Το παραμύθι με τις κόκκινες γραμμές και ως πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις θα ασκούν υποτελή εξωτερική πολίτικη

Καθημερινά σχεδόν γινόμαστε μάρτυρες της όλο και αυξανόμενης επιθετικής ρητορικής της Τουρκίας που υποτίθεται κατά τα άλλα ότι αποδέχθηκε την επίλυση των μεταξύ μας προβλημάτων (δηλαδή των παράνομων διεκδικήσεών της) με διάλογο και εμείς δηλώνουμε σε κάθε ευκαιρία ότι είμαστε έτοιμοι γι αυτόν.

Αλλά κάποτε η παρούσα Κυβέρνηση θα πρέπει να μιλήσει ξεκάθαρα στον Ελληνικό λαό ποια μορφή διαλόγου εννοεί και για ποια θέματα. Μέχρι τώρα τηρεί σιγή ιχθύος και κρύβεται πίσω από το παραμύθι ότι δηλαδή μοναδικό ζήτημα διαλόγου είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ αν και γνωρίζει τις προθέσεις της Τουρκίας να τεθούν ζητήματα και για σειρά άλλων παράνομων διεκδικήσεών της.

Ούτε κουβέντα όμως για το δικαίωμα επέκτασης σε 12 ν.μίλια των χωρικών υδάτων μας που από διεθνείς συνθήκες έχει κατοχυρωθεί η άσκησή του να γίνεται μονομερώς. Δηλαδή η Κυβέρνηση παραπλανά συνειδητά τον Ελληνικό λαό με το παραμύθι περί δήθεν ύπαρξης κόκκινων γραμμών στα εθνικά μας θέματα που όμως συνεχώς μετακινούνται ενδότερα ή ακόμα και ξεθωριάζουν. Τελευταία απόδειξη η αναφορά του βουλευτή Επικρατείας και σύμβουλου του Πρωθυπουργού περί κόκκινης γραμμής στα 6 μίλια.

Και βεβαίως αυτό αν δεν υποκρύπτει κάποιας μορφής υπόγεια συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών προς βλάβη των νόμιμων συμφερόντων μας αποτελεί αρχή περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας με προφανή σκοπό την τελική προσφυγή στην Χάγη, όπου όμως θα συνεκτιμηθούν και τα τετελεσμένα που εν τω μεταξύ δημιουργούνται από την ανεμπόδιστη κυκλοφορία των τουρκικών πολεμικών και μη σκαφών στην υφαλοκρηπίδα μας.

Το πολιτικό σύστημα δια της Κυβέρνησης έχει από καιρό επιλέξει ότι η παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας προς την Τουρκία θα πρέπει να γίνει μέσω του Δικαστηρίου της Χάγης. Αυτό βεβαίως δεν συνομολογείται αν και είπε εμμέσως πλήν σαφώς και ο Πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του, όπου σαφώς υπονόησε ότι η αβεβαιότητα της έκβασης της απόφασης του Δικαστηρίου συνιστά και ενδεχόμενο απώλειας κάποιων κεκτημένων δικαιωμάτων μας.

Άλλωστε προπομπός της επιλογής αυτής υπήρξε η επιλογή του κ. Ντόκου με τις γνωστές παλαιότερες δηλώσεις του και οι συχνές αναφορές της κ. Μπακογιάννη σε διάφορα πάνελ. Και βεβαίως με την επιλογή αυτή η Κυβέρνηση θα πεί στον Ελληνικό λαό ότι για να αποφύγουμε τον πόλεμο αποδεχθήκαμε την παραπομπή στο Δικαστήριο της Χάγης ως το μόνο δικαιοδοτικό όργανο για την επίλυση των διαφορών μεταξύ κρατών.

Αυτό άλλωστε το είπε και όταν συμφώνησε να αρχίσουν οι διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ μας αλλά η ρητορική της Τουρκίας δεν της επέτρεψε να αποδεχθεί υποτελώς να καθίσει σε τραπέζι με τον «πειρατή» για να διαπραγματευθεί για όσα θα αποδεχθούμε να παραχωρήσουμε και όχι μόνο να επιλύσουμε, όπως και σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί διεξοδικότερα.

Οι απέλπιδες προσπάθειες του πρωθυπουργού και του Υπουργού των Εξωτερικών να αφυπνίσουν τα αντανακλαστικά της Ευρώπης σ αυτά που ο δικτάτορας Ερντογάν καθημερινά ενεργεί, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις δηλώσεις των αρμοδίων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και των ανακοινώσεών της περί δήθεν μέτρων και κυρώσεων που θα ληφθούν σε βάρος της Τουρκίας μέχρι στιγμής βρίσκουν ώτα μη ακουόντων.

Πρόσφατη η αδιαφορία της Γερμανίας και άλλων χωρών να αγνοήσουν πλήρως την πρόσκλησή του Πρωθυπουργού να μη πουλήσουν όπλα στην Τουρκία επειδή με αυτά θα στραφεί σε βάρος μας όπως άλλωστε και απειλεί. Συνεπώς χωρίς καμία ελπίδα να ληφθούν μέτρα και κυρώσεις κατά της Τουρκίας από την Ευρώπη αφού τα συμφέροντα των χωρών Γερμανίας, Ισπανίας και Ιταλίας είναι υπέρτερα αυτών που διακυβεύονται από μία τοπική σύγκρουση, εμείς θα πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε πως θα αντιδράσουμε στην επερχόμενη σύγκρουσή μας με την Τουρκία, αν για να την αποφύγουμε δεν υποκύψουμε σε κάθε εκβιαστική απαίτησή της με τον ένα ή άλλο τρόπο.

H κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανη και χωρίς διάθεση αντίδρασης την κίνηση του ερευνητικού σκάφους Οruc Reis να βρίσκεται εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας τα όρια της οποίας δεν αποδέχεται η Τουρκία και να εγγίζει τα χωρικά ύδατα του Καστελόριζου. Δεν γνωρίζουμε βεβαίως ποια επιχειρησιακή προετοιμασία μπορεί να υπάρχει στην περίπτωση που το σκάφος αυτό εισέλθει εντός των 12 μιλίων και συνεπώς δημιουργήσει τετελεσμένα παραβίασης των χωρικών μας υδάτων χωρίς αντίδρασή μας, αφού αυτό θα ερμηνευθεί και ως αποδοχή ότι δηλαδή ισχύει η πάγια θέση τους περί ύπαρξης μόνο 6 ν. μιλίων των νήσων του Αιγαίου αλλά και της Κρήτης.

Η εξέλιξη αυτή συνιστά ωμή παραβίαση εθνικού μας χώρου και ιδιαίτερα αφορά την περίπτωση της Κρήτης, όπου ακυρώνει και τις συμβάσεις με τις οποίες παραχωρήθηκαν νοτίως οικόπεδα σε Αμερικανική και Γαλλική εταιρία εξόρυξης και εκμετάλευσης υδρογοναθράκων, αφού ούτως η άλλως η επικύρωση από τον ΟΗΕ του παράνομου Τουρκολυβικού συμφώνου αποτελεί ένα επίσης μείζον εμπόδιο.

Kαι το μεγάλο ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνει η υπεύθυνη Κυβέρνηση άμεσα ώστε να προλάβει τις δυσμενείς εξελίξεις που επέρχονται. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να διατυπωθεί με τον πλέον επίσημο και πανηγυρικό τρόπο και να γνωστοποιηθεί άμεσα σε καθένα από τα Ευρωπαϊκά κράτη της ΄Ενωσης στις Η.Π.Α. και στον Ο.Η.Ε. η απόφαση της χώρας για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν. μίλια τουλάχιστον στην Κρήτη και σε όλα τα νησιά της Δωδεκαννήσου που δεν εφάπτονται ανατολικά με ακτές της Τουρκίας, ώστε να προκύπτει ζήτημα περιορισμού των ακτών της σε μικρότερη των 12 μιλίων απόσταση. Στην συνέχεια θα πρέπει να οριοθετηθεί η ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου που εκκρεμεί ως αίτημα από 15 τίας και πλέον.

Και βεβαίως για ακόμα μία φορά θα αναμένουμε με την ψευδαίσθηση της επιβολής κυρώσεων από την Ευρώπη τις επόμενες συνόδους της εντός του έτους για να διαπιστώσουμε απλά ότι θα συνεχίζουν να μας υποτιμούν και να μας εμπαίζουν επειδή γνωρίζουν την αδυναμία μας να αντιδράσουμε και την υποτελή συμπεριφορά μας δεκαετίες μέχρι σήμερα.

Εάν η Κυβέρνηση δεν ενεργήσει άμεσα και πριν τα γεγονότα μας προλάβουν, θα είναι υπεύθυνη να λογοδοτήσει στον Ελληνικό λαό για την καταστροφή που θα επέλθει στο μέλλον με απώλειας κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και ενδεχόμενη συρρίκνωση εθνικού μας χώρου και βεβαίως δεν θα αποφύγει τις συνέπειες για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας.

Αν όμως αισθάνεται αδύναμη να αντιδράσει όπως πρέπει και όπως της υποδεικνύον σοβαροί στρατιωτικοί αναλυτές και απόστρατοι στρατηγοί (Φράγκος), ας αποφασίσει να παραδώσει την εξουσία που ο λαός της εμπιστέυθηκε να ασκήσει με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος της χώρας και να ζητήσει από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ανάληψη της ευθύνης από κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα αποφασίσει με συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων τις επόμενες αναγκαίες ενέργειες της χώρας.

Επειδή οι καιροί ου μενετοί.