Η μάστιγα της πολιτικής ορθότητας, γνήσιο απότοκο της σύγχρονης «τεχνο- φεουδραρχίας», της οποία ζούμε, συνιστά επί των ημερών μας, μία αντιδημοκρατική πρακτική, εν ονόματι της οποίας, ποινικοποιείται με δριμύτατα, οιαδήποτε έτερη άποψη, αντιβαίνει ευθέως προς την αυθεντικώς άνωθεν επιβαλλόμενη.
Πρόκειται δια την πρωτοφανή για «αστική δημοκρατία» ποινικοποίηση των φρονημάτων, την έμμεση απαγόρευση ελευθέρας και μη λογοκρινομένης διακινήσεως ιδεών, υπό ενός αόρατου σιδηρού καθεστώτος, το οποίο ακκίζεται ως δημοκρατικό, πλην όμως τούτο ισχύει κατ’ επίφαση, διότι κατ’ ουσίαν, πρόκειται ανυπερθέτως δια ένα νεοπαγές ολοκληρωτικό καθεστώς το οποίο τρέφεται από μισαλλοδοξία εις ό,τι αντιβαίνει προδήλως με την δεπόζουσα και πάση δυνάμει επιβαλλομένη αυθεντική και μοναδική δύναμη.
Το ερριζωμένο τούτο κατεστημένο, το οποίο εξοστρακίζει οιονδήποτε αντιφρονούντα ή ψέγει τον αντιρρησία ως αποσυνάγωγο, κατατείνει εις το να προλειάνει αβρόχοις ποσί, το έδαφος ούτως ώστε η καθεύδουσα κοινωνία, να αναπτυχθεί επί ενός μη θαλερού αλλά εις τον αντίποδα, σαθρού υποβάθρου.
Ο αποκλεισμός της διαφορετικής απόψεως, και ο αξιολογικός μισαλλόδοξος χαρακτηρισμός ες ό,τι αντίκειται προς την κυρίαρχη τάση, αποδεικνύει την ύπαρξη κατ’ επίφαση δημοκρατίας, εξ ού και ο ποιινικός νόμος συνιστά την αιχμή του δόρατος της εξουδετέρωσης των πολιτικώς διαφωνούντων.
Σύγχρονα εργαλεία ποινικής καταστολής, τα οποία αγάγουν σύννομα τους πολίτες προς την φίμωση και την φαλκίδευση της ελεύθερης εκφράσεως του, καθίσταται ο περίπυστος νόμος περί ρατσισμού, ο οποίος αξιολογεί ποινικά ορισμένες τάσεις, νομιμοποιώντας εμμέσως πλην σαφώς, τις ψευδεπίγραφες αξίες του αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού της πολύφερνης Νέας Τάξης πραγμάτων, την οποία συνομολογούν, παγκοσμίως αλλά ιδίως, εν Ελλάδι, άπαντα συλλήβδην τα κοινοβουλευτικά κόμματα, άνευ ετέρου τινός.
Το επίπεδο πολιτικής ανωριμότητας εις την Ελλάδα καθίσταται παροιμιώδης, εξ αυτού του λόγου η υδαρώς σκεπτόμενη τούτη μάζα, άγεται και φέρεται από τα παρελκυστικά κελεύσματα του εκασταχού επίδοξου εγκάθετου κομματάρχη.
Ο ολετήρας της Νέας Πραγματικότητας της βιούμενης επανεκκίνησης της απορρύθμισης της αγοράς και την κατάλυσης των εθνών κρατών, των παραδόσεων, των Χριστιανικών Αρχών και Αξιών ωθεί τα έθνη προς την κατάρρευση και την απορρόφηση από το σηψαιμικό πνεύμα της δυσώδους παρακμιακής αποσυνθέσεως, συνθλιβής, ισοπεδώσεως.
Ο αντίποδας αντίστασης είναι η ενδυνάμωση της εθνικής ταυτότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εθνικής κυριαρχίας, ένθα θα διεκδικεί εθνική αξιοπρέπεια και αμοιβαίο σεβασμό ως προς την συνύπαρξη των εθνών, εν τω πλαισίω του υπερ-εθνικού μορφώματος όπως είναι η Ε.Ε και όχι να υφίσταται σχέση στυγνής εκμετάλλευσης και καθολικού εξανδραποδισμού.
Η εκκωφαντική κατάρρευση των ιδεολογικών, διαδέχεται εύγλωττα η ανάδυση ενός ιδεολογήματος το οποίο βάλλει κυκλωτερώς και πανταχόθεν το έθνος και τούτο δεν είναι άλλο από την παγκοσμιοποίηση η οποία προάγει το σύγχρονο άτομο της παρασιτικού καταναλωτισμού, άνευ εθνικής συνειδήσεως, συλλογικής ταυτότητας αλλά και ταυτότητας φύλου.
Η πλήρης σύγχυση συνιστά το καίριο σύνθημα του ως άνω Σιδηρούν παραπετάσματος, ούτως ώστε ο άνθρωπος να βαίνει καθειργούμενος εις την σύγχυση της αληθείας, όντας πεπαληνημένος και επαγγελλόμενος ότι ο κόσμος εν τέλει θα σωθεί, λόγω της γεωμετρικής, πλην όμως κιβδήλου, εξελίξεως και προόδου.
Η διάρρηξη του γόρδιου δεσμού της προϊούσης αλλοτρίωσης και πτώσης μας θα επέλθει δια της ιδρύσεως μίας νεοπαγούς και τελεσφόρας πολιτικής θεωρίας, η οποία θα συγκεφαλαιώνει βάσιμα, τις προηγούμενης παραπαίουσες και παρωχημένες επί τω τέλει να γεννηθεί μία ρηξικέλευθη πολιτική θεωρία, η οποία θα δίδει διεξόδους στην πορεία και την εξέλιξη των πολιτών ες το μέλλον.
Ευρισκόμεθα εις ένα κρίσιμο μετερίζι, όπου, οι πολίτες δέον όπως ανανήψουν και όπως αναλάβουν την τύχη εις τα χέρια τους, όχι αυτοδικώντας ή διεγείροντας τους πολίτες εις ανυπακοή ή καθισταμένοι οιονεί φυσικοί αυτουργοί διασποράς αμοιβαίας διχόνοιας ή αλλέως ειπείν, τυχόν βιοπραγίες, όλως τουναντίον επιβάλλεται αδηρίτως όπως τηρούμε «θερμοπύλες» με πολιτική, ηθική και πολεμική Αρετή ενάντια εις την επιμελώς μεθοδευμένη πολίτική ορθότητα, της μονοτροπίας των χρηματικών ελίτ.
*O Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
