O λαός και η κοινωνική ανάγκη θα φέρουν στο προσκήνιο την δική του απαίτηση

Η ευστάθεια του πολιτικού σκηνικού της χώρας μας κλονίστηκε μέσα στα μνημονιακά χρόνια αρκετές φορές, αλλά τα αμορτισέρ των μιντιαρχών και νταβατζήδων άντεξαν. Ο λαός αιφνιδιάστηκε αρχικά, αγανάκτησε, αντέδρασε ως ένα βαθμό, αλλά εντέλει έπεσε την τελευταία δεκαετία στην «παγίδα» του συστήματος. Αυτή η «παγίδα» σχετίζεται ευθέως με τις προσθαφαιρέσεις «τοπωνυμίων» στον χάρτη των κομμάτων.

Το σύστημα ήταν αυτό που μοίρασε στον λαό το «χάπι» της εκτόνωσης του, δια της τιμωρίας αρχικά του ΠΑΣΟΚ που έριξε τον τόπο στο μνημονιακό βάραθρο. Το ίδιο σύστημα των «100 οικογενειών», που διαφεντεύει την χώρα ακύρωσε την χρησιμότητα του ΛΑΟΣ, αφάνισε την ΔΗΜΑΡ και αναδεικνύοντας τα υποκατάστατα του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής, φρόντισε να ανανεωθεί επίπλαστα χωρίς ποτέ να χάσει τον έλεγχο.

Όταν μηδενίστηκε η χρησιμότητα των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής αφανίστηκαν και αυτά τα κόμματα από τον πολιτικό χάρτη. Ταυτόχρονα άλλαξαν ταμπέλά στο ΠΑΣΟΚ, για να ξεχάσει ο κόσμος τα εγκληματικά ολισθήματα του Γ. Παπανδρέου, ενώ κρατάνε την Φώφη στην εφεδρεία δια παν ενδεχόμενο, ως συνεργατικό συγκυβερνητικό εκκρεμές…

Κοντολογίς, οι καθοδηγητές του συστήματος σφιχταγκαλιασμένοι με το Γερμανικό ιερατείο της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενοι και την πανδημία, έχουν βάλει την χώρα στον «γύψο». γεννάει συνειρμούς η παρομοίωση. Και πριν 50 τόσα χρόνια η Ελλάδα, μετά από μία εξαετία οξύτατων πολιτικών αναταραχών και αστάθειας, είχε μπει στον «γύψο». Με τις αναγκαίες παραλλαγές και υπό το καμουφλάζ του δημοκρατικού μανδύα, έχει ήδη συμβεί το ίδιο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις μέρες μας -ποιος να το έλεγε- απέκτησε από τους μιντιάρχες το θλιβερό προνόμιο, με πρόφαση τούτη την φορά την υγειονομική κρίση, να μιμείται τον Παπαδόπουλο!

Εξίσου χείριστη είναι η συμπεριφορά του απέναντι στην ιστορική παράταξη που τον φιλοξενεί. Με παρομοιώδη πολιτική αναίδεια και αυθάδεια την έχει εκτρέψει από τις ιστορικές καταβολές, αρχές και αξίες της, προσβάλλοντας το ιδρυτικό πλαίσιο του γεννήτορα της και Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ασφαλώς, οι εποχές αλλάζουν και έρχονται στο προσκήνιο νέες αναγκαιότητες, που επιφυλάσσουν προσαρμογές στην νέα πραγματικότητα. Ουδείς, αντιλέγει, μόνο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ασεβώς έχει κατεδαφίσει τα πατριωτικά θεμέλια της Ν.Δ. και έχει απομακρυνθεί από τον κοινωνικό προστατευτισμό.

Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ έχει κάνει την επιλογή του. Με ετερόκλητες δυνάμεις, που τις συνδέει η ανάγκη της πολιτικής επιβίωσης, συνειδητά αλλοιώνει τον χαρακτήρα της ΝΔ, σφετεριζόμενος την ισχύ της ιστορικότητας της παράταξης. Είναι πρόδηλη η επιδίωξη του. Έρχεται, όμως, ο πολιτικός χρόνος που ο λαός θα του δώσει αυτό που πραγματικά του αξίζει. Ένα ποσοστό, ευθέως ανάλογο με το ελλιποβαρές και αχαμνό πολιτικό του ανάστημα. Κι ένα κόμμα στα όρια του …αποκόμματος. Με μία υπό ωρίμανση προϋπόθεση; Ότι ο λαός και η κοινωνική ανάγκη θα φέρουν στο προσκήνιο την δική του απαίτηση. Την δημιουργία μιας πραγματικής κεντροδεξιάς παράταξης, που θα υμνεί στην «ιερότητα» των παρακαταθηκών του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Και με μία άλλη προϋπόθεση: Ότι αυτό το δημιούργημα θα προκύψει από τα κάτω προς τα πάνω. Από τις λαϊκές κεντροδεξιάς δυνάμεις προς τον εαυτό τους και όχι υπό την εξάρτηση και κηδεμονία των καταστροφέων του τόπου, μιντιαρχών και νταβατζήδων.

Οι καιροί ου μενετοί και ο χρόνος της αντίστροφης μέτρησης ήδη τρέχει.

*Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος