Δίκην προοιμίου παραθέτω τα εξής:
Ένα κείμενο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για το νέο έτος… 1896! στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ». Σαν να μην άλλαξε τίποτε σ’ αυτό τον τόπο…
Σημειώνω ότι όταν γράφηκε το άρθρο αυτό, η πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν πολύ κακή. Είχε προηγηθεί το 1893, όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης ομολόγησε δημοσίως: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Βεβαίως το 1896 ήταν το έτος των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων και της νίκης του Σπύρου Λούη. Το 1897 είχαμε τον ατυχή πόλεμο μέ την Τουρκία, ενώ αμέσως μετά επεβλήθη στην Ελλάδα διεθνής οικονομικός έλεγχος
«Το εκήρυξεν ο θείος Όμηρος προ ετών τρισχιλίων: Είς οιωνός άριστος!…Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού; Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;
Ημύνθησαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους;
Άμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά.
Άμυνα πετρί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας.
Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Και σήμερον, νέον έτος έρχεται. Και πάλιν τι χρειάζονται οι οιωνοί; Οιωνοί είναι τα πράγματα.
Μόνον ο λαός λέγει. Κάθε πέρσυ και καλλίτερα.
Ας ευχηθώμεν το ερχόμενον έτος να μη είναι χειρότερον από το έτος το φεύγον».
Ευρισκόμεθα εις την εύθραυστη μεταιχμιακή Χρυσή Αυγή του καινοφανούς έτους 2023, δοθέντος ότι
η συμβατική ημερολογιακή καμπή, τείνει προς τας πρώτας ημέρας του έτους, όπου ο αδυσώπητος χρόνος δράμει ιλιγγιωδώς συνθλίβοντας πάσα μορφή ανθρώπινης αντιστάσεως με συνέπεια να κονιορτοποιείται ασκαρδαμικτύ οσημέραι η ίδια η ζωή μας, εν ρυπή οφθαλμού.
Εν τω πλαισίω αυτής της χρονικής ορμής, ιδίως εφέτος, υποδεχόμεθα το πολύφερνο νέος έτος, ευαγγελιζόμενοι μία νέα πραγματικότητα, η οποία ασφαλώς θα απέχει παρασάγγας από την εφιαλτικώς βιούμενη την σήμερον.
Εις αυτάς τα ημέρας, εκόντες άκοντες, άπαντες, παρασυρόμενοι εκουσίως είτε βιαίως εις τον εορτασμό του Νέου έτους, πανηγυρίζουμε δηλαδή την μετάβασή μας προς ένα νέο έτος, το οποίο, έχουμε την πεποίθηση ότι θα αποδιώξει μοιρολατρικά το παρελθόν και θα εισέλθουμε ανορθόλογα προς μία καλύτερη ζωή.
Η ανακωχή των στερεότυπων εκφραστικών κλισέ, των ανεδαφικών και άνευρων ευχών διαρκούν μόλις ολίγες ημέρας, ύστερα εκκινείται επί μάλλον και μάλλον πιο σκληρό το σφυροκόπημα, της καθημερινής μάχης δια την επιβίωσή μας.
Το αφήγημα της δημόσιας υγείας, η προβολή του εμβολίου, συνιστούν τα σύγχρονα μέσα επιβολής της ιδιότυπης παγκόσμιας δικτατορίας, η οποία, δια της μετελεύσεως της συλλογικής φοβίας, της ιταμής λογοκρισίας και της εν γένει ευθείας καταλύσεως οιασδήποτε ατομικής ελευθερίας, επιχειρεί την ψυχική καταρράκωση των πολιτών.
Οι ελευθερίας και ατομικά δικαιώματα των πολιτών αποψιλώνονται εκ βάθρων, χάριν εξυπηρετήσεως την παρασκηνιακών παγκόσμιων πολιτικών συμφερόντων της καθεστηκυίας τάξεως, ήτοι της παγκόσμιας ελίτ.
Τα έθνη κράτη έχουν καταλυθεί, δοθέντος ότι έχει αποδομηθεί εσκεμμένα ο πυρήνας της ταυτότητας τους και έχει καταβαραθρωθεί άρδην ο συνεκτικός αρμός μεταξύ των κοινωνιών, με το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, καθότι βαθμηδόν και δολίως έχει λεηλατηθεί ο ιερός δεσμός των κοινωνιών με την παράδοσή τους, το έθνος και την πατρίδα.
Ούτως, οι πολίτες καθίστανται ανερμάτιστοι, άνευ συλλογικού οράματος, στερούμενοι γόνιμου ελατηρίου δια να διεκδικήσουν και να νιώσουν μέλη μίας ευρύτερης κοινότητας με κοινές πεποιθήσεις, αντιλήψεις, πολιτισμό, γλώσσα και μέλλον.
Ως εκ τούτου, δια της παγκοσμιοποιήσεως, οι πολίτες αυτοπροσδιορίζονται ως απάτριδες, άθρησκοι και εν γένει εξ ενστίκτου και ασυνειδήτως μηδενιστές, το μοναδικό τους όραμα, ο στιλπνός καταναλωτισμός και η μίζερη επιβίωσή τους.
Πολίτες αθύρματα, αφιονισμένοι εις την σεσηπυία ύλη της καθοδηγούμενης εξανδραποδιστικής τηλοψίας των εξωνημένων μέσων μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία δια των πράξεων και παραλείψεων των, καταλύουν σύριζα το δημοκρατικό μας πολίτευμα, ποδοπατώντας την ορθή έννοια της πληροφορήσεως και της ειδησεογραφίας προς τους πολίτες.
Έτη πολλά προς άπαντες.
Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
