Η πολιτική της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες παρά τις τουρκικές προκλήσεις ήταν μια πολιτική κατευνασμού και διαλογικής επίλυσης των προβλημάτων.
Η Ελλάδα επί Σημίτη το 1997, μετά την κρίση των Ιμίων, αναγνώρισε για πρώτη φορά στην Μαδρίτη το δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η Ελλάδα στήριξε σε πάγια θέση την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αίροντας και το βέτο που είχε κάποτε στην αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο.
Η Ελλάδα στάθηκε στο πλευρό της Τουρκίας όταν δημιουργούσε προβλήματα με όλους σχεδόν τους γείτονες της.
Η Ελλάδα στήριξε αμέσως το καθεστώς Ερντογάν στο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Η Ελλάδα έκανε και κάνει τα στραβά μάτια την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων στην Τουρκία, όπου καθημερινά συλλαμβάνομαι και καταδικάζονται αξιωματικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες, πολιτικοί και άλλοι.
Η Ελλάδα υποδέχτηκε πριν από δυο χρόνια τον Ερντογάν σαν να μην συμβαίνει τίποτα ενώ είναι ανεπιθύμητος σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και αυτός για… «ανταμοιβή» μας τα έψαλλε μέσα στο σπίτι μας.
Η Ελλάδα κυριολεκτικά χρησίμεψε σαν ευρωπαϊκό πλυντήριο και όχι μόνο της Τουρκίας, ενός στην πραγματικότητα δικτατορικού καθεστώτος που καταπιέζει με κατάφωρο τρόπο και τις μειονότητες του.
Όλα αυτά όμως η Τουρκία δεν τα εξέλαβε σαν δείγμα καλής γειτονίας, αλλά σαν σημείο υποχωρητικότητας και φόβου έναντι της τουρκικής στρατοκρατικής μηχανής.
Έτσι ο τουρκικός «χορός» των προκλήσεων αντί να μειώνεται αυξήθηκε σε επικίνδυνο βαθμό, φτάνοντας στο σημείο να στέλνουν το Τσεσμέ στο κεντρικό Αιγαίο να… «ανακατεύει» την ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η κατάσταση τώρα έχει φτάσει στο σημείο να είμαστε στρυμωγμένοι στον τοίχο με ελάχιστες δυνατότητες ελιγμών.
Όσοι υποστήριζαν τόσα χρόνια ότι με αυτήν την πολιτική θα εξασφαλίσουμε την ειρήνη, εξασφάλισαν σχεδόν το αναπόφευκτο μια θερμής σύγκρουσης.
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα, αλλά κυρίως από την διάθεση της… «συμμάχους» μας να προχωρήσει στο νέο θερμό επεισόδιο που θα φέρει και την τελική έκρηξη.
Και όσοι θα εξακολουθήσουν να πιστεύουν ότι όταν μας φτύνουν απλά… βρέχει, τότε θα δώσουν λόγο κατηγορούμενοι για εθνική μειοδοσία
να καταλάβουμε επιτέλους ότι στα εθνικά θέματα δεν χωρούν πολιτικάντηδες και ξύλινη γλώσσα.
*Ο Νίκος Χειλαδάκης είναι Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
