Το τραγικό δυστύχημα το οποίο συγκλόνισε το πανελλήνιο με την εκατόμβη των νεκρών, ένεκεν και συνεπεία της εγκληματικής αμέλειαw των ιθυνόντων, περί της συγκρούσεως των δύο αντίθετων βαγονιών, πέραν της βιαίας θλίψεως, η οποία περιήγαγε την επικράτεια, εις βαθύ πένθος, καίτοι εισέτι ουδέν έχει εξακριβωθεί με απόλυτη ακρίβεια λόγω των νωπότητας του συμβάντος, καθότι αφενός ένιοι εκ των επιβατών αγνοούνται και εξ ετέρου οι έρευνες υπό των ειδικών πραγματογνωμώνων ενδημούν εν εξελίξει.
Εντούτοις το συμβάν τούτο συνέτριψε την ψυχή απάντων, εις την επικράτεια, όταν έλαβαν γνώση της ειδήσεως, όπου εξαίφνης, δια άγνωστη αιτία, εύρηκαν τραγικό θάνατο σωρεία αθώων ανθρωπίνων ψυχών, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν πρόσωπα ενώ άλλοι συνάνθρωποί μας λόγω της ταχύτητας και της σφοδρότητας της συγκρούσεως να βρουν τραγικό θάνατο.
Οι οιμωγές των συγγενών και οι εκκωφαντικοί κλαυθμυρισμοί των οικογενειών όπου πιστοποιήθηκε, ήδη, δια της ταυτοποιήσεως η απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων, ουδόλως μας αφήνει ασυγκίνητους, όλως τουναντίον δε, αποτίουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής, κύπτοντας ευλαβικά το γόνυ μας, προς την άδικη αυτή μετάβαση της ζωής τους εις τον κόσμο των Αγγέλων, εγγύς των ανθρώπων εις τον κήπο της Εδέμ.
Ένα άνθος, το ψέλλισμα ενός στίχου, μία προσευχή για να αναπαυτούν αυτές οι ψυχές εν ειρήνη και να δροσιστούν από την ανακούφιση της απλόχερης χάρης του θεού, η οποία θα τους περιτυλίξει με το πέπλο της αιώνιας αγάπης, στοργής και θαλπωρής, πλην όμως, ένα αγόγγυστο γιατί, θα παραμείνει αποκρυσταλλωμένο στο πρόσωπο των καθημαγμένων και περιαλγών συγγενών, οι οποίοι βίωσαν εν μία νυκτί και λίαν αδίκως να διαρρηγνύεται βιαίως το νήμα της ζωής των αγαπημένων του προσώπων τα οποία κείνται εφεξής εναθάδε, δηλονότι, εν τόπω ειρήνης εις την σφαίρα του ακτίστου.
Η οσμή της κατάφωρης αδικίας πλανάται εις την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η προϊούσα οργή και δεδικαιολογημένη αγανάκτηση κατακλύζει πάντα νουνεχή και εχέφρονα άνθρωπο να ασκήσει δριμεία κριτική προς την σημερινή κοινοβουλευτική σήψη, στρεφόμενoς ακροποδητί κατά των εντεταλμένων μαριονετών των υπερεθνικών διευθυντηρίων, οι οποίες, δια των πλημμελών πολιτικών τους εν γένει, ανεξαρτήτως του κίβδηλου πολιτικού χρωματισμού τους, καταφρονούν πολιτικά τον Ελληνικό λαό, αντιμετωπίζοντας τον ως πειραματόζωο και την ιδική τους κατ’ ακολουθίαν ζωή ως αμελητέα.
Σύμπασα η πολιτική ηγεσία του εξωνημένου κοινοβουλίου του «νεοφασιστικού τόξου» θα επισκεφθούν τον τόπο της ανείπωτης τραγωδίας, υποκριτικά δήθεν δια να συμπαρασταθούν εκ του σύνεγγυς αντί να ασκήσουν αυτοκριτική δια την κτηνώδη αδιαφορία τους καθότι λυμαίνονται το Ελλαδικό Κράτος, δίδοντας προτεραιότητα εις την, παντί προσφόρω τρόπω, εξυπηρέτηση των ημέτερων συμφερόντων τους, αδιαφορώντας παντελώς και ευθέως δια τα μείζονα προβλήματα του Ελληνικού λαού.
Ιδίως εκ της εποχής των μνημονίων, όπου ο Ελληνικός λαός πτωχοποιείται, μετά ταύτα βιώσαμε άνευ επιπτώσεων το θεσμικό πραξικόπημα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015, εν συνεχεία την εσχάτη προδοσία της καταπτύστου συμφωνίας των Πρεσπών, το αφήγημα της επιβεβλημένης πειραματικής πανδημίας με πειραματικά εμβόλια, την παρωδία της ολομέλειας του Αρείου Πάγου, με την λεηλασία την πρώτης κατοικίας των πενομένων Ελλήνων πολιτών, ενώ την ίδια στιγμή εποικίζεται η Ελλάδα υπό έξωθεν επιδοτούμενους επήλυδες.
Η κυκλωτική και πολύπτυχη αυτή πολιτική στρατηγική στραγγαλισμού του Ελληνικού λαού, επί τω τέλει της εξοντώσεως και αντικαταστάσεως του, επιρρωνύεται εκ του γεγονότος ότι από την πολύφερνη και περίπυστη δήθεν ψηφιοποίηση των πάντων, εν άλλοις λόγοις την τεχνο-φεουδαρχία, πλην όμως εν προκειμένω, ως προς τις αμαξοστοιχίες κατ’ ουδένα τρόπο, υπήρχε μηχανισμός ελέγχου και επικοινωνίας.
Η κατάσταση εν τη Πατρίδι μας, όπου εξομοιούται με Τρίτη χώρα, από άποψη υπηρεσιών, δικαιοσύνης και ελευθερίας τύπου και λόγου και αποικία των «Μεγάλων» αναθεωρητικών δυνάμεων, όπως τούτο διαπιστώθηκε με την έκρηξη της επί μακρόν της πολεμικής συρράξεως ανάμεσα Ρωσίας και Ουκρανίας, όπου η Ελλάς απεμπόλησε οιαδήποτε μορφή εθνικής αυτοδυναμίας, υπακούοντας αμελλητί και αυτόχρημα, εις ότι εντέλλονταν εκ του ΝΑΤΟ, εισέτι τούτο αντίκειτο προς το δημόσιο και εθνικό συμφέρον του τόπου.
Το ως άνω ατύχημα ήταν η σταγόνα η οποία ξεχείλισε το ποτήρι, ανεξαρτήτως ποιος κυβερνάει, διότι η κατάσταση άγεται προς οξυμμένες κοινωνικές εκρήξεις, εάν οι δοτοί μηχανισμοί εξουσίας, δεν αφουγκραστούν το λαό και δεν υπηρετήσουν με αίσθημα ευθύνης και ήθος τούτον τον ευλογημένο τόπο.
Η θεσμική ελίτ, δεν εξαρκεί να πηδαλιουχήσει τον τόπο μας εις την πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του, απαιτεί, αγάπη για την πατρίδα υπευθυνότητα και διηνεκή αγώνα δια την εξανάσταση του έθνους ούτως ώστε να λειτουργήσει τελεσφόρα, λυσιτελώς και ουσιαστικώς η κατακερματισμένη μηχανή του κράτους.
Οι αδικαίωτες ψυχές εις το Μάτι, και εις τα Τέμπι καθώς και οι συγγενείς τους θα παραμένουν μία σισύφεια δαμόκλεια σπάθη προς τους πρωταίτιους της εγκληματικής αμέλειας των ιθυνόντων, προς μη καλλιέργειας λήθης δια την κτηνώδη ολιγωρία τους-ο διηνεκής αγών μαίνεται !
*Ο Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
