Και ενώ στην πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη συντηρείται θερμό το μετεκλογικό κλίμα με τον Τζο Μπάιντεν να έχει αναδειχθεί νικητής στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και τον Ντόναλντ Τραμπ να μην τον αναγνωρίζει και να τον κατηγορεί για νοθεία, η Τουρκία καιροφυλακτεί.

Καιροφυλακτεί και πιέζει παντοιοτρόπως για αποστρατικοποίηση των νησιών και του Έβρου, χωρίς να βρίσκει αντιστάσεις από εμάς, που λειτουργούμε μόνιμα επικοινωνιακά και αμυντικά – σε κυβερνητικό επίπεδο – με μανδύα τον covid 19 και αρωγό της… ”συγκάλυψης” των ηττοπαθών επιλογών μας τα φίλα προσκείμενα Μέσα.

Έτσι ο Ερντογάν ακολουθεί τη στρατηγική της ”Γαλάζιας Πατρίδας” ανενόχλητος απ’ την Ευρώπη και την Αμερική. Την Αμερική η οποία δεν μπορεί πλέον να κρύψει τις ένθερμες διαθέσεις της προς την Τουρκία και στο Κυπριακό (παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα και τη δική μας ”στρατηγική συμμαχία”), αφού το ΥΠΕΞ της θεωρεί πως ”η Κύπρος δεν διεκδικεί την ΑΟΖ της από την Τουρκία, γιατί δεν της ανήκει”)!!!..

Με τα δεδομένα αυτά, η τελευταία κινείται ανεξέλεγκτη σε κάθε περίπτωση. Έτσι, αφού έστειλε το Barbaros για… δουλειά στην ΑΟΖ της Κύπρου που τη θεωρεί δική της και με την βούλα των ΗΠΑ, εξέδωσε Navtex για Λήμνο, Σαμοθράκη, Χίο, Σάμο, Τήλο και Χάλκη ζητώντας την αποστρατικοποίησή τους, ανανέωσε μέσω μιας άλλης την παρουσία του Oruc Reis στα χωρικά μας ύδατα και εξέδωσε anti-Navtex για άσκηση που θα κάνουμε στην Ικαρία.

Σημειωτέον ότι οι έρευνες του τουρκικού ωκεανογραφικού Oruc Reis συνεχίζονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, σε περιοχή που απέχει 12 μίλια από την Ρόδο), ενώ η Τουρκία ετοιμάζεται να στείλει στη θέση του πρώτου προσεχώς το γεωτρύπανο Kanuni, με στόχο τη διαμόρφωση τετελεσμένων προ των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων στη Χάγη, όποτε κι αν συγκληθεί αυτή.

Ενόψει των δυσμενών καταστάσεων που διαμορφώνονται για τα εθνικά μας θέματα (στο πλαίσιο της πολιτικής του αφοπλισμού, που ξεκίνησε τυπικά στα μνημονιακά χρόνια), η στρατιωτική ηγεσία μας δείχνει επαναπαυμένη στη σκέψη ότι εκτελεί εντολές του πολιτικού προϊσταμένου της, ενώ θα έπρεπε να είναι θορυβημένη γιατί – πέραν της προοδευτικής και μεθοδευμένης αποστρατικοποίησης που συντελείται σε Αιγαίο και Θράκη – υπάρχουν και τα νεότερα από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, τα οποία είναι άκρως ανησυχητικά.

Κι αυτό γιατί οι Βρυξέλλες, δυστυχώς, ζητούν από την Ελλάδα στοιχεία για το επενδυτικό σκέλος των εξοπλιστικών συμφωνιών της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού μας, με ενδεχόμενο την ενεργοποίηση των διαδικασιών παραπομπής της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Γιατί αυτό; Γιατί αναβάθμισε τα F16 της χωρίς να τη ρωτήσει… Αυτό θα πει ”ευρωπαϊκή αλληλεγγύη”!!!. Αυτό θα πει ”στήριξη των εταίρων στα δύσκολα”!!!. Είναι φως φανάρι, όπως καταλαβαίνετε, ότι κάποιοι στην Ευρώπη (βλ. Γερμανία) θέλουν απογυμνωμένες εξοπλιστικά τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τη στιγμή που τροφοδοτούν την Τουρκία με βαρύ εξοπλισμό, αν και γνωρίζουν καλά ότι αυτή απειλεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Επιπλέον, είναι η ίδια παραγωγός UAV, οχημάτων, όπλων, ελικοπτέρων και τανκ, οπότε βρίσκεται – εξ αντικειμένου – σε πλεονεκτικότερη θέση.

Όμως την Ευρώπη δεν την συγκινούν όλα αυτά. Όσο για τις ΗΠΑ, αυτές δημοσιοποίησαν τελευταία μια βόμβα πισώπλατης μαχαιριάς προς εμάς, η οποία περιλαμβάνει την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς το Κογκρέσο όπου φαίνεται πως αναγνωρίζει για εναέριο χώρο μας τα 6 ν.μ. (αντίστοιχα με τα χωρικά ύδατα) και όχι τα 10 ν.μ. που είχαμε κεκτημένα ως τώρα.

Τα είχαμε κεκτημένα και συμφωνημένα με βάση Συμβάσεις και Διεθνή Δίκαια, αλλά ούτε αυτά μετράνε, όπως φαίνεται, μπροστά στα ”θέλω” του μεγαλοϊδεάτη ”σουλτάνου. Γι’ αυτό ανησυχεί δικαιολογημένα το δικό μας υπουργείο Εξωτερικών για την δημοσίευση της νομικής θέσης του αντίστοιχου αμερικανικού υπουργείου, που ενισχύει με τα λεγόμενά του τις τουρκικές θέσεις.

Θέσεις καταδικαστικές για τον εναέριο χώρο και τα χωρικά μας ύδατα, αν και για τον περιορισμό μας στα 6 μίλια το ”σύνθημα” το έδωσε πρώτος με την υποχωρητικότητά του ο πρωθυπουργός αποκλείοντας το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας για επέκταση στα 12 νμ, για να ακολουθήσουν μετά ο εκπρόσωπος του ΥΠΑΜ Ν. Παναγιωτόπουλος και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας

Με δεδομένα αυτά, σύμπασα η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί εντός των τειχών των σπιτιών της – μετά το δεύτερο lockdown που της επιβλήθηκε – άναυδη και απονευρωμένη υπό το κράτος του πανικού λόγω του covid 19 και των απειλητικών διαθέσεων του άρπαγα εξ Ανατολών μας, την κλιμακούμενη εθνική μας ταπείνωση.

Μια ταπείνωση που συνεχίζεται απ’ τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων και τώρα εικονοποιείται με την παρουσία του Oruc Reis, που έχει ”ελλιμενιστεί” στα νερά μας από τον Αύγουστο, με σκοπό να ”πνίξει” το Καστελόριζο αποκόπτοντάς το απ’ τα άλλα νησιά του Αιγαίου μέχρι τις 23 Νοεμβρίου.

Μετά το όριο αυτό, θα καταπλεύσει στη θέση του το τουρκικό γεωτρύπανο Kanuni για την δεύτερη πράξη του δράματος – τα… ”προσεχώς”, που λένε – σε ευρύτερο πλάνο δράσης πέραν του συμπλέγματος της Μεγίστης έως την Κρήτη…

Τα δυσάρεστα του Αιγαίου έρχονται φυσικά να προστεθούν σε εκείνα της Θράκης – μετά την απομάκρυνση της 7ης μηχανοκίνητης ταξιαρχίας ”Σαραντάπορο” από τον Προβατώνα του Έβρου, το κλείσιμο του υποκαταστήματος Πειραιώς στα ”Δίκαια” του Σουφλίου και το αίτημα για ”ανεξάρτητη Θράκη” από τουρκόφιλη μερίδα της μουσουλμανικής μειονότητας – αποκαρδιώνοντας και τους πιο αισιόδοξους Έλληνες.

Με αφορμή όλα αυτά και εν όψει των δρομολογημένων από το ΝΑΤΟ και την Γερμανία κρίσιμων διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας μετά την ανακήρυξη Προέδρου στις ΗΠΑ, η πατρίδα μας πρέπει να επικεντρωθεί σε δύο κυρίως θέματα:

1. Στην αποδόμηση της κρίσιμης παραμέτρου των διερευνητικών, που είναι η αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Έβρου και

2. Στις αναγκαίες επιχειρησιακές αλλαγές και στα τρία Επιτελεία (ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ) των Ενόπλων Δυνάμεών μας, ώστε να γίνουν αυτές ευέλικτες, αξιόμαχες, ικανές και αποτελεσματικές τόσο σε επίπεδο εξοπλισμών, όσο και σε επίπεδο έμψυχου υλικού, μετά τις γενικές ανακατατάξεις που θα απαιτηθούν λόγω αύξησης της θητείας, ώστε να ενισχυθούν τα ανατολικά άκρα της χώρας.

Σημειωτέον ότι οι νέοι στρατιωτικοί σχεδιασμοί μας περιλαμβάνουν κάτι εξόφθαλμα αρνητικό (κατ’ εμέ) για την αμυντική θωράκιση των ανατολικών μας συνόρων, σε βαθμό που να εγείρει πολλά ερωτηματικά, με δεδομένο το αίτημα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Γερμανίας για αποστρατικοποίηση των νησιών μας.

Το εξόφθαλμα αρνητικό είναι η αποχώρηση μοιρών Πυροβολικού (εγκατεστημένων ως σήμερα σε πέντε νησιά του ανατολικού Αιγαίου), η παρουσία των οποίων σ’ αυτά ξεσήκωνε περιοδικά πλήθος διαμαρτυριών εκ μέρους των Τούρκων, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι ήταν αποφασιστικής σημασίας – από αμυντικής πλευράς – η εκεί παρουσία τους.

Συνακόλουθο της αποχώρησης αυτής είναι η αποδυνάμωση της Ανώτερης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων (της ΑΣΔΕΝ, που επιβλέπει τις τέσσερις διοικήσεις Εθνοφυλακής της περιοχής του Αιγαίου) και η υπαγωγή της στην 1η Στρατιά.

Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ασφαλώς, αιτιολογεί την απόφαση απομάκρυνσης του Πυροβολικού ως αναγκαία για οικονομικούς λόγους (εξοικονόμηση 2.500 θέσεων), χωρίς όμως να πείθει. Το μόνο παρήγορο είναι, τουλάχιστον, ότι παραμένουν εκεί οι μονάδες Εθνοφυλακής μας, που έχουν προφανή ειδικό ρόλο στο ζήτημα Άμυνας των νησιών μας.

Ωστόσο τα ερωτηματικά παραμένουν και με τον καιρό διογκώνονται, καθώς συσσωρεύονται οι εθνικά βλαπτικές αποφάσεις που καθιστούν δικαιολογημένες τις υποψίες μου για ”μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος” όπου δει, δηλαδή έναρξη της αποστρατικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και του Έβρου.

Τα ομιχλώδη αυτά, ας μην ξεχνάμε, προστίθενται στην μη πραγματοποίηση της υπόσχεσης Δένδια για ολοκλήρωση της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας που θα ”κάλυπτε” το κενό της ”ακάλυπτης” από μας θαλάσσιας ζώνης μεταξύ 28ου και 32ου μεσημβρινού, η οποία δίνει σήμερα το δικαίωμα στην Τουρκία να τη διεκδικεί παραβιάζοντας την υφαλοκρηπίδα μας με τα ωκεανογραφικά και – προσεχώς – τα γεωτρύπανά της με στόχο τη δημιουργία τετελεσμένων.

Και μια που αναφέρθηκα στην εν λόγω διακρατική συμφωνία, μου δίνεται η αφορμή να θέσω στον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα ερώτημα, που πιστεύω ότι βρίσκεται στα χείλη και πολλών άλλων Ελλήνων:

– Αλήθεια, γιατί, κ. πρωθυπουργέ, δεν θεωρήσατε χρυσή ευκαιρία την επίσκεψη του Αιγύπτιου Προέδρου Αλ Σίσι στην Αθήνα, για να προωθήσετε εσείς – μιας και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός κ. Δένδιας είναι σε καραντίνα λόγω covid 19 – το θέμα ολοκλήρωσης της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας στο σκέλος της ακάλυπτης θαλάσσιας ζώνης όπου η Ελλάδα έχει μηδενική επήρεια;

Μήπως γιατί δε θέλουμε ή, καλύτερα, δεν μας επιτρέπεται να το κάνουμε; Αν λειτουργούμε όμως μ’ αυτόν τον παθητικό, ενδοτικό τρόπο κάτω απ’ τις πιέσεις των άλλων, τότε ένα είναι βέβαιο: ότι θα έχουμε άγριο ξύπνημα ένα πρωί [όπως είχα γράψει στο άρθρο μου (Νο1) ”Άγριο ξύπνημα!!!..”] ανακαλύπτοντας ότι χάσαμε το Αιγαίο μέσα απ’ τα χέρια μας, γιατί πέσαμε θύματα της αδράνειας και του εθνοκτόνου μιθριδατισμού μας…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)