Επί μία εβδομάδα πολλές περιοχές της Ελλάδας έχουν γίνει θέατρο επεισοδίων με αφορμή τον θάνατο ενός 17χρονου από αστυνομικό στην Βοιωτία. Στη Θεσσαλονίκη, στη Βοιωτία, στην Εύβοια και κυρίως σε περιοχές της Αττικής, ομάδες ρομά (υπάρχει εδώ ο αντιρατσιστικός νόμος), σπάνε, καίνε, κλείνουν τους δρόμους.
Βέβαια, δεν είμαστε σίγουροι αν τελικά ο 17χρονος ήταν ρομά σίγουρα, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό όπως δείχνουν τα πράγματα. «Υπάρχει ρατσισμός» σου λένε, επειδή ο αστυνομικός πυροβόλησε τον 17χρονο που πέρασε ένα κόκκινο φανάρι. Φυσικά και η αστυνομία δεν μπορεί να πυροβολεί όποιον κάνει μια τροχαία παράβαση αλλά και κανένας πολίτης δεν ξεκινά μια καταδίωξη για ένα απλό τροχαίο.
«Δεν είναι η πρώτη φορά» λένε οι εξαγριωμένοι ρομά και οι αυτόκλητοι προδευτικοί προστάτες τους. Ούτε πρώτη φορά είναι όμως που εργαλειοποιείται ένας θάνατος για να καταστρέψουν και να διαλύσουν την κοινωνική ζωή σε ολόκληρες περιοχές τα αγανακτισμένα δήθεν θύματα ρατσισμού.
Κλείνοντας την Μεσογείων, τις Εθνικές οδούς, τους κεντρικούς δρόμους στο Μενίδι και τον Ασπρόπυργο, τί ζητούν αυτές οι «ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες»; Μήπως ζητούν την πάταξη του εγκλήματος στις γειτονιές- καταυλισμούς τους; Την διάλυση των συμμοριών, το σταμάτημα της διακίνησης ναρκωτικών, τον αφοπλισμό των νταβατζήδων που κάνουν κουμάντο εκεί;
Όχι, δεν ζητούν τίποτα από αυτά, απλά την πάταξη του «ρατσισμού» και λιγότερη αστυνομία ώστε αυτές οι ίδιες συμμορίες να μπορούν να λειτουργούν ακόμα πιο ανεξέλεγκτα.
Από την άλλη, η πολιτεία, «λυπάται» για αυτά τα φαινόμενα και απλά τα αφήνει να συμβαίνουν, μέχρι να κουραστούν τα παιδιά να τα σπάνε και φυσικά μέχρι την επόμενη φορά. Γιατί το πρόβλημα βρίσκεται στην ανοχή των κυβερνήσεων αλλά και των τοπικών αρχών σε αυτά τα γκέτο εγκληματικότητας.
Όλοι ξέρουν τι συμβαίνει εκεί και απλά αφήνουν το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Φοβικά σύνδρομα, δικαιωματισμός αλλά και πολλά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.
Βολεύει πολλούς η ύπαρξη αυτών των γκέτο. Ο τζίρος που μοιράζεται από την διακίνηση, η εντοπιότητα του προβλήματος ώστε κατά καιρούς να κάνει ο Υπουργός Προ. Πο. το σόου του, τα χρήματα από τα επιδόματα που τα μοιράζουν επιτήδειοι όπως θέλουν, η αριστερά για να έχει πολιτικούς πελάτες και φυσικά οι κατά τόπους Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες που έχουν μια εξαγοράσιμη εκλογική πελατεία. «Τις εκλογές περιμένουμε για να βγάλουμε ένα τίμιο μεροκάματο», αυτή η φράση των ρομά εξηγεί πολλά από τα ποσοστά στις εκλογές της τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και όχι μόνον.
Αυτό είναι το πρόβλημα, η ουσία και η αιτία του: τα συμφέροντα, τα πολιτικά και οικονομικά που συντηρούν αυτή την κατάσταση. Μία κατάσταση με το μεγάλο θύμα τους πολίτες που μένουν δίπλα σε αυτά τα κέντρα ανομίας. Οι πολίτες που ζουν με τους πυροβολισμούς των συμμοριών, τη βρώμα και τις αρρώστιες δίπλα στην πόρτα τους, που βλέπουν τη ζωή και την περιουσία τους να υποβαθμίζονται με την πρώτη εγκατάσταση τέτοιων ομάδων στην γειτονιά τους.
Αλλά αυτοί οι πολίτες, στο Μενίδι, στον Ασπρόπυργο, στην Αγία Βαρβάρα, στο Ζεφύρι, στο Νομισματοκοπείο δεν ανήκουν σε «ευαίσθητες ομάδες».
Δεν τους δίνει κάνεις επιδόματα ούτε τυγχάνουν ασυλίας στο έγκλημα, δεν έχουν προοδευτικούς να ουρλιάζουν για αυτούς στα τηλεπαράθυρα.
Και όμως αυτοί οι Έλληνες είναι τα μεγαλύτερα θύματα ρατσισμού. Από τις συμμορίες που δρουν δίπλα τους, από τις ενοχικές αρχές που αφήνουν το έγκλημα ανεξέλεγκτο, από τους ενόχους Δημάρχους που ψάχνουν ψήφους, από την αριστερίλα που τους κατηγορεί για ρατσισμό όποτε τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν.
Ε λοιπόν, σε αυτούς τους Έλληνες, που και οι δικές τους ζωές έχουν σημασία, οφείλουμε να δώσουμε φωνή σπάζοντας τα άβατα και τα γκέτο ανομίας μαζί με τα συμφέροντα που τα συντηρούν.
