Με δακρύβρεχτες δηλώσεις δεν ανατρέπονται οι τουρκικές μεθοδεύσεις

Η νέα εισβολή του νεοσουλτάνου στην κατεχόμενη Κύπρο και ειδικά στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, δεν έγινε για επικοινωνιακούς λόγους. Δεν ήταν μια καλοστημένη χολιγουντιανού χαρακτήρα φιέστα, αλλά η σφραγίδα, με παρουσία Ερντογάν και επίσημα της «νέας πορείας» στο Κυπριακό.

Το μήνυμα του σαφές: Τέλος οι συζητήσεις, τέλος η Αμμόχωστος, προχωρά η κατοχική Τουρκία να επιβάλλει μέσα από μονομερείς κινήσεις νέα τετελεσμένα. Κι όταν η πρώτη μπουλντόζα μπει στην περίκλειστη περιοχή και αρχίσει να «καθαρίζει» μισογκρεμισμένα κτίρια, θα αρχίσουν οι έξωθεν παρεμβάσεις, οι πιέσεις εκ των έσω και ο πανικός στους διαχειριστές πως «κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσουν». Το μήνυμα από την κατοχική Τουρκία και τους συνήθεις «καλοθελητές» θα είναι σαφέστατο: «Ή δέχεστε ή συνεχίζουμε». Και ακόμη και να γίνουν δεκτοί οι όροι της τουρκικής πλευράς, οι μεθοδεύσεις δεν θα σταματήσουν. Γιατί, όπως διαχρονικά επιβεβαιώνεται, η Άγκυρα είναι αχόρταγη. Ζητά όλο και περισσότερα, μέχρι να πάρει τα πάντα.

Ο Ερντογάν και το θλιβερό αντηχείο του, ο Τατάρ, αναφέρθηκαν σε λύση δυο κρατών. «Πλέον, μόνοι μας αποκόπτουμε τον ομφάλιο λώρο μας», είπε ο νεοσουλτάνος δείχνοντας, δήθεν, τη δυσφορία του για τη στάση των Ελληνοκυπρίων και των ξένων. Λύση δυο κρατών, όμως, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, γιατί κάτι τέτοιο θα συνιστά αυτοχειρία για την Κύπρο και το λαό της. Γιατί, όμως, προτάσσεται η λύση δυο κρατών και τι επιδιώκει η κατοχική Τουρκία; Εάν διαβάσουμε προσεκτικά τον λαλίστατο τελευταία, Άγγλο πρέσβη στη Λευκωσία, θα αντιληφθούμε πως ο… συμβιβασμός θα μπορεί να είναι συνομοσπονδία ( δυο κρατών).

Δεν αναφέρθηκε, όμως, μόνο σε δυο κράτη ο Ερντογάν. Καθόρισε και τα επόμενα βήματα, που σηματοδοτούν ένα άλλο σενάριο. Αναφέρθηκε σε μεταφορά φυσικού αερίου με υποθαλάσσιους αγωγούς και ηλεκτρικού ρεύματος με υποθαλάσσια καλώδια από την Τουρκία στα κατεχόμενα.

Τι σημαίνει αυτό, μετά την μεταφορά νερού; Όχι, βέβαια, την πλήρη εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία καθώς αυτή είναι δεδομένη και ισχύει από το 1974 και εντεύθεν. Αυτές οι κινήσεις, που δεν είναι τωρινές, παραπέμπουν σε μια διαδικασία, μεθοδεύσεις, που μετατρέπουν βαθμηδόν τα κατεχόμενα σε τουρκική επαρχία. Από την μεταφορά των εποίκων ( αρχής γενομένης το 1975), μέχρι την μεταφορά με αγωγό νερού, όλα εντάσσονται σε ένα σχεδιασμό, ο οποίος η ελληνική πλευρά τον υποβάθμισε. Κι όμως, όλα γινόντουσαν και ήταν ορατά: Και οι συνήθεις πρακτικές με την επιβολή πολιτικών ( αυτό ίσχυε πάντα), κατοχικού ηγέτη, δομών του ψευδοκράτους, τρόπου ζωής ( η ισλαμοποίηση των κατεχομένων σφίγγει όλο και περισσότερο τους Τουρκοκύπριους).

Ο Ερντογάν, λοιπόν, μίλησε για δυο κράτη, αλλά είναι ταυτόχρονα σαφές πως αυτό που ανέφερε ήταν πως προχωρούν με μονομερείς ενέργειες και τετελεσμένα. Όπως με την Αμμόχωστο. Είναι ξεκάθαρο πως θα προχωρήσουν με τον εποικισμό της περίκλειστης περιοχής, όπως έπραξαν και με την υπόλοιπη πόλη. Είναι, επίσης, προφανές πως η έκκληση προς τους παλιούς ιδιοκτήτες είναι μια παγίδα. Καλούνται οι ιδιοκτήτες να απευθυνθούν προς την λεγόμενη Επιτροπή Ακινήτων Περιουσιών. Τους παραπέμπει σε μια ατέρμονη διαδικασία. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η τουρκική πλευρά ισχυρίζεται πως οι περιουσίες στο Βαρώσι ανήκουν στο ΕΒΚΑΦ( μουσουλμανικό ίδρυμα στην Κύπρο, το οποίο ιδρύθηκε το 1750 και χειρίζεται τις δωρεές κτημάτων, τα γνωστά βακούφια). Οπότε μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί τι θα γίνει με τις προσφυγές στην λεγόμενη Επιτροπή Ακινήτων Περιουσιών.

Ο Ερντογάν μετέφερε στην κατεχόμενη Κύπρο την «νέα πολιτική» της κατοχικής Τουρκίας. Στα πολλά και αλαζονικά που είπε, με ύφος πάντα κατακτητή, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «όπως έλεγαν και οι παλιοί, δεν μπορούν να στεγνώσουν τα άπλυτα ρούχα του σήμερα με τον ήλιο του χθες». Και το μήνυμα ελήφθη.

Πώς αντιδρούμε; Με τοποθετήσεις-κλισέ και δακρύβρεχτες δηλώσεις δεν ανατρέπονται ούτε οι μεθοδεύσεις της Άγκυρας, ούτε και τα κατοχικά δεδομένα. Με το να συγκληθεί, για παράδειγμα, Πενταμερής, δεν θα σταματήσουν οι τουρκικοί σχεδιασμοί.

Στα κατεχόμενα, οι Τουρκοκύπριοι αντιδρούν. Είναι προς συζήτηση τι επιδιώκουν οι αντιδρώντες. Υπάρχει, όμως, κοινό σημείο: Ότι δεν θέλουν την εξάρτηση από την Τουρκία. Εμείς θέλουμε να απαλλαχθούμε από την Τουρκία. Μπορεί να αρχίσει μια συζήτηση, χωρίς μεσολαβούντες και τους εγχώριους ψεκασμένους. «Κοινός τόπος» η απελευθέρωση από την Τουρκία. «Κοινός τόπος» η Κυπριακή Δημοκρατία.