Παρά τις διαβεβαιώσεις της ελίτ των Βρυξελλών αλλά και των ηγετών των διαφόρων χωρών της ΕΕ, οι ευρωπαίοι αγρότες συνεχίζουν ακάθεκτοι τις κινητοποιήσεις τους.
Πολύ δε περισσότερο καθώς έχουν αγανακτήσει από την προκλητική αδιαφορία αλλά και τον εμπαιγμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συνεδρίασε στις Βρυξέλλες την 1η Φεβρουαρίου 2024 και το οποίο αν και είδε ιδίοις όμμασι τους χιλιάδες αγρότες να διαμαρτύρονται μαζικά στις Βρυξέλλες, τελικά προτίμησε να διαθέσει 50 δισ. ευρώ για την Ουκρανία παρά για τους ευρωπαίους αγρότες.
Και σαν να μην έφτανε αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε εκτός από τα παραπάνω 50 δισ. ευρώ, να διαθέσει επιπλέον και 14,6 δισ. ευρώ εκ των οποίων 7,6 δισ. ευρώ για τις γειτονικές χώρες και τον υπόλοιπο κόσμο και ειδικότερα 2 δισ. ευρώ για την Τουρκία, 1,6 δισ. ευρώ για τη Συρία, το Λίβανο και την Ιορδανία, 2 δισ. ευρώ για τα Δυτικά Βαλκάνια μεταξύ των οποίων και για την Αλβανία παρά την παράνομη φυλάκιση Μπελέρι, και 2 δισ. ευρώ για τις χώρες της Νότιας Γειτονίας μεταξύ των οποίων και για τη Λιβύη η οποία ακόμη και σήμερα προωθεί σταθερά το τουρκολυβικό μνημόνιο, αμφισβητώντας την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας.
Και όλα αυτά βέβαια με τη σύμφωνη γνώμη και ψήφο της Αθήνας και της Λευκωσίας!
Και ενώ τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 1ης Φεβρουαρίου καταλαμβάνουν 14 σελίδες, τελικά η πολιτική ηγεσία της Ένωσης αφιέρωσε στους ευρωπαίους αγρότες μόνο τέσσερις γραμμές επισημαίνοντας ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συζήτησε σχετικά με τις προκλήσεις στον γεωργικό τομέα και τους προβληματισμούς που εκφράζουν οι γεωργοί.
Υπενθυμίζοντας τον ουσιώδη ρόλο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να προωθήσουν τις εργασίες ανάλογα με τις ανάγκες. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα παρακολουθεί την κατάσταση».
Και το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η Ανακοίνωση ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε επίσημα Κανονισμό με τον οποίο χορηγείται μερική εξαίρεση στους ευρωπαίους γεωργούς από τον κανόνα της αιρεσιμότητας για τις εκτάσεις υπό αγρανάπαυση».
Μάλιστα ο Κανονισμός τέθηκε σε ισχύ στις 14 Φεβρουαρίου 2024 και θα εφαρμοστεί αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2024 για ένα έτος, δηλαδή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024. Σύμφωνα με την Επιτροπή «η μερική εξαίρεση ανταποκρίνεται σε διάφορα αιτήματ για μεγαλύτερη ευελιξία, όπως ζητήθηκε από τα κράτη μέλη για την καλύτερη αντιμετώπιση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι γεωργοί της ΕΕ».
Δυστυχώς όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν φαίνεται να βάζει μυαλό. Έτσι στις 9 Φεβρουαρίου 2024 συνεδρίασε στις Βρυξέλλες η μικτή επιτροπή της CETA δηλαδή της εμπορικής Συμφωνίας ΕΕ-Καναδά, η οποία όπως είχαμε τονίσει σε ομιλία μας στην Ευρωβουλή στις 15/2/2017 «είναι μία συμφωνία, η οποία καταστρέφει την ευρωπαϊκή γεωργία, καταστρέφει την ελληνική γεωργία, δεν προστατεύει τα προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης, όπως είναι η ελληνική φέτα και οι ελιές Καλαμών, ανοίγει το δρόμο στα Γενετικώς Μεταλλαγμένα».
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε και την καταψήφισα τότε.
Οι τεράστιες αγροτικές κινητοποιήσεις ανέδειξαν με εξαιρετικά σαφή τρόπο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι αγρότες ως συνέπεια του αλόγιστου ανοίγματος της ευρωπαϊκής οικονομίας στις αθρόες εισαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από τρίτες χώρες λόγω της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης την οποία με θρησκευτική ευλάβεια προώθησε το ιερατείο των Βρυξελλών ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Βασική συνταγή ήταν η εγκατάλειψη της θεμελιώδους αρχής της κοινοτικής προτίμησης η οποία προστάτευε τους ευρωπαίους αγρότες και αποτελούσε ακρογωνιαίο λίθο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Ταυτόχρονα προκειμένου οι Βρυξέλλες να προωθήσουν την εξαγωγή των βιομηχανικών προϊόντων του ευρωπαϊκού βορρά στις παγκόσμιες αγορές και κυρίως στις αναπτυσσόμενες αγροτικές χώρες δέχθηκαν ως αντιστάθμισμα την κατάργηση της αρχής της κοινοτικής προτίμησης και την απελευθέρωση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων τρίτων χωρών στην ΕΕ με αποτέλεσμα να οξυνθούν τα προβλήματα των αγροτών του φτωχοποιημένου ευρωπαϊκού νότου.
Την παραπάνω εκρηκτική κατάσταση για την ευρωπαϊκή γεωργία επιδείνωσαν οι κοστοβόρες πολιτικές που επέβαλε η νέα ΚΑΠ για την πράσινη ανάπτυξη καθώς επίσης η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η συνακόλουθη απαγόρευση εισαγωγής του πάμφθηνου ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου που ενίσχυε την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας καθώς και η απελευθέρωση των εισαγωγών ουκρανικών αγροτικών προϊόντων.
Ειδικότερα στη Γερμανία ο ξεσηκωμός των Γερμανών αγροτών οφείλεται στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνει η Γερμανία ως συνέπεια της ενεργειακής της αποκοπής από το πάμφθηνο ρωσικό φυσικό αέριο. Επιπλέον καθώς κόβονται οι παραδοσιακές γεωργικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις και επιβάλλονται νέες απαιτήσεις για δήθεν πράσινη ανάπτυξη, οι Γερμανοί αγρότες βλέπουν το κόστος παραγωγής να εκτινάσσεται στα ύψη.
Ένας επιπλέον παράγοντας που επιτείνει τη δυσμενή θέση των Γερμανών αγροτών είναι οι αθρόες αδασμολόγητες εισαγωγές πάμφθηνων, πλην όμως αμφίβολου ποιότητας, αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από την Ουκρανία, η οποία πλέον συνδέεται με Συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών με την ΕΕ.
Κατά τη θητεία μου στην Ευρωβουλή το διάστημα 2014-2019 είχα προειδοποιήσει για τις δυσμενείς συνέπειες για τους ευρωπαίους αγρότες και βέβαια για τους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους από την τότε σχεδιαζόμενη Συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών ΕΕ-Ουκρανίας την οποία και είχα καταψηφίσει.
Τέλος αυτό που ίσως δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό, είναι ότι λόγω οικονομικής δυσπραγίας τα διάφορα αγροκτήματα και η γη πολλών χρεοκοπημένων Γερμανών αγροτών περνούν πλέον στα χέρια μεγάλων γερμανικών πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται όχι μόνο στον τομέα παραγωγής τροφίμων και στις αλυσίδες super market, αλλά και στον τομέα των αντασφαλίσεων καθώς και του real estate.
Οι κινητοποιήσεις των ευρωπαίων αγροτών εντείνονται και λόγω του γεγονότος ότι η Ευρώπη έχει μετατραπεί σε θεραπαινίδα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην υπηρεσία του νέου ψυχρού πολέμου με αποτέλεσμα να υφίσταται τις τεράστιες δυσμενείς οικονομικές συνέπειες από τη σύγκρουση της με τη Ρωσία η οποία παραδοσιακά εφοδίαζε τη γηραιά ήπειρο με φτηνό φυσικό αέριο που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Βέβαια οι καθεστωτικές δυνάμεις της ΕΕ επιχειρούν από τη μια πλευρά να καθαγιάσουν τις δικές τους ανάλγητες πολιτικές της μερκελικής λιτότητας που επέβαλλαν στον ευρωπαϊκό νότο με τα μνημόνια και από την άλλη να περιθωριοποιήσουν κάθε γνήσια κοινωνική και πατριωτική πολιτική δύναμη η οποία παλεύει για μια Ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζών, για μια Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων και όχι μια αμερικανική Ευρώπη.
Στην ίδια αγωνιστική ρότα με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους και οι Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι καθώς βρίσκονται σε απόγνωση λόγω των αθρόων εισαγωγών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από τρίτες χώρες, του αυξημένου κόστος ενέργειας λόγω Ουκρανίας, της αδιαφορίας της κυβέρνησης για τον πρωτογενή τομέα της χώρας αλλά και της πράσινης ΚΑΠ.
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε κινητοποιούνται μαζικά όχι μόνο στα μπλόκα αλλά και στο συλλαλητήριο της Τρίτης 20/2/2024 με την κάθοδο των τρακτέρ στην Αθήνα.
