Γιατί η Επέτειος του «ΟΧΙ» θα μνημονεύεται για πάντα όσο υπάρχουν Έλληνες

Η Επέτειος του «ΟΧΙ» ή αλλιώς το Έπος του ’40, θα μνημονεύεται για πάντα όσο υπάρχουν Έλληνες (τουλάχιστον συνειδησιακά).

Αυτό θα συμβαίνει γιατί εκφράζει απόλυτα την ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων.

Υπάρχουν πολλοί γνωστοί και άγνωστοι στην χώρα που αναμασούν εδώ και δεκαετίες το ευφυολόγημα για ποιο λόγο να γιορτάζουμε την έναρξη ενός πολέμου και όχι την λήξη του όπως οι υπόλοιποι «φυσιολογικοί» λαοί του πλανήτη.

Διότι αυτό που γιορτάζουμε είναι ότι «δεν κάνουμε πίσω ποτέ σε μία πρόκληση ακόμα κι αν αυτή προέρχεται από ανώτερους αριθμητικά και εξοπλιστικά αντιπάλους».

Γιατί είναι μεγαλειώδες να τιμάς ένα «ΟΧΙ» αν και γνωρίζεις ότι θα σου κοστίσει χιλιάδες νεκρούς.

Το «ΟΧΙ» όταν δεν κοστίζει τίποτα έχει ακριβώς την ίδια αξία: Τίποτα!

Το να γιορτάζεις την λήξη ενός πολέμου είναι εύκολο. Το να γιορτάζεις όμως τον τρόπο με τον οποίο οδηγήθηκες σε αυτόν είναι ελληνική πρωτοτυπία και αποκλειστικότητα.

Είναι κάτι το οποίο δεν ανήκει σε κανέναν άλλον λαό στον κόσμο.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την άλλη μεγάλη εθνική γιορτή, την Επέτειο της Εθνεγερσίας της 25ης Μαρτίου.

Γιορτάζουμε την έναρξη της Επανάστασης και όχι το τέλος της ή την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.

Γιατί σε έναν πόλεμο μπορεί να βρεθεί ο οποιοσδήποτε.

Αλλά το να αποδεχτείς να πας σε πόλεμο με τη δική σου θέληση ενάντια υπέρτερου αντιπάλου ακόμα και αν γνωρίζεις ότι θα πληρώσεις ένα πολύ ακριβό τίμημα, αυτό είναι ελληνικό χαρακτηριστικό και δεν ανήκει σε κανέναν άλλον.

Δεν γιορτάζουμε λοιπόν νίκες, γιατί αυτό είναι το εύκολο μέρος σε έναν πόλεμο.

Αυτό που γιορτάζουμε είναι το να παραμένουμε με τη θέλησή μας ανυπότακτοι ακόμα και αν αυτό στοιχίσει την ύπαρξη μας στον μάταιο αυτό κόσμο.

Γιατί όλοι θα πεθάνουμε αλλά σημασία έχει ποιος φεύγει τελικά με «στιλ».

Και αυτό δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς.

Υ.Γ. 1:

Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μία «μόδα» να λένε όλοι στην γιορτή της 28 Οκτωβρίου «χρόνια πολλά».

Η προσφώνηση είναι ατυχής καθώς χρησιμοποιείται σε θρησκευτικές και ονομαστικές εορτές όχι όμως σε εθνικές επετείους.

Η μόνη προσφώνηση σε μία εθνική εορτή είναι η εξής: «Ζήτω το Έθνος».

Στην 25η Μαρτίου έχει κάποιο νόημα να ακουστούν τα «χρόνια πολλά» καθώς είναι διπλή εορτή.

Είναι εθνική εορτή αλλά είναι και μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας.

Βασικά ο λόγος που επιλέχθηκε η ημερομηνία αυτή είναι για να ταυτιστεί η Ορθοδοξία με την Εθνεγερσία του Έθνους.

Γιατί χωρίς την Ορθοδοξία η Ελλάδα θα είχε «σβήσει».

Για να επιστρέψουμε όμως στην προσφώνηση «χρόνια πολλά», κάποιος θα εκφράσει την εύλογη απορία, για ποιο λόγο προωθήθηκε στις εθνικές εορτές.

Η απάντηση είναι απλή: Για να μην ακούγεται η λέξη «έθνος».

Υ.Γ. 2: Δεν είναι κακό να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, δηλαδή ποιος είπε αυτό το «ΟΧΙ» τελικά; Ποιος άλλος; Ο Ιωάννης Μεταξάς.

Πολιτικά κάποιοι μπορεί να μην τον συμπαθούν αλλά πρέπει να του αποδώσουν αυτό που έκανε.