Η διπλωματία των επιστολών και η ανάγκη για μια ολοκληρωμένη πολιτική στο Κυπριακό

Η Λευκωσία θέλει να ξεκαθαρίσουν οι εκατέρωθεν θέσεις στο Κυπριακό πριν τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου. Ενόψει του γεγονότος ότι η νέα άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη αναμένεται ότι θα συγκληθεί μετά τον Ιούνιο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ζήτησε με επιστολή του από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κοινή συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, την οποία να συγκαλέσει ο κ. Γκουτέρες, «σε χρόνο που το πρόγραμμα του το επιτρέπει», σημειώνοντας τα εξής:

«Η κοινή αυτή συνάντηση θα πρέπει, αν είναι δυνατόν, να διευθετηθεί πριν από τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κατά την οποία, όπως είναι γνωστό, θα εξεταστούν, μεταξύ άλλων, οι σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ».

Η χρησιμότητα αυτής της συνάντησης θα κριθεί και από τη στάση, που θα τηρήσει η Λευκωσία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Εάν, δηλαδή, ο Τατάρ- που είναι το επικρατέστερο- θα επαναλάβει τη θέση της τουρκικής πλευράς για λύση δυο κρατών, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπλοκάρει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τις συζητήσεις για τα ευρωτουρκικά, σε σχέση με τις τουρκικές αξιώσεις ( αναβάθμιση τελωνειακής ένωσης κλπ); Σύμφωνα με επιστολές του Προέδρου προς θεσμούς της Ε.Ε. «τυχόν εμμονή της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας στη λύση δύο κρατών, όπως και η δημιουργία νέων τετελεσμένων ή ύπαρξη προκλήσεων δεν συμβάλλει με κανένα τρόπο στη θετική προσέγγιση της Κύπρου στην επιδιωκόμενη αναβάθμιση των σχέσεων Τουρκίας – ΕΕ». Αυτή η θέση, που έχει χαρακτήρα προειδοποιητικό, θα πρέπει να αντέξει μέχρι τέλους. Και για να αντέξει μέχρι τέλους, θα πρέπει να μην είναι μόνο θέση της Λευκωσίας αλλά και των περισσοτέρων μας εταίρων. Για να γίνει τούτο, θα πρέπει να υπάρξει προεργασία.

Όπως ανακοινώθηκε, λοιπόν, χθες από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης απέστειλε επιστολές προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, τα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, τους θεσμούς και ηγέτες των κρατών μελών της ΕΕ. Στις επιστολές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημέρωσε τους παραλήπτες για τα όσα έλαβαν χώρα στην άτυπη πενταμερή στη Γενεύη (27-29 Απριλίου) και επισυνάπτει το έγγραφο της παρέμβασης του, όπως επίσης επισυνάπτει και τις γραπτές αξιώσεις της Τουρκίας και του εγκάθετου της.

Η διπλωματία των επιστολών έχει τη χρησιμότητα της. Πρωτίστως επειδή οι θέσεις που καταγράφονται μένουν και για την συνέχεια. Από και εκεί πέραν δεν θεωρείται αποτρεπτική πολιτική, ούτε και μπορεί να συνιστά πρωτοβουλία, η οποία θα έχει αποτέλεσμα. Την ίδια ώρα, σε επιστολές μέσα από τις οποίες θέλει η Κυπριακή Δημοκρατία να εκθέσει την τουρκική αδιαλλαξία, η διέξοδος που προβάλλεται δεν μπορεί να είναι η επαναφορά της πρότασης της «για συγκεκριμένα ουσιώδη μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα στην αλλαγή του κλίματος».

Αυτό που προέχει σήμερα είναι πρωτοβουλίες αποτροπής σε συνδυασμό με κινήσεις, οι οποίες ανοίγουν δρόμους προς την κατεύθυνση επίτευξης συμφωνίας. Όχι, όπως την επιδιώκουν η κατοχική Τουρκία και οι φίλες προς αυτήν δυνάμεις. Αλλά πραγματική λύση, που θα απαλλάσσει την Κύπρο από την κατοχή και οριστικά από την Τουρκία. Είναι σαφές, ιδιαίτερα μετά και την άτυπη Πενταμερή του Απριλίου στη Γενεύη. πως επιβάλλεται η διαμόρφωση μιας άλλης πολιτικής. Αυτό δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει διάθεση από τους διαχειριστές.