Μια συμβουλή προς το Μαξίμου

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι τα πραγματικά ποσοστά των κομμάτων προκειμένου να καταλάβουμε το βάθος της λαϊκής αποδοχής και εμπιστοσύνης καθώς και το εύρος της λαϊκής κυριαρχίας και της αντιπροσώπευσης των ελληνικών κομμάτων.

Του Μητσοτάκη το πραγματικό ποσοστό της, είναι το 40% του 52% που προσήλθαν στις κάλπες και ψήφισαν, δηλαδή το 21,4% του εκλογικού σώματος…

Η αυτοδυναμία που εξασφάλισε (158 έδρες) οφείλεται στο bonus που δίνει στο πρώτο κόμμα ο εκλογικός νόμος που ψήφισε ο ίδιος το 2019, της αποκαλούμενης «ενισχυμένης αναλογικής», που μετατρέπει τη σχετική πλειοψηφία σε απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.

Του Τσίπρα το 8,5% του ελληνικού λαού, αφού το 18% του εκλογικού σώματος ισοδυναμεί με το 8,5% του πληθυσμού…

Ανατρέχοντας στους σχετικούς πίνακες των αποτελεσμάτων διαβάζουμε , ότι με την ενσωμάτωση της αποχής, το πραγματικό ποσοστό το ΣΥΡΙΖΑ είναι 9,4%, του ΠΑΣΟΚ 6,3%, του ΚΚΕ 4,1%…!

Μια πρώτη προσέγγιση των πολιτικο ιδεολογικών προταγμάτων αυτών των πολιτικών σχηματισμών  της δεκαετίας του ’80 και του ’90 είτε της «Κεντροαριστεράς» είτε της «Κεντροδεξιάς» αμφότεροι έχουν προσχωρήσει στις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης που εκπορεύονται ως νόρμες από τις Βρυξέλλες και τις οποίες στην παρούσα περίοδο εκφράζει ο Μητσοτάκης χωρίς να απαιτούνται άλλα πολιτικά υποκείμενα ( ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ κλπ) παρά μόνο ως «ρεζέρβες».

Τα παλαιά ιδεολογήματα της Αριστεράς περί της ουδέτερο θρησκείας , της πολυπολιτισμικότητας, του αντιναβισμου, της ελεύθερης μετανάστευσης και των δικαιωμάτων κάθε είδους μειονοτήτων (π.χ. ΛΟΑΤΚΙ+), τα ενστερνίζεται η μεταλλαγμένη συντηρητική παράταξη , όπως και όλες τις βασικές οικονομικές κοινωνικές πολιτικές της παγκοσμιοποίησης .

Μια πρώτη αλλά ουσιαστική εξήγηση είναι αυτή για την πρωτοφανή στα Μεταπολιτευτικά πολιτικά χρονικά αποχή που ήταν ο μεγάλος νικητής.

Η αποχή  έσπασε ρεκόρ εικοσαετίας με 48%.

Συγκεκριμένα η διακύμανση της αποχής, από το 2004 μέχρι και σήμερα έχει ως εξής:

Μάρτιος 2004: 23,5%

Σεπτέμβριος 2007: 25,85%

Οκτώβριος 2009: 29,05%

Μάιος 2012: 34,88%

Ιούνιος 2012: 37,51%

Ιανουάριος 2015: 36,06%

Σεπτέμβριος 2015: 43,84%

Ιούλιος 2019: 42,22%

Μάιος 2023: 38,9%

Ιούνιος 2023: 47,18

Ας συγκρατήσουμε κατά νου ότι στις εκλογές της 25ης Ιουνίου ψήφισαν 5.266.141 πολίτες έναντι 6.060.691 σ’ αυτές της 21ης Μαΐου.

Δηλαδή, ότι ψήφισαν 794.550 λιγότεροι ή 8,12%.

Σχεδόν ένας στους δύο πολίτες που είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν, δεν το έκαναν!

Ο κόσμος γύρισε την πλάτη του στους πολιτικούς και στο διεφθαρμένο κατεστημένο πολιτικό σύστημα, και όμως δεν φαίνεται να συγκινείται κανένας…

Υπάρχει περίπτωση να μην καταλαβαίνουν την πολιτικη καταιγίδα που έρχεται και γι’ αυτό να μην αντιδρούν;

Από την ώρα που άνοιξε η κάλπη μέχρι και σήμερα τα συστημικά ΜΜΕ και οι γαλαζο πράσινο κόκκινοι εκπρόσωποι των συστημικών κομμάτων ασχολούνται με το πως τους ΕΠΙΑΣΕ ΚΟΡΟΙΔΑ ο Κασιδιάρης καθώς και πως κατάφεραν να περάσουν τις ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΠΕΤΡΕΣ και να μπουν στη νέα Βουλή τα μικρά  δεξιά  κόμματα .

Μάλλον αυτοί και τα αφεντικά τους – οι νέοι ολιγάρχες – παριστάνουν τους ανόητους και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν οτι η βασική αντίθεση της εποχής μας είναι η σύγκρουση της παγκοσμιοποίησης (ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων) που προωθούν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις με τα κράτη – έθνη και τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους.

Οι επερχόμενες όμως ραγδαίες εξελίξεις στα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα αποτελούν μια αναπόφευκτη πρόκληση για το κάθε κόμμα ξεχωριστά και για το υπάρχον πολιτικο κατεστημένο συνολικά …

Η κάλπη κατέδειξε πανηγυρικά πως αυτό που χαρακτηρίζει το εκλογικό σώμα είναι η κομματική ρευστότητα και κινητικότητα.

Οι ψηφοφόροι δεν διακατέχονται απο τον κομματικό πατριωτισμό και επιλέγουν όχι πια με τις παλιές γνωστές κομματικές δεσμεύσεις και ταυτίσεις.

Αυτό που χαρακτηρίζει το εκλογικό σώμα είναι η κομματική ρευστότητα και κινητικότητα.

Ο δυνατός πατριωτικός χριστιανικός λόγος κερδίζει όλο και περισσότερο τον αποϊδεολογικοποίημενο και άνευρο τεχνοκρατικό λόγο.

Εν κατακλείδι…

Η έκπληξη των εκλογών ήταν η είσοδος τριών νέων κομμάτων στη Βουλή. Οι Σπαρτιάτεςέλαβαν 4,64%, η ΝΙΚΗ 3,69% και η Πλεύση Ελευθερίας 3,17%. Τα δύο τελευταία είχαν πλησιάσει το όριο του 3% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αλλά, δεν το είχαν φτάσει για λίγες ψήφους. Τώρα πέτυχαν την είσοδό τους στη Βουλή.

Στη νέα εκλογική γεωγραφία διαμορφώθηκε ένα «πατριωτικό τόξο» από τα κόμματα Σπαρτιάτες, ΝΙΚΗ και Ελληνική Λύση. Τα τρία αυτά κόμματα μαζί με κάποια άλλα μικρότερα, που δεν μπήκαν στη Βουλή, συγκεντρώνουν ένα συνολικό ποσοστό 13,7% του εκλογικού σώματος.

Βέβαια τα τρία αυτά κόμματα δεν ταυτίζονται σ’ όλες τις θέσεις τους και ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους γιατί απευθύνονται στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Η πορεία θα δείξει ποιό απ’ αυτά θα ηγεμονεύσει του πατριωτικού χώρου και θα συσπειρώσει γύρω του και ευρύτερες δυνάμεις. Βασικό ρόλο σ’ αυτό θα διαδραματίσει η ικανότητα της ηγεσίας του καθώς και το ιδεολογικό και πολιτικό τους υπόβαθρο.

Και μια συμβουλή προς ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ …

Το ΜΑΞΙΜΟΥ να πάψει να ΚΡΥΦΑΚΟΥΕΙ και με ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΥΤΙΑ να μάθει να ΑΚΟΥΕΙ !!!

Να σταματήσει τις ανόητες επιθέσεις και την υπονόμευση προς τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της .

Ας φροντίσει να εφαρμόσει τις πολιτικές επιλογές της , ιδιαίτερα δε να μην διανοηθεί να παραβιάσει τις κόκκινες γραμμες στα εθνικά θέματα και να σταματήσει την εθνοαποδόμηση της πολιτιστικής ταυτότητας του Ελληνισμού…

Όλοι ευχόμαστε ο επανεκλεγείς  Πρωθυπουργός να τα καταφέρει αλλά και είμαστε έτοιμοι με κάθε τρόπο να τον εμποδίσουμε να γίνει ολετηρας του έθνους …