Πενήντα χρόνια Μεταπολίτευση αίματος και θανάτου: Από την τρομοκρατία στο έγκλημα των τρένων

Το εθνικό έγκλημα των τρένων, 28/2/2023, δεν είναι μεμονωμένο «ανθρώπινο λάθος», όπως προσπάθησε να το υποβαθμίσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά ένα ακόμη εθνικό έγκλημα στο πλαίσιο των εγκλημάτων της Μεταπολίτευσης. Μια 50χρονη περίοδος αντι-Δημοκρατίας, Εθνομηδενισμού, διάλυσης, αίματος και θανάτου, η πιο αιματηρή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ενώ στη χώρα μας, επισήμως τουλάχιστον, δεν υπήρχε/υπάρχει «Εμφύλιος Πόλεμος».

Συνένοχοι στο μεγάλο θανατικό οι ψηφοφόροι/πελάτες των κομμάτων του Ενιαίου Κυβερνητισμού[1] , ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Αριστερά, που ανέχτηκαν ή ενθάρρυναν την Τρομοκρατία και το Κράτος Βίας και διάλυσης.

 Η αιματοβαμμένη πορεία της Μεταπολίτευση ξεκινά σχεδόν με την έναρξή της, 1975, με πολιτική τρομοκρατία και δολοφονίες, από την Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη, –«Μαρξιστική Αντιιμπεριαλιστική» στις «Προκηρύξεις» της. Τις δολοφονίες επικροτούσαν πολιτικοί σχηματισμοί, οργανώσεις, ακόμη και κόμματα εντός ή εκτός Βουλής.

Ένα πολυπληθές τμήμα αφιονισμένων ψηφοφόρων/πελατών ζούσε το «όνειρο μιας υπερ-κομμουνιστικής ολοκλήρωσης», μέσω της «νέας ΟΠΛΑ», τασσόμενο φανατικά υπέρ των δολοφονιών και της «‘‘επανάστασης’’ που θα ολοκληρωνόταν». Επί 27 χρόνια (27 ολόκληρα χρόνια!!!) οι κυβερνήσεις Καραμανλή–Παπανδρέου, απόλυτα διαβρωμένες και σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας, παρακολουθούσαν παθητικά το αίμα να ρέει, ενώ παράλληλα διέλυαν το κράτος και υπονόμευαν την Δημοκρατία.

Το κλίμα αλλάζει –χωρίς αποτέλεσμα– μετά τη δολοφονία Μπακογιάννη, 26/9/1989, καθώς τα υπόλοιπα θύματα προφανώς «δεν είχαν ψυχή».

Η 17 Νοέμβρη τερματίζει τυχαία την δράση της, το 2002, μετά από 23 δολοφονίες επιφανών Ελλήνων, διπλωματών, οικονομικών παραγόντων, πολιτών, στρατιωτικών, αστυνομικών και ξένων στρατιωτικών.

Παράλληλα διέπραττε βομβιστικές επιθέσεις, αρπαγές οπλισμού, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και ληστείες τραπεζών.

Στη Μεταπολίτευση έδρασε πλήθος τρομοκρατικών οργανώσεων. Ενδεικτικά:

Ο «ΕΛΑ», από 29/4/1975. Η «Επαναστατική Οργάνωση Οχτώβρης ’80», που ανέλαβε την ευθύνη για τον ολοσχερή εμπρησμό, 19/12/1980, των πολυκαταστημάτων «Μινιόν» και «Κατράντζος Σπορ», στο κέντρο της Αθήνας. Σε εμπρησμό οφείλεται και η ολοσχερής καταστροφή από μολότοφ, 10/1/1991, του υπερκαταστήματος «Κ. Μαρούσης», Πανεπιστημίου-Θεμιστοκλέους.

Η «Επαναστατική Μαχόμενη Αριστερά» (EMA) – «1η Μάη», 1985. Το 1989 η «1η Μάη» αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δολοφονία του αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Βενάρδου. Το 1990 η «1η Μάη» ενώνεται με τον «ΕΛΑ». Σε ένα από τα «τυφλά» χτυπήματά τους, 1994, με βόμβα σε λεωφορείο της αστυνομίας, δολοφονείται ο αστυνομικός υποδιευθυντής Απόστολος Βέλλιος.

Η «Αντικρατική Πάλη», σχετίζεται με τις δολοφονίες Εισαγγελέως Γ. Θεοφανόπουλου, 1/4/1985, και των συνοδών χρηματαποστολής: Γ. Πανταζόπουλου και Μ. Τσιμπούρη. Η «Επαναστατική Αλληλεγγύη», σχετιζόμενη με την δολοφονία του ψυχιάτρου των φυλακών Κορυδαλλού Μάριου Μαράτου, 19/2/90. Οι «Επαναστατικοί Πυρήνες» στους οποίους αποδίδεται η δολοφονία της υπαλλήλου Ασφαλιστικής Εταιρείας, Βιργινίας Κωνσταντίνου και ο τραυματισμός 30χρονου συνάδελφού της.

Ο «Επαναστατικός Αγώνας», 2003–2017. Οι «Πυρήνες της Φωτιάς» (2008–σήμερα) συνδέονται με την δολοφονία, 19/8/2012, του Δημήτρη Μίχα, 53χρονου οδηγού ταξί που προσπάθησε να σταματήσει τους δράστες ληστείας τράπεζας. Η «Σέχτα των Επαναστατών» (2009–σήμερα), η οποία φέρεται να έχει αναλάβει την ευθύνη για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, 19/7/2010.

Στις 18/9/2013 ο Γ. Ρουπακιάς, στέλεχος της «Χρυσής Αυγής», την οποία επέτρεψε να συγκροτηθεί σε κόμμα ο Άρειος Πάγος του Κράτους της Μεταπολίτευσης, δολοφόνησε τον μουσικό Παύλο Φύσσα.

Οι «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» φέρονται ότι την 1η/11/2013, δολοφόνησαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής Γ. Φουντούλη και Μ. Καπελώνη, με τους δράστες να παραμένουν άγνωστοι, ασύλληπτοι και επικηρυγμένοι.

Το κουβάρι των συγκοινωνούντων οργανώσεων της Τρομοκρατίας είναι μεγάλο, πυκνό και πλήθος αδικημάτων παραμένουν ανεξιχνίαστα.

Το μεταπολιτευτικό σύστημα ολιγαρχικής εξουσία δημιούργησε και τους όρους/οργανώσεις «Αντιεξουσιαστικός Χώρος» και «Γνωστοί Άγνωστοι».

Έτσι, στις 5 Μαΐου, 2010, οι «Γνωστοί Άγνωστοι» προκαλούν με μολότοφ τον ολοσχερή εμπρησμό της τράπεζας Marfin, δολοφονούν 3 αθώους, εκ των οποίων μία έγκυος 4 μηνών και τραυματίζουν 21 ανθρώπους.

Ο «Πόλεμος πόλεων» της Μεταπολίτευσης συνεχίζεται επί 50 χρόνια αίματος και βίας, χωρίς να έχει γραφτεί ακόμη το τέλος του και εναλλάσσεται με τους νεκρούς που προκαλεί συνεχώς το Κράτος διάλυσης.