Ο Σόρος και οι νεοναζί στην Ουκρανία δουλεύουνε μαζί

Αν ψάχνουμε να βρούμε τι συμβαίνει πίσω από την Ουκρανία, τον Εβραίο κωμικό Ζελένσκι και την σχέση του με τους νεοναζί Azov και τα λοιπά νεοναζιστικά τάγματα που εξελίχθηκαν σε ταξιαρχίες, τότε θα οδηγηθούμε πολύ εύκολα στον πασίγνωστο George Soros.

Με μια γρήγορη αναζήτηση στην ιστοσελίδα της εταιρείας του Soros θα βρούμε ένα δημοσίευμα του Ιανουαρίου του 2020 που μιλάει για την ίδρυση ενός τμήματος της εταιρείας του, της Open Society Foundations, στο Κίεβο της Ουκρανίας με την επωνυμία  International Renaissance Foundation. Παραθέτω την εισαγωγή του δημοσιεύματος:

«Το International Renaissance Foundation, τμήμα των Open Society Foundations, ιδρύθηκε στο Κίεβο τον Απρίλιο του 1990. Εκείνη την εποχή, η Ουκρανία εξακολουθούσε να αποτελεί μέρος της ταχέως καταρρέουσας Σοβιετικής Ένωσης, τοποθετώντας το νέο ίδρυμα στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας του Τζορτζ Σόρος. ο ιδρυτής και πρόεδρος των Ιδρυμάτων Ανοιχτής Κοινωνίας, για να χρησιμοποιήσει την περιουσία του ώστε να βοηθήσει τα πρώην κομμουνιστικά κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Μετά την πλήρη ανεξαρτησία της Ουκρανίας το 1991, το νέο ίδρυμα επέκτεινε σταδιακά την υποστήριξή του για τη συχνά επώδυνη μετάβαση της Ουκρανίας στη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς. Η άμεση εστίαση των Open Society Foundations στην Ουκρανία και σε άλλα πρώην κομμουνιστικά κράτη ήταν ο εκσυγχρονισμός και η μεταρρύθμιση των ετοιμοθάνατων εθνικών θεσμών και η υποστήριξη των αναδυόμενων ομάδων της κοινωνίας των πολιτών.

Μέχρι το 1994, το International Renaissance Foundation ήταν ο μεγαλύτερος διεθνής δωρητής στη χώρα, με ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 12 εκατομμυρίων δολαρίων για έργα που κυμαίνονταν από την επανεκπαίδευση δεκάδων χιλιάδων παροπλισμένων στρατιωτών έως τη δημιουργία ενός κέντρου σύγχρονων τεχνών στο Κίεβο. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το ίδρυμα προσανατολίστηκε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ενώ διέθεσε πόρους για να βοηθήσει όσους επλήγησαν από συγκρούσεις μετά τη ρωσική εισβολή και την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.»

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι το Χάρκοβο ήταν η πρωτεύουσα της Ουκρανίας μέχρι και το 1991 που έπεσε η ΕΣΣΔ. Έκτοτε το Κίεβο, η πόλη δηλαδή όπου ίδρυσε το παράρτημα της εταιρείας του ο Σόρος, αναδείχθηκε σε πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Γνωρίζουμε βέβαια ότι το Κίεβο υπήρξε η  πρωτεύουσα των Ρως κι αποτελεί για την Ρωσία ότι για εμάς η Κωνσταντινούπολη. Συνεπώς, αυτή ήταν μια προκλητική και ταπεινωτική ενέργεια κατά του ρωσικού έθνους.

Αναβίωση της ταταρικής γλώσσας

Επιστρέφουμε στο συγκεκριμένο δημοσίευμα και βλέπουμε να παρουσιάζει εννέα δράσεις του International Renaissance Foundation για το κράτος της Ουκρανίας. Μεταξύ άλλων υπήρξε κι η επιχείρηση αναβίωσης της γλώσσας των Τάταρων στην περιοχή της Κριμαίας.

Παραθέτω και πάλι τι αναφέρει το συγκεκριμένο δημοσίευμα της εταιρείας του Σόρος για την δράση του στην Ουκρανία: «Μεταξύ του 1997 και του 2004, το ίδρυμα βοήθησε στην παραγωγή και διανομή εγχειριδίων γλώσσας Τατάρ σε σχολεία της Κριμαίας, υποστηρίζοντας την αναβίωση των μαθημάτων της ταταρικής γλώσσας, τα οποία είχαν καταργηθεί υπό τη σοβιετική κυριαρχία.»

Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τον Ιούλιο του 2021 ο Ζελένσκι με έναν νόμο αναγνώρισε την ταταρική μειονότητα της Ουκρανίας, αγνοώντας όλες τις άλλες μειονότητες, ενώ οι γλώσσες των Ελλήνων, των Ρώσων και των Ούγγρων όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια απαγορεύονταν στις περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας. Οι Έλληνες βρίσκονταν στην Κριμαία αιώνες πριν έρθουν οι Τάταροι.

Να θυμίσουμε επίσης ότι το 2016 η Ουκρανία κέρδισε την Eurovision με το τραγούδι «1944». Ερμηνεύτρια ήταν η Jamala ή αλλιώς Susana Camadilova, η οποία είναι από Τάταρο πατέρα και Αρμένισσα μητέρα. Το τραγούδι είχε στίχους που αφορούσαν τον εκτοπισμό των Τάταρων στο Ουζμπεκιστάν από τον Στάλιν το 1944, επειδή είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί κι είχαν διαπράξει εγκλήματα.

Το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι το τραγούδι είχε και στίχους στην ταταρική γλώσσα. Μετά την νίκη της τιμήθηκε από τον Ποροσένκο με τον τίτλο «Καλλιτέχνης του λαού της Ουκρανίας». Η Jamala όταν ήταν εννέα ετών έκανε την πρώτη επαγγελματική της ηχογράφηση με 12 παιδικά τραγούδια των Τάταρων της Κριμαίας.

Χρηματοδότησε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα της Ουκρανίας

Επίσης, το συγκεκριμένο δημοσίευμα αναφέρει ότι η εταιρεία του Σόρος χρηματοδότησε κι υποστήριξε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όλη την εκπαίδευση της Ουκρανίας: «Η υποστήριξη του International Renaissance Foundation για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος της Ουκρανίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 περιελάμβανε την ανάθεση σε εκπαιδευτικούς, ακαδημαϊκούς, διοικητικούς υπαλλήλους και ομάδες της κοινωνίας των πολιτών να γράψουν, να επεξεργαστούν και να δημοσιεύσουν εκατοντάδες σχολικά και πανεπιστημιακά εγχειρίδια, βοηθώντας να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα θέματα διδάσκονταν.»

Οι FEMEN ιδρύθηκαν στην Ουκρανία

Υπάρχει κι η δράση της ακραίας φεμινιστικής οργάνωσης των FEMEN που μας βοηθάει να συμπληρώσουμε το παζλ της Ουκρανίας. Η οργάνωση αυτή που έχει πλήθος δράσεων κατά του Πούτιν και της Ρωσίας ιδρύθηκε στην Ουκρανία το 2008 και το σύμβολό της είχε τα ουκρανικά χρώματα. Tον Ιούνιο του 2014 μια ακτιβίστρια των Femen είχε γράψει στο γυμνό στήθος της «Σκότωσε τον Πούτιν» και ούρλιαξε «Ο Πούτιν είναι δικτάτορας», καθώς κατέστρεφε τη φιγούρα του στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Γκρέβιν που βρίσκεται στο Παρίσι. Να σημειωθεί ότι η φεμινίστρια κατέστρεψε μόνο το άγαλμα του Ρώσου ηγέτη κι όχι των άλλων σύγχρονων ηγετών.

Ιδρυτής του πανεπιστημίου CEU (Central European University)

Το 1991 ιδρύθηκε από τον Τζωρτζ Σόρος το πανεπιστήμιο CEU (Central European University) κι η ιδέα αυτή είχε ξεκινήσει το 1989 από διάφορους διανοούμενους που ήθελαν να γίνει η μετάβαση από την δικτατορία στην δημοκρατία στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Η ιστοσελίδα του συγκεκριμένου πανεπιστημίου στην κατηγορία «History» αναφέρει όλα τα σχετικά και έχει την φωτογραφία του ιδρυτή, δηλαδή του Τζωρτζ Σόρος. Παραθέτω:

«Μεταξύ αυτών (των δημοκρατών διανοουμένων) ήταν ο Τζωρτζ Σόρος, ο Ουγγροαμερικανός χρηματοδότης και φιλάνθρωπος, ο οποίος ίδρυσε το Κεντρικό Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο δύο χρόνια αργότερα (1991). Ο Σόρος υποστήριξε το έργο επειδή κατάλαβε ότι οι ανοιχτές κοινωνίες μπορούν να ανθίσουν μόνο με ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης που έχουν εκπαιδευτεί για να τις προωθούν.  Το όραμά του ήταν να προσλάβει καθηγητές και φοιτητές από όλο τον κόσμο για να οικοδομήσει ένα μοναδικό ίδρυμα, ένα ίδρυμα που θα εκπαιδεύει μελλοντικές γενιές μελετητών, επαγγελματιών, πολιτικών και ηγετών της κοινωνίας των πολιτών για να συμβάλλουν στην οικοδόμηση ανοιχτών και δημοκρατικών κοινωνιών που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τηρούν ο κανόνας του νόμου.

Το CEU ιδρύθηκε το 1991 ως ένα πανεπιστήμιο πολλαπλών πανεπιστημιουπόλεων που προσφέρει προγράμματα μεταπτυχιακού επιπέδου κυρίως στις κοινωνικές, νομικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στην Πράγα, τη Βουδαπέστη και αργότερα τη Βαρσοβία. Οι μαθητές – αρχικά λίγο περισσότεροι από 100 – κατάγονταν κυρίως από την Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Αργότερα, όλες οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν σταδιακά στη Βουδαπέστη, η οποία έγινε η κύρια πανεπιστημιούπολη μέχρι το 1995.» https://www.ceu.edu/about/history

Ο Σόρος ομολογεί την εμπλοκή του στο ουκρανικό ζήτημα

Καλά ως εδώ και θα αναρωτιέστε γιατί το αναφέρω αυτό. Η απάντηση είναι εύκολη και άμεση. Η ιστοσελίδα του πανεπιστημίου που ίδρυσε ο Σόρος φιλοξένησε μια συνέντευξή του τον Δεκέμβριο του 2014, όπου παραδεχόταν την εμπλοκή του στο ουκρανορωσικό ζήτημα. Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας με τον Αναπληρωτή Διευθυντή του OSF Leonard Benardo στη Σχολή Δημόσιας Πολιτικής στο CEU, στις 2 Δεκεμβρίου, ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του CEU Τζωρτζ Σόρος αναλογίστηκε τη μακρά ιστορία εμπλοκής του με την Ουκρανία και τη Ρωσία: «Η κατάσταση τότε [το 1989] ήταν πολύ πιο απλή. Για μένα ήταν ασπρόμαυρο», είπε, και πρόσθεσε ότι η κατάσταση στην Ουκρανία ήταν «εξαιρετικά περίπλοκη».

Κατηγόρησε τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για έλλειψη αποφασιστικότητας στην εμπλοκή του ουκρανικού  υποστηρίζοντας ότι αυτό έδωσε στον Πούτιν το πάνω χέρι στην Ουκρανία.

Συνέχισε λέγοντας ότι αυτό έκανε αναγκαίες τις κυρώσεις στη Ρωσία, τις οποίες χαρακτήρισε ως «καταστροφική λύση» σημειώνοντας ότι οι κυρώσεις είναι «κακές» επειδή είναι οικονομικά αντιπαραγωγικές, καθώς πίεζαν όχι μόνο τη ρωσική οικονομία, αλλά και την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία. Είπε ότι θα ήταν πολύ καλύτερα αν η Ευρώπη υιοθετούσε «μια εποικοδομητική λύση» και υποστήριζε την Ουκρανία.

Αυτή η διαπίστωση του Σόρος για την ζημία που επιφέρουν στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας είναι ορθή και ισχύει και τώρα, οκτώ χρόνια μετά με τις νέες κυρώσεις που της επέβαλλαν η ΕΕ κι οι ΗΠΑ για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο Σόρος δήλωσε μεταξύ άλλων ότι παρόλο που είχε εμπλακεί με τη Ρωσία και την Ουκρανία για πολλά χρόνια, είχε επικεντρώσει την προσοχή του σε άλλα ζητήματα μέχρι το 2013, αλλά «η Ουκρανία επανήλθε στο όραμά μου με το Μεϊντάν». Ο Σόρος περιέγραψε το Μεϊντάν ως «την πιο σημαντική εξέλιξη σε αυτό το μέρος του κόσμου» εδώ και πολλά χρόνια.

Ομολόγησε ότι πίστευε πολύ στη νέα Ουκρανία, όσο πίστευε και στην ιδέα της ΕΕ επειδή είχε πολλή ενέργεια, όπως κι η ΕΕ στην αρχή, αφού για εκείνον «η ίδρυση της ΕΕ το 1993 ήταν ένα φανταστικό αντικείμενο και η ενσάρκωση μιας ανοιχτής κοινωνίας».  «Οι άνθρωποι του Μεϊντάν», είπε ο Σόρος, «θέλουν να είναι μέρος της αρχικής ΕΕ, εκείνης για την οποία ήμουν τόσο ενθουσιώδης».

Ο Σόρος είπε ότι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της Πορτοκαλί Επανάστασης του 2004 και της κατάστασης στην Ουκρανία σήμερα ήταν η παρουσία μιας δεσμευμένης κοινωνίας πολιτών που δεν θα επέτρεπε στην πολιτική ηγεσία να παίζει παιχνίδια. «Ως επενδυτής», είπε ο Σόρος, «θα στοιχημάτιζα εναντίον της Ουκρανίας, αλλά ως υποστηρικτής της ανοιχτής κοινωνίας, καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να την υποστηρίξω».

George Soros και Euromaidan

Στην ιστοσελίδα της Open Society Foundations υπάρχει κι ένα άρθρο του 2019 που αφορά τις διαδηλώσεις του Euromaidan. Στα τέλη Νοεμβρίου του 2013 οι Ουκρανοί διαμαρτύρονταν επειδή ο τότε πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς δεν υπέγραφε την συμφωνία ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έναν χρόνο μετά υπήρξαν νεκροί διαδηλωτές και ο Γιανουκόβιτς έπεσε και τον διαδέχθηκε ο Ποροσένκο. Οι διαδηλώσεις υποκινήθηκαν από πολλές οργανώσεις και αναφέρονται από την εταιρεία του Σόρος:

«Ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και ΜΚΟ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση αυτού του πρώιμου κινήματος διαμαρτυρίας. Τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης της Ουκρανίας—συμπεριλαμβανομένων των Ukrainska Pravda, Nashi Groshi (Our Money) και Slidstvo.info —ήταν επίσης καθοριστικά για την αποκάλυψη της διαφθοράς που τελικά έφερε τους ανθρώπους στους δρόμους τον Νοέμβριο του 2013».

Λίγο παρακάτω το άρθρο αυτό θέτει το ερώτημα «Πώς αντέδρασαν τα Open Society Foundations στις διαδηλώσεις του Euromaidan;» για να απαντήσει:

«Το International Renaissance Foundation, μέρος της οικογένειας των ιδρυμάτων Open Society, υποστηρίζει την κοινωνία των πολιτών στην Ουκρανία από το 1990. Για 25 χρόνια, το International Renaissance Foundation έχει συνεργαστεί με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης, την αντιμετώπιση της διαφθοράς, την υποστήριξη των ουκρανικών μειονοτήτων. Τάταροι και Ρομά, επιδιώκουν τη μεταρρύθμιση της υγείας και της εκπαίδευσης και συμβάλλουν στη διευκόλυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Ουκρανίας.

Το International Renaissance Foundation έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Euromaidan. Το ίδρυμα διασφάλισε την παροχή νομικής βοήθειας καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης σε ακτιβιστές, διαδηλωτές και δημοσιογράφους. Παρείχε ιατρική φροντίδα στα θύματα βίας· επέτρεψε την αλληλεγγύη και την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών· υποστήριξε κανάλια όπως το Hromadske TV σε ανεξάρτητες, ζωντανές αναφορές για γεγονότα στο Μεϊντάν. και τεκμηριωμένες περιπτώσεις βασανιστηρίων, ξυλοδαρμών και κακοποίησης της αστυνομίας και των δικαστηρίων.»

Η δράση του Soros σήμερα στην Ουκρανία

Αμέσως μετά θέτει το ερώτημα «Ποιος είναι ο ρόλος των Ιδρυμάτων Open Society σήμερα στην Ουκρανία;» για να απαντήσει και πάλι: «Σήμερα, τα Open Society Foundations και το International Renaissance Foundation συνεχίζουν να συνεργάζονται με την κοινωνία των πολιτών στην Ουκρανία για την επίτευξη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στη διακυβέρνηση, την επιβολή του νόμου, τη δικαιοσύνη, την οικονομική ανάπτυξη, την υγεία και την εκπαίδευση.» Αναφέρει μάλιστα ότι μία εκ των δράσεων του ιδρύματος του Σόρος είναι η αναγνώριση μειονοτήτων της Ουκρανίας: «Υποστηρίζουμε οργανώσεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Ουκρανία, ειδικά εκείνων που έχουν εκτοπιστεί λόγω συγκρούσεων, όπως το Chiricli, που προωθεί τα δικαιώματα των Ρομά.»

Neonazi και εθνικισμός στην Ουκρανία

Είναι εντυπωσιακό κι εξοργιστικό το ότι ο εθνικισμός καταδικάζεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και κάθε πολιτικός που εναντιώνεται στην μετανάστευση, το Ισλάμ και την ομοφυλοφιλική προπαγάνδα χαρακτηρίζεται ακροδεξιός, ομοφοβικός και ισλαμοφοβικός. Στην Ουκρανία όμως το ζήτημα δουλεύει διαφορετικά. Στις 11 Μαρτίου του 2022 εν μέσω πολέμου το ECU του Σόρος έκανε διάλεξη με θέμα «Εκδήλωση Μελετών Εθνικισμού Εξετάζει την Ουκρανική Εθνική Ταυτότητα». (Nationalism Studies Event Examines Ukrainian National Identity).

Τώρα με το που μπαίνεις στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου του Σόρος έχει μια μεγάλη φωτογραφία με την σημαία της Ουκρανίας και πάνω της γράφει hashtag «#ECUStandsWithUkraine».

Είναι πράγματι εξοργιστικό να διαπιστώνει κανείς ότι οι ΗΠΑ καταψηφίζουν στην επιτροπή του ΟΗΕ που ζητάει την καταδίκη του νεοναζισμού, ενώ στις άλλες χώρες κάθε εθνικιστική έκφραση κατηγορείται ως νεοναζισμός και ρατσισμός και το πανεπιστήμιο του Σόρος διεξάγει εκδηλώσεις μελετών εθνικισμού αναζητώντας την ουκρανική εθνική ταυτότητα.

Επίσης, η Ουκρανία είναι μια ακόμα χώρα που αρνείται να καταδικάσει τον νεοναζισμό. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Εβραίος Ζελένσκι τον Νοέμβριο του 2021 τίμησε με το Χρυσό Αστέρι τον αρχηγό του Δεξιού Τομέα (Pravy Sektor) για την δράση της νεοναζιστικής οργάνωσης στην Οδησσό και το Ντονμπάς.

Οι δολοφόνοι νεοναζί του Δεξιού Τομέα το 2014 είχαν σκοτώσει κατοίκους της Οδησσού και στο κτίριο του Σώματος των Συνδικάτων βίασαν γυναίκες και στραγγάλισαν εγκυμονούσες, δολοφόνησαν ανθρώπους με σφαίρες στο κεφάλι και έπειτα έβαλαν φωτιά σε όλο το κτίριο καίγοντας τα θύματά τους για να μην εξιχνιαστεί το έγκλημα.

Τον αρχηγό αυτών των εγκληματιών, Dmytro Kotsyubaylo, αναγνώρισε ο Ζελένσκι ως Ήρωα της Ουκρανίας τιμώντας τον με το Χρυσό Αστέρι εντός της ουκρανικής βουλής. Στα επεισόδια αυτά είχε λάβει μέρος και η αρχηγός των FEMEN, η Ievgeniia Kraizman, η οποία είχε ανεβάσει φωτογραφία της στο instagram με υψωμένη την γροθιά, φορώντας μια μπλούζα με το σύμβολο της φεμινιστικής οργάνωσης και φόντο είχε το κτίριο που καιγόταν με τα θύματα των νεοναζί του Δεξιού Τομέα.

Εν κατακλείδι, η Ουκρανία είναι η χώρα των τρελών: Soros, Εβραίοι, νεοναζί και φεμινίστριες δουλεύουν όλοι μαζί εναντίον της Ρωσίας με τις ευλογίες των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

*Ο Αλέξανδρος Καρράς είναι εκδότης-συγγραφέας και πρόεδρος του «Τρίτου Δρόμου»