Τα γεγονότα που εξελίσσονται τις τελευταίες εβδομάδες στα ουκρανορωσικά σύνορα και στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία αναδεικνύουν ότι η ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο κρέμεται κυριολεκτικά σε ένα σκοινί. Ξεχάστε τον Ψυχρό Πόλεμο του παρελθόντος και τις κατασκοπικές ιστορίες του Τζων Λε Καρέ, εδώ μιλάμε για μια πρωτοφανή κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες αν ξεφύγει από τον έλεγχο και την ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων.
Στα μέσα Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας υπέγραψε διάταγμα για την επανακατάληψη της Κριμαίας, που αποσχίσθηκε το 2014 με δημοψήφισμα και προσαρτήθηκε από τη Ρωσία, και την σταδιακή επαναφορά των ρωσόφωνων ανατολικών περιφερειών Ντομπάς και Λουγκάσκ, στην ουκρανική επικράτεια. Στη συνέχεια κατέρρευσε ουσιαστικά η συμφωνία του Μίνσκ και η άρση της κατάπαυσης του πυρός που υπήρχε. Παράλληλα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προσέφεραν στρατιωτική και διπλωματική στήριξη στην Ουκρανία και στις επιδιώξεις της.
Οι Ρώσοι δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια φυσικά και τις τελευταίες εβδομάδες «κατέβασαν» πάνω από 100.000 στρατό στα ουκρανορωσικά σύνορα, αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες, αεροπορικές δυνάμεις, όλο το στόλο της Μαύρης Θάλασσας, με πλοία ακόμη και από την Κασπία που μεταφέρθηκαν μέσω ποτάμιων καναλιών αλλά και αποβατικά από το στόλο της Βαλτικής!!!Έκλεισαν δε και τον θαλάσσιο χώρο πέριξ της Κριμαίας και της Αζοφικής. Μιλάμε για την μεγαλύτερη στρατιωτική κινητοποίηση της Ρωσίας μετά τον Β΄ΠΠ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος τηλεφώνησε στον Πούτιν να συναντηθούν σε τρίτη χώρα και να συζητήσουν τα θέματα μεταξύ των χωρών τους και του επανέλαβε την αταλάντευτη θέση της Αμερικής στην ουκρανική εδαφική κυριαρχία και ασφάλεια. Επέβαλε κυρώσεις στη συνέχεια, απέλαση διπλωματών και απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ, Ρώσων αξιωματούχων.
Οι δυτικές δυνάμεις έστειλαν εξοπλισμό στην Ουκρανία αλλά και μισθοφόρους ενώ το ΝΑΤΟ, η Γαλλία, η Αγγλία και η Γερμανία μίλησαν για κόκκινες γραμμές και ότι η Ρωσία απειλεί την σταθερότητα και την ειρήνη απαιτώντας αποκλιμάκωση με την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων. Παράλληλα ξέσπασε ένας ανελέητος διπλωματικός πόλεμος με απελάσεις ρώσων διπλωματών από την Αμερική, την Πολωνία, τη Βουλγαρία και η Ρωσία έκανε το ίδιο ανακαλώντας ακόμη και τον πρέσβη της στις ΗΠΑ και ζητώντας και από τις ΗΠΑ να αποσύρουν τον πρέσβη τους από τη Μόσχα, όπως και έγινε.
Η Τσεχία (μέλος του ΝΑΤΟ) απέλασε 18 Ρώσους διπλωμάτες ανακοινώνωντας εμπλοκή σε ανατίναξη στρατιωτικών αποθηκών το 2014 και η Ρωσία απάντησε με αντίστοιχη πράξη. Στην Αγία Πετρούπολη συλλαμβάνεται ο Ουκρανός γενικός πρόξενος για παραλαβή απόρρητων πληροφοριών και το Κίεβο έδωσε διορία 72 ωρών να εγκαταλείψει τη χώρα υψηλόβαθμος Ρώσος διπλωμάτης. Παράλληλα ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Λουκασένκο δηλώνει ότι εξαρθρώθηκε ομάδα δυτικών πρακτόρων που είχε στόχο την δολοφονία του και ετοιμάζεται σύμφωνα με δημοσιεύματα να ανακοινώσει την ένωση της Λευκορωσίας με την Ρωσία!!! Και ο Ναβάλνι, πολιτικός αντίπαλος του Πούτιν, που είναι φυλακή, κάνει απεργία πείνας με τη Δύση να απειλεί τη Ρωσία για τυχόν θάνατό του.
Η Ρωσία φαίνεται ότι μάλλον θα διαβεί το Ρουβίκωνα και δύσκολα η αρκούδα ξαναμπαίνει στη φωλιά της όταν ενοχληθεί στο χώρο της. Το Ρώσο πρόεδρο προσπάθησε να μεταπείσει σε τηλεφωνική επικοινωνία και η Μέρκελ που αισθάνεται ότι η Γερμανία θα πληρώσει «το μάρμαρο» σε μια πολεμική αντιπαράθεση Ρωσίας – Ουκρανίας. Η Τουρκία κάθεται σε αναμέννα κάρβουνα και τα μέλη του ΝΑΤΟ θα βρεθούν με το δίλημμα πως να στηριχθεί μια χώρα που δεν είναι μέλος τη Συμμαχίας αλλά και τι θα στοιχίσει στις ευρωρωσικές σχέσεις ένας πόλεμος στην Ουκρανία.
Θα είναι πολύ δύσκολο η Δύση να πολεμήσει για την Ουκρανία και οι δυτικοί να χύσουν το αίμα τους σε μια σύρραξη με τη Ρωσία. Ούτε οι Ουκρανοί δεν πιστεύουν ότι θα νικήσουν τη Ρωσία, ενώ η Ουκρανία από την «πορτοκαλί επανάσταση», στο Μειντάν το 2014 μέχρι σήμερα έχασε 20% του ΑΕΠ. Οι συνέπειες για τη Ρωσία θα είναι εξίσου σκληρές με κυρίως οικονομική αιμορραγία και θα εξαρτηθεί από το εύρος και το αποτέλεσμα της ενδεχόμενης επέμβασης. Οι μηχανές των τανκς, πάντως στις αχανείς πεδιάδες της ουκρανορωσικής μεθορίου ζεσταίντονται και είναι θέμα χρόνου να ξεχυθούν. (3.000 χλμ είναι τα σύνορα Ρωσίας/Λευκορωσίας με την Ουκρανία)!!!
Οπότε τι μένει; Εκεί που τελειώνει το «μπλά – μπλά» αρχίζει το «μπουμ μπουμ» που έλεγε και ο Ουίνστων Τσώρτσιλ. Ας ελπίσουμε ότι θα πρυτανεύσει η λογική και θα αποφευχθεί ένας πόλεμος στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ο Γιάννης Μήτσιος είναι πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος, ΜΑ Παν/μιου Northeastern Βοστώνης. Μέλος Διοικούσας Επιτροπής της Ελεύθερης Πατρίδας.
