Το τέλος των αναστολών και των επιδοτήσεων θα αποκαλύψει το χάος

Η μακρά αργία της Ελληνικής οικονομίας, οι δεδομένες παθογένειες που αντί να αντιμετωπιστούν αυξήθηκαν, η πλήρης αδυναμία χρηματοδότησης από τις αφελληνισμένες τράπεζες που έχουν μεταβληθεί σε μηχανισμούς εκποίησης της Ελληνικής ιδιοκτησίας και επιχειρηματικότητας, η διετής αποχή του Ελληνικού τουρισμού, η κατά εξακολούθηση πολεμική της κυβέρνησης εναντίον των ακινήτων, η σαφής διάθεση των διευθυντηρίων της Ε.Ε να μεταβάλλουν την Ελλάδα σε χώρο από κυρίαρχο κράτος συντείνουν στην διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος ασφυκτικού για την ήδη προβληματική οικονομία της πατρίδας μας.

Η οικονομία της μεταπολιτευτικής περιόδου σε όλες τις φάσεις της, από το 1974 μέχρι σήμερα είχε ορισμένα κύρια χαρακτηριστικά όπως η αποβιομηχάνιση, η διόγκωση των υπηρεσιών, η στρεβλή πορεία της αγροτικής οικονομίας, η αντιπαραγωγική διεύρυνση του κράτους, η πτώση της εργασίας ως παράγοντα πλούτου με την αύξηση του παρασιτισμού και την είσοδο των λαθρομεταναστών. Αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με την δημόσια και την ιδιωτική χρεοκοπία επιλέχτηκε να θεραπευτούν με την περαιτέρω εξάρτηση από τα ξένα κέντρα , την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και την βίαια μεταβολή της Ελληνικής οικονομίας – κατά βάση μικρής και οικογενειακής επιχειρηματικότητας- σε ανάλογη με άλλων κρατών της Ε.Ε χωρίς όμως τις προϋποθέσεις. Η πανδημία, που λειτουργεί ως μια ακόμα δομική κρίση του καπιταλισμού, φέρνει τις εξελίξεις που θέλουν μια ακόμα πιο βαθιά μεταλλαγή της οικονομίας τέτοια που θα αποτυπώσει την επόμενη μέρα ως ένα τοπίο γενικευμένου αφελληνισμού. Η κατανάλωση θα περάσει στους μεγάλους ομίλους μέσα από το λιανικό και το χονδρικό εμπόριο, η αγορά ακινήτων έχει ήδη μετασχηματιστεί όπως δείχνουν περιοχές π, χ κέντρο Αθήνας, ενώ έχει σχεδόν παραδοθεί η αγορά ενέργειας , οι υποδομές και ο τουρισμός.

Πρέπει, λοιπόν, να κοιτάξει κανείς το σύνολο των νομοθετημάτων και των ρυθμίσεων. Ο νέος πτωχευτικός νόμος, το νέο εργασιακό πλαίσιο, η πολιτική “ενσωμάτωσης” των ξένων πληθυσμών, η απελευθέρωση από νόμους που προστατεύουν τα εθνικά δικαιώματα στην εργασία, την επαγγελματική δραστηριότητα , την ιδιοκτησία. Η εμπειρία πλέον δεκαετιών δείχνει ότι σύγκλιση συμφερόντων δεν υπάρχει. Με αυτή την κατεύθυνση οδηγηθήκαμε στην εξάρτηση, στον δημογραφικό αφανισμό και τελικά σε εθνικές υποχωρήσεις. Το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε όλες τις εκδοχές του υπό τις παρούσες συνθήκες και ηγεσίες είναι σκοτεινή εξέλιξη και απαιτείται εθνική αντίδραση και αναπροσανατολισμός. Ας δει κανείς ότι η Ε.Ε ούτε καν τον ανταγωνισμό με τους άλλους πόλους διεθνώς δεν διαχειρίζεται αφού έχει αφεθεί έρμαιο των πολυεθνικών ομίλων.

Η εθνική προτεραιότητα ξορκίζεται με το επιχείρημα του ανήκειν σε ευρύτερη οικογένεια. Τίποτα όμως δεν διασφαλίζει την ευημερία, την πρόοδο, ατομική και συλλογική παρά μόνον τυχοδιωχτικές απόψεις όπως: “βρες τη τύχη σου σε άλλη χώρα της Ε.Ε” αλλά αυτό δεν διαφέρει από την τύχη μας στις αρχές του αιώνα. Η αναθεώρηση της οικονομικής πολιτικής πριν το τελικό χτύπημα που έρχεται και η βαθύτατη συμμετοχή όλων των Ελλήνων σε αυτό απαιτεί μια ουσιαστική συνειδητοποίηση των στόχων, των συνθηκών και του μέλλοντος που επιδιώκουμε. Μακριά από τις φεντεραλιστικές ιδεοληψίες και τις διεθνιστικές δοξασίες.

*Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας είναι Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου