Όσοι επένδυσαν στην αποφασιστική στάση της Αθήνας το ’20 για προάσπιση της διεθνούς νομιμότητας προσδοκώντας ότι θα αφήσουμε πίσω μας την κατευναστική πολιτική υιοθετώντας εκείνην της αποτροπής, σίγουρα θα απογοητεύτηκαν βλέποντας την επιστροφή στην παθητικότητα και τα τύποις θετικά αποτελέσματα από την ένταξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων στο πλαίσιο των ευρωτουρκικών.
Η ευρωπαϊκή παρουσία ουσίας και όχι επικοινωνίας έχει να δώσει δείγματα γραφής από τον Μάρτιο του 2020, όταν η Ευρώπη στήριξε ”επί του πεδίου” την αμυντική μας θωράκιση συμμετέχοντας ενεργά σε μάχες σώμα με σώμα στον Έβρο απέναντι στον εργαλειοποιημένο απ’ τον Ταγίπ Ερντογάν μεταναστευτικό στρατό, ο οποίος επιχειρούσε να παραβιάσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη.
Το δεδομένο της ευρωπαϊκής ”αποστασιοποίησης” έκτοτε – σε συνδυασμό με τις γερμανικές πιέσεις για διμερή διάλογο Ελλάδας- Τουρκίας (βλ. μυστική τριμερή Βερολίνου [Ιούλιος 2020] και Βρυξελλών [Δεκέμβριος ’22], με διαμεσολαβητή τη Γερμανία) – επανέφερε την Ελλάδα στο πρότερο καθεστώς της κατευναστικής πολιτικής, επακόλουθα της οποίας είναι οι ”γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο, η παγιοποίηση της τουρκικής αμφισβήτησης της κυριαρχίας της Ελλάδας σε ελληνικά νησιά και η ακύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της .
Μείζονα ζητήματα όλα αυτά, που στόχευαν εξ αρχής στον πειθαναγκασμό μας, ώστε να δεχθούμε τετελεσμένα της ”φίλης” και ”συμμάχου” στο ΝΑΤΟ Τουρκίας. Και τα δεχτήκαμε (δια της σιωπηρής αποδοχής) στην πράξη, άσχετα με τις ρητορικές αντιστάσεις μας.
Τα δεχτήκαμε από τη στιγμή που αποτύχαμε να καταργήσουμε στην πράξη το τουρκολιβυκό μνημόνιο (βλ. διάβημα της Λιβύης στην Ελλάδα για να σταματήσει τις έρευνες σε θαλάσσια οικόπεδα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης με το σκάφος ”Hyperion” [αρχές Μαῒου ’24], βάσει του νόμου Μανιάτη 4001/2001).
Έρευνες τις οποίες έκρινε παράνομες η εν λόγω χώρα (με υπόδειξη της Τουρκίας απ’ τα παρασκήνια, φυσικά), γιατί ανήκουν – λέει – σ’ αυτήν σύμφωνα με το μνημόνιο που υπέγραψε το ’22 μαζί της. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο – παρεμπιπτόντως – θα διδάσκεται από την νέα χρονιά στα τουρκικά σχολεία (6η και 9η τάξη) μαζί με τη ”Γαλάζια Πατρίδα”, στο πλαίσιο του αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος που ονομάζεται ”Ο αιώνας της Τουρκίας”…
Της Τουρκίας η οποία διεκδικεί σταδιακά την εδαφική της επέκταση σε βάρος μας πέραν των 6 ν μ που δικαιούται. Προφανώς σχεδιάζει να ”κάνει παιχνίδι” με τα γεωτρύπανά της (συμπεριλαμβανομένου και του τέταρτου πλωτού βαθέων υδάτων έβδομης γενιάς) αρχικά στην ακάλυπτη – λόγω ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας – ζώνη ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού, νότια του Καστελόριζου, και μετά στην Κρήτη…).
Πώς απαντήσαμε εμείς στη λιβυκή πρόκληση που έχει ουρά τουρκική; Ενεργήσαμε ως… επαγγελματίες κατευναστές οι οποίοι δεν διανοούνται να διαταράξουν τα ”ήρεμα νερά” με την γείτονα εξ Ανατολών μας και μέσω… Λιβύης ακόμα. Την αφήσαμε τύποις αναπάντητη, ενώ φροντίσαμε να… συμμορφωθούμε αποστέλλοντας το νορβηγικό πλοίο ερευνών από ‘κει που ήρθε (Βόρεια Θάλασσα ανοιχτά της Νορβηγίας).
Πράξη συνώνυμη με έμμεση αποδοχή αμφισβήτησης της οριοθέτησής μας από τη Λιβύη με βάση τη μέση γραμμή, ελλείψει συμφωνίας Τρίπολης-Αθήνας (Εύχομαι να μην κάνουμε το ίδιο σε περίπτωση που η Exxon Mobil αποφασίσει [τέλη του ’24] να κάνει ερευνητική γεώτρηση στα θαλάσσια οικόπεδα της Κρήτης…).
Με δεδομένα αυτά και παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα, δεν αποκλείονται κι άλλες ”κατευναστικές” υποχωρήσεις από τη μεριά μας, με αφορμή – αυτήν τη φορά – τη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων σε Αιγαίο και Ιόνιο, κάτι που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός τον περασμένο Απρίλιο στην Αθήνα κατά τις εργασίες της 9η Διεθνούς Διάσκεψης ”Our Ocean Conference, (OOC-9)”.
Ας σημειωθεί ότι για το εν λόγω θέμα έχει αντιδράσει ήδη αρνητικά και διακομματικά η Τουρκία (βλ. αιχμηρές δηλώσεις του αντιπροέδρου και εκπροσώπου του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης [AKP] Ομέρ Τσελίκ, του υποναυάρχου ε.α Γιανκί Μπαγτζίλογλου και του Τούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, ενώ ο Ερντογάν επιδιώκει συνδιαχείριση ή ακύρωσή τους).
Αυτό το τελευταίο, μάλιστα, το αποκάλυψε πρόσφατα η Ερντογανική εφημερίδα Sabah λέγοντας ότι η Τουρκία θα χαρτογραφήσει θαλάσσια πάρκα πάνω στις περιοχές που θα επιλέξουμε εμείς οι Έλληνες (βλ. 15 νησίδες και βραχονησίδες).
Δείγμα ζηλοφθονίας και διεκδικητικότητας απέναντί μας. Κίνηση επεκτατικής βουλιμίας της χώρας με την οποία συνυπογράψαμε αφελώς τη ”Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας” (7 Δεκεμβρίου 2023)…
Κούφιες ”συγκλίσεις” για το θεαθήναι. Συγκλίσεις χωρίς αντίκρυσμα, με μια χώρα που επιθυμεί διαχρονικά το κακό της Ελλάδας έχοντας τη στρατηγική σαμποτέρ ο οποίος τροχοδρομεί στις ράγες της αντεκδίκησης αποδομώντας τους χαρακτηρισμούς ”καλός γείτονας” και ”φίλος”.
Ένας… ”φίλος” που έχει το θράσος να λέει – ανήμερα της επετείου της Άλωσης – ”λυτρώσαμε την Αγία Σοφία από τα δεσμά της” αναφερόμενος στην ισλαμοποίηση του αιώνιου συμβόλου της Ορθοδοξίας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τη στιγμή που και Τούρκοι ιστορικοί ακόμα εκλιπαρούσαν (μετά τις καταστροφές τις οποίες προκάλεσαν μουσουλμάνοι πιστοί): ”Σώστε την Αγία Σοφία” (Ilber Ortayli στην Hurriyet, Οκτώβριος ’23).
Ένας… ”φίλος” που ενσωματώνει εκπαιδευτικά το ανθελληνικό, αλυτρωτικό δόγμα ”Mavi Vatan” χαρακτηρίζοντας εχθρούς τους Έλληνες (και τους Αλεβίτες) στα σχολικά εγχειρίδια του νέου εκπαιδευτικού του συστήματος, σε αντίθεση με εμάς που στρογγυλέψαμε τη βαρβαρότητά του στα δικά μας βιβλία ”πνίγοντας” τη Γενοκτονία των Ποντίων και το πογκρόμ των Τούρκων κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη το 1955.
Δια της σιωπής όμως προσβάλλουμε συστηματικά την αλήθεια. Προσβάλλουμε την ιστορική αλήθεια με τη δουλοπρεπή, κατευναστική στάση μας, όταν όλα βοούν ότι οι Τούρκοι γείτονες μόνο φίλοι δεν είναι. Κι αυτό το τελευταίο καλό είναι να το εμπεδώσουν οι τουρκολάγνοι ημεδαποί που εξυπηρετούν με την ρητορική τους τα τουρκικά συμφέροντα ταυτιζόμενοι με την… βαθυστόχαστη σκέψη περί ”ελληνοτουρκικής φιλίας”.
Το πόσο ανύπαρκτη είναι αυτή, το έδειξε η πολιτική πράξη της τουρκικής ηγεσίας, στην οποία συγκλίνουν οι Τούρκοι πολιτικοί διακομματικά. Το έδειξε η απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να ”χτίσει” το νέο εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκίας πάνω στο αναθεωρητικό, αλυτρωτικό, ανθελληνικό δόγμα ”Mavi Vatan”.
Το ομολόγησαν και οι ίδιοι προ ημερών, άλλωστε, στον τουρκικό Τύπο επ’ ευκαιρία της δημοσιοποίησης της νέας διδακτέας ύλης και των χαρτών οι οποίοι σχεδιάστηκαν με βάση το δόγμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” τους. Δόγμα που θα διδάσκονται με την νέα χρονιά οι Τούρκοι μαθητές Γυμνασίων-Λυκείων στο μάθημα της Γεωγραφίας (εφημ. Türkiye και Takvim), στο σχολικό εγχειρίδιο της οποίας το Αιγαίο μετονομάζεται σε… ”Θάλασσα των νησιών .
Φευ! Αν περίμενε κανείς τη δική μας απάντηση σε όλα αυτά, σίγουρα θα απογοητεύτηκε. Σταθήκαμε στο… ύψος μας και δε βγάλαμε κιχ (κυβερνητικά), όπως αναμενόταν, γιατί μάθαμε να τηρούμε σιωπητήριο σε κάθε τουρκική πρόκληση που μας υπενθυμίζει τον περίσσιο… ανθελληνισμό στο αναθεωρητικό πνεύμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας”.
Τελευταία δείγματα επιβεβαίωσης του πνεύματος αυτού είδαμε σε απόρρητο έγγραφο του 2016 (συνέχεια παρόμοιων οδηγιών του 2003, το οποίο κατονομάζει Ελλάδα και Κύπρο ως κορυφαίες απειλές για την Τουρκία και έχει την υπογραφή του πρώην ΥΠΑΜ της τελευταίας [”Ακάρ”], σύμφωνα μετον διαμένοντα στη Σουηδία αντιφρονούντα Abdullah Bozkurt, Τούρκο δημοσιογράφο, διαχειριστή της ιστοσελίδας Nordic Monitor) .
Βλέπουμε όμως και στον τρέχοντα χρόνο αυτό το ανθελληνικό τουρκικό πνεύμα. Το είδαμε πρόσφατα σε ένα επιθετικό άρθρο της Μιλιέτ, που προοιωνίζεται αλλαγή των ελληνικών συνόρων μέχρι το 2040, αλλά και σε μια προκλητική ανάρτηση σημαίας με τον σφαγέα του Ποντιακού Ελληνισμού Κεμάλ Ατατούρκ σε αγώνα βόλει γυναικών Ελλάδας-Τουρκίας στη Χίο…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στο βάθος της σύστασής τους οι γείτονες εξ Ανατολών είναι βάρβαροι κι απολίτιστοι. Φθονεροί επιβουλείς και γενοκτόνοι, που επιβεβαιώνουν καθημερινά την αλήθεια των λόγων του αείμνηστου Νεοκλή Σαρρή ότι ”Η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο για ιστορία”. Και γι’ αυτό είναι παντελώς αφερέγγυα.
Αφερέγγυα γιατί παριστάνει το πρόβατο περιοδικά, ενώ είναι ο πιο επικίνδυνος λύκος. Ένας λύκος έτοιμος να μας δαγκώσει με την παραμικρή ευκαιρία. Να πετάξει τη μάσκα της ρητορικής νηνεμίας (βλ. ”ήρεμα νερά”) και να βγάλει ”πιστόλι” ανά πάσα στιγμή και στις πιο ”φιλικές” διαπραγματεύσεις μαζί της.
Αθήνα, τ’ ακούς; Το ακούει σίγουρα ο ΥΠΕΘΑ Νίκος Δένδιας (έστω και στον 5ο χρόνο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας), για να φτάσει να παραδεχτεί ότι κακώς επιτρέπουμε τόσα χρόνια τη συρρίκνωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας ενσωματώνοντάς τα μέσα στην εθνική κυριαρχία, με αποτέλεσμα να προβάλλουμε μόνο την ανάγκη υπεράσπισης των κεκτημένων μας (Γ. Γεραπετρίτης: ”Δε συζητάμε θέματα κυριαρχίας [βλ. ”γκρίζες ζώνες”, κατά Τουρκία, στο Αιγαίο]).
Απτό παράδειγμα το ”θάψιμο” (λόγω του casus belli) του κυρίαρχου δικαιώματός μας για διεκδίκηση επέκτασης των ΕΧΥ στα 12 νμ, αλλά και η επιλογή μας – σε κυβερνητικό επίπεδο – να κρατάμε χαμηλούς τόνους στο θέμα αντιμετώπισης του τουρκολιβυκού μνημονίου…
Με τέτοιες πρακτικές όμως η αδικία διαιωνίζεται σε βάρος των δικαίων του Ελληνισμού. Διαιωνίζεται και ο μαξιμαλισμός της Τουρκίας (τον οποίο τώρα αναγνωρίζει ο πρώην ΥΠΕΞ). Μαξιμαλισμός που υπερβαίνει κάθε όριο υποχρεώνοντάς μας σε ”αυτοπεριορισμό” σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας.
Αλλά αυτά – θα μου πείτε – ποσώς ενδιαφέρουν τους θερμούς υποστηρικτές του κατευνασμού (πολιτικούς, συμβούλους, διπλωμάτες και πανεπιστημιακούς) στο ”large” γεωπολιτικό πλαίσιο της αθηναϊκής ελίτ στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο μιας ελίτ η οποία μας προκαλεί περιοδικά με το… ”μινιμαλιστικό” πνεύμα και την ουδετεροπατρία της (για να μην πω τον ενδοτισμό της) σε βαθμό που να μας ξυπνά συνειρμούς σχετικούς με φαινόμενα δωροδοκίας ξένων αξιωματούχων (και κομμάτων ακόμα) από την Τουρκία…
Ερμηνευτικά
* Το θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου θα περιλαμβάνει 11 συμπλέγματα ακατοίκητων νησιών και βραχονησίδων από τα δυτικά της Μήλου έως την Νίσυρο, γνωστά ως ”ελληνικά Γκαλαπάγκος” λόγω της θαυμαστής βιοποικιλότητάς τους). Το θαλάσσιο πάρκο στο Ιόνιο Πέλαγος θα περιλαμβάνει νησιά και βραχονησίδες από τα βόρεια της Κεφαλονιάς μέχρι τα Κύθηρα και Αντικύθηρα, νότια της Πελοποννήσου. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα δρομολογηθούν, φυσικά, γιατί τυχόν ”αναβολή” τους θα είναι συνώνυμη της ματαίωσης…
