Κράτος σημαίνει υποκείμενο πού αποφασίζει για τον εαυτό του, δηλαδή έχει την ικανότητα να λέει όχι. Kάθε κράτος πού σέβεται τον εαυτό του και πού είναι κυρίαρχο και ανεξάρτητο, διατηρεί το δικαίωμα στρατιωτικής αντίδρασης στην παραμικρή επιβουλή και αμφισβήτηση αυτής της κυριαρχίας του. Εάν αντιδρά συνεχώς μονοσήμαντα μέ διπλωματικό τρόπο στην όποια επιβουλή και επίθεση δεχτεί ή κυριαρχία ή τά κυριαρχικά δικαιώματά του αποτελεί υποχώρηση, ταπείνωση, ήττα, ή οποία νομοτελειακά φέρνει πόλεμο.
Ή άμυνα μιάς χώρας δεν είναι μόνο ζήτημα στρατιωτικών προϋποθέσεων. Είναι κυρίως ζήτημα πολιτικής, ενότητας εθνικής και λαϊκής, φρονήματος, για την υπεράσπιση και την ύπαρξη, δηλαδή την υπόστασή της.
Δυστυχώς, στην πατρίδα μας και στην Κύπρο, ή δικαιωματική και παγκοσμιοποιητική Αριστερά, αντάμα με τους νεοφιλελεύθερους ”εκσυγχρονιστές” και ”προοδευτικούς” δηλαδή σημιτικούς, μεταφέρει όλα τά τουρκικά επιχειρήματα, αυτούσια, και προωθεί τον κατευνασμό και την πολιτική του ”διαλόγου”.
Ό πατριωτισμός γι΄ αυτούς τους κύκλους γίνεται ”νέος πατριωτισμός” εννοώντας τον ως αποδοχή του επεκτατισμού, του εθνικισμού και των απειλών της γείτονος (Μητσοτάκης, Σακελλαροπούλου, Τσίπρας) μαζί με τον προσχηματικό ”διάλογο” πού επιβάλλουν οί φιλότουρκοι Γερμανοί -HΠΑ!
Τόσο ό Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όσο και ό Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξαν λάτρεις του σημιτισμού και υπερασπιστές του σχεδίου ΑΝΑΝ. Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι έχει γεμίσει την κυβέρνησή του ό κ. Μητσοτάκης από στελέχη, συνεργάτες και πρώην υπουργούς του εθνομηδενιστή και φιλογερμανού Σημίτη.
Με την ίδια λογική επέλεξε ως πρόεδρο Δημοκρατίας, την άσήμαντη και ανίκανη να συνεγείρει το φρόνημα των Ελλήνων κυρία Σακελλαροπούλου.
Ή πλεύση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι προσχεδιασμένη και προαποφασισμένη να περάσει την επιβαλλόμενη από Γερμανούς και ΗΠΑ αλλά απολύτως καταστροφική για τά ελληνικά συμφέροντα ”συνεκμετάλευση, συνδιαχείριση” με τους Τούρκους σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο.
Ή οικογένεια Μητσοτάκη, είναι άρρηκτα δεμένη στο Γερμανικό άρμα. Παλαιόθεν. Όπως και ό Σημίτης. Είναι ό συγκολλητικός δεσμός τους. Ή χώρα έπεται. Το ενοχλητικό ζήτημα πού ανακύπτει είναι πώς θα ”περάσει” στην κοινή γνώμη ή νέα ταπείνωση.
Ποιά όμως, είναι ή γραμμή άμυνας και υπεράσπισης της χώρας από την κυβέρνηση της ΝΔ ;
Ή Άγκυρα γκριζάρει την ελληνική κυριαρχία από τον 25ο στον 32ο μεσημβρινό και ή κυβέρνηση είχε κλείσει την βουλή και κολυμπούσε στο ακόμα ελληνικό Αιγαίο !
Διά της σιωπής και ανοχής της ή κυβέρνηση, νομιμοποιεί την πειρατεία της Τουρκίας ή οποία γκριζάρει και μετά διεκδικεί, αφού έχει ατιμώρητα δημιουργήσει τετελεσμένα είς βάρος της χώρας μας.
Γιατί ή κυβέρνηση δεν οριοθέτησε την υφαλοκρηπίδα Ελλάδας – Κύπρου εξασφαλίζοντας άπαξ και διά παντός την Ελλάδα και την Κύπρο; Γιατί ή Ελλάδα έρριξε στα νύχια του Ερντογάν την Κύπρο όπου, έτσι, ολομόναχη, θα της κατασπαράξει την ΑΟΖ της;
Δηλαδή θα την κατασπαράξει γεωπολιτικά; Γιατί δεν προχώρησε σε αυτή την κίνηση mat πού με μόνη αυτήν την κίνηση θα ακύρωνε το παράνομο τουρκολυβικό Σύμφωνο και ταυτόχρονα, θα προστάτευε πλήρως τά εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ;
Τι φοβήθηκε ή Αθήνα και δεν προχώρησε στην άμεση και απρόσκοπτη οριοθέτηση με την Κύπρο όπου:
1) Θα είχε εξασφαλίσει την πλήρη επαφή των ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου υποχρεώνοντας την Τουρκία να έλθει αντιμέτωπη με την διεθνή νομιμότητα και μάλιστα με διεθνώς ανεγνωρισμένα από πλευράς διεθνούς δικαίου τετελεσμένα νομικώς και θεσμικώς έγκυρα.
2) Θα είχε πλήρη αναγνώριση της επήρειας της ΑΟΖ του Συμπλέγματος του Καστελορίζου.
Εάν είχε ή κυβέρνηση την πολιτική γενναιότητα και τόλμη να ξεφύγει από την μέγγενη της Γερμανίας και των ΗΠΑ πού κάνουν πολιτική είς βάρος των εθνικών μας δικαίων και προχωρούσε ΑΜΕΣΑ στην οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο αδελφών κρατών, Ελλάδας – Κύπρου και ή Αίγυπτος είχε την όποια αντίρρηση, ποιος θα εμπόδιζε να προσφύγουν αμφότερες οί χώρες στην Χάγη;
Γιατί δεν προηγήθηκε από τήν κυβέρνηση Μητσοτάκη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία προκειμένου να δημιουργηθεί urbi et orbi ένα τετελεσμένο αδιάσειστο εξασφάλισης του συνεχούς του ελληνικού χώρου;
Το 2011, ό παμπόνηρος Αχμέτ Νταβούτογλου, υποστήριξε επίσημα ότι:
”Το Καστελόριζο, δεν είναι στο Αιγαίο , αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο, και ως έκ τούτου, απαιτούνται ”δύο ξεχωριστές διαπραγματεύσεις” Ελλάδος και Τουρκίας για οριοθετήσεις ‘’δύο ΑΟΖ”.
Πρίν περίπου ενάμισυ χρόνου, ό βουλευτής του Σύριζα, Γιάννης Τσιρώνης δήλωσε ακριβώς το ίδιο : ”Το Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο . Γεωγραφικά δεν είναι στο Αιγαίο , τι να κάνουμε τώρα, είναι στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι από κάτω. Δεν είναι στο Αιγαίο. Το Αιγαίο είναι μία θάλασσα πού φθάνει μέχρι την Κώ και την Ρόδο”.
Ή δήλωση αυτή του βουλευτού προκάλεσε την βίαιη αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή οποία διά του κ. Γιώργου Κουμουτσάκου, τομεάρχη εξωτερικών της ΝΔ, έσπευσε να εκφράσει την θέση της: ”Πρόκειται για ανεκδιήγητες απόψεις. Ή ελαφρότητα, ή επιπολαιότητα και ή άγνοια της κυβέρνησης (Σύριζα) σε κρίσιμα εθνικά θέματα την καθιστούν πλέον επικίνδυνη…”
Μόλις ενάμισυ χρόνο μετά, ή ΝΔ υιοθετεί την άποψη Τσιρώνη – Σύριζα . Αποδέχεται ”ειδικές συνθήκες” πού επεκαλείτο ή Τουρκία για το Σύμπλεγμα Καστελόριζου, το οποίο αφήνει εντελώς έξω από την Ελ/Αιγ Συμφωνία, εξυπηρετώντας τά μάλα την Τουρκία δημιουργώντας πρόκριμμα .
Καί το κυριότερο, τι είδους προηγούμενο δημιουργείται για τά υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου; Τά Ψαρά, την Ικαρία, τον Άγιο Ευστράτιο…
Ή εφημερίδα Καθημερινή, δημοσίευσε τον Φεβρουάριο του 2019 τον τουρκικό χάρτη του τέως αρχηγού του τουρκικού ναυτικού Μπουλέντ Μποστάνογλου. Ό χάρτης αυτός κατά ένα ‘’ περίεργο΄΄ τρόπο, μοιάζει πολύ με την γραμμή οριοθέτησης της ΑΟΖ – τμηματικής – πού περιέχει ή συμφωνία Ελλάδος – Αιγύπτου. Τέμνει στην μέση την Ρόδο και αφήνει για το μέλλον… την οριοθέτηση της ΑΟΖ του Καστελορίζου ανατολικώς του 28ου μεσημβρινού.
Συμπτωματικώς, είναι οί περιοχές πού σήμερα δεσμεύουν με NAVTEX οί Τούρκοι.
Σύμπτωματικώς, αυτές είναι ελληνικές θαλάσσιες περιοχές πού τυπικά δεν έχουμε προσδιορίσει το εύρος των χωρικών μας υδάτων από τά 6 στα 12 νμ.
Συμπτωματικώς, είναι αυτός ό χάρτης της ”Γαλάζιας πατρίδας” πού δημοσίευσε ή Καθημερινή.
Ή έγκυρη Κύρα Αδάμ σε άρθρο της με τίτλο ”Ή πλασματική ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία οδηγεί σε συρρίκνωση την Ελλάδα και την Κύπρο στην καταστροφή” μεταξύ των άλλων γράφει πώς:
”Η Συμφωνία , αποτελεί ένα έγγραφο ΠΡΟΘΕΣΗΣ των δύο πλευρών για να οριοθετήσουν μελλοντικά την μεταξύ τους ΑΟΖ… Ώς έκ τούτου, εμφανής πλέον στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν ήταν να οριοθετήσει πλήρως την ΑΟΖ και να κλείσει την εκκρεμότητα με την Αίγυπτο, αλλά να σιγουρέψει το μέτωπο με την Τουρκία παραχωρώντας στην Άγκυρα – μέσω την Συμφωνίας με την Αίγυπτο – την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ από τον 28ο μεσημβρινό και ανατολικά… Έτσι, καταργεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και των ανατολικών ακτών της Ρόδου.
Αποδίδει στην Τουρκία όλη την ΥΦ/ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού
Παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία διότι, αφήνοντας ελεύθερο τον χώρο από τον 28ο μεσημβρινό και ανατολικά, υποχρεώνεται ή Λευκωσία να διαπραγματευθεί μόνη της με την Τουρκία την μεταξύ τους ΑΟΖ, ή οποία θα κατασπαραχτεί από την Άγκυρα… καί ή δίκαιη λύση του Κυπριακού να μπεί σε φέρετρο …”.
Και τελειώνοντας τονίζει: ”Tό επίσημο έγγραφο της Συμφωνίας Ελ/Αιγ. ΔΕΝ είναι Συμφωνία Οριοθέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ, αλλά διμερής Συμφωνία ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ της ΑΟΖ.
Ό Ερντογάν πλέον έχει κατοχυρώσει με ελληνική άδεια την τουρκική υφαλοκρηπίδα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού με αντάλλαγμα να δώσει στον Μητσοτάκη τον πολύτιμο χρόνο πού έχει ανάγκη για να μην αντιμετωπίσει τώρα τις επώδυνες λύσεις πού απεργάζεται ή Άγκυρα”.
Το σχέδιο, το γνώριζε πολύ καλά όλο το σύστημα εξουσίας της χώρας μας. Θυμάστε το: ”άς μη είμαστε μονοχοφάηδες” του Κοτζιά ή, το :
”Άς χάσουμε βρέ αδελφέ το Καστελόριζο, θα σιγουρέψουμε την Ρόδο και την Κάρπαθο” της αδελφής του πρωθυπουργού Ντόρας Μπακογιάννη;
Ό Παναγιώτης Κονδύλης έλεγε ότι, ”ή ελίτ πουλούσε στους προστάτες – επικυρίαρχους την γεωπολιτική αξία της χώρας, ως αντάλλαγμα για την διατήρησή της στην εξουσία”. Με αφετηρία τά Ίμια (Σημίτης ) ή ελίτ, ξεπουλάει πλέον την ίδια την χώρα.
Θα το δεχτούμε;
*Η Αθηνά Κατσαφάδου είναι Δικηγόρος