Γιατί θα το πάνε μέχρι… «τέλους» οι Τούρκοι

Ένα σημαντικό στοιχείο που συνέβαλλε αποφασιστικά στην σύναψη της συμφωνίας Τουρκίας Λιβύης για την χάραξη της ΑΟΖ που παραβιάζει παράνομα την ελληνική κυριαρχία, στοιχείο που λανθασμένα δεν έχει εξεταστεί από ελληνικής πλευράς, όπως θα δούμε παρακάτω είναι ο περίφημος ενεργειακός αγωγός, Eastmed, που πρόκειται να μεταφέρει το φυσικό αέριο από το ισραηλινό οικόπεδο Tamar με Leviathan, μέσω Κύπρου, Κρήτης στην Ιταλία και στην Ευρώπη.

Τον Μάιο ΤΟΥ 2019 και ενώ η Άγκυρα επίσπευδε τις διαδικασίες για την σύναψη της συμφωνίας με την Λιβύη, η τουρκική εφημερίδα Cumhurriyet, δημοσίευε ένα αποκαλυπτικό άρθρο με τον τίτλο : «Doğu Akdeniz’de Türkiye’yi ne bekliyor?»

Στο άρθρο αυτό αποκαλύπτονταν ότι η συνάντηση Ενεργειακής Συνεργασίας που θα γίνονταν στις 20 Μαΐου 2019 στην Ιερουσαλήμ με την συμμέτοχη Ισραήλ, Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδας, με την συμμετοχή του τότε Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάϊκ Πομπέο, θα καθάριζε την πορεία της κατασκευής του ενεργειακού αγωγού Eastmed, που η Άγκυρα τον θεωρεί σαν κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων της στην ανατολική Μεσόγειο γιατί ουσιαστικά, όπως υποστήριζε η τουρκική εφημερίδα, καταργούσε την ύπαρξη της στην περιοχή.

Ο αγωγός αυτός, όπως τόνιζε η τουρκική εφημερίδα προέκυψε κατόπιν διαβουλεύσεων και συμφωνίας των κρατών Ισραήλ, Ελλάδας, Ιταλίας, Ιορδανίας, Αιγύπτου και Κυπριακής Δημοκρατίας, με την έγκριση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα έπρεπε να παρεμποδιστεί η υλοποίηση του με κάθε μέσο από την Τουρκία. Είχε εξακριβωθεί ότι περιέχει περί τα 40 τρισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου και συνέβαλλε στην περεταίρω στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας και Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ και κινείται σαφώς κατά των τουρκικών συμφερόντων.

Η ιστορία αυτού του αγωγού αρχίζει από το 2009 όταν για πρώτη φορά οι έρευνες στην περιοχή του οικοπέδου Λεβιάθαν είχαν επισημάνει τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου και είχαν αρχίσει οι συζητήσεις για την εκμετάλλευση του αλλά και την διαδρομή του. Στην αρχή υπήρξαν κάποιες σκέψεις να προχωρήσει αυτός ο αγωγός προς την Τουρκία και από εκεί στην Δύση, καθώς η διαδρομή αυτή ήταν η πιο συντομότερη και συνεπώς πιο συμφέρουσα οικονομικά, αλλά η πλήρης διάρρηξη των σχέσεων Τουρκίας Ισραήλ, ακύρωσαν αυτήν τη προοπτική.

Με τον αγωγό αυτό απομονώνονταν η Τουρκία που έσπευσε να επισημάνει ότι έτσι παρακάμπτονταν και η Ρωσία με το δικό της φυσικό αέριο, αλλά και το Ιράν, που επιδίωκε ένα δικό του αγωγό από Ιράν, Ιράκ, Συρία προς την Δύση. Έτσι η Τουρκία εδώ βρήκε ένα διπλωματικό πάτημα για να προχωρήσει στην παρεμπόδιση του σχεδίου και με πρόθυμη την Λιβύη προχώρησε στην παράλογη και παράνομη αυτή συμφωνία, που μπαίνει σφήνα στην πορεία αυτού του αγωγού.

Οι Τούρκοι είχαν κατανοήσει ότι οι αντιδράσεις τους για να έχουν αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι δυναμικές και αυτό το έδειξαν με την εκδίωξη από την κυπριακή υφαλοκρηπίδα των ερευνητικών σκαφών της ιταλικής ENI, τον Φεβρουάριο του 2018 και με την περικύκλωση της Κύπρου με τον τουρκικό στόλο.

Από εδώ και πέρα, καθώς ο Ερντογάν έχει ήδη εκτεθεί στο εσωτερικό του ότι θα εφαρμόσει με κάθε μέσο την συμφωνία με την Λιβύη, όλα είναι πιθανά, ακόμα και να προκαλέσει θερμή αντιπαράθεση παρά τα όσα λέγονται μετά την τελευταία συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν ότι εισερχόμαστε σε περίοδο ύφεσης των σχέσεων, για αυτό θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.

*Ο Νίκος Χειλαδάκης είναι Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος