Με μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, γιόρτασε η Τουρκία την αναγνώριση της αρμενικής Γενοκτονίας από τις ΗΠΑ. Αεροσκάφη, στρατιωτικά τμήματα και πυροβολικό που σφυροκοπά τις κουρδικές θέσεις, είναι η πραγματική απάντηση του Ερντογάν, στην συμβολική αναγνώριση του δράματος των Αρμενίων από τον Μπάιντεν.
Πόλεμος κατά λέξεων, αυτή είναι η απάντηση των Τούρκων προς την γηραιά, όπως φαίνεται, υπερδύναμη. Είναι όμως συγχρόνως και η αναγνώριση του ρόλου της Ρωσίας ως πραγματικού αντίβαρου στον γεωπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων. Ενός ρόλου που ενισχύθηκε δίπλα αυτή την εβδομάδα, μετά την αναδίπλωση των ουκρανικών δυνάμεων από το Ντόνμπας και την καταφανή αδυναμία του ΝΑΤΟ να παράσχει την οποία βοήθεια προς τους παραπάνω.
Και στην Ουκρανία, αλλά και προς την Τουρκία, η αδυναμία των ΗΠΑ να λειτουργήσουν ως φόβητρο είναι πασιφανής. Η πολυπολικότητα στο γεωπολιτικό σκηνικό, για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται, υπολογίζοντας φυσικά και την Κίνα. Ο μόνος που δείχνει να μην το αναγνωρίζει είναι ο ηλικιωμένος κάτοικος του Λευκού Οίκου, ο οποίος δέσμιος κάποιων εμμονών μεγαλείου συμβούλων του, μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε περιπέτειες.
Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Τράμπ, που είχε καταλάβει ότι η Αμερική οφείλει να κοιτάξει, πρωτίστως, τα του οίκου της, η Δημοκρατική διακυβέρνηση, προσπαθεί να εκτελέσει συμβόλαια. Συμβόλαια, με συγκεκριμένες πολυεθνικές που επιμένουν στο παγκοσμιοποιητικό όραμα μιας ομογενοποιημένης ανθρωπότητας. Όραμα, ουτοπικό, αντιανθρώπινο και όπως όλα δείχνουν, πρακτικά ανεφάρμοστο.
Μέσα στο πλέγμα αυτών των συσχετισμών, η Ελλάδα πανηγυρίζει για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ. Όπως πανηγύρισε για τις αυτονόητες δηλώσεις Δένδια. Αυτή είναι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ένα πανηγύρι εντυπώσεων, χωρίς ουσία και στηριγμένο στις πλάτες άλλων που όμως, όπως όλα δείχνουν, δεν μπορούν να το σηκώσουν.
Βοήθεια μας λοιπόν Μεγαλοβδομαδιάτικα, ελπίζοντας να φύγουν μαζί με τις αμαρτίες μας, και οι εμμονικές εξαρτύσεις της χώρας από “φίλους” που δεν μπορούν ούτε τις δικές τους πολιτικές να εφαρμόσουν.
*Ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος είναι μέλος πγ Εθνικού Μετώπου
