Γιατί το μετέωρο βήμα των διερευνητικών οδηγεί στην Χάγη για να παραχωρήσουμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας;

Ο πρωθυπουργός με το αλαζονικό ύφος που τον διακρίνει τελευταία, απόρροια της εξουσιομανίας κάθε πολιτικού που ανέρχεται στo ύπατο αξίωμα και νομίζει ότι έχει την ισχύ για να διατηρηθεί επ άπειρον, χαρακτήρισε σε δηλώσεις του σε ομιλία του στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων «εθνικά επιζήμιους» όλους εμάς που αρνούμαστε τον διάλογο με την Τουρκία, επειδή πράγματι πιστεύουμε ότι είναι εθνικά επιζήμιος.

Επίσης είπε και το πρωτοφανές ότι «πρέπει να αντιπαλαίψουμε όσους αρνούνται τον διάλογο». Και βεβαίως πρώτος εθνικά επιζήμιος για την χώρα κατά τον Πρωθυπουργό θα πρέπει να είναι ο Αντώνης Σαμαράς που χαρακτήρισε πολύ ορθά την Τουρκία ως πειρατή και τις διερευνητικές, ως επιζήμιες για τα συμφέροντα της χώρας, επειδή με αυτές δεν προωθείται ο ουσιαστικός διάλογος και αντίθετα με την κατευναστική πολιτική η Τουρκία αποθρασύνεται. Και όλοι εμείς που δεν πιστεύουμε στον διάλογο είμαστε απέναντι.

Είναι περίεργο αν όχι ύποπτο και χρήζει περαιτέρω ανάλυσης που όμως δεν θα την βρείτε στα συστημικά ΜΜΕ, με ποιο σκεπτικό ο πρωθυπουργός κατέληξε σε ένα τόσο απαξιωτικό συμπέρασμα για όλους εμάς που αντιδρούμε στις διερευνητικές επαφές, χωρίς όμως να εξηγήσει και τον λόγο που μας βλέπει ως αντιπάλους του και εθνικά επιζήμιους. Μήπως επειδή έχουμε αντιληφθεί ότι η παρούσα κυβέρνηση πορεύεται συνειδητά σε δρόμο που θα οδηγήσει εκ του ασφαλούς σε βλάβη των εθνικών συμφερόντων της χώρας;

H πιστεύει αληθινά ό ίδιος ότι μπορεί να συμφωνήσει με την Τουρκία χωρίς να δεχθεί μέρος έστω των παράνομων διεκδικήσεών της; Αφού γνωρίζει ή πρέπει να γνωρίζει ότι η Τουρκία ενώ δεν έχει αλλάξει πολιτική και στόχους, προσπαθεί με τακτικισμούς να κερδίσει χρόνο για να περάσει ανώδυνα και η 25^η Μαρτίου όταν η ΕΕ θα «αποφασίσει» για τις περιώνυμες κυρώσεις. Το βέβαιον όμως είναι ότι και αυτή τη φορά δεν θα τις επιβάλει και θα αναβάλει και πάλι τις αποφάσεις της για εύθετο χρόνο. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό όταν με αλαζονικό ύφος δηλώνει ότι δεν υπάρχει θέμα κυρώσεων.

Η αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης από τον Δεκέμβριο 2020 και έκτοτε και η κοροϊδία του λαού

Η αντιφατική πολιτική της κυβέρνησης στο ζήτημα των σχέσεων με την Τουρκία είναι προφανής. Μέχρι τον Οκτώβριο 2020 σε όλους τους τόνους ο Υπουργός Εξωτερικών και ο πρωθυπουργός δήλωναν ότι «όταν η Τουρκία σταματήσει τις προκλήσεις θα αρχίσουν οι συζητήσεις». Και το ερώτημα είναι, σταμάτησαν οι προκλήσεις της Τουρκίας μέχρι σήμερα; Πίστεψε κανείς ότι η αποχώρηση του Οruc Reis δεν έγινε για λόγους τακτικής, όταν επίσημα δηλώθηκε ότι όχι μόνο πρόκειται να επιστρέψει στο μέλλον στον ίδιο χώρο, αλλά και με νέο γεωτρύπανο που η Τουρκία θα αγοράσει θα συνεχισθούν οι έρευνες σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, δεσμεύοντας με ΝΑVΤΕΧ την περιοχή για όλο το 2021;

Aρα ο σκόπιμα ηπιότερος τόνος των δηλώσεων των αξιωματούχων της, είναι υποκριτικός για τον λόγο που αναφέρθηκε, αφού κανένας δεν πιστεύει ότι η μέχρι προ ημερών επιθετική ρητορική της που ξαφνικά άλλαξε, είναι αληθινή, και βέβαια προς το παρόν απλώς κρύβει τους επεκτατικούς στόχους της. Kαι πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να επιδιώκει – και σωστά – με κάθε μέσον την επιβολή κυρώσεων από την ΕΕ και μετά την αναβολή της συνόδου του Δεκεμβρίου 2020 να δηλώνει ο Πρωθυπουργός ότι «δεν επιθυμούμε τις κυρώσεις επειδή η Τουρκία με αυτές θα γίνει πιο επιθετική».

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση υπακούει πιστά και δουλικά στις εντολές που δέχεται από την Γερμανία για συνομιλίες με την Τουρκία και για οριστική συμφωνία μεταξύ μας και έτσι βλάπτει με την πολιτική της το εθνικό συμφέρον. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών για τήρηση σκληρότερης στάσης προς την Τουρκία από αυτήν του Πρωθυπουργού σχετικά με τις διερευνητικές επαφές υπό όρους απλώς αναδεικνύει τις αντιφάσεις της εξωτερικής πολιτικής μας. Είναι ενδιαφέρον επίσης να μας πει ο κ. Πρωθυπουργός και τι ρόλο παίζει στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας το «Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής» το γνωστό μας ΕΛΙΑΜΕΠ και αν αποτελεί συμβουλευτικό όργανο, με μέλος του και τον πρέσβη ε.τ. κ. Παύλο Αποστολίδη που προϊσταται της ομάδας των διερευνητικών επαφών. Αυτό το ρωτάμε επειδή ο Α΄αντιπρόεδρος της Βουλής και αρχαιότερος των βουλευτών Νικήτας Κακλαμάνης με ήπιο και καθαρό πολιτικό λόγο στα εθνικά μας θέματα σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ωρα» είπε μεταξύ άλλων τα εξής εκπληκτικά «Οι άνθρωποι του ΕΛΙΑΜΕΠ είναι στελέχη της εποχής Σημίτη και εξυπηρετούν μία άλλη πολιτική και κάποια άλλα συμφέροντα που δεν μπορούν να λέγονται εθνικά και ήμουν ανέκαθεν απέναντί τους».

Η πρωτοφανής και υποτιμητική απαξίωση του Πρωθυπουργού από τον Ερντογάν

Ο Ερντογάν σε πρόσφατη ομιλία του αναφέρθηκε στην στάση του Πρωθυπουργού απέναντί του σε σχέση και με τις διερευνητικές επαφές που τις χαρακτήρισε ως κανονικές συνομιλίες και τον απαξίωσε με πρωτοφανείς εκφράσεις αφού εμμέσως τον αποκάλεσε ανόητο που δεν γνωρίζει τα όριά του και τον κάλεσε να τα βρεί πριν συναντηθούν. Δεν υπάρχει προηγούμενο πρωθυπουργού να μη αντιδρά σε τέτοιους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς εν όψει μάλιστα του δεύτερου γύρου των διερευνητικών αρχές Μαρτίου και να αποδέχεται συνάντηση μαζί του και όχι να αποκόψει κάθε επικοινωνία και ματαίωση προσωρινά των συνομιλιών. Αποδεικνύεται πως ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε άλλο κόσμο και έχει χάσει το μέτρο της τεράστιας ευθύνης του προς την χώρα.

Ποιόν κοροϊδεύει λέγοντας ότι συνεχίζουμε τις συνομιλίες αλλά και είμαστε στρατιωτικά ισχυροί και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αποτρεπτικά κάθε πρόκληση. Αντίθετα όμως παρακαλεί ως ικέτης να συναντήσει τον Ερντογάν, ο οποίος αρνείται. Και το ερώτημα είναι ποιο θα είναι το αντικείμενο μίας τέτοιας συνάντησης ;.Θα του ζητήσει να χαμηλώσει τους τόνους για να περάσει πιο εύκολα στο εσωτερικό την όποια συμφωνία θα γίνει ή πρόκειται να συμφωνήσουν μυστικά – όπως έγινε και με τον Τσίπρα που ακόμα δεν ανακοινώθηκε τίποτε επίσημα – μέχρι ποιο σημείο θα υποχωρήσουμε αν τελικά συμφωνήσουμε να πάμε στην Χάγη;

Πως είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να πιστεύει ακόμα σ αυτά που δήλωνε μέχρι πρόσφατα, ότι δηλαδή μοναδικό θέμα συζήτησης είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, όταν η Τουρκία δηλώνει ότι ο διάλογος θα γίνει για όλα τα εκκρεμεί θέματα και η κυβέρνηση δεν απαντάει;.. Και πως θα συζητήσει με τον πειρατή όταν ακόμα προχθές ο Ακάρ με δηλώσεις του έθετε ως πρώτη προτεραιότητα για τις συνομιλίες την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου;.

Η απόφαση συμβιβασμού μας με την Τουρκία που έχει ληφθεί

Είναι προφανές και το έχουμε αναφέρει πολλές φορές σε προηγούμενα άρθρα μας ότι κυβέρνηση αποφάσισε να συνδιαλαγεί με τον Ερντογάν επειδή για λόγους τακτικής, φερόμενη ανοήτως, θεωρεί ότι θα κερδίσει χρόνο μέχρι να πετύχουμε ενίσχυση με εξοπλιστικά προγράμματα της αποτρεπτικής μας δύναμης με τα Γαλλικά αεροπλάνα και τις φρεγάτες. Δεν έχει καταλάβει ότι έχει να κάνει με ένα αδίστακτο και παρανοϊκό ισλαμοφασίστα που έχει χάσει το μέτρο και ενεργεί ως να βρίσκεται σε κατάσταση παράνοιας, αφού ονειρεύεται την νεοοθωμανική επέκταση της χώρας του και την κατάκτηση της Σελήνης, θεωρώντας ότι έτσι θα αποχαυνώσει τον λαό του για να το επανεκλέξει.

Η ρητορική του άλλωστε τον προδίδει. Και ο μεν Ερντογάν γρήγορα θα αποκαθηλωθεί είτε ομαλά είτε ανώμαλα, αφού οι ΗΠΑ δεν θα τον χαϊδέψουν άλλο, όπως έκανε ο Τράμπ, όσο θίγονται τα στρατηγικά συμφέροντά τους, αντίθετα όμως ο πρωθυπουργός σκοπεύει με τις επιλογές θα βλάψει συνειδητά τα εθνικά συμφέροντα όταν αποδεχθεί μέρος από τις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας ή όταν αυτό συμβεί μέσω παραπομπής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αλλωστε αυτό το υπενόησε σαφώς και στην συνέντευξή του στο ΣΚΑΙ.

΄Ετσι ίσως νομίζει ότι θα παραμείνει αλώβητος στην θέση του αφού θα μας πεί ότι έτσι αποφάσισε το Δικαστήριο. Όμως οι καιροί ου μενετοί και θα πρέπει να γνωρίζει ότι μετά την προδοσία των Πρεσπών όπως και ό ίδιος τότε για το μικροκομματικό συμφέρον του δήλωνε αντίθετος χωρίς όμως να το πιστεύει, δεν θα υπάρξει άλλη προδοσία του Αιγαίου, επειδή δεν θα την επιτρέψει ο λαός με τις αντιδράσεις και τον ξεσηκωμό του σε κάθε επιχειρούμενη τέτοια σκέψη και ενέργεια. Και αυτό πρέπει να το γνωρίζει καλά η κυβέρνηση και να μη ελπίζει ότι με αυταρχικά και αστυνομικά μέσα θα την αντιμετωπίσει.

*Ο Σωτήρης Γκεκόπουλος είναι αρθρογράφος- πολιτικός αναλυτής