Γεωπολιτική, λογοκρισία και ο μικρόκοσμος της Ελλάδας

Πολύ πριν φτάσουμε στα πεδία των μαχών, οι πόλεμοι έχουν κερδηθεί από τη δημιουργία εντυπώσεων. Τέτοιων που είτε προδικάζουν την έκβαση και το μάταιο της αναμέτρησης, είτε δημιουργούν μια εικονική πραγματικότητα, που ”εξαφανίζει” και αυτή ακόμα τη διαφορά. Χωρίς διαφορά νοείται αντιπαράθεση;

Μόνο ένας ”τυχοδιώκτης” και ”παράφρονας” θα την επεδίωκε! Εδώ κι αν πλέον γίνεται διαχείριση της παραφροσύνης. Στην ακραία της εκδοχή, όσοι επιμένουν να ομιλούν για το αυτονόητο, είναι πιθανό να βιώσουν καταστάσεις ”αυτοκριτικής” και ”ενδοσκόπησης”.

Να υποχρεωθούν δηλαδή όχι μόνο να αναθεωρήσουν, αλλά και να επιδώσουν τα διαπιστευτήρια συμμόρφωσης τους και ανακάλυψης της ‘αλήθειας’. Ο απόλυτος Οργουελισμός, ο ορισμός δηλαδή της πλύσης εγκεφάλου. Μαζί και ο εξευτελισμός και η εμπέδωση των αποτρεπτικών προτύπων.|

Σε αυτές τις κάθε άλλο παρά φαντασιακές πρακτικές η ανθρωπότητα και η Ιστορία, έχουν πικρά και πολλά παραδείγματα να παρουσιάσουν. Από τα θύματα του σκοταδισμού και της Ιεράς Εξέτασης, που έπρεπε πέρα από τη μετάνοια τους να αποδεχθούν κάθε παραλογισμό και παλαβομάρα, μέχρι τα γκουλάγκ της Σοβιετίας και τα ψυχιατρεία, που υποδέχονταν τους αρνητές του ολοκληρωτισμού. Σε ήπιες εκδοχές, με αντίστοιχα καταστροφικά αποτελέσματα αλλοτρίωσης, καταγράφεται συχνά πυκνά και η αντιμετώπιση όσων αντιδρούν στους ”ζηλωτές του δικαιωματισμού”.

Και ειδικά όσων αναδεικνύουν και επικρίνουν την ”κρυφή ατζέντα” ανάλογων ”πρακτικών” και ”διεκδικήσεων”.

Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η ”κανονικότητα” που διαμορφώνουν οι συμπεριφορές, απαξίωσης και ”απάλειψης” της αντίθετης γνώμης. Από τη στιγμή που θα φτιάξεις το ”θεριό” της συγκάλυψης, της αποσιώπησης και της χειραγώγησης, θα γίνεις ίδιος με αυτό. Και δημιουργούνται οι όροι για την ανεξέλεγκτη εφαρμογή του. Κάθε συσχετισμός και αναλογία με τα όσα γραφικά βιώνουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα με τις διεθνείς μας σχέσεις και την αντιμετώπιση των επιθετικών ενεργειών της γείτονος, είναι απλά σύμπτωση.

Η επιστήμη της χειραγώγησης και της ολοκληρωτικής λογοκρισίας, μπορεί να υπερβεί τα όρια των εθνικών συνόρων. Και με τον ίδιο μαγικό τρόπο να ‘νομιμοποιήσει ετσιθελικά’ τον απόλυτο εξευτελισμό των παναθρώπινων αξιών και δικαιωμάτων. Είναι ζήτημα επιρροής και ισχύος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όσα απίστευτα αναφέρονται για την Κίνα. Η οποία έχει περάσει σε ένα επόμενο στάδιο, ”χειρουργικού” εξοβελισμού κάθε επικριτικής σε βάρος της γνώμης. Με ποιο μέσο;

Μα με την οικονομική της ισχύ, που τόσο μεθοδικά απέκτησε και ενισχύει. Και με τρόπο που τυπικά τουλάχιστον, της επιτρέπει να διατείνεται, ότι ουδέν μεμπτό πράττει.

Και σε απλά νούμερα. Είναι μια ”ωφέλιμη αγορά” 1, 4 δισεκατομμυρίων καταναλωτών. Εξ ορισμού το νούμερο είναι ανυπέρβλητο δέλεαρ για τις μεγάλες βιομηχανίες, που υπερκαλύπτουν σε μέσα επιρροής και αυτές ακόμα τις κυβερνήσεις. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κατά τα θρυλούμενα αυτό το ίδιο το Χόλιγουντ προβαίνει σε προληπτική λογοκρισία των ταινιών του, διαγράφοντας ή αποφεύγοντας κάθε αναφορά που μπορεί να δυσαρεστήσει τις Κινεζικές αρχές και να αποτρέψει τη διανομή τους στις Κινεζικές αίθουσες. 2, 6 δισεκατομμύρια δολάρια είναι ο τελευταίος τζίρος σε εισιτήρια στην κινεζική αγορά, που κατά τις εκτιμήσεις, πρόκειται να ξεπεράσει και την αμερικανική. Στο πλαίσιο αυτό και ο Μπραντ Πιτ και ο Τομ Κρουζ συμμορφώθηκαν.

Ο μεν πρώτος απολογήθηκε για την ταινία εφτά χρόνια στο Θιβέτ,ο δε δεύτερος απέσυρε από τη συνέχεια της ταινίας Top Gun, τις Ιαπωνικές και Ταιβανέζικες σημαίες. Ο μόνος που φαίνεται να ανθίσταται είναι ο Ρίτσαρντ Γκιρ. Αλλά και το NBA, ανασκεύασε επιθετικό σχόλιο του εκπροσώπου των Houston Rockets, σε σχέση με το Χονγκ Κονγκ για να διατηρήσει την πρόσβαση στην αγορά των 500 εκατομμυρίων θεατών του μπασκετικού του υπερθεάματος.

Πιο πρακτικοί εμφανίζονται οι Σουηδοί, που από τη μια επιθυμούν να διασφαλίσουν οικονομικά οφέλη από τις Κινεζικές επενδύσεις, με κύριο σημείο αναφοράς τη Volvo, ενώ από την άλλη προειδοποιούν για την αποφυγή δημιουργίας πολιτικών εντυπώσεων και νομιμοποίησης των Κινεζικών πρακτικών παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσα από την ανανέωση της συμφωνίας αδελφοποίησης μεταξύ Γκέτεμποργκ και Σαγκάης.

”Δημοκρατικές ευαισθησίες” αλά καρτ και με όριο τα καλά και τα συμφέροντα. Και βέβαια οι Γερμανοί, που ισχυρίζονται ότι μέσα από την οικονομική συνεργασία θα επηρεάσουν τους Κινέζους σε θέματα Δημοκρατίας.

Κάτι σαν τη συμπεριφορά θυσίας ”για τη φουκαριάρα τη μάνα μου”.

Το οικονομικό διακύβευμα είναι πρόδηλα μεγάλο. Αντίστοιχη είναι η κλίμακα της επιρροής που εξασφαλίζει. Σε σημείο που διαμορφώνει παραμέτρους γεωπολιτικής. Μικρές του εκδοχές βιώνουμε στον εθνικό μας μικρόκοσμο. Αρκεί να είμαστε λίγο υποψιασμένοι.

Είναι αναγκαίο προηγούμενο για να δράσουμε ανάλογα. Γιατί κάποια στιγμή έρχεται και η σειρά μας.