Κίνηση αδιεξόδου από Αμερικανούς-Βρετανούς και ουκρανική «χούντα» το χτύπημα γέφυρας Κέρτς

Τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης χαρακτηρίζουν συλλήβδην, ανοήτως και αλαζονικά το χτύπημα της γέφυρας Κερτς, το οποίο σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τις αμερικανο-βρετανικές αρχές, με τη συμβολή των ουκρανών οργάνων τους, ως σαφές δείγμα της δυτικής ισχύος και υπεροχής έναντι της Ρωσίας.

Η Δύση αναποδογυρίζει τα πράγματα.

Το τρομοκρατικό κτύπημα στη γέφυρα Κερτς είναι αντιθέτως σαφής ένδειξη του Δυτικού στρατιωτικού αδιεξόδου και μάλλον πράξη που θα μπορούσε ακόμα να χαρακτηριστεί ως κίνηση πρόκλησης, η οποία υποδηλώνει απελπισία.

Η Δύση και η χούντα των νεοναζιστικών ταγμάτων του Ζελένσκι είναι αυτές, που παρά την πρωτοφανή χρηματοδότηση των ουκρανών και τον απίστευτα υπερσύγχρονο εξοπλισμό τους, έχουν περιέλθει σε βάλτο.

Οι ουκρανικές αντεπιθέσεις τους για την επανακατάκτηση των 4 ουκρανικών περιφερειών, που έχουν ενωθεί με τη Ρωσία, παρά τις όποιες περιορισμένες επιτυχίες τους, έχουν κολλήσει. Και με την πάροδο του χρόνου είναι μάλλον βέβαιο ότι οι ουκρανοί θα γνωρίσουν μεγάλη οπισθοχώρηση.

Οι σκληροπυρηνικοί της Δύσης και τα ουκρανικά ανδρείκελά τους αντί απ’ αυτές τις καταστάσεις να αντλήσουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και να προβούν σε ρεαλιστικές ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, πράττουν ακριβώς το αντίθετο: Κλιμακώνουν ακόμα πιο αδίστακτα και πολύ πιο κυνικά τις προκλήσεις τους και τους τρομοκρατικούς  τυχοδιωκτισμούς τους.

Η Δύση καταφεύγει σε χονδροειδείς προβοκάτσιες, γυρεύοντας να εξωθήσει τη Ρωσία σε λάθος δρόμους: στην απώλεια ψυχραιμίας και σε στρατιωτικές απαντήσεις με τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Όσο η Ρωσία κατορθώνει να διορθώνει αποφασιστικά τα μεγάλα λάθη της στη διεξαγωγή του πολέμου και οφείλει να κάνει πολλά σε αυτή τη κατεύθυνση. Όσο η Ρωσία αντιστέκεται επιτυχώς, σταθεροποιεί τις θέσεις της και δημιουργεί προϋποθέσεις για να διευρύνει τα εδαφικά κέρδη της στη πλευρά της Οδησσού και του Χαρκόβου, τόσο θα μεγαλώνει η λύσσα της Δύσης και οι λυσσώδεις αμερικανονατοϊκές προβοκάτσιες κατά της Ρωσίας.

Ο σκληρός πυρήνας της Δύσης, άλλωστε, δεν προκάλεσε τον πόλεμο στην Ουκρανία με στόχους που αφορούν μόνο την Νατοϊκή άλωση της τελευταίας.

Ο αμερικανονατοϊκός στόχος του πολέμου στην Ουκρανία, όσο και αν είναι ανέφικτος, ήταν και παραμένει για τους νοσηρούς δυτικούς εγκεφάλους η αποδυνάμωση, ο έλεγχος και ο τεμαχισμός της Ρωσίας.

Η Ρωσία πρέπει να απαντήσει αποφασιστικά στο τρομοκρατικό πλήγμα του Κερτς, χωρίς όμως, να παρασυρθεί σε σπασμωδικές και επιζήμιες κινήσεις.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα κριθεί στα μέτωπα του Λουγκάνσκ, του Ντονιέτσκ, της Ζαπορίζια, της Χερσώνα με προσανατολισμό της Οδησσό και το Χάρκοβο και μόνο σε αυτά.

Σε αυτά τα κρίσιμα μέτωπα πρέπει να ρίξει όλο το βάρος της η Ρωσία για να σημειώσει επιτυχίες, νίκες και προελάσεις.

Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να διορθώσει η Ρωσία όσα πρέπει να διορθωθούν και αυτά είναι πολλά για να στερεώσει και να διευρύνει, ενόψει και του επερχόμενου χειμώνα, τα κέρδη της στο πεδίο αλλά και σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο.

Όλα τούτα έχουν μια μεγάλη προϋπόθεση: Να αφυπνισθεί ο γίγαντας που λέγεται ρωσική κοινωνία και να ακολουθήσει τις μεγάλες νικηφόρες παραδόσεις της.

Η Ρωσία εκ των πραγμάτων είναι σήμερα η εμπροσθοφυλακή του αγώνα για την ήττα των αδίστακτων πολυεθνικών της Δύσης, που επιδιώκουν κυριαρχία στο κόσμο με την πολτοποίηση, ισοπέδωση, φτωχοποίηση κι εξαθλίωση εθνών και λαών.