«Ακούς εκεί… Φορτώνουν καντάρια αδικία στις πλάτες μας μαυρίζοντας τα ποινικά μας μητρώα με ανυπόστατες κατηγορίες για να μας πούνε διεφθαρμένους, ενώ είναι οι ίδιοι διεφθαρμένοι. Όλοι οι καθεστωτικοί της παρέας Ράμα με πρώτο αυτόν τον ανθέλληνα, που σέρνει στον γκρεμό τη δημοκρατία στην Αλβανία. Τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη μαζί…
Είναι φως φανάρι ότι θέλει να πετάξει τους Χειμαρριώτες έξω από την Ελληνική Μειονότητα Βορείου Ηπείρου κλέβοντας τις περιουσίες τους και φυλακίζοντας τους εκλεγμένους άρχοντές τους. Να τους πετάξει έξω κι από την Αλβανία, αν γίνεται, γιατί είναι οι πιο ανυπότακτοι απ’ όλους και υπεραπίζονται με αυταπάρνηση μέσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ τα δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας στη γη τους.
Το κακό βέβαια για μας είναι ότι βρήκε μπόσικους, για λόγους συμφέροντος, τους Ευρωπαίους και βραχυκυκλωμένους τους Έλληνες και τους γλεντάει…».
Δεν ήθελα να διακόψω το χειμαρρώδες ξέσπασμα του (πανεπιστημιακής μόρφωσης) Βορειοηπειρώτη επιστάτη του σχολείου μας, ο οποίος — επωφελούμενος του κενού μου στο σχολικό πρόγραμμα — ήρθε στο άδειο από συναδέλφους Γραφείο των Καθηγητών, για να μου πει τον πόνο του, που είναι και πόνος των εθνικά ευαισθητοποιημένων Ελλήνων.
Σφίχτηκε η καρδιά μου έτσι που τον είδα. Μιλούσε λαχανιασμένα και πονεμένα, σαν ”ραγιάς” της Τουρκοκρατίας με φουσκωμένη καρδιά ο οποίος ζητούσε εναγωνίως αέρα για ν’ ανασάνει. Αέρα ελευθερίας γιατί τον έπνιγε η σκλαβιά και ήθελε να ξεσπάσει…
Τώρα που το σκέφτομαι, η καρδιά του πρέπει να είναι φουσκωμένη από καιρό. Από 7 μήνες πριν, τουλάχιστον, μιας και — προτού να χαρούν οι Χειμαρριώτες την εκλογική νίκη του Φρέντι Μπελέρη στις δημοτικές εκλογές της Αλβανίας (14 Μαΐ 2023) — οι Αλβανικές Αρχές τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν με ανυπόστατες κατηγορίες.
Το ”ανυπόστατες” το επιβεβαίωσε άλλωστε πρόσφατα σε συνέντευξή του στο OPEN ο πρώην Πρόεδρος της Αλβανίας και νυν αρχηγός του κόμματος ”Ελευθερία” Ιλίρ Μέτα, ο οποίος μίλησε για απαγωγή (όχι σύλληψη) του Φρέντι Μπελέρη και παραπομπή του σε πολιτικό (όχι Ειδικό) Δικαστήριο, όπου ”τα πάντα ήταν κατασκευασμένα”.
Κατηγορία βαριά που την τεκμηρίωσε με το γεγονός ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός (πριν ”απαγάγει” η Αστυνομία τον Μπελέρη) είχε δώσει συνέντευξη σε αλβανικό Μέσο όπου ”τον προειδοποιούσε ότι θα τον κυνηγήσει προσωπικά”.
Κάτι τέτοιο, ασφαλώς, δε συμβαίνει στις δημοκρατίες. Γι’ αυτό και ο Μέτα παραδέχτηκε ότι ”στην Αλβανία δεν τηρούνται οι νόμοι” και ”οι εγκληματικές οργανώσεις στηρίζουν ανοιχτά τον Ράμα ως υποψήφιοι!!!”…
Το ότι δεν ισχύουν οι νόμοι στην Αλβανία και η Αλβανική Δικαιοσύνη διαπλέκεται με την πολιτική εξουσία πριν βγάλει αποφάσεις… ”κατά παραγγελία”, το είχαμε επιβεβαιώσει κι εμείς νωρίτερα (8 Νοεμβρίου ’23), όταν — σε συνέντευξή του στο OPEN — ο Φρέντι Μπελέρης κατήγγειλε ότι, κατά τη διάρκεια της δίκης του στα Τίρανα, ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας σε βάρος του παραδέχθηκε (χωρίς καμιά επίπτωση) ότι είχε χρηματιστεί από την Αλβανική Αστυνομία….
Έτσι εξηγείται γιατί — παρά το διάτρητο κατηγορητήριο λόγω ανυπαρξίας ενοχοποιητικών τεκμηρίων για τον Μπελέρη και παραδοχής για χρηματισμό μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη του στα Τίρανα — πέτυχε η … ”πλαστογράφηση του ποινικού μητρώου” του από το καθεστώς Ράμα.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν η (ποδηγετούμενη) δικαιοσύνη να τον καταδικάσει τελικά σε ποινή φυλάκισης δύο χρόνων και έξι μηνών, χωρίς να λάβει υπόψη της την ομολογία του κύριου μάρτυρα της υπόθεσης ο οποίος ομολόγησε τη δωροδοκία του απ’ την Αστυνομία, προκειμένου να κατηγορήσει ψευδώς τον Μπελέρη.
Απόφαση-πρόκληση του αλβανικού δικαστηρίου, χωρίς άλλο. Του δικαστηρίου… ”κατά της διαφθοράς” (GJKKO), που διέσυρε την αδέκαστη, τυφλή δικαιοσύνη μετατρέποντάς την σε μεροληπτική και… διαπλεκόμενη υπηρέτρια της πολιτικής εξουσίας του Έντι Ράμα, αφού — πέραν των όσων έκανε και δεν έκανε το δικαστικό σώμα –, διατηρούσε ως μέλος του μια δικαστίνα που είχε κοπεί κατά το παρελθόν απ’ τη Διεθνή Εξεταστική Επιτροπή αξιολόγησης προσόντων γιατί η εν λόγω δικαστής είχε κατηγορηθεί για πλαστογραφία, ενώ είχε πρόβλημα και με το πόθεν έσχες της.
Ωστόσο στην Αλβανία, όπως είπε και ο Ιλίρ Μέτα, λίγη αξία έχουν αυτά μπροστά στο… βύσμα. Και το δικό της ήταν το ισχυρότερο που θα μπορούσε να έχει κανείς στην Αλβανία, για να νιώθει ευγνώμων απέναντι στον Ράμα για τη θέση που αναξιοκρατικά κατέκτησε, παρά την πλαστογραφία που είχε κάνει…
Λίγη αξία έχουν, τελικά, και οι οργισμένες λεκτικές αντιδράσεις του ελληνικού ΥΠΕΞ, απ’ τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε προ πολλού η αποτυχία της κυβέρνησης στο θέμα αυτό (βλ. Γεραπετρίτης-Μητσοτάκης), το οποίο συνιστά ουσιαστικά ήττα της Ελλάδας.
Ήττα που, για να την προσπεράσει, ο Έλληνας πρωθυπουργός, το γύρισε στον καλαματιανό του αποπροσανατολισμού με το να επαναφέρει το κλίμα έντασης με την Ρωσία (Προσοχή, γιατί ο Πούτιν μπορεί να πάρει στα σοβαρά την κατά της χώρας του ”αρματωσιά” μας) και να εκδηλώνει επικίνδυνα γενναιόδωρα την αγάπη του για την κατασπαραγμένη από τη ρωσική αρκούδα Ουκρανία.
Παρ’ όλα αυτά, η ήττα μας — σε διπλωματικό επίπεδο — στο θέμα Μπελέρη δεν ξεχάστηκε. Κι ας πάψουμε να παριστάνουμε ότι δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου αυτό, για να μας νοιάζει. Ας πάψουμε να παριστάνουμε τους αφελείς κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουμε πού οφείλεται η… αδυναμία της Ευρώπης να συνετίσει τον θρασύτατο Ράμα.
Κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουμε ότι για τα… μάτια του Αλβανού πρωθυπουργού (πυγμαλίωνες του οποίου είναι σήμερα — πέραν του Ερντογάν — και οι σύμμαχοι του Άξονα κατά τον Β’ΠΠ Ιταλία και Γερμανία) οι πρωτοβουλίες της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για απελευθέρωση του Μπελέρη δεν εισακούστηκαν και, απ’ ό,τι φαίνεται, οι εταίροι μας στην ΕΕ θα βρουν αργά ή γρήγορα — παρά τα ψηφίσματά τους υπέρ της αποφυλάκισής του — τον τρόπο για να υπερβούν το ελληνικό βέτο.
Να το υπερβούν επιτρέποντας στην Αλβανία του ”Ιαβέρη” Ράμα να μπει στον προθάλαμο της υποψήφιας για ένταξη χώρας, έστω κι αν είναι κίβδηλες η δημοκρατία και η δικαιοσύνη της και έχει φτάσει στα άκρα τον πόλεμο με τον Μπελέρη ο Ράμα με τελικό στόχο την ακύρωση της εκλογής του λόγω υπέρβασης του απαιτούμενου χρόνου για ανάληψη των δημαρχιακών καθηκόντων του.
Κι αν γίνει αυτό, θα είναι άκρως ταπεινωτικό για τους Βορειοηπειρώτες και την Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται να διδάχθηκε απ’ τα παθήματα του παρελθόντος και συνεχίζει να φιλάει τα χέρια θηρίων που την έχουν δαγκώσει επανειλημμένα…
Δεν φαίνεται να διδάχθηκε απ’ τα παθήματα του παρελθόντος η χώρα μας — σε επίπεδο κυβερνητικό — και γι’ αυτό δεν πείθουν όσα ακούγονται περί οργής του Μαξίμου για τον Ράμα και νέων παρεμβάσεων που ετοιμάζει (κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες), ο πρωθυπουργός, με σκοπό να πετύχει την αποφυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας βλέποντας ότι και η συστράτευση με τις ελληνικές θέσεις του ΕΛΚ (βλ. έκτακτο ψήφισμα της ΝΔ υπέρ του Μπελέρη που υιοθέτησε Ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά) δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.
Τα δεδομένα αυτά πιστοποιούν, ασφαλώς, την αδυναμία Ελλάδας και Ευρώπης να δώσουν μάθημα δημοκρατίας στον Ράμα προς παραδειγματισμό του ίδιου και του ”μέντορά” του Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος μετάγγισε στον Αλβανό φίλο του το θράσος για υποτίμηση της Ελλάδας και της Ενωμένης Ευρώπης.
Θράσος για το οποίο ευθυνόμαστε και εμείς που κάναμε τεμενάδες στον φιλότουρκο Ράμα φιλοξενώντας έκθεση με πίνακες και γλυπτά του πριν ένα χρόνο, για να μας εξευτελίζει σήμερα με αφορμή την άδικη, παράνομη και φασιστική συμπεριφορά του απέναντι στον Φρέντι Μπελέρη, ο οποίος εκπροσωπεί αυτήν τη στιγμή συμβολικά όλη την Ελληνική Μειονότητα Αλβανίας και όχι μόνο της Χειμάρρας.
Άρα ο χλευασμός του Έντι Ράμα διαχέεται σε Βορειοηπειρώτες και Ελλαδίτες εξίσου δεδομένης της βαριάς διπλωματικής ήττας της ελληνικής κυβέρνησης, που πήρε πάνω της το θέμα απελευθέρωσής του.
Και το ”βαριά” δεν είναι υπερβολή, δεδομένου ότι στην πράξη οι εταίροι μας Ευρωπαίοι επέτρεψαν στον χθεσινό παρία της Ευρώπης να εξευτελίσει την Ελλάδα ξεχνώντας πως στάθηκε στα πόδια της οικονομικά — την επώδυνη γι’ αυτήν δεκαετία του ’90 — χάρη στα εμβάσματα προς την Αλβανία των εργαζόμενων στη χώρα μας Αλβανών μεταναστών.
Το χειρότερο όλων είναι δυστυχώς ότι, στην τελική, μείναμε μόνοι να πολεμάμε για τον Μπελέρη, αφού μας έχουν γυρίσει την πλάτη για χάρη της Αλβανίας όχι μόνο οι Ιταλοί της Μελόνι (η οποία έκλεισε πρόσφατα συμφωνία με τον Ράμα για τους μετανάστες) και οι Γερμανοί του Σολτς, αλλά και ο Ευρωπαίος Επίτροπος ουγγρικής καταγωγής (έχει κι αυτό τη σημασία του, αν σκεφτούμε τη στάση του Όρμπαν στο Ουκρανικό) Ολιβιέ Βαρχέλι.
Ο Βαρχέλι ο οποίος απάντησε στο ελληνικό βέτο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας ασκώντας κριτική σε μας (”υπενόησε ότι η παράνομη δίωξη Μπελέρη δεν δικαιολογεί το βέτο μας) και όχι στην Αλβανία με την τρύπια δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Και επειδή ο πραγματικός φίλος στην ανάγκη φαίνεται (αν και στην πολιτική υπερτερούν τα συμφέροντα και όχι οι φιλίες), θα εξοργιστώ πραγματικά αν ξανακούσω να γίνεται λόγος κυβερνητικά για προνομιακή σχέση Ελλάδας-Γερμανίας, απ’ τη στιγμή που οι θέσεις της έρχονται κόντρα μονίμως με τα εθνικά μας συμφέροντα (βλ. ρόλο της στο Σκοπιανό, το Αιγαίο [2020 &’22] και την τωρινή στάση της στο θέμα Μπελέρη…).
Προνομιακή σχέση δεν έχουμε ουσιαστικά με κανέναν, συμπεριλαμβανομένων και των Αμερικανών που — ενώ τους δώσαμε Γη και Ύδωρ πολυεπίπεδα — αυτοί εξακολουθούν να κανακεύουν την Τουρκία στο θέμα του Αιγαίου, ενώ δεν δείχνουν να συγκινούνται για τα 50 χρόνια τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και την ακύρωση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης στην Αλβανία σε βάρος των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας, οι οποίοι αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας στο πρόσωπο του Φρέντι Μπελέρη…
