Οι Τούρκοι δεν έχουν ξεχάσει ποτέ ότι η Συνθήκη της Λωζάννης προκάλεσε τη μείωση της γεωγραφίας του σύγχρονου τουρκικού κράτους και ανάγκασε την Τουρκία να εγκαταλείψει μεγάλες περιοχές που ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» προειδοποιεί το «Arab Weekly».
«Στο μυαλό του Ερντογάν δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο επίτευγμα από την επέκταση της Τουρκίας» σημείωσε πριν λίγες μέρες Αραβική Επιθεώρηση. Και ο Ερντογάν κινείται μεθοδικά και με σχέδιο προς αυτόν τον στόχο. Το περίεργο είναι ότι την ίδια χρονική στιγμή κάτι παρεμφερές συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Στην χώρα μας, λοιπόν, καταβάλλεται μία ύποπτη και ακατανίκητη προσπάθεια να εγκαταλείψουμε την εθνική μας μνήμη και δη οτιδήποτε τις αλύτρωτες, αλησμόνητες πατρίδες του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Σήμερα καταλαβαίνουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες τα όσα προνοητικά είχε πει ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος ορθά κοφτά στον Ερντογάν τον Δεκέμβριο του 2017:
«Η Συνθήκη της Λωζάννης για μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Η συνθήκη αυτή δεν παρουσιάζει κενά, δεν χρειάζεται ούτε αναθεώρηση ούτε επικαιροποίηση. Η συνθήκη αυτή ισχύει ως έχει, καλύπτει απολύτως τα ζητήματα τα οποία είχε να καλύψει και τονίζω ότι, ανάμεσα στα άλλα, η συνθήκη αυτή δεν αφήνει περιθώρια ούτε για γκρίζες ζώνες, ρυθμίζει και τα θέματα τα οποία σχετίζονται με τις αντίστοιχες μειονότητες, καθορίζοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει θρησκευτική μουσουλμανική μειονότητα, της οποίας τα δικαιώματα γίνονται απολύτως σεβαστά».
Ο Ερντογάν και σύσσωμη η Τουρκική πλευρά ξέρει τι θέλει και που ακριβώς βαδίζει.
Θέλει να καταλάβει τα εδάφη που η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχασε από τους γείτονές της μέσω της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923. Επιθυμεί ο Ερντογάν να αναθεωρήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Είναι ακριβώς αυτό που ελπίζει να επιτύχει με τη κυβέρνηση Μητσοτάκη που απεδείχθη απροετοίμαστη για μια τέτοια κρίση . Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι προβλέψιμος και δεδομένος ενώ κουβαλάει όλα τα φοβικά σύνδρομα της πολιτικής Αθηναϊκής ελίτ ,έχει κληρονομήσει όλα τα κουσούρια και κουβαλάει τα πολιτικά κόμπλεξ της οικογένειας του που τον καθιστούν ευάλωτο και εύκολο σε υποχωρήσεις και παραχωρήσεις που «σε 10 χρόνια θα ξεχαστούν» …
Χωρίς φόβο και πάθος πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: Οι συμφωνίες που υπέγραψε αρχικώς με την Ιταλία και εν συνέχεια με την Αίγυπτο επισήμως παραχωρείται η εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας .
Ξεπουλιέται με δόσεις… με την συμφωνηθείσα “λύση” της μερικής οριοθέτησης, δηλαδή δυτικά του 28ου μεσημβρινού. Ένας πρόσθετος λόγος που η κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να διεκδικήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού είναι ότι φοβόταν την αντίδραση της Άγκυρας.
Για την ακρίβεια φοβόταν ότι θα προχωρούσε σε έρευνες και γεωτρήσεις σ’ εκείνη τη θαλάσσια περιοχή, θέτοντας στην Αθήνα το δίλημμα ή να αποδεχθεί το τετελεσμένο ή να αντιδράσει στρατιωτικά σε μία γεωγραφική περιοχή, που είναι ευνοϊκή για τις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Αυτός ήταν ο βαθύτερος λόγος που έχει αποφύγει να καταθέσει συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της δυνάμει Ελληνικής ΑΟΖ.
Τώρα -από εδώ και μπρος- εάν η Κρήτη, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου, έχει με την ελληνική υπογραφή μειωμένη επήρεια τότε όλη η πάγια επιχειρηματολογία της Ελλάδας για τα νησιά του Αιγαίου καταρρέει με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα τα βρούμε μπροστά μας όλα -όσα -πίσω από τη πλάτη μας δέχτηκε ο Μητσοτάκης ως ντιρεκτίβες από την Μέρκελ …
Εμείς το φωνάζαμε από την πρώτη στιγμή, αλλά ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ μόνον υπογράφει με κλειστά μάτια και αυτιά …
Και να που ολοταχώς οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στις Πρέσπες του Αιγαίου.
Ο Ερντογάν προχωράει σε επικράτηση του νέο-οθωμανισμού. Και ο Κυρ. Μητσοτάκης άραγε δεν αντιλαμβάνεται τον σημερινό εθνικό μας διασυρμό και τους άλλους που θα επακολουθήσουν μέχρι που θα φτάσει αυτός ο ραγιαδισμός, που απαντά ενδόμυχα ή κραυγαλέα, αρνητικά στο «σκιάχτρο» της ερώτησης «καλά δεν θέλετε τώρα πόλεμο;»
Ειρήνη θέλουμε… αλλά δεν στην διαδικασία διαπραγμάτευσης με την επεκτατική Τουρκία για αποκλειστικά Ελληνικά εδάφη και εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα μας στο Αιγαίο, την Θράκη και όπου αλλού…
