπούμε αρχικά σε συζητήσεις με την Τουρκία ικανοποιώντας τις γερμανικές πιέσεις, τις οποίες όμως συζητήσεις να εγκαταλείψουμε μόλις ξεκινήσουν για τα καλά οι τουρκικές επιχειρήσεις στη Σύρτη. Αφορμές γιαυτό δεν είναι ανάγκη να ψάξουμε και πολύ, αφού θα μας τις δώσουν σίγουρα οι τούρκοι με την αδιαλλαξία τους.

Αποδεσμευμένοι πλέον θα μπορούσαμε να ενεργήσουμε άμεσα, αιφνιδιαστικά και κυρίως συντονισμένα κατά του τουρκικού στόλου του Αιγαίου πρωτίστως και δευτερευόντως κατά της τουρκικής αεροπορίας στην Τουρκία. Η Αίγυπτος θα πρέπει να αναλάβει τον υπόλοιπο τουρκικό στόλο του λιβυκού πελάγους. Άραγε είμαστε διατεθιμένοι να ενεργήσουμε στέλνοντας στον πάτο του Αιγαίου και της Μεσογείου την «Γαλάζια Πατρίδα »του Ερντογάν , ή θα παραμείνουμε θεατές του λιβυκού δράματος, περιμένοντας υπομονετικά να έρθει η σειρά μας, εκφωνώντας «σφάξε με πασά μου να αγιάσω»;

Παναγιώτης Νάστος

Σχης (ε.α)-Αναλυτής-Συγγραφέας-Αρθρογράφος-Μέλος ΕΛΙΣΜΕΑ