H καθεστωτική συνωμοσιολογία του μπαμπούλα της κλιματικής αλλαγής

Είναι πρόδηλον, ότι διαρκούντος του παρόντος θέρους, αλλά ιδίως την τελευταία εβδομάδα, αρχής γενομένης εκ της 21η-08-2023, καταστήκαμε κοινωνοί, ενός πύρινου ολοκαυτώματος, δια της εν ταυτώ, εκρήξεως  επιμέρους ετερόκλητων πυρκαγιών, προς άπασα την Επικράτεια, κατά έναν ιδιαζόντως ακατάληπτο και δυσεξήγητο τρόπο, άνευ έχοντες, την δυνατότητα να εικάσουμε, την γενεσιουργό αιτία προκλήσεως αυτών καθ’ αυτών, με όλες τις τραγικές και ιδιαζόντως επαχθείς επιπτώσεις προς το περιβάλλον, το δάσος αλλά και εκ του αποτελέσματος το σοβαρό συνεπακόλουθο της βαριάς σωματικής βλάβης αλλά και τον θάνατο  συνανθρώπων μας.

Η έκρηξη των πυρκαγιών από άκρου εις άκρον, ήτοι εις τον ‘Εβρο, την Αττική, την Βοιωτία, την Εύβοια, συνιστούν μία πραγματικότητα η οποία χρήζει, ενδελεχούς και εμβριθής ερεύνης υπό την Υμέτερη αρχή, ίνα διαγνωστούν οι συνθήκες οι οποίες έλαβον χώρα, οι ειδικές περιστάσεις εκ των τυχόν ευρημάτων, αλλά και η δυσερμήνευτη χρονική συγκυρία, αλληλοδιαδοχικής εκρήξεως πυρκαγιών εις ταυτόχρονα πολλαπλά διάφορα μεταξύ των, μέτωπα, γεγονός το οποίο προξενεί πλειάδα ερωτηματικών, καθότι η εν λόγω πρωτοφανής κατάσταση ομοιάζει με μία μορφή υβριδικού αστικού πολέμου, με ανυπόλογιστες συνέπειες, στα περιουσιακά αγαθά εις την σωματική ακεραιότητα των πολιτών, την ίδια την ανθρώπινη  ζωή αλλά και την ρύπανση του περιβάλλοντος.

Άξιο μνείας και εξετάσεως  σύμφωνα με την ειδησεογραφία δια τον ρόλο τον οποίο διαδαραμάτισαν μετανάστες καθώς υπήρχαν και συλλήψεις διακινητών και προώθηση παράνομων μεταναστών προς την χώρα, εις τον τόπο των πυρκαγιών εις τον Έβρο.

Η αβελτηρία του κρατικού μηχανισμού απεδείχθη παροιμιώδης καθότι το κράτος παρέλυσε, ασφαλώς εξ αντικειμένου, αφενός ένεκεν και συνεπεία της αδυναμίας του όγκου της κατά σωρευτικής σύγχρονης συρροή των μαινόμενων μετώπων των πυρκαγιών, αλλά  και εξ ετέρου εκ της εκ του αποτελέσματος ελλείψεως, εις πολλά σημεία, υπάρξεως αντιπυρικών μέτρων, ή προληπτικού σχεδιασμού αποσοβήσεως τυχόν εκρήξεως και εξ αυτής, της συνακόλουθης επεκτάσεως της πύρινης λαίλαπας η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς, δάση, κατοικίες, εγκαταστάσεις, προξενώντας σωματικές βλάβες, αλλά και τον θάνατο συναθρώπων μας.

Η υφιστάμενη κατάσταση, αποδίδεται εις την έλλειψη ουσιαστικού επιτελικού σχεδιασμού εις τον τομέα της πολιτικής προστασίας δια το μείζον τούτο ζήτημα, παρά την ρητορική της κυβερνήσεως και την δαπάνη πακτωλού κονδυλίων δια την θωράκιση αποτροπής και ανάσχεσης τέτοιων φαινομένων, εν τω πλαισίω της Επικρατείας, με αποτέλεσμα η εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία των ιθυνόντων, να αγάγει εις την σημερινή κατάσταση, παρά την προηγούμενη ιστορική εμπειρία, επί τόσα έτη, όπου θρηνούμε θύματα και επακολουθεί τεράστια καταστορφή σε κατοικημένες περιοχές, στα δάση καθώς και σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας με πρόσφατη εθνική τραγωδία εις το Μάτι.

Πάρα ταύτα, παραμένουμε εμβρόντητοι, διαχρονικά παθητικοί θεατές, άνευ ουσιαστικής προόδου, εις το ίδιο έργο με ένα ανήμπορο κράτος να δράσει προληπτικά ή καθόλα αποτελεσματικά, καίτοι διαθέτει, ή κατά το προσφυώς λεγόμενον, έχουν δαπανηθεί διόλου ευκταφρόνητα χρηματικά ποσά, δια την στοιχειώδη λειτουργία του, ως σύγχρονο κράτος, πλην όμως το ίδιο, αντί να αναλάβει ευθαρσώς και ευθέως τις μέγιστες ευθύνες του, επιδίδεται, εις το «κυνήγι μαγισσών» δαιμονοποιώντας ανυπερθέτως, την κλιματική αλλαγή ή ανάγοντας την εις μία σύγχρονη μροφή ασύμμετρης απειλής, οιονεί αόρατου εχρθού, τον οποίο μοιρολατρικά δέον όπως ανεξιχνίαστα δεχθούμε, δίχως να υφίσταται ορισμένης και εμπεριστατωμένη επιστημονική εξήγηση, περί της πρόσφορης συμβολής του φαινομένου αυτού, εις την ατιώδη συμβολή στην έκρηξη των συγκεκριμένων πυρκαγιών, με τις συνακόλουθες ειδεχθείς επιπτώσεις προς την ανθρώπινη ζωή.

Είναι πρόδηλο ότι βιώνουμε συνθήκες πολέμου και δεν περισσεύει χρόνος να αγόμαστε από τις πατερναλιστικές δηλώσεις συνωμοσιολογικού τύπου περί της ανεύρεσης της αληθείας, εξ αυτού του λόγου, η αυθεντική Εισαγγελική αρχή φρονώ ότι πρέπει να ερευνήσει την υπόθεση και να αποδοθούν οι ευθύνες προς τους υπαίτιους δράστες για το αδίκημα του εμπρησμού και της εκθέσεως.

Εν κατακλείδι, το μείζον ζητούμενο είναι ότι η Πατρίς αναλίσκεται και το πολύφερενο επιτελικό κράτος έχει επιφέρει πολυοργανική ανεπάρκεια εις το καταρρέον πολιτικό σύστημα.

*Ο Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Βουλευτής Β1-Βουλευτής