Πολιτισμικός Μαρξισμός και ρευστότητα των φύλων

Η επελαύνουσα παγκοσμιοποίηση και η σηψαιμική Νέα Τάξη πραγμάτων ήδη κείται επί θύραις, με το ανύπαρκτο Ελλαδικό Κράτος και δη το αρμόδιο Υπουργείο να απολείπεται εθελοτυφλώντας ως προς την αισχρά μονομερής επιβολής προπαγάνδας, υπό άνδρες ενδυόμενους ως γυναίκες, απευθυνόμενο προς ανήλικα τέκνα ηλικίας 3 έως 12 ετών.

Ο σφετερισμός της εορτής γεννήσεως του Θεανθρώπου, προκειμένου ορισμένες μειοψηφίες να διακινήσουν υποβολιμιαία μηνύματα, προς την εύθραυστη ψυχοσύνθεση και ευάλωτη οντολογία των ανήλικων τέκνων, υπό ενός δεδηλωμένου ομοφυλόφιλου ενδεδυμένου γυναίκα, υπό την οιονεί έπαρση της σημαίας της Λοάτκι κοινότητας, καταδηλοί απερίφραστα και ανεπιφύλακτα την σαφή πρόθεση προσηλυτισμό, ανήλικων τέκνων τα οποία αδυνατούν να σχηματίσουν κριτική σκέψη, ή στερούνται το αναγκαίο, ένεκεν και συνεπεία της ηλικίας, υπόβαθρο αντιλόγου.

Συστατικά στοιχεία μεταξύ άλλων της προπαγάνδας, ήταν πέραν της όλης σημειολογίας και της παρενδυτικής κουλτούρας ήτο και το αντικείμενο του παραμυθιού με τίτλο η ηρωίδα «drag queen» σώζει τα Χριστούγεννα, γεγονός το οποίο εν ταυτώ προσιδιάζει με όλο το χαρακτήρα να επιβληθεί η μονομερής άποψη μίας μειοψηφίας η οποία αυτοπροσδιορίζεται με αμιγώς σεξουαλικά στοιχεία ενώπιον των παιδιών προβάλλοντας αντι-επιστημονικά την κατάργηση των βιολογικών φύλων.

Η ως άνω αιρετική άποψη επιβάλλεται αυθαίρετα, αρυόμενη εκ της Σχολής της Φρανκφούρτης, ήτοι την θεώρηση του Πολιτισμικό Μαρξισμό επί της ρευστότητας των φύλων, άνευ όμως τούτο να συνιστά θέσφατο και δόγμα, αλλά ασφαλώς  επιδέχεται επιστημονικού αντιλόγου, στα πλαίσια του πλουραλισμού επιστημονικής οσμώσεως.

Η σήψη της Ελλαδικής κοινωνίας και η απόπειρα δηλητηρίασης των ανήλικων παιδιών μας εν συνδυασμώ με την ωμή και χυδαία προαγωγή στρεβλών προτύπων, πέραν του γεγονότος ότι υποκρύπτει την υποβολή της τεκνοθεσίας εν ευθέτω χρόνω, εις το μέλλον, κατατείνει ως προς την χειραγώγηση των παιδιών προς μία κοινωνία με μη υγιή πρότυπα και χαλκευμένα ιδεώδη.

Εν κατακλείδι, μην απορούμε δια την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, εις βάρος της παιδικής ανηλικότητας. Η απόφαση είναι δική μας, ποιόν κόσμο επιλέγουμε δίκην προοδευτισμού ή χάριν της έξωθεν «ατζέντας» με τα συνεφελκόμενα έμμισθα, εν Ελλάδι, φερέφωνά τους.

Πρόκειται δια μία συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων η οποία πρεσβεύει ένα ορισμένο δόγμα το οποίο όμως υπόκειται εις αμφισβήτηση, εις τον αντίποδα, διαδίδουν την κοσμοθεωρία τους περί της ρευστότητας των φύλων, εν τω πλαισίω, μίας πλουραλιστικής δημοκρατικής κοινωνίας η οποία θέτει την ανοχή εις την διαφορετικότητα ως συστατικό στοιχείο του Κράτους Δικαίου και συνεκτικό αρμό ειρηνικής συνύπαρξης των ετερόκλητων κοινωνικών τάσεων, κατά συνέπεια δύνανται να διατείνονται και να διεκδικούν ελευθέρως ό,τι επιθυμούν, περί αυτών ή των αντιλήψεών των, δίχως όμως να επιβάλλουν ως δογματικά οιονεί θέσφατο εν είδει προσηλυτισμού ή κατήχησης, την ιδικής τους άποψη, ενώπιον ανήλικων τέκνων ωσάν να πρόκειται δια μία εθνικώς παραδεδεγμένως κατεύθυνσή και υπό του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας εγκεκριμένο και επιστημονικώς πρόσφορο δια τα ανήλικα τέκνα πρόγραμμα καθολικής εμπεριστατωμένης ενημερώσεως, υπό την μορφή ψυχαγωγικού δρώμενου.

Τούτο προσκρούει τόσο εις το Σύνταγμα αλλά και εν γένει εις την έννομη τάξη, διότι δεν καθίσταται δυνατό η κάθε ομάδα, εργαλειοποιώντας ή δια άλλης διατυπώσεως να σφετερίζεται, τις εορτές των Χριστουγέννων, να προβαίνει υπό ενός κεκαλυμμένου μανδύα, εις την προπαγάνδα περί ορισμένων θέσεων κατά αυτόν τον τρόπο, απόψεις οι οποίες στερούνται παντελώς επιστημονικού υποβάθρου και ουδέποτε έχουν τεθεί εις την βάσανο ενός πλουραλιστικού επιστημονικού διαλόγου αλλά ούτε καν έχουν τεθεί υπό δημόσια διαβούλευση καταλύοντας εκ βάθρων παν ψήγμα νομιμότητας, κλυδωνίζοντας τοιουτοτρόπως την λαϊκή κυριαρχία και περιφρονώντας ούτως το θεμέλιο του πολιτεύματος, δηλαδή την ενεργό συμμετοχή σε διαλογική όσμωση τον λαό άμεσα ή έμμεσα δια των ετερόκλητων θεσμικώς εκπροσώπων όπου δει εν τη κοινωνία.

 Έτι περαιτέρω καθίσταται λίαν πρόδηλο ότι, η κοινοβουλευτική δημοκρατία διολισθαίνει προς μία νεοπαγή μορφή ολοκληρωτισμού όταν φαλκιδεύει το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να διατυπώνουν την γνώμη τους ελεύθερα, και να διαδίδουν τις ιδέες του άνευ ιταμής λογοκρισίας, υπό των μηχανισμών του κράτους και των κεκαλυμμένων παραφυάδων εντελλομένων υπό των υπερεθνικών διευθυντηρίων, τα οποία επιχειρούν παντί προφόρω τρόπω να επιβάλλουν στανικώς την άποψή τους προς πολίτες οι οποίοι ανθίστανται προς την δοτή και επιμελώς μεθοδευμένη καθεστωτική άποψη.

Σήμερον ερχόμαστε αντιμέτωποι με, το καινοφανές μεσαιωνικό φαινόμενο ο αντιφρονών να εξουδετερώνεται, να αστυνομεύεται ο ιδιωτικός του βίος, υπό τις αστυνομικές δυνάμεις και να φέρει εσχάτως το απαξιωτικό κοινωνικό στίγμα του «τρομοκράτη» και οσονούπω του εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου, επειδή τολμάει να αντικρούσει τον παράλογο ολετήρα της Νέας Τάξης πραγμάτων περί της ρευστότητας των φύλων.

Συνελόντι ειπείν η λογική εάλω.

*Ο Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω