Αδήριτος ανάγκη η «νεκρανάσταση» του Γένους

Φρονώ, ότι οι κοσμοεξουσιαστές μετά των διεθνών υποζυγίων των, κατόρθωσαν να καλλιεργήσουν τον εθνομηδενισμό και εις την πατρίδα μας, δίκην ενός απροσδιόριστου προοδευτισμού, φορείς των οποίων είναι η χρεωκοπημένη, εν Ελλάδι, αριστερά, η οποία πανθομολογουμένως, ελλείψει ιδεολογίας, καθίσταται η θεραπαινίς, του εκάστοτε, υπερεθνικού διευθυντηρίου, απολύτως πρόθυμη, να ταυτισθεί, αντί παχυλών ανταλλαγμάτων, εις την προώθηση του παντοδαπού αφελληνισμού, προλειαίνοντας ανυπερθέτως το έδαφος δια την επέλαση της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως.

Το αφήγημα της φερόμενης, πλην ανύπαρκτης ακροδεξιάς, αναγκαία ρητορική της ευνοημένης, επί μισό αιώνα εν Ελλάδι, αριστεράς, δια να ενοχοποιεί την ασθμαίνουσα κεντροδεξιά, προκειμένου η τελευταία να σύρεται άνευ αντιλογίας στα Σταλινικά προστάγματα της πρώτης, ενεργούσα ως πλήρες, ιδεολογικώς απονεκρωμένο, ανδράποδό της.

Τα Μ.Μ.Ε, ως αδιάτμητο τμήμα του συστήματος, τελών εις οργανική εξάρτηση προπαγανδίζουν υπέρ της αποεθνικοποιήσεως, ταυτίζουν τον υγιή πατριωτισμό, το έπος του 40 με, αναχρονιστικά ιστορική διηγήματα, τα οποία δεν συνάδουν, με την σύγχρονη διπλωματική πολιτική, δήθεν ειρηνικής επιλύσεως των προβλημάτων μας, μέσω των συμμάχων μας (ΝΑΤΟ, Ευρώπη), εν ολίγοις απονευρώνουν την κοινωνία, απομακρύνοντας εσκεμμένα την νεολαία, από την κατά φύση ροπή των Ελλήνων προς τον ηρωισμό, δομικό συστατικό στοιχείο του πολιτισμού μας, αρχής γενομένης από τον περίλαμπρο Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, το Βυζάντιο, μέχρι και την πάλαι ποτέ εθνεγερσία κατά του Οθωμανικού ζυγού, αλλά και μεταγενέστερα κατά του Φασισμού- Ναζισμού).

Η λεηλασία της έννοια της Πατρίδας, η κατασυκοφάντηση της έννοιας του Έθνους, η κατακρεούργηση της Ελληνική γλώσσας, καθίσταται το σύγχρονο έγκλημα, και ο βίαιος ακρωτηριασμός από τους προγόνους μας, οι ως άνω δε ανοσιουργηματικές πράξεις, συντελέστηκαν με την συναυτουργία της Αριστεράς και την ανοχή της φερόμενης ως Κεντροδεξιάς.

Η έλλειψη συλλογικού εθνικού οράματος, η απουσία της «Μεγάλης Ιδέας» πολιτισμικά, εθνικά αλλά και κοινωνικά, δημιουργεί ένα έθνος, ανελεύθερο, αδρανές, παντελώς ανάπηρο, δίχως το παραμικρό όραμα, για διεκδικήσεις, απλώς αυτό-ικανοποιείται παθητικά να συντηρείται παρασιτικά, όντας ο ουραγός των εξελίξεων.

Η 28^ηΟκτωβρίου τι πολιτισμικά χαρακτηριστικά αντίδρασης απηχεί εις την νεολαία σήμερον;  Τι μηνύματα άραγε κομίζει εις την ψυχή μας, όταν  η ιστορική μνήμη έχει καταβαραθρωθεί, σε ποια γλώσσα θα ψηλαφήσουμε τα «τραύματα»  των ηρώων του παρελθόντος, ποιο είναι το διακύβευμα, της θυσιαστικής αυταπάρνησης των τότε Ελλήνων, δια την προάσπιση των εθνικών ιδεωδών, της εθνικής μας αξιοπρέπειας της πατρίδας μας, της Αγίας Πίστης μας, όπως η ίδια αιματοβαμμένη σημαία μας και μέχρι και σήμερον ακόμη αποτυπώνεται εις το Σύνταγμα.

Οι ως άνω λέξεις σήμερον καθίστανται «συντηριτισμός», η φυόμενη ελευθερία από την θυσία του προσώπου, δια το σύνολο, προϋποθέτει, ελευθερία ήθους, ψυχής, πίστη σε ιδανικά και αξίες της έθνους, σήμερον, όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από ιδεοληπτικές «ντουντούκες» , κόκκινες σημαίες, παραχάραξη της ιστορίας, από την φαιά παραμυθία της «μαρξιστικής ουτοπίας» το αφιόνι των μαζών.

Η κοινωνία έχει λοβοτομηθεί, αντιδρά με αγελαία ένστικτα αντικαθιστώντας το ένδοξο παρελθόν, από το ναρκωτικό των μαζών, την αριστερά, η οποία εν αγαστή συμπνοία με το κεφάλαιο και τους παγκοσμιοποιητές, παρελκύει τις μάζες, ποδηγετώντας τις, προς την έτι περαιτέρω νομοτελειακή πτώχευση τους καθώς και προς τον άμεσο εθνικό τους ακρωτηριασμό.

Εν κατακλείδι, ουδεμία, ουδεμία μνεία δια τον «ιμπεριαλισμό της Τουρκίας», φρονώ ότι η Ελλάς έχει μετοικήσει εις τα νεκροταφεία και εξικνείται εκτός συνόρων, πλην όμως, οφείλωμεν να μην ορρωδήσουμε, διότι:  «Απ’  όταν ο άνεμος μου εναντιώθηκε έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους»  Νίτσε, μιμούμενοι την εποικοδομητική γενιά του 30.

Συνελόντι ειπείν: Νυν, εν παντί και πάντοτε, και υπέρ πάντων ο αγών, πάλαι τε και επ’ εσχάτων άχρι εσχάτων δια την νεκρανάσταση του Γένους!