H μητρότητα και η παιδική ανηλικότητα εν Τάφω

Είναι πρόδηλον, ότι οι εκτάκτως ειρημένες εξελίξες, μας καταλαμβάνουν εξαπίνης, ένεκεν και συνεπεία της ιλιγγιότητας δια την οποίας ενσκήπτουν και αποτουπώνονται θεσμικά εις σχέδια νόμου, δίχως να καλύπτουν, εν τοις πράγμασι ουδεμία κοινωνική χρεία.

Ο λόγος δια τις ήδη, από καιρού, ζυμώσεις και έντονες διαβουλεύσεις επί της «ιεράς αγελάδος» του συστήματος, της λεγόμενης και πολύφερνη κατά την καθεστυκία τάξη woke κουλτούρας.

Η μάστιξ της πολιτικής ορθότητας συνιστά μία σύγχρονη μέγγενη εξουδετερώσεως των αντιφρονούντων, δια της επιβολής μίας δήθεν «αυθεντικής» μονολιθικής απόψεως, επί ποινή ποινικοποιήσεως, της ελευθερίας εκφράσεως δίκην ενός σύγχρονου αρτιφανούς ολοκληρωτισμός.

Η ηγεμονία ή εν άλλοις λόγοις η διεκδίκηση της κανονικότητας από την ως άνω κουλτούρα ερειδόμενη εις το αντεπιστημονικό πολιτισμικό μαρξισμό, άγει την κοινωνία προς μία νέα τάξη πραγμάτων.

Μία καινοφανή πολιτισμική τάξη πραγμάτων, η οποία αποδομεί αυθαίρετα την ταυτότητα των φύλων και επιχειρεί ανεπέρειστα να την αποσυνδέσει εκ του βιολογικού προσδιορισμού των φύλων.

Αυτή η μηχανή, πέραν από επιστημονικού υποβάθρου, καθίσταται παρανάλωμα του άκρατου νεοφιλελευθερισμού καθότι, όλη αυτή η σοβούσα νοοτροπία της ρευστότητας της ταυτότητας του φύλου ευνοεί τον άκρατο καπιταλισμό, καθότι ο καταναλωτικός ευδαιμονισμός καλπάζει.

Ανεξαρτήτως όμως αυτής της νέας τάξης πραγμάτων του υποκρυπτόμενου νεοπαγούς ολοκληρωτισμού ενός ιδιαίτερου πολιτισμού, με ιδικό του λεξιλόγιο, (σεξισμός, ρατσισμός, πολιτικοποίηση ενός ανερμάστιστου δικαιωματισμού, καταπολέμηση προς την ταυτότητα των εθνών, λυσσώδη εναντίωση κατά της παραδόσεως και άκρατη υποτίμηση της γυναίκας), με χαρακτηριστικό γνώρισμα την ανυπαρξία διεπιστημονικής προσέγγισης.

Το χειρότερο δε εξ όλων, είναι ότι σοβούσα αυτή οιονεί μόδα, έχει καθιερώσει τις φυλομεταβάσεις, ιδίως νεαρών παιδιών, τα οποία βιώνουν επώδυνες ψυχοσυναισθηματικές συνέπειες, υποβαλλόμενη προς αυτές, μη έχοντες την δομική ωριμότητα να αποφανθούν περί αυτού, θεωρώντας απλώς ότι βιώνουν εν τω πλαισίω του προοδευτισμού και της υπερεκχειλίζουσας ελευθεριότητας, μία δομική νέα εμπειρία.

Περαιτέρω,  φρονώ, ότι η τεκνοθεσία υπό ομοφυλόφιλων ζευγαριών, συνιστά τον στόχο, καθώς ο γάμος των ομοφυλοφίλων, καλύπτει, εις θεσμικό νομικό στάδιο, αρκούντος ικανοποιητικά, δια του ήδη ψηφισθέντος, ήδη, επί δεκαετίας σχεδόν  Νόμου, περί συμφώνου συμβιώσεως Ν. 4356/2015, πράγμα το οποίο όμως αντιβαίνει προδήλως ως προς τα θεμελιώδη δικαιώματα τα ανήλικων τέκνων.

Οι ενήλικοι, ανεξαρτήτως, του σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας του φύλου, βάσει της οποίας αυτοπροσδιορίζονται επ’ ουδενί έχουν  το δικαίωμα, να αποστερούν καθολικώς και βιαίως, το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα να αναπτύσσονται εις ένα υγιές περιβάλλον, με μητέρα και πατέρα, ούτως ώστε να έχουν την κατά φύσιν ανατροφή και διαπαιδαγώγηση.

Η μητρική αγκαλιά καθώς και η πατρική φιγούρα, η σύζευξη της κατά φύσιν διαφορετικότητας, αποτελεί το μέγα μυστήριο δια την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη ενός τέκνου, ως εκ τούτου, η κατάργηση της πυρηνικής οικογένειας θα αγάγει νομοτελειακά σε αλλοτριωτικές καταστάσεις δια την ανάπτυξη ενός ανήλικου τέκνου, καθότι ουδείς εξ ημών των ανηλίκων έχει μηδένα δικαίωμα να του φαλκιδεύουμε ακουσίως το δικαίωμα, να αναπτυχθεί εντός των κόλπων μίας τέτοιας σχέσης και οικογένειας.

Η μητρική και η πατρική φιγούρα καθίστανται αναντικατάστατες, καθότι η ουσιαστική και καταλυτική συμβολή των γονέων, ουδόλως αντικαθίσταται από ουδεμία απλώς φιγούρα ατόμων, ή από οποιαδήποτε έκφανση αποδομητικού κνησμού.

Ως εκ τούτου, δια λόγους νομικούς, ηθικούς και πολιτισμικούς, θωρακίζουμε τα δικαιώματα των τέκνων μας, καθότι φρονούμε ότι το υπέρτερο και το βέλτιστο συμφέρον αυτών ευθυγραμμίζεται και εναρμονίζεται με την πυρηνική οικογένεια, όπως ο θεός έπλασε κατ’ εικόνα τους ανθρώπους με αγάπη και προοπτική.

Εν κατακλείδι, ενδιαφέρον έχει την ιδιαίτερη φροντίδα με την οποία περιβάλλεται ο θεσμός του γάμου και της οικογενείας, ένθα αμφότεροι οι θεσμοί τίθενται υπό την σκέπη του άρθρου 21 του Συντάγματος, ενώ ιδίως η οικογένεια χαρακτηρίζεται επιπροσθέτως το θεμέλιο της συντήρησης και προαγαγωγής του έθνους, προκρίνοντας τοιουτοτρόπως την οικογένεια και τον γάμο, προσδίδοντας μάλιστα ιδιαίτερα εις την οικογένεια ουσιαστικό ρόλο δια την συντήρηση και πρόοδο του έθνους εις τους αιώνες.

Εν άλλοις λόγοις, όχι μόνον ανάγετα;ι ο γάμος σε συνταγματικό θεσμό, αλλά και η οικογένεια προστατεύεται κυρίως, διότι εξυπηρετεί συγκεκριμένους εθνικούς σκοπούς και τελικά το ίδιο το έθνος και όχι επειδή απλώς αποτελεί το πλέον διαδεδομένο και κυρίαρχο είδος κοινωνικής συμβιώσεως αλλά επειδή και σήμερα συνεχίζει και ανταποκρίνεται καλύτερα στις ζωτικές ανάγκες των ατόμων μελών της.

Είναι πρόδηλον, ότι βιώνουμε εις μία εύρθυπτη κινούμμενη άμμο, ακροβατώντας εις μία αναφή κόψη του επισφαλούς και καλούμεθα εις την έλλογη αυτή μισγκάγκεια να διατυπώσουμε τα αυτονόητα καθότι καθίσταται πρωτοφανές, να άγεται προς ψήφιση ένα σχέδιο νόμου, το οποιό εν προκειμένω, στερείται ουσιαστικής επιστημονικής τεκμηρίωσης, καθότι ερείδεται εις την κατάργηση των βιολογικών φύλων αλλά και εις την μη λήψη υπόψιν του υπέρτερου και βέλτιστου συμφέροντος των τέκνων.

Η εξίσωση της πυρηνικής οικογένειας με την συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών και η αποσύνδεση της ταυτότητας του φύλου με τον βιολογικό προσδιορισμό, θα δημιουργήσει νομοτελειακά ιδιαίτατα προβλήματα εις την τεκνοθεσία των τέκνων.

Πέραν ότι αμαυρώνεται το ανθρώπινο πρόσωπο τοιουτοτρόπως και νοθέυεται η κατά φύσιν ιδιοσυστασία του ανθρώπου, καταργείτα κατά τρόπο βάναυσο, το δικαίωμα του παιδού να αναπτυχθεί εις μία κανονική και υγιής οικογένεια.

Είναι πρόδηλον ότι ακρωτηριάζεται η κατά φύση ανάγκη του παιδιού να αναπτύσσεται με την μητέρα, με την οντολογική υπόσταση ιδίως της μητέρας αλλά και του πατέρα.

Η ισοπέδωση αυτή, θα αγάγει πλησίστιοι εις μία μορφή ενός νεοπαγούς ολοκληρωτισμού καθότι, καθιδρύεται η ηγεμονία των ομόφυλων ζευγαριών να διεκδικούν προκειμένου να επιβάλλουν στανικώς τους ιδικούς τους κανόνες δίκην προοδευτισμού και χάριν μίας κίβδηλης ισότητας.

Η αλήθεια είναι εν προκειμένω, ότι βαίνουμε σε μία Νέα Τάξη πραγμάτων, όπου τα ανήλικα παιδιά εις την εύθραυστη αυτή ηλικία θα αντιμετωπίζονται μονολιθικώς ως αθύρματα, ως προέκταση δηλαδή των εγωτικών τάσεων των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, αυτή είναι μια αλγεινή πραγματικότητα την οποία θα αντιμετωπίσουμε ενώπιον μας οσονούπω.

Εν κατακελίδι, είναι άλλο ο σεξουαλικός προσανατολισμός και άλλο η πλήρης οντολογική αλλοτρίωση των δύο παραδοσιακών και βιολογικώς προσδιορισμένων απαρασάλυετων και αναλλοίωτων εκ θέου φύλων,

Διηνεκής συνειδησιακός αγών άχρι εσχάτων δια να περιφρουρήσουμε, τις παραδόσεις τα πρωτοτόκια μας και την ζώσα Ορθόδοξη παράδοση μας.