Το… μικρό καλάθι των αμερικανικών υποσχέσεων και η Μνήμη της Άλωσης

 Αν άξιζε να χαιρετηθεί η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή και τη Γερουσία των ΗΠΑ ως ιστορικό γεγονός, ήταν για τρεις κυρίως λόγους:

1. Για την καταγγελία του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού που εφαρμόζουν ”δεσποτικά καθεστώτα” (βλ. Ρωσία-Τουρκία).
2. Για την προειδοποιητική αναφορά του στις αρνητικές για την Ελλάδα επιπτώσεις της αποδοχής εκ μέρους του αμερικανικού Κογκρέσου του τουρκικού αιτήματος για αγορά 40F16 και αναβάθμιση άλλων 80. Και…
3. Για την καταγγελία της τουρκικής εισβολής και κατοχής (επί 48 χρόνια) του βόρειου τμήματος της Κύπρου. Καταγγελία την οποία συνόδευε η ξεκάθαρη δήλωσή του ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποδεχτεί τη λύση δύο κρατών στο νησί.

  Δήλωση που ”ανάγκασε” τους βουλευτές του Κογκρέσου να χειροκροτήσουν όρθιοι τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος πέτυχε  τη δημοσιοποίηση του προβλήματος του νησιού στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο.

   Ωστόσο καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι απ’ τις υποσχέσεις των Αμερικανών και τα μεγάλα λόγια των δικών μας, γιατί — λίγες μέρες μετά την θριαμβευτική πρωθυπουργική παρουσία στο Κογκρέσο — αυτή τείνει να εξαερωθεί επικοινωνιακά με την (ανεμπόδιστη) επίδειξη δύναμης τουρκικών μαχητικών (20/5/’22) 2,5 μίλια απ’ την Αλεξανδρούπολη (βλ. Στρατόπεδο Γιαννούλη, έδρα αμερικανικής βάσης στον Έβρο της Θράκης) και το λιμάνι της, παρά τις προηγηθείσες διαβεβαιώσεις της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσυ Πελόζι ότι ”Η Αμερική εγγυάται την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας”…

   Σαν να μην έφτανε αυτό, ακολούθησαν οι αεροναυτικές ασκήσεις των Τούρκων ”Λόγχη” και Καταιγίδα” στο Αιγαίο για ανακατάληψη βραχονησίδων, ενώ πήρε σάρκα και οστά η ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας με τον (ανεμπόδιστο) κατάπλου του τουρκικού ερευνητικού Γιουνούζ για έρευνες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αη Στράτη-Λήμνου-Λέσβου και Χίου (πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα), μετά την προηγηθείσα παράνομη Navtex που εξέδωσε ο υδρογραφικός σταθμός της Σμύρνης.

  Σε μια κίνηση ύψιστης πρόκλησης, μάλιστα — η Τουρκία επεξεργάζεται τελευταία απόβαση σε ελληνικό νησί με πεδίο τη Σμύρνη, κωδικό άσκησης ”EFES 2022” και συμμετοχή στην προσομοίωση πολέμου στο Αιγαίο αζέρικων Ειδικών Δυνάμεων (φίλων και συμμαχητών της στο πεδίο του Ναγκόρνο Καραμπάχ το ’20 εναντίον της Αρμενίας), αλλά και… αμερικανικών (βλ αποβατικό πλοίο USS Arlington [LPD 24] το οποίο είχε συμμετάσχει στα μέσα του τρέχοντα μήνα στην ελληνοαμερικανική άσκηση ”Μέγας Αλέξανδρος” και έφτασε απ’ την Αλεξανδρούπολη στη Σμύρνη για να υποστηρίξει την τουρκική πολυεθνική άσκηση).

  Ας σημειωθεί επιπρόσθετα ότι κερασάκι στην τούρτα των αλληλοδιαδοχικών προκλήσεων της Τουρκίας ήταν η έκδοση νέας παράνομης Navtex από τον υδρογραφικό σταθμό της Σμύρνης για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του σκάφους TSG Cesme δυτικά του 25ου μεσημβρινού στο Αιγαίο (μεταξύ Σκύρου – Άη Στράτη και Λέσβου) για το χρονικό διάστημα από σήμερα μέχρι τις 14 Ιουνίου…

 – Εάν ο πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί πως δεν θα υπερασπιστώ την κυριαρχία της Ελλάδος και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ή δεν θα διεθνοποιήσω ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται ως αναθεωρητική δύναμη, τότε έχει εσφαλμένη εντύπωση,  ξεκαθάρισε προ ημερών στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ο πρωθυπουργός στέλνοντας προειδοποιητικό μήνυμα στον γείτονα ταραχοποιό.

   Μήνυμα που επανέλαβε και στην εισήγησή του στο υπουργικό συμβούλιο για τα πεπραγμένα στο Κογκρέσο και το Νταβός, όπου είπε μεταξύ άλλων ότι ”η ελληνική πλευρά δεν έχει λόγο να ανοίξει διάλογο με το παράνομο και το ανιστόρητο” και ότι ”θα δημοσιοποιούμε διεθνώς τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στην περιοχή μας”.

   Κατά τα άλλα, δεν ξαφνιαστήκαμε απ’ την μεγάλη απήχηση που είχε η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη σε… ”ειδικά ακροατήρια” όπως αυτό της Τουρκίας, όπου ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων και εξόργισε τον Ταγίπ Ερντογάν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να φτάσει να πει:

– ”Για μένα δεν υπάρχει πια Μητσοτάκης…”, ενώ ήδη είχαν προηγηθεί οι εμπρηστικές δηλώσεις του ανήμερα της Γενοκτονίας των Ποντίων με αφορμή τις καθιερωμένες εκδηλώσεις  για την 19η Μαΐου (Ημέρα Μνήμης Ατατούρκ, Νεολαίας και Αθλητισμού στην Τουρκία).

    Λάδι στη φωτιά της αντιπαλότητας Ελλάδας-Τουρκίας έριξε προ ημερών και η ανεκδιήγητη πρόκληση του Ναΐμ Μπαμπούρογλου (απόστρατου ταξίαρχου, αναλυτή Στρατηγικής και Διεθνών Σχέσεων και καθηγητή του ιδιωτικού πανεπιστημίου Αιδινίου στην Τουρκία), ο οποίος πρότεινε σε τηλεοπτική του συνέντευξη  τη χρήση του δικαιώματος από την Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά με απόβαση σε ένα ή περισσότερα νησιά μας κατά το ”πρότυπο” των Ιμίων!!!

   Και όλα αυτά ενώ βιώνουμε αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης στην Ελλάδα, ειδικά της ανατολικής νησιωτικής, όπου η εγκατάσταση των μεταναστών — σε συνδυασμό με την απομάκρυνση των (”ρωσικών”) όπλων από τα νησιά μας προς ενίσχυση της Ουκρανίας — τα καθιστά ευάλωτα στην τουρκική εισβολή, με αποτέλεσμα την κλιμάκωση της απομείωσης του πληθυσμού τους, στο πλαίσιο της δημογραφικής κρίσης που ταλανίζει την Ελλάδα απ’ τη δεκαετία του ’80 ακόμα.

  Κρίσης η οποία χτυπά καμπανάκι κινδύνου, γιατί είναι διαπιστωμένο ότι — βάσει σχεδίου — η Τουρκία όχι μόνο προωθεί τα σχέδιά της περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών (βλ. τελευταία δήλωση Τσαβούσογλου ”Είμαστε εξαιρετικά σοβαροί, δεν μπλοφάρουμε. Τα νησιά δόθηκαν υπό όρους στην Ελλάδα…”, αλλά και εργαλειοποιεί συστηματικά μετανάστες από το έδαφός της προς την νησιωτική Επικράτεια και τη Θράκη, κάτι που – περιέργως – Έλληνες πανεπιστημιακοί ερευνητές θεωρούν… θετικό επακόλουθο!!!

   Προς επιβεβαίωση αυτού, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στη σχετική έρευνα των καθηγητών Δημογραφίας Κοτζαμάνη-Κωστάκη που δημοσιεύτηκε στο 9ο ψηφιακό τεύχος της σειράς ”Flashnews” (βλ. ΕΛΙΔΕΚ [Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας, χρηματοδοτούμενο από το ΕΛΚΕ Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας] για λογαριασμό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Ερευνητικό Πρόγραμμα του οποίου αποδεικνύεται με αριθμούς ότι:

Ο ελληνικός πληθυσμός υφίσταται, λόγω μεταναστευτικού, ξεκάθαρη αλλοίωση (με τάση αντικατάστασής του, όπως εκτιμώ). Πράγμα που δεν φαίνεται  να ανησυχεί ιδιαίτερα την ελληνική Πολιτεία, αφού ο πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του εξακολουθούν να βλέπουν ως μοναδική λύση για το δημογραφικό την ”καλά οργανωμένη μετανάστευση”, την ώρα που η Ελλάδα αργοπεθαίνει.

Με τα δεδομένα αυτά, που είναι άκρως αποθαρρυντικά για την εθνική μας επιβίωση και την εκτόνωση των σχέσεών μας την Τουρκία, πλησιάζουμε περίλυποι στο ορόσημο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον Πορθητή την 29η Μαΐου του 1453.

Η επέτειος της ημέρας της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης απ’ τους Οθωμανούς Τούρκους δίνει στους Έλληνες την ευκαιρία να βάλουν στη θέση της άγνοιας και αδιαφορίας την εθνική ενσυναίσθηση που θα τους φέρει εγγύτερα στο τραγικό γεγονός το οποίο σημάδεψε ανεξίτηλα την ελληνική ιστορία.

Η ημέρα της Άλωσης είναι ημέρα οδύνης για όλο τον ελληνόφωνο κόσμο, γιατί προκάλεσε την πιο βαθιά πληγή στο ελληνικό συλλογικό γίγνεσθαι διαχρονικά και αποτελεί τομή στην ιστορία του Γένους και της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Για τον λόγο αυτό η τραγική είδηση της πτώσης της Πόλης δημιούργησε αισθήματα θλίψης και αποτροπιασμού όχι μόνο στους Βυζαντινούς Έλληνες (νόμιμους διαδόχους και κληρονόμους του Βυζαντίου), αλλά και τους σλαβογενείς ορθοδόξους και τους καθολικούς της χριστιανικής Δύσης, αν και η τελευταία είχε προετοιμάσει το έδαφος της τουρκικής κατάκτησης με τις Σταυροφορίες (βλ. πρώτη Άλωση της Πόλης επί Φραγκοκρατίας, 1204-1261, την οποία ακολούθησε η δεύτερη των μωαμεθανών σε περίοδο αποκορύφωσης της διαμάχης Ενωτικών Ανθενωτικών στην ”Βασιλίδα των πόλεων”).

– Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν*, είχε απαντήσει αγέρωχα στον Μωάμεθ που του ζητούσε να παραδοθεί ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος λίγες ώρες πριν πέσει νεκρός,  περικυκλωμένος από Γενίτσαρους στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, κραυγάζοντας:

– Οὐκ έστί τις τῶν χριστιανῶν τοῦ λαβεῖν τήν κεφαλήν μου ἀπ΄ ἐμοῦ;**

Πεντακόσια εξήντα εννιά χρόνια από την ”μαύρη” ημέρα της Άλωσης της ”Θεοφρούρητης Βασιλεύουσας”, εύχομαι  να γίνουν πραγματικότητα στο απροσδιόριστο μέλλον τα ανεκπλήρωτα όνειρα και οι προσδοκίες των Ελλήνων που συνοψίζονται στον λαϊκό θρήνο του παρελθόντος για την (εξισλαμισμένη σήμερα) Αγία Σοφία.

Κι αν είναι φύσει αδύνατον να επιτευχθεί αυτό, προσδοκώ τουλάχιστον να γίνει εφικτή η μεταλαμπάδευση στοιχείων του πιο  μακρόσυρτου πολιτισμού της ανθρωπότητας (του πολιτισμού 10 αιώνων) στη σύγχρονη Ελλάδα.

Την Ελλάδα που κρατάει δυστυχώς τους κακοφορμισμένους βυζαντινισμούς (πολιτικό σύστημα που στηρίζεται σε μηχανορραφίες) στο σύστημα διακυβέρνησής της, αλλά όχι την Μνήμη της Βασιλεύουσας και την λαμπρή  ”Προίκα” του Βυζαντίου στην Παιδεία της, κι ας έγινε το Βυζάντιο ”κιβωτός” της αρχαίας κληρονομιάς της.

Την λαμπρή ”Προίκα” του βυζαντινού πολιτισμού τον οποίο αφήνουν ανεκμετάλλευτο οι ελληνικές κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα να τον οικειοποιείται θρασύτατα ο απόγονος των βαρβάρων της Άλωσης.

Κι αυτό ενέχει τον κίνδυνο να αποχρωματιστεί στην εθνική μας συνείδηση το ”Ἑάλω ἡ Πόλις” και τα συν αυτώ που αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία της ιστορικής συνέχειας του ελληνικού παρελθόντος, με συνέπεια την απώλεια του ελληνικού μέλλοντος.

Με δεδομένα αυτά, αν δεν αναπτύξουμε αντισώματα που θα κρατούν ζωντανή την ιστορική μνήμη γύρω απ’ την  Άλωση και τους θρύλους της, τότε θα αφήσουμε να χαθεί ένα πολύτιμο κομμάτι του ελληνικού παρελθόντος.

Θα το αφήσουμε να χαθεί όσο θα το κρατάμε καταχωνιασμένο στο χρονοντούλαπο της ελληνικής ιστορίας μαζί με αξίες όπως το ιδεώδες της φιλοπατρίας, την οποία ανέδειξε υποδειγματικά με την μεγαλειώδη θυσία του ο τελευταίος (Έλληνας) αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ

* ”Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν” (μτφ: Το να σου παραδώσω την Πόλη ούτε δικό μου δικαίωμα είναι ούτε κανενός άλλου από τους κατοίκους της• γιατί όλοι με μια ψυχή προτιμούμε να πεθάνουμε με τη θέλησή μας και δε λυπόμαστε γιασ τη ζωή μας).

** Οὐκ έστί τις τῶν χριστιανῶν τοῦ λαβεῖν τήν κεφαλήν μου ἀπ΄ ἐμοῦ;  (μτφ: Δεν υπάρχει κανείς χριστιανός, για να πάρει το κεφάλι μου;).