Με ”καπέλο” ευρωπαϊκό πέρασε η τουρκική προπαγάνδα για τη Θράκη

“Εμείς μέχρι σήμερα υποστηρίζαμε την μαλακή μέθοδο. Αλλά η Ελλάδα δεν απαντά κατά τον ίδιο τρόπο στην προσέγγιση μας…” είχε πει με ύφος θιγμένου ο Ταγίπ Ερντογάν ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο μιλώντας σε μέλη του κόμματός του, με αφορμή ένα γεύμα που οργάνωσε το AKP της Ριζούντας.

Στην ίδια εκδήλωση μάλιστα αντιπαρέβαλε συγκριτικά τη στάση της Τουρκίας ”που δρα με κοινή λογική”, με εκείνην της Ελλάδας που ”δρα υποβολιμαία, υποδαυλίζοντας εχθρικές ενέργειες κατά των μειονοτικών”, υποτίθεται…

Και σαν τέτοιες ενέργειες λογάριαζε τις ”πρακτικές κρατικής τρομοκρατίας” (επιθέσεις σε τζαμιά και σχολεία μουσουλμάνων) σε βάρος της μουσουλμανικής (”τουρκικής” κατ’ εκείνον) μειονότητας, σύμφωνα με τις αναφορές που είχε πάρει απ’ τους πράκτορες φίλους του, τους ”Γκρίζους Λύκους” της Δυτικής Θράκης.

Απάντηση, φυσικά, από μέρους μας στα όσα συκοφαντικά και ανυπόστατα είπε, δεν υπήρξε. Όπως συνεχίζει να μην υπάρχει απάντηση σε χίλιες δυο άλλες ψευδείς κατηγορίες που εμείς περνάμε αψήφιστα με την… ”υπεράνω” Εξωτερική πολιτική μας, την πολιτική Ντόρας Μπακογιάννη ουσιαστικά, η οποία – στην… large έκφανσή της – ταυτίζεται με εκείνην του ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση αυτήν την αδιατάρακτα ”ψύχραιμη”, ”κατευναστική” και ”διαλλακτική” Εξωτερική πολιτική μας συγκροτήθηκε άλλωστε με εντολή του πρωθυπουργού και η ”Διακομματική επιτροπή της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης” με Πρόεδρο την ίδια.

Μια επιτροπή ”απαλλαγμένη από πολεμοκάπηλους” (όπως είπε η πρώην υπουργός και νυν βουλευτής Χανίων της ΝΔ), αλλά ”εμπλουτισμένη” (θα πρόσθετα εγώ) με ”Ανανιστές” περιωπής μεταξύ των εκπροσώπων του Κοινοβουλίου.

Κάποιοι απ’ αυτούς μάλιστα τυχαίνει να είναι καραμπινάτοι φιλότουρκοι, με πρώτη και καλύτερη την πρωθυπουργική αδελφή κι από κοντά τον Δημήτρη Καιρίδη της ΝΔ, τον Γιώργο Κατρούγκαλο και τον Νίκο Φίλη του ΣΥΡΙΖΑ και, φυσικά, τον Γιώργο Παπανδρέου, π. πρωθυπουργό.

Τον ΓΑΠ που άνοιξε… δρόμους ως υπουργός Εξωτερικών (2002) καθιερώνοντας τη ”διπλωματία του ζεϊμπέκικου”, στην οποία επένδυσε αφελώς ο διάδοχος του Σημίτη Κώστας Καραμανλής συνάπτοντας κουμπαριές φιλίας με τον ”σουλτάνο” της απέναντι όχθης…

Και μια διευκρίνιση, που έχει τη σημασία της. Πριν από λίγες μέρες τη θέση του ”Γιωργάκη” στην επιτροπή πήρε ο βουλευτής Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ, σύμφωνα με απόφαση του Κινήματος Αλλαγής απ’ το οποίο προέρχεται, εφόσον επιτρέπει αυτό την εκ περιτροπής εκπροσώπηση των βουλευτών του στη Διακομματική για τη Θράκη.

Έτσι ένα άλλο μέλος της, ο… ”ταραξίας” Χουσεΐν Ζεϊμπέκ του ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει την ευκαιρία να ανταποκριθεί στις ”προκλήσεις της εποχής” για τη ακριτική περιφέρεια, στις οποίες αναφέρθηκε ο συντοπίτης του βουλευτής του ΚΙΝΑΛ αναλαμβάνοντας τη σκυτάλη απ’ τον Γιώργο Παπανδρέου.

Και οι ”προκλήσεις” για τον βουλευτή της Αξιωματικής αντιπολίτευσης καταλήγουν στην μόνιμη επωδό των τουρκόφρονων της μουσουσουλμανικής μειονότητας (”πρόοδος στα μειονοτικά ζητήματα”, με την έννοια να αναγνωριστεί η μουσουλμανική μειονότητα ως ”εθνική τουρκική”…), κάτι που δε γίνεται αποδεκτό φυσικά από την πλευρά μας γιατί θα εγείρει θέμα αυτοδιάθεσης και αυτονομίας τους.

Άλλωστε είναι κοινό μυστικό εκεί οι εργώδεις προσπάθειες των τουρκόφρονων μειονοτικών για διαμόρφωση συνθηκών ευνοϊκών για αναγνώριση αυτόνομου κρατιδίου της Δυτικής Θράκης, κατά τα πρότυπα του βραχύβιου της Οργάνης (ορεινή Ροδόπη) το 1913.

Σε μια προσπάθεια προώθησης μάλιστα και ευρύτερης κοινοποίησης του θέματος αυτού, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου εγκάλεσε την Ελλάδα για μη τήρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους μειονοτικούς, με αφορμή την μη αναγνώριση απ’ τον Άρειο Πάγο ”τουρκικών σωματείων” για εθνικούς λόγους.

Το γεγονός αυτό, όπως και άλλα προβοκατόρικα τεχνάσματά τους που απέτυχαν παταγωδώς, έδωσε αφορμή στους Τούρκους… ”άρχοντες των δαχτυλιδιών” του εθνοφυλετικού μίσους Ερντογάν και Μπαχτσελί (οι οποίοι έχουν βάλει στο μάτι τα Δωδεκάνησα και τη Θράκη) να μας κάνουν φαρμακερές ”συστάσεις” συνοδευμένες από προειδοποιητικές βολές για τη διεκδίκηση των δικαίων των ”Τούρκων” της εκεί μειονότητας.

Όμως εγώ προσωπικά δεν εκπλήσσομαι απ’ αυτούς, ακόμα κι αν εκστομούν θανατερού μίσους λόγια σε βάρος μας, όπως αυτά που ξεχειλίζουν απ’ τις ομιλίες του Ταγίπ Ερντογάν και του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ηγέτη των ”Γκρίζων Λύκων”, ο οποίος συνεχίζει να είναι χυδαία αναπαραστατικός στις περιγραφές του τρόπου θανάτου των προσφύγων προγόνων μας (”Ο πάτος της θάλασσας είναι γεμάτος με τους παππούδες σας” και πολλά άλλα ανατριχιαστικά και… βαρβαρικά).

Και δεν εκπλήσσομαι γιατί τους ξέρω. Τους ήξερα και τους ξέρω ιστορικά, γιατί έμειναν ίδιοι και απαράλλαχτοι απ’ τα χρόνια της Άλωσης μέχρι τώρα: Αιμοδιψείς, βάρβαροι και απολίτιστοι, σε επίπεδο ISIS και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων, με τους ηγέτες των οποίων συναγελάζεται ο Πρόεδρός τους σε μόνιμη βάση.

Ωστόσο αυτούς που κακίζω για την κατάσταση που διαμορφώθηκε είναι οι δικοί μας, η ελληνική Πολιτεία και ειδικά το υπουργείο Εξωτερικών, που συνεχίζει να ασκεί ελιτίστικη πολιτική, με αποτέλεσμα να τρέχει πίσω απ’ τα γεγονότα.

Και η ελιτίστικη πολιτική τεκμαίρεται απ’ την επιλογή του να μη δίνει απαντήσεις στον καταιγισμό των προκλήσεων για Αιγαίο και Θράκη εκ μέρους των Τούρκων και των τουρκόφρονων, οι οποίοι έχουν κάνει καθημερινή τους συνήθεια πλέον τις χυδαίες προσβολές, τις εμετικές εκφράσεις και τις παραποιημένες ιστορικές αναφορές σε βάρος μας και σε βάρος των προγόνων και της πατρίδας.

Οι απαντήσεις που ζητώ, άλλωστε, δεν αφορούν πταίσματα, αλλά προβοκατόρικες ενέργειες των γνωστών και μη εξαιρετέων κύκλων της μουσουλμανικής μειονότητας (τα ονόματα των οποίων ανέφερα επανειλημμένα σε προηγούμενα άρθρα μου), οι οποίοι διοχετεύουν ψευδείς ανταποκρίσεις στα ΜΜΕ της Τουρκίας και του εξωτερικού διαμορφώνοντας αρνητική εικόνα για μας, που έχει και ανάλογα αποτελέσματα.

Σ’ αυτήν την αρνητική εικόνα που πέτυχε να περάσει στο εξωτερικό σε βάρος μας η τουρκική προπαγάνδα, στηρίχθηκε η τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρώπης, το οποίο οδηγήθηκε τεχνηέντως σε αρνητικά για νας συμπεράσματα, με αποτέλεσμα να προβεί σε ωμή παρέμβαση στην ελληνική δικαιοσύνη υπέρ του αιτήματος των μειονοτικών Θράκης.

Με αφορμή ”το καταπατηθέν δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι”, δηλαδή, σε βάρος της εν λόγω θρησκευτικής μειονότητας, κατέκρινε με δριμύτητα την απόρριψη απ’ τον Άρειο Πάγο του αιτήματος ίδρυσης ”τουρκικών σωματείων” στη Θράκη.

Απόρριψη που ήταν απολύτως δικαιολογημένη γιατί στηρίχθηκε στη Συνθήκη της Λωζάνης η οποία δεν το επιτρέπει για εθνικούς λόγους. Κι αυτό γιατί τυχόν αναγνώρισή τους ανοίγει το δρόμο για αναγνώριση τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη, η οποία μπορεί – σε δεύτερο χρόνο – να ζητήσει την αυτονομία της.

Με δεδομένο αυτό γίνεται φανερό ότι πέρασε με ”καπέλο” ευρωπαϊκό η τουρκική προπαγάνδα για την… στερημένη από ανθρώπινα δικαιώματα μουσουλμανική μειονότητα, που αν και το δικαιούται, δεν της επιτρέπεται να ονομάζεται ”τουρκική”…

Το αστείο περιστατικό στη Γλαύκη τον περασμένο μήνα απέδειξε, άλλωστε, περίτρανα ότι η Τουρκία ξέρει να χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά σε βάρος μας και την παραμικρή πληροφόρηση από την Ελλάδα.

Έτσι μια άσκηση Καταδρομέων του Δ’ Σώματος Στρατού στο ακριτικό χωριό του δήμου Μύκης της Ξάνθης πήρε διαστάσεις ”στρατοκρατίας” και καταπίεσης στα χείλη του Ταγίπ Ερντογάν. Καταπίεσης τύπου ”δεν μπορούν να αναπνεύσουν οι μειονοτικοί αδελφοί μας λόγω των περιορισμών που τους ασκούνται” απ’ το ελληνικό κράτος εκεί…

Και δε βρέθηκε ένας απ’ το υπουργείο Εξωτερικών, για να αποκαταστήσει την παραχάραξη της αλήθειας που επιχειρείται σε μόνιμη βάση από την Άγκυρα, με την… ”ευγενική χορηγία” του Προξενείου Κομοτηνής και των τουρκόφρονων μειονοτικών της Θράκης, οι οποίοι εξαπολύουν ορυμαγδό παραπληροφόρησης καθημερινά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε βάρος της χώρας μας και, προπάντων, σε βάρος των Ενόπλων Δυνάμεών μας.

Τη στιγμή μάλιστα που αυτές όχι μόνο δεν έχουν σχέση με όσα συκοφαντικά και εκ του πονηρού τούς καταλογίζονται απ’ τους εκπροσώπους των τουρκικών συμφερόντων μέσα και έξω απ’ τη Θράκη (στρατοκρατική τακτική, ”γάζωμα” των τάφων των ”Τούρκων” κλπ), αλλά αντίθετα προσφέρουν κοινωνικό έργο στην μειονοτική κοινότητα (διάνοιξη δρόμων, επισκευές σχολείων, προσφορά υπολογιστών [Δημοτικό σχολείο Οργάνης Ροδόπης] και εξέταση από ατρατιωτικούς γιατρούς των κατοίκων).

Αυτά όμως δεν φροντίζει να τα κάνει γνωστά σε Τούρκους και Έλληνες το ΥΠΕΞ μας και το Μαξίμου, μιας και ο πρωθυπουργός δείχνει να έχει αναλάβει προσωπικά να… ρίξει τους τόνους στα ελληνοτουρκικά προβαίνοντας σε φιλειρηνικές τοποθετήσεις που επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους τη λέξη ”διάλογος”.

Ένας διάλογος με τους Τούρκους που ευοδώνεται τελικά, αν και θα είναι προκαταρκτικός, και ”τεχνικής” φύσεως, αφού θα τον φέρουν εις πέρας τεχνικές επιτροπές Ελλάδας-Τουρκίας υπό την αιγίδα του φιλότουρκου ΓΓ του ΝΑΤΟ, Ολλανδού Γενς Στόλτενμπεργκ…

”Ο φόβος φυλάει τα έρμα”, όπως λένε. Κι ο φόβος στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει να κάνει όχι μόνο με τα όσα ανησυχητικά συντελούνται αυτή τη στιγμή στο Αιγαίο, αλλά και με την απειλή που εκτόξευσε προ ημερών ο Ταγίπ Ερντογάν (”ό,τι χρειάζεται θα γίνει όταν έρθει η ώρα”) σε μια ομιλία του με θέμα τη Θράκη και τη στήριξη της ”τουρκικής” μειονότητας, όπως την αποκαλεί (κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης και του αυτοπροσδιορισμού των Πομάκων και των Αθιγγάνων οι οποίοι έχουν, κατά δήλωσή τους, συνείδηση ελληνική).

Το δυστύχημα είναι ότι – λόγω της ανύπαρκτης επικοινωνιακά ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της τουρκικής προπαγάνδας με θέμα τη Θράκη – βρήκε αυτή ευήκοα ώτα στο Εξωτερικό και μάλιστα στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης.

Το Συμβούλιο το οποίο – ενώ δεν έδειξε να συγκινείται ποτέ κατά το παρελθόν για την τουρκική βαρβαρότητα σε βάρος του Ελλήνων μειονοτικών της Ίμβρου, της Τενέδου και της Κωνσταντινούπολης – τώρα παρενέβη ακυρωτικά στην απόρριψη εκ μέρους του Αρείου Πάγου της προσφυγής μερίδας μειονοτικών οι οποίοι θέλουν να ιδρύσουν ”τουρκικούς συλλόγους” στη Θράκη.

Με άλλα λόγια πληρώνουμε την αβελτηρία και την έλλειψη διορατικότητας και εθνικών αντανακλαστικών του ΥΠΕΞ μας, το οποίο – με το να αρνείται να δώσει τεκμηριωμένες απαντήσεις για τη Θράκη που θα έκλειναν το στόμα του Ερντογάν και των ”Γκρίζων” εκπροσώπων του εκεί – επέτρεψε να γίνει πιστευτή εκτός των συνόρων μας η τουρκική προπαγάνδα περί στέρησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα μειονοτικά μέλη της.

Έτσι πετύχαμε κάτι σουρεαλιστικό και πολύ επικίνδυνο, αν λάβουμε υπόψη μας και την πρόσφατη επικαιρότητα της τουρκικής προβοκάτσιας που έλαβε χώρα στη Λέσβο (πυρπόληση του ΚΥΤ Μόριας με συνοδά έκτροπα που προκλήθηκαν από λαθρομετανάστες και ”πρόσφυγες” της Συρίας, μεταξύ των οποίων υπήρχαν Τουρκμένοι [οι οποίοι έχουν εξαφανιστεί στα γύρω βουνά για να αποφύγουν τη σύλληψη], πράκτορες της ΜΙΤ και ΜΚΟ… συνεργαζόμενες).

Και το σουρεαλιστικό και πέρα για πέρα άδικο είναι ότι με την νωχέλεια και την απροθυμία μας να αντιμετωπίσουμε – ως υπουργείο Εξωτερικών – άμεσα και αποτελεσματικά τα φαινόμενα τουρκικής προβοκάτσιας στην Επικράτειά μας, επιτρέψαμε στην τουρκική προπαγάνδα να επισκιάσει την αλήθεια και στους Ευρωπαίους εταίρους μας να πιστέψουν τα παράπονα των Τούρκων.

Επιτρέψαμε στην τουρκική προπαγάνδα να δικαιώσει τα παράπονα των Τούρκων για καταπάτηση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων μειονοτικών στη Θράκη (με αφορμή το ”δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι”) και των μεταναστών και προσφύγων στα hot spots των νησιών μας, τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν καταπατά βάναυσα, συστηματικά και καθημερινά τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα του.

Ας ελπίσουμε ότι σε δυο μήνες από τώρα (οπότε ο Άρειος Πάγος θα συνεδριάσει για να αποφασίσει τελεσίδικα αν θα ονομάζονται ”τουρκικοί” ή ”μουσουλμανικοί” οι εν λόγω σύλλογοι των τουρκόφρονων Θράκης), να μην έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα επιπλέον πρόβλημα.

Ένα πρόβλημα που ενδέχεται να αποβεί μοιραίο για την πληθυσμιακή σύσταση της ελληνικής ακριτικής περιφέρειας, με κίνδυνο να ανοίξει ο ασκός του αιόλου για τουρκικές διεκδικήσεις, που θα περιλαμβάνουν απ’ το αίτημα για αποστρατικοποίησή της μέχρι την αυτονομία της. Κι αυτό θα αναζωπυρώσει – πιστεύω – παράλληλα, το αίτημα των Σκοπιανών για αναγνώριση ”μακεδονικής μειονότητας” στην Ελλάδα…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)