Ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν, η προσπάθεια του να καταστεί «χωροφύλακας» στην ευρύτερη περιοχή, «περιφερειάρχης», οδηγούν την κατοχική Τουρκία σε ενέργειες και σχεδιασμούς, που στοχεύουν πρωτίστως στην επιβεβαίωση αυτών των στρατηγικών επιδιώξεων.
Η αντιπαράθεση με το Ισραήλ, που με επιλογή της Άγκυρας έχει φθάσει στη ρήξη, οι κινήσεις αποστασιοποίησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και η επιλογή του καθεστώτος Ερντογάν να ανοίξει πολλά μέτωπα, εντάσσονται σε αυτό σχεδιασμό. Για τον Ερντογάν, η Τουρκία θα πρέπει να μεγαλώσει εδαφικά, να αυξήσει τη διεθνή επιρροή της.
Όλα αυτά περιλαμβάνονται στις εξαγγελίες που έχει κάνει ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν ενόψει των γιορτασμών για τα 100 χρόνια τουρκικού κράτους, που χρονικά τοποθετείται το 2023. Τι γυρεύει η Τουρκία στη Λιβύη, στη Συρία, το Σουδάν, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ; Τι γυρεύει στην Κύπρο, στο Αιγαίο;
Η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας είναι διαχρονική. Η διαφορά είναι πως επί εποχής Ερντογάν, ιδιαίτερα μετά την πολιτική του εδραίωση, που έγινε με εξουδετέρωση των πολιτικών του αντιπάλων, έχει επισπεύσει αυτές τις επιδιώξεις. Προχωρεί ακάθεκτος και εν πολλοίς ανενόχλητος.
Οι τουρκικές προθέσεις και σχεδιασμοί δεν είναι μυστικοί. Άλλωστε οι Τούρκοι αυτό που εξαγγέλλουν, το υλοποιούν. Μιλώντας στο περιοδικό Kriter του ιδρύματος Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών (SETA), ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε και τα εξής σε σχέση με την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας:
«Δεν είναι νέες οι κατηγορίες ότι υπάρχει μετακίνηση του άξονα στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας ή ότι μείναμε μόνοι. Όποτε η Τουρκία κάνει ανεξάρτητα τα απαραίτητα βήματα στο πλαίσιο των εθνικών της συμφερόντων στην εξωτερική πολιτική αρχίζουν αμέσως να κυκλοφορούν ξανά αυτές και παρόμοιες απόψεις. Το είδαμε και το ζήσαμε αυτό και όταν ψηφίζαμε όχι στην επιβολή κυρώσεων εναντίον του Ιράν κατά την περίοδο που ήμασταν μη μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ και όταν αντιτασσόμασταν σε πραξικοπήματα και όταν υπερασπιζόμασταν τα συμφέροντα της χώρας μας και της ‘’ΤΔΒΚ’’ (κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο) στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Τσαβούσογλου επιχειρεί να επιχειρηματολογήσει για το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας έχει «αλλάξει». Δεν έχει ασφαλώς αλλάξει ως προς τις στρατηγικές επιδιώξεις, που είναι διαχρονικά οι ίδιες. Έχει αλλάξει τακτική, για να μπορέσει να υποστηρίξει το μεγαλεπήβολο όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και το σχέδιο για την νεοθωμανική Τουρκία.
Ο Ερντογάν έχει γίνει πιο επιθετικός και υιοθετεί τακτικές επιβολής τετελεσμένων, μέσω των οποίων κερδίζει έδαφος στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών της σχεδιασμών.
Το 2023 δεν είναι μακριά. Γι αυτό και ο Ερντογάν βιάζεται να εφαρμόσει τους επεκτατικούς σχεδιασμούς. Γι΄ αυτό και αναμένεται να γίνει πιο επιθετικός και ακραίος.
