Οι ευθύνες είναι ξεκάθαρες – Η ευθιξία αναζητείται

Ενώ η θλίψη στην κοινωνία είναι διάχυτη και η απογοήτευση έχει από τα γεγονότα επικρατήσει, η κυβέρνηση και γενικότερα το πολιτικό σύστημα επιδιώκει να ξεφύγει,  είτε μέσα από επικοινωνιακά τρυκ είτε με την έναρξη ερευνών δικαστικών και ειδικών επιτροπών. Αλήθεια, είναι τόσο δύσκολο να εντοπίσει κανείς τα βαθύτερα αίτια του δυστυχήματος. Η επί δεκαετίες ολιγωρία που δεν έδωσε ούτε τα στοιχειώδη στον εκσυγχρονισμό έχει ή δεν έχει ονοματεπώνυμο.

Όλες οι ηγεσίες πολιτικές και τεχνοκρατικές αγνοούσαν άραγε ότι το δίκτυο, οι μηχανισμοί ασφαλείας, τα σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης και ελέγχου, ήταν στην κατάσταση που αποδείχτηκε κατά την τρομακτική εκείνη ημέρα; Αντίθετα όπως αποδεικνύει η καθημερινή αντίληψη του μέσου πολίτη αλλά και μια σειρά ενεργειών και εγγράφων ειδικών, εργαζομένων και πολιτών, γνώριζαν τα πάντα.

Η σπουδή ήταν για δεκαετίες το κομματικό κράτος, στη συνέχεια έγινε η απαλλαγή από το κράτος και η παράδοση στην κερδοσκοπία χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς τους αναγκαίους όρους ασφαλείας και εκσυγχρονισμού, ενώ σε όλο το διάστημα τα προβλήματα παρέμεναν και μεγάλωναν.

Εργολάβοι που δεν τέλειωναν τα έργα, κεντρικό σύστημα παρακολούθησης στα κεντρικά γραφεία που έπαψε να λειτουργεί, ανεκπαίδευτοι και άπειροι σταθμάρχες και μηχανοδηγοί, συστήματα που αγοράστηκαν αλλά δεν  χρησιμοποιήθηκαν, ελλείψεις σε όλες τις διαβάσεις και τους σταθμούς, μόνιμες κλοπές υλικού και χαλκού από τις γνωστές συμμορίες, δραματική μείωση προσωπικού. Από τον υπερπληθυσμό εργαζομένων στην πλήρη ανεπάρκεια.

Η απόλυτη απεικόνιση του μεταπολιτευτικού δράματος. Πάντα πίσω τα διάφορα συμφέροντα και οι πολιτικές ηγεσίες μόνιμοι υπηρέτες τους.

Το τρομερό δυστύχημα ήταν συνέπεια όλων αυτών που έχουν καταστήσει τη χώρα τριτοκοσμική εντός της Ευρώπης. Όποιος έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη με τρένο γνωρίζει την διαφορά. Δεν έφτασαν τέσσερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, δεν έφτασαν τόσες δεκάδες κρατικοί προϋπολογισμοί και τόσα ειδικά ταμεία.

Σπάνια στην πολιτική ιστορία υπάρχει τόση αποτυχία, τόση διαφθορά, τόση αδιαφορία.

Την ώρα που γίνεται συζήτηση για το δικαίωμα του πολίτη και της κοινωνίας στην ανάπτυξη, στην Ελλάδα πρακτικά καταστρατηγούνται άλλα δικαιώματα πολλές δεκαετίες κατοχυρωμένα όπως η ασφάλεια, η υγεία, η κανονικότητα στα μέσα μεταφοράς….

Η παραίτηση Καραμανλή, το δήθεν ειλικρινές μήνυμα Μητσοτάκη, τι σημασία έχουν όταν ο μεν Καραμανλής ετοιμάζεται να πολιτευθεί και ο Μητσοτάκης χρησιμοποιεί κάθε μέσο για την παράταση της τόσο αποτυχημένης διακυβέρνησης του. Η προσδοκία να ξεχαστεί και το νέο δυστύχημα που βαθύτερα είναι ένα έγκλημα παραλείψεων με υπεύθυνο όλο το πολιτικό φάσμα αποτελούμενο από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αβάσιμη.

Τα μέσα επικοινωνίας  θα συνεργαστούν στενά με τα επιτελεία, θα υπάρξει αποπροσανατολισμός και ας μην ξεχνάμε με όσα έχει πετύχει το πολιτικό σύστημα οι μισοί ψηφοφόροι κάτω των τριανταπέντε θα βρίσκονται στο εξωτερικό ή στους προορισμούς για σεζόν ενώ στο τέλος θα αναρωτιούνται οι αναλυτές γιατί αυξάνεται η αποχή.

Είναι σημαντικό να πάρουμε αποφάσεις διότι πλέον δεν αμφισβητείται το εισόδημα αλλά αυτή η ύπαρξή μας.

*Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας  είναι Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου