Μια αποφράδα ημέρα

Μία αποφράς ημέρα σαν σήμερα πριν περίπου εξακόσια χρόνια. Η Βασιλεύουσα των θρύλων, η Βασιλεύουσα των ονείρων, η Μητρόπολη της παλαίφατης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χτυπήθηκε κατάστηθα από τους Οθωμανούς και πισώπλατα από την άφιλη Δύση των Λατίνων και της παπικής εξουσίας. Μια πόλη φάντασμα της παλαιάς αίγλης της, με άδεια ταμεία, με την διαφθορά σε όλο της το μεγαλείο, με λίγο στρατό και με μόνο πενήντα χιλιάδες κατοίκους περίμενε καρτερικά το τέλος της.

Αυτό που είχαν προευτρεπίσει (προετοιμάσει) οι αλαζόνες παπικοί Σταυροφόροι διακόσια και πλέον χρόνια πριν, το 1204 μ.Χ ,κυριεύοντας και ρημάζοντας την Βασιλεύουσα του Βοσπόρου και των Στενών. Ήταν τότε το καίριο κτύπημα στην καρδιά της Πόλης. Μαζί με τον εμπορικό ανταγωνισμό της Βενετίας και της Γένουας.

Που την εξουθένωσε χρηματικά… Σε αυτή την δραματική χρονική συγκυρία η Δύση φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων. Η ένωση των εκκλησιών θα περνούσε μέσα από την πρωτοκαθεδρία του Πάπα, πράγμα που προκαλούσε δυσφορία στον κόσμο από όσα δεινά είχαν υποστεί στο παρελθόν από τους φιλόνικους όσο και βάρβαρους Σταυροφόρους. Γι΄ αυτό ακόμη και αν οι απεσταλμένοι του Πάπα , καρδινάλιος Ισίδωρος και αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης Λεονάρδος έκαναν συλλείτουργο στην Αγία Σοφία , το σύνθημα που κυριαρχούσε ήταν «Την γαρ Λατίνων ούτε βοήθειαν ούτε την ένωσιν χρήζομεν».Σεβαστή μερίδα μάλιστα χωρικών έδειχνε συμπάθεια προς τους Οθωμανούς για την καλύτερη μεταχείριση απέναντι τους .Ηχεί δυστυχώς εφιαλτικά η φράση «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν». Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει…

Τα στίφη και οι ορδές του Μωάμεθ του Β του Πορθητή πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη την 7ην Απριλίου 1453 μ.Χ Απέναντι τους ένας χαλκέντερος στην ψυχή και το δέμας Αυτοκράτορας , ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο ΙΑ αποφασισμένος να πέσει ηρωικά , μια και λίγο πριν είχε αρνηθεί μια επαίσχυντη συνθηκολόγηση , θυμίζοντας γενναίες μορφές της αρχαιοελληνικής ιστορίας , που όσο πάει και λιγοστεύουν σαν το καντήλι που αργοσβήνει …
«Η πόλις εάλω». Την 29 ην Μαίου. Σωτήριο έτος 1453.

Ο Μωάμεθ ο πορθητής μπήκε βουτηγμένος στο αίμα στην ιερή εκκλησία της Αγίας Σοφίας , επάνω στο άλογο , πατώντας σε πτώματα , βεβηλώνοντας μέχρι και την Αγία Τράπεζα , αφού προσευχήθηκε στον Αλλάχ «αναβάς σε Αυτήν»! Το υπαρξιακό ερώτημα στριφογυρίζει στο μυαλό όλων. Επέτρεψε ο Θεός τέτοιο μίασμα σαν σημάδι οργής (;) στις ανείπωτες και ανομολόγητες αμαρτίες των Βυζαντινών;!

Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στην γωνία, αποδυναμωμένη, εξαντλημένη από τα μνημόνια και τα απανωτά δάνεια… Για μια ακόμη φορά η “άφιλη Δύση” σφυρίζει αδιάφορα στις προκλήσεις των νέο-οθωμανών. Τώρα η «άφιλη δύση» δεν θέλει παπική εξουσία. Αυτή την έχει έτσι κι αλλιώς… διακηρύσσοντας οικουμενισμό και στην θρησκεία με σύμπραξη και των δικών μας “αιρετικών”…Θέλει τον ανθό των Ελληνικών νιάτων που αναγκαστικά μεταναστεύουν σ αυτήν. Θέλει το μυαλό τους, την ελληνική σπιρτάδα , θέλει ως «μέδουσα» να απομυζήσει τα πάντα από την ευλογημένη Ελληνική γη. Θέλει τον πλούτο μας αυτόν που πλουσιοπάροχα μας χάρισε ο Θεός αλλά που εμείς δεν μπορούμε να κρατήσουμε … Και γι αυτό μπορεί να υποθάλψει ακόμη και τον εχθρό μας εξ Ανατολών .Άλλωστε βλέπουμε όλοι άφωνοι και με αποτροπιασμό τον προκλητικό εποικισμό της χώρας …Αλλά η άφιλη δύση «ποιεί την νήσαν»!

Αναρωτηθείτε Συνέλληνες αν η σημερινή κατάσταση της χώρας δεν έχει φριχτές ομοιότητες με την βυζαντινή περίοδο ολίγον πριν την Άλωση…Αναρωτηθείτε , αν και τώρα αναπόφευκτα δεν θα ξεπροβάλλει και πάλι ένας καινούργιος πορθητής , στηριγμένος στις πλάτες των Δυτικών .Αυτών που μας γελούν μπροστά και μας « σφάζουν» από πίσω. Γιατί τα συμφέροντα , οι μπίζνες , ο υλισμός τους είναι πιο δυνατά από τον δήθεν κοινό μας πολιτισμό ,την δήθεν ομοειδή θρησκεία … τις δήθεν κοινές μας παραδόσεις…

Οι προειδοποιήσεις μέχρι τώρα αμείλικτες από την πρόσφατη ιστορία. Η χιλιοπροδομένη Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη μας.

Τρία οδυνηρά αγκάθια από το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι της χώρας, που διασαλπίζουν , ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και την ξαναμαθαίνεις αιματηρά , αν την ξεχάσεις και υποχρεωθείς να την ξαναζήσεις … Τι λέτε, δεν είναι καιρός να βάλουμε μόνοι χωρίς σωτήρες και προστάτες «τάξη» και «εντελέχεια» στο μαγαζί μας;

Ο νέος Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μήπως μας λείπει;