Η συνεχιζόμενη Οδύσσεια των υγειονομικών 

Η πανδημία του κορωνοιού έφερε τα πάνω κάτω στις ζωές των ανθρώπων.  Τα επιβαλλόμενα  μέτρα άρχισαν να θεσπίζονται από την ανέτοιμη σε δομές  πολιτεία  προκειμένου να καλύψει την γύμνια της  στην λαίλαπα του «φονικού ιού».

Όλοι θυμόμαστε τον υποχρεωτικό εγκλεισμό  μας( Lockdown)  για μήνες ολόκληρους στα σπίτια μας με ολέθριες συνέπειες στις διαπροσωπικές  σχέσεις των πολιτών  αυτής της χώρας αλλά συνάμα σε βάρος της  Εθνικής οικονομίας  και της οικονομίας των νοικοκυριών.

Μετά ήλθαν στο προσκήνιο  τα επονομαζόμενα αυτοδιαγνωστικά τεστ (Rapid test) με καταιγιστικούς ρυθμούς  για  τους πολίτες και κυρίως για το πορτοφόλι τους, ο μοριακός  έλεγχος , οι μάσκες και στο βάθος αχνόφεγγε ο επερχόμενος σε παγκόσμιο επίπεδο  εμβολιασμός όμως με εμβόλια, κακά τα ψέματα , σε πειραματικό ακόμη στάδιο…

Περιττό να τονίσουμε την διαφημιστική εκστρατεία  από μέρους της πολιτείας για τα οφέλη του εμβολιασμού Μέχρι  και χρηματικό επίδομα  θέσπισε ο πρωθυπουργός της χώρας    σε όσους  ευκλεείς  και γενναίους νέους  αποφάσιζαν να ρισκάρουν!

Όμως κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων που από την φύση τους εκτίθονταν περισσότερο στον κίνδυνο του κορωνοιού τόσο οι ίδιοι προσωπικά όσο  και οι ασθενείς και ευπαθείς ομάδες που φρόντιζαν, έμελλαν να νοιώσουν στο πετσί τους  το πικρό ποτήρι του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Και αυτές δεν ήταν άλλες οπό τις  ταλαίπωρες, αδικημένες  όσο και ριψοκίνδυνες  τάξεις των υγειονομικών!

Ο Νομοθέτης πυροβόλησε μόλις άρχισε ο μαζικός εμβολιασμός εκείνη την κατηγορία που βάστηξε το βάρος της επιτυχημένης  αντιμετώπισης της πανδημίας στα Νοσοκομεία της  χώρας.

Την συμπαθή τάξη των υγειονομικών! Από εκεί που τους έραινε η πολιτεία με ροδοπέταλα  μια που με κίνδυνο της ζωής τους και  με αυτοθυσία διαχειρίζονταν  επιτυχώς την πανδημία, ξαφνικά έστρωσε  με αγκάθια τη ζωή τους, βάζοντας τους ίσαμε τώρα  να βαδίσουν τον δικό τους Γολγοθά…

Θέσπισε με την διάταξη  του άρθρου  206 παρ 8  του Ν4820/2021  τον υποχρεωτικό εμβολιασμό  και για την κατηγορία των υγειονομικών. Αιτιολογία ;! Γιατί διαχειρίζονται το αγαθό της Δημόσιας υγείας  και γιατί  οι ομάδες  που φροντίζουν είναι ευάλωτες. Συνακόλουθα ήλθε και η κύρωση από την μη τήρηση του μέτρου.

Αναστολή των εργασιακών σχέσεων  για όσους δεν θα έκαναν το εμβόλιο. Έτσι παρά τις βάσιμες  αντιρρήσεις των υγειονομικών πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ορίζει το σώμα του  στα πλαίσια  της αυτοδιάθεσης  του αλλά και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του  και μόνο με συναίνεση του  θα μπορούσε να γίνει ιατρική πράξη επάνω στο σώμα του, όπως ορίζουν άλλωστε η  σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου  αλλά και η  διεθνής σύμβαση του Οβιέδο, εν τούτοις επιβλήθηκε  υποχρέωση εμβολιασμού κατά του  κορονοιού covid-19 στο πάσης φύσεως  προσωπικό – ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό-των δημοσίων  και ιδιωτικών  μονάδων Υγείας.

Προβλέφθηκε μάλιστα για  τους εργαζόμενους  σε φορείς του Δημόσιου Τομέα  ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης τους  προς αυτήν την υποχρέωση  πως επιβάλλεται  το ειδικό   Διοικητικό μέτρο  Αναστολής καθηκόντων και επί πλέον  χωρίς καταβολή αποδοχών ενώ παράλληλα ο χρόνος  Αναστολής δεν θεωρείται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας. Στο πλαίσιο ακόμη της αναστολής των καθηκόντων  του Υγειονομικού προσωπικού ο υπουργός Υγείας με απόφαση του διέταξε την άμεση αναπλήρωση ανεμβολίαστου προσωπικού.

Φυσικά  ο πανελλήνια Ομοσπονδία  Εργαζομένων δημοσίων Νοσοκομείων ( ΠΟΕΔΗΝ) αντέδρασε  , προσφεύγοντας με συναφή αίτηση ακυρώσεως στο Ανώτατο  ακυρωτικό Διοικητικό Δικαστήριο  το Συμβούλιο της  Επικρατείας ( ΣτΕ)  ζητώντας  την ακύρωση των σχετικών  κανονιστικών  πράξεων των αρμοδίων Υπουργών Υγείας που καθιέρωναν για τις κατηγορίες των  Υγειονομικών  υποχρεωτικό εμβολιασμό  και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης  Αναστολή καθηκόντων τους  ως και μη καταβολή  μισθού .Έφτασε μάλιστα η επίσημη πολιτεία να αντιμετωπίζει  τους  υγειονομικούς χειρότερα  από υπαλλήλους  που έχουν διαπράξει σοβαρά ποινικά και πειθαρχικά  αδικήματα  και μάλιστα κακουργηματικής μορφής.

Στους τελευταίους  δια νόμου  ακόμη και αν έχουν τεθεί σε  προσωρινή αργία ακόμη κι αν ευρίσκονται  στην φυλακή  καταβάλλεται  το ήμισυ των αποδοχών τους . Το όλο ζήτημα ιδιαίτερα Αντισυνταγματικότητας  της ειδικής Νομοθεσίας  περί υποχρεωτικού εμβολιασμού  απασχόλησε την Ολομέλεια του  ανώτατου  Ακυρωτικού.

Νωπή είναι  ακόμη η υπ αρ  1684/2022  απόφαση  της Ολομέλειας του  ΣτΕ η οποία μετά από στάθμιση  εννόμων αγαθών και συμφερόντων  δέχτηκε Συνταγματικότητα υποχρεωτικού εμβολιασμού  για τις ειδικές κατηγορίες  της πρώτης γραμμής  στην μάχη του κορονοιού δηλαδή τους  υγειονομικούς Νοσηλευτές , ιατρούς, διοικητικό  προσωπικό σε Νοσοκομεία. Συνακόλουθα απέρριψε την Αίτηση ακύρωσης  των υγειονομικών βυθίζοντας στην ανέχεια και  στο τέλμα τους τελευταίους  αλλά και τις οικογένειες τους .

Όμως ακόμη και αυτή η Απορριπτική απόφαση της  Ολομέλειας του ΣτΕ  έκρινε  πως τα μέτρα για την αντιμετώπιση του κορονοιού λαμβάνονται για το απολύτως αναγκαίο  χρονικό διάστημα  και πάντως μέχρι την εξεύρεση  λύσεως  για την πανδημία, η ένταση και η διάρκεια τους πρέπει να επανεξετάζονται, ιδιαίτερα όταν αλλάζουν οι συνθήκες…

Ο σπόρος της αλλαγής  στα δρακόντεια αυτά μέτρα  είχε ήδη πέσει , έστω και αν απορρίφθηκε  η προσφυγή των υγειονομικών στην Δικαιοσύνη. Εξ άλλου σιγά -σιγά  και άλλες αποφάσεις  διοικητικών Δικαστηρίων  της χώρας ακόμη και αν δεν επανέφεραν τους ανεμβολίαστους Υγειονομικούς στην εργασία τους ,-με αξιοπρόσεχτη μειοψηφία  πάντως κάποιες φορές  – έκαναν δεκτό το αίτημα τους  να λαμβάνουν το ήμισυ  των αποδοχών τους   μέχρι την εκδίκαση της αίτησης Ακύρωσης τους,  γεγονός που έδειχνε πως η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης αλλάζει… (Έτσι ενδεικτικά  υπ αρ 8/2022 απόφαση  Διοικητικό Εφετείο Χανίων –ακυρωτικός σχηματισμός)

Είναι ολοφάνερο , πως οι συνθήκες άλλαξαν . Τα μέτρα έχουν χαλαρώσει  τόσο παγκοσμίως όσο και στη χώρα μας…

Μόνο οι υγειονομικοί δεν επέστρεψαν στις εργασίες τους… Επέμειναν όμως να αναζητούν το δίκιο  τους έχοντας  με το μέρος τους την Ελληνική κοινωνία  που έβλεπε και βίωνε πολλά… Αλλά και η Ελληνική Δικαιοσύνη άρχισε να τους αφουγκράζεται

Η δικαίωση ήλθε  μετά από νεότερη  αίτηση ακυρώσεως   στο ΣτΕ . Με την  υπ αρ 2332/2022  απόφαση της επταμελούς  συνθέσεως του Γ τμήματος  του ΣτΕ  κρίθηκε  ότι  η διάταξη της παρ 2 του άρθρου δεύτερου του Ν 4917/2022 με την οποία  παρατάθηκε  η ισχύς της παρ 8  του άρθρου 206  Του  Ν 4820/2021 περί επαναξιολογήσεως της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού  των εργαζομένων στις δομές υγείας μέχρι τις 31-12-2022  είναι αντίθετη με την  Συνταγματική αρχή  της Αναλογικότητας.( Άρθρο 25 Σ)

Δηλαδή  με την απόφαση αυτή  κρίθηκε πως τα απολύτως αναγκαία μέτρα που συνιστούν  σοβαρή επέμβαση στην απόλαυση των θεμελιωδών  δικαιωμάτων του ανθρώπου (ιδιωτική ζωή , ελευθερία  κινήσεως) , είναι συνταγματικώς ανεκτά, μέχρις εξευρέσεως λύσεως  για την ανάσχεση της πανδημίας, η δε ένταση και  η διάρκεια τους λόγω της προσωρινότητας τους πρέπει να επανεξετάζονται  περιοδικώς  από τα αρμόδια κρατικά όργανα  ανάλογα με τα επιδημιολογικά  δεδομένα και την εξέλιξη των  έγκυρων επιστημονικών παραδοχών.

Χαστούκι λοιπόν στην εκτελεστική  εξουσία  που χωρίς επιδημιολογικά δεδομένα  και στοιχεία κρατά όμηρους τους  ανεμβολίαστους υγειονομικούς  με αναστολή εργασίας τους , με συνέχιση της εξαθλιωμένης ζωής  αυτών και  των οικογενειών τους με παράταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού μέχρι τις 31-12-2022 .Δηλαδή η παράταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού τοποθετήθηκε  σε χρόνο που   υπερβαίνει τον εύλογο ,εννέα μήνες  από την ψήφιση του Ν 4917/2022!

Ουσιαστικά το ΣτΕ βλέποντας ότι η ζωή έχει εισέλθει σε κανονικότητα , δεν υπάρχουν επιδημιολογικά δεδομένα για την λήψη ακραίων και αναγκαίων μέτρων, έκρινε  πως είναι αντισυνταγματική η παράταση των Αναστολών εργασίας.

Κι αυτό γιατί το  μέτρο Αναστολών εργασίας  παρατάθηκε  χωρίς επαναξιολόγηση  στις 14-4-2022 .Και ενώ έχουν αρθεί  όλα τα περιοριστικά μέτρα αποφυγής διασποράς  του κορονοιού , χαλάρωσαν  τα σχετικά  πρωτόκολλα στα  Νοσοκομεία, δεν ευρίσκει πλέον κανένα  έρεισμα στο Σύνταγμα   η παράταση  των αναστολών εργασίας  από 14-4-2022 έως 31-12-02022  μια  και είναι αντισυνταγματική  και αντίθετη με την αρχή της αναλογικότητας.

Γι  αυτό δεν υπάρχει  άλλος δρόμος  για τον Υπουργό Υγείας από την νομοθετική ρύθμιση  της επιστροφής των  Υγειονομικών  αλλά και η καταβολή μισθού των τουλάχιστον  από  14-4-2022!

Αντί όμως ο υπουργός  Θανάσης Πλεύρης  να χαιρετίσει  την τελευταία  γενναία απόφαση  του ΣτΕ και να  δηλώσει συμμόρφωση,  κρατά τα χαρτιά του κλειστά, διατυμπανίζοντας  μόνο  κατ  αινιγματικό τρόπο   πως  η κυβέρνηση θα λάβει  όλα τα αναγκαία μέτρα για την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας !

Δεν θέλω να πιστεύω  πως οι εφιαλτικοί ψίθυροι  από πλευράς Υπουργού Υγείας  έχουν έστω και κόκκο αληθείας…

Πως δηλαδή ο ίδιος ο Υπουργός αλλά και η κυβέρνηση  θα εισηγηθούν  την απόλυση  των ανεμβολίαστων υγειονομικών αντί να  τους επαναφέρουν στα καθήκοντα τους!

Σε μια τέτοια περίπτωση όλοι οι υγειονομικοί  θα πρέπει  να ασκήσουν αγωγές πολλών  εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ  ή και εκατομμυρίων κατά του Ελληνικού  Δημοσίου  αλλά και εναντίον των αρμοδίων οργάνων του!  Με την ακράδαντη πεποίθηση  πως θα τις κερδίσουν.

Μια και υπάρχει η θετική γι αυτούς  απόφαση του ΣτΕ … Δεν μπορεί  η εκτελεστική εξουσία  να μη σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις . και να παραβιάζει η ίδια το Σύνταγμα Γιατί  τότε το Ειδικό δικαστήριο θα είναι ανοιχτό να υποδεχθεί τους υπευθύνους…

Μη νομίζουν πως θα καταπατούν συνεχώς το Σύνταγμα…

Δυστυχώς αλλά η οδύσσεια των Υγειονομικών φαίνεται να συνεχίζεται !  Υπάρχει  κράτος Δικαίου  ή έλλειμμα  Δικαίου;! Ας αποφασίσουν για να έχουν και τις συνέπειες !

* Ο Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος  είναι Διδάκτωρ Νομικής, Νομικός και δραστηριοποιείται στον χώρο της Θράκης