Το μείζον και ακανθώδες ζήτημα το οποίο αποκρύπτει επιμελώς το δοτό ανθελληνικό κράτος έγκειται εις το γεγονός της προϊούσας αντικαταστάσεως του Ελληνικού πληθυσμού παντί προσφόρω τρόπω, αφενός μετά της επιβληθείσης καθολικής πτωχοποιήσεως του Ελλαδικού Κράτους και εξετέρου δια της «πολύφερνης» μεταναστεύσεως, η οποία πλήττει εκ βάθρων, ήδη και πολλά χρόνια την Πατρίδα μας, αλλά ιδίως εκ του έτους 2015 και εντεύθεν όπου η αθρόα και αναρίθμητη μετακίνηση των στιφών, μετασχημάτισε ανάλγητα την Ελλάδα μας, εις ένα αχανές και απέραντο κέντρο δομών εγκατάστασης μεταναστών.
Ο εποικισμός της Πατρίδας μας υπό επηλύδων και η επέκταση ανά την επικράτεια, ισχυρών δομών, μετά των αλλοδαπών πάσης εθνικότητας και ιδίως Μουσουλμανικού στοιχείου, αφενός συνιστούν μία μορφή απειλής εν γένει δια την εθνοτική αλλοίωση αλλά εξ ετέρου σηματοδοτούν και τον ελλοχεύοντα κίνδυνο δια την δημόσια τάξη και ασφάλεια δια τις περιοχές και της νήσους όπου ευρίσκονται εγκατεστημένες οι εν λόγω δομές, ως ήδη, πλειστάκις, έχουν συμβεί εξεγέρσεις μεταναστών με αντίκτυπο, την επέλευση υλικές υλικές ζημιές επί των περιουσιών των περιοίκων καθώς και βανδαλισμούς Εκκλησιών.
Ωσαύτως απορίας άξιον καθίστατο η ανθελληνική ρητορική και η συντονισμένη δράση των εν λόγω αλλοδαπών, καθώς πέραν του γεγονότος ότι κραδαίνουν άπαντες φορητά τηλέφωνα, τελευταίας τεχνολογίας, εν ταυτώ περιθάλπονται υπό αγνώστου προελεύσεως μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες κατά κατάφωρη της Συνταγματικής εννόμου τάξεως αλλά και των δημοκρατικών θεσμών της καθημαγμένης και ταλαίνης πατρίδος μας, τους υποδέχονται παντάπασι παράνομα και αντιθεσμικά κατά την άφιξή τους εις τις ελληνικής ακτές, εξοβελίζοντας το καθ’ ύλην αρμόδιο σώμα να παρέμβει επί τη εξουσία δικαιοδοσίας του το οποίο δεν είναι άλλο εκ του λιμενικού σώματος.
Ως εκ τούτου, οι εν λόγω υπερεθνικές και παντοδαπές αυτές δομές αλληλέγγυων οι οποίες καθίστανται εις θεωρητικό επίπεδο ως αυτόκλητοι θεματοφύλακες και συνήγοροι των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων απανταχού των ανθρώπων ανά τον κόσμο καθώς και διαπρύσιοι κήρυκες της ρητορικής ενός κόσμου άνευ έθνη και κράτη, δρουν ως δούρειοι ίπποι εξυπηρετώντας επί τη πράξει αλλότρια εκ των φαινομενικά αβρών ιδεών τις οποίες αλυσιτελώς προσβάλλουν.
Η αλήθεια καθίσταται ότι πρόκειται δια ύποπτους υπερεθνικούς μηχανισμούς οι οποίοι υποκινούνται ευθέως από ανεξιχνίαστους και αφανείς (δηλονότι προστατευόμενους από ισχυρά διευθυντήρια χρηματοδότες) οικονομικούς αρωγούς, οι οποίοι κατατείνουν εις την νόθευση των εθνών δια αλλοδαπών και αλλοδόξων, ούτως ώστε να αλλοιωθεί, ράγδην, και εκ βάθρων, το εθνικό φρόνημα, αντικαθιστώντας άρδην τον Ελληνικό πολιτισμό, με τους μετανάστες.
Εξ ού και η λυσσώδης πολεμική προς οιονδήποτε αντιρρησία ή επικριτή του ως άνω πρωτοφανούς γεγονότος, με την επιστράτευση του στίγματος του «ακροδεξιού και ρατσιστή» εν είδει χρησιμοποιούμενου «μπαμπούλα» του συστήματος επί τω τέλει ίνα εξοστρακίσει τον αντιδρώντα αλλά και να εξουδετερώσει, άνευ ετέρου τινός τον αντιφρονούντα, ως εχθρό του συστήματος.
Η σπουδή προασπίσεως των στιφών των αλλοδαπών, ασφαλώς και δεν έχει αγαθά ελατήρια, αλλά διακινούνται εν κρυπτώ και παραβύστω, τεράστια κεφάλαια, τα οποία διαχειρίζονται εν προκειμένω, οι εγχώριοι εφιάλτες, οι ανθέλληνες αυτοί κλειδούχοι της κερκόπορτας οι οποίοι αποβλέπουν εις την αποδόμηση των εθνών και την προλείανση τοιουτοτρόπως του εδάφους δια την εγκαθίδρυση ενός ουδετερο-εθνούς, ουδετερόφιλου (το βιώνουμε με την τιμή την οποία περιποιούνται εις την κοινότητα Λοάτκι πέραν όλων των άλλων), και ουδετερόθρησκου εκφυλισμένου μορφώματος (η Ελλαδική Εκκλησία καίτοι η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση κατά το Ελλαδικό Σύνταγμα ως «Κρατούσα» συνιστά την πεμπτουσία της Ελλαδική πολιτισμικής ταυτότητας, συμπεριλαμβανόμενη η Πίστη εις τον Χριστό εις δεσπόζουσα Θέση εις την προμετωπίδα του εν ισχύ Συντάγματός μας) πλήρως αποκεκομμένο εκ του παρελθόντος και της διαχρονικής αφετηρίας των ριζών εις την διαχρονία της κίνησης των χρόνων ανά τους αιώνες.
Η οιονεί ποινικοποίηση της έννοιας του έθνους και της Πατρίδας, το προαγόμενο ιδεολόγημα του εθνομηδενισμού εις την εκπαίδευση εκ των γνωστών έμμισθων φερεφώνων της Νέας Τάξης πραγμάτων, αποτελεί μία πάγια και διαχρονική Νεοεποχίτικη τακτική της πολύφερνης Νέας Τάξης πραγμάτων και του τοξικού ανθελληνισμού του αφελληνισμένου έξωθεν κηδομενυόμενου δοτού Ελλαδικού Κράτους το οποίο λυμαίνεται το έθνος.
Τρανή απόδειξη της ως άνω βάναυσης προσβολής της προσωπικότητας των Ελλήνων από κρατικούς αξιωματούχος, όπου και διακηρύττουν ομού και κατά παραυτουργία, ήτοι ευθαρσώς και ανερυθρίαστως ότι το οξύ δημογραφικό το οποίο πανθομολογουμένως πλήττει την Πατρίδα μας, θα επιλυθεί δια των μεταναστών, οι οποίοι καθίσταται αινιγματικό πώς επιβιώνουν και πόθεν αντλούν τους πόρους δια το προς το ζειν, οι ίδιοι με τις οικογένειές τους, δυνάμενοι όπως ανταποκριθούν εις τα έξοδα συντήρησης της οικίας τους, με ό,τι τούτο αυτόχρημα συνεπάγεται ως προς τις υπερτιμήσεις των αγαθών.
Η ως άνω κατάφωρα ονειδιστική δήλωση θίγει και τιτρώσκει τον πυρήνα της αξιοπρέπειας των Ελλήνων και δη των νέων οικογενειών όπου καθάπερ τους εκδιώκει εντείνοντας την υπογεννητικότητα, καθότι τους περιφρονεί αποθαρρύνοντάς τους, αντί να δώσει ισχυρά κίνητρα προς την προάσπιση της Ελληνικής οικογενείας ως ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο του Ελληνικού έθνους κατά το άρθρο 21 του Συντάγματος.
Εν κατακλείδι, ποιος εν τέλει κυβερνάει τον τόπο μας, ποιος όπισθεν παρασκηνιακά κραδαίνει, όντας κάτοχος και κλειδούχος της κερκόπορτας του ανθελληνισμού εν είδει προβατόσχημου λυκοποιημένος;
