Η κτηνίατρος Dr. Νικολέτα Σερέτη μας μιλάει για τα παπαγαλάκια Budgie

Τα παπαγαλάκια budgie είναι ένα κατοικίδιο το οποίο τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλές καθώς είναι ένα πολύ όμορφο αλλά και φιλικό-κοινωνικό είδος.

Ζουν κατά μέσο όρο 5-8 χρόνια ενώ συναντώνται σε διάφορους χρωματισμούς όπως κίτρινα, μπλε, πράσινα, λευκά ωστόσο το χρώμα με το οποίο συναντώνται στην φύση είναι μόνο το πράσινο με κίτρινο. Είναι τα πιο δημοφιλή κατοικίδια μετά τον σκύλο και τη γάτα καθώς είναι αξιολάτρευτα ενώ αρκετά έχουν την ικανότητα να μιμούνται την ανθρώπινη φωνή. Πάμε όμως να δούμε τι πρέπει να προσέξουμε πριν αποκτήσουμε ένα παπαγαλάκι budgie.

1. Ο χρόνος και η ενέργεια που θα διαθέσουμε

As ξεκινήσουμε με τα βασικά για να αποκτήσουμε οποιοδήποτε κατοικίδιο έτσι και στην περίπτωση των budgie είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε τον απαραίτητο χρόνο που απαιτείται για την φροντίδα του. Αυτά τα παπαγαλάκια είναι ιδιαίτερα κοινωνικά ζώα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μένουν μόνα τους όλη την ημέρα καθώς αυτό όχι μόνο θα στρεσάρισρουν αλλά είναι δυνατόν να έχει δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία τους.

Επίσης για να είναι το budgie μας ευτυχισμένο πέρα από την προσωπική ενασχόληση καλό είναι να φροντίζουμε να περνάει και αρκετό χρόνο εκτός κλουβιού σε ένα ασφαλές για αυτό δωμάτιο όπου θα νιώθει περισσότερη ελευθερία. Κάτι που πρέπει να προσέξουμε είναι σε περίπτωση που υπάρχουν παιδία στο σπίτι η ενασχόληση τους με τα budgie να γίνεται πάντοτε υπό την επίβλεψη μας καθώς μπορεί άθελα τους να τα τραυματίσουν ή να τα στρεσσάριστουν.

2. Συμβίωση με άλλα κατοικίδια

Όσον αφορά την συμβίωση με άλλα ζώα κάτι ακόμη που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως επειδή τα budgie είναι κοινωνικά ζώα και σε περίπτωση που έχουμε περιορισμένο χρόνο μπορούμε να έχουμε δύο παπαγαλάκια ώστε να μην αισθάνονται μοναξιά. Κάλο είναι να μη συμβιώνουν με γάτες καθώς αποτελούν θηράματα για αυτές και είναι αρκετά πιθανό να αποπειραθεί μια γάτα να τους επιτεθεί ενώ μόνο η παρουσία τους στον ίδιο χώρο μπορεί να τα στρεσσάρει.

Όσον αφορά τους σκύλους μπορούν να συμβιώσουν και να γίνουν πολύ καλοί φίλοι όμως επειδή πάντα μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις καλό είναι πάντοτε η επαφή τους να γίνεται υπό την επίβλεψη μας, ιδιαίτερα τις πρώτες φορές.

3. Κατάλληλη διατροφή

Αρκετά σημαντική για την υγεία τους είναι η διατροφή τους. Η διατροφή τους πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένη καθώς η αυξημένη πρωτείνη είναι δυνατόν να προκαλέσει προβλήματα στους νεφρούς ενώ διατροφή υψηλή σε λιπίδια αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Φυσικά δεν πρέπει να αμελούμε η διατροφή τους να μην είναι ελλιπής σε ιχνοστοιχεία και βιταμίνες. Ενδεικτικά η διατροφή τους θα μπορούσε να αποτελείται από 50% μείγμα σπόρων και 50% ειδικά πέλλετ για budgie .

Σε αυτό το μείγμα μπορούμε να προσθέσουμε και διάφορα λαχανικά ή φρούτα ως σνακ όπως για παράδειγμα μήλα, φράουλα, μπανάνα, μπλούμπερι, καρότο, μπρόκολο ανάλογα με τις προτιμήσεις του κατοικιδίου μας. Ωστόσο επειδή κάθε περίπτωση είναι διαφορετική καλό
είναι πάντα να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο μας ώστε να διαμορφώσει αυτός την αναλογία των τροφών που δίνουμε στο παπαγαλάκι μας.

4. Το σπίτι των Budgie

Κάτι ακόμη που απαιτεί προσοχή είναι η διαμόρφωση του χώρου που θα έχει διαθέσιμο το παπαγαλάκι μας. Επειδή τα budgie είναι αρκετά δραστήρια το κλουβί που θα επιλέξουμε καλό είναι να είναι ευρύχωρο ενώ σε περίπτωση που επιλέξουμε να βάλουμε περισσότερα από ένα θα πρέπει να τους αυξήσουμε τον χώρο.

Στο κλουβί τους μπορούμε να βάλουμε διάφορα παιχνίδια ώστε να περνάνε τον χρόνο τους ενώ για την διακόσμηση μπορούμε να επιλέξουμε ξύλα ή κλαδιά που θα προσομοιάζουν το φυσικό περιβάλλον τους ώστε να νοιώθουν πιο άνετα. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τον καθημερινό καθαρισμό των περιττωμάτων από το κλουβί αλλά και την επιλογή του κατάλληλου υποστρώματος για τα παπαγαλάκια μας.

5. Έχουν ευαίσθητο πεπτικό σύστημα.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα συχνά νοσήματα του πεπτικού των Budgie. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως η διατροφή τους παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην υγεία τους και από διάφορα λάθη ή απροσεξίες στην διατροφή είναι δυνατόν να προκληθεί νεφρική νόσος, παχυσαρκία ή και ηπατική
νόσος.

Πέρα από την διατροφή σοβαρές νόσοι μπορούν να προκύψουν και από παράγοντες όπως ιοί, βακτήρια ή μυκητιάσεις του πεπτικού. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα συμπτώματα θα περιλαμβάνουν αρχικά διάρροια, ίσως αλλαγή του χρώματος των κοπράνων, εμετό, ληθαργικότητα ή και μείωση της όρεξης. Εάν παρατηρήσουμε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνόμαστε άμεσα στον κτηνίατρο μας καθώς μια τέτοια λοίμωξη μπορεί να γίνει ιδιαίτερα απειλητική για το παπαγαλάκι μας.

6. Αναπνευστικό

Εξίσου σημαντικά και συχνά είναι και τα νοσήματα του αναπνευστικού. Σε περίπτωση που δούμε το παπαγαλάκι μας να φτερνίζεται, να βήχει, να δυσκολεύεται στην αναπνοή ή παρατηρήσουμε έκριμμα στα ρουθούνια του θα πρέπει άμεσα να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο μας.

Στα νοσήματα του αναπνευστικού ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην ψιττάκωση καθώς μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο(χωρίς βέβαια να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία μας) . Οφείλεται στο βακτήριο Chlamydia psittaci και τα συμπτώματα στα παπαγαλάκια μπορεί να είναι δυσκολία στην αναπνοή και έκριμμα στα μάτια ή στα ρουθούνια. Όσον αφορά τον άνθρωπο συνήθως εκδηλώνεται σαν γρίπη και προκαλεί συμπτώματα κυρίως σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα.

7. Ένα μυστικό για να ξεχωρίσετε το φύλο

Μπορούμε να αναγνωρίσουμε το φύλο τους μέσω των εξωτερικών χαρακτηριστικών και μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις, σχετικά εύκολα.

Η αναγνώριση μπορεί να γίνει με δυο τρόπους. Ο ένας τρόπος είναι μέσω του χαλινού, το σημείο δηλαδή πάνω από το ράμφος τους. Σε ένα θηλυκό 8-12 μηνών ο χαλινός θα έχει μία καφέ απόχρωση, ενώ σε ένα αρσενικό 8-12 μηνών θα είναι μπλε ή μωβ-μπλε.

Ένας άλλος τρόπος για να καταλάβουμε το φύλο είναι η συμπεριφορά.

Τα αρσενικά έχουν πιο ήπιο και γλυκό χαρακτήρα, τραγουδάνε και είναι πιο εξωστρεφή, ενώ τα θηλυκά είναι λίγο πιο δύστροπα, πιο επιθετικά και συνήθως πιο ήσυχα.

Τα αρσενικά σχεδόν ποτέ δεν ραμφίζουν με δύναμη και ποτέ με πρόθεση να τραυματίσουν κάποιον, ενώ αντίθετα τα θηλυκά, έχουν πολύ δυνατό δάγκωμα και με το μικρό αλλά γαμψό ράμφος τους μπορούν να τραυματίσουν όποιον τολμήσει να τα πειράξει, ειδικά αν δεν είναι εξοικειωμένοι μαζί τους διότι έχουν και το μητρικό ένστικτο και είναι πάντα έτοιμες να προστατεύσουν τα μικρά τους.

Ένα παπαγαλάκι αν τηρήσετε όλα τα παραπάνω μπορεί να γινει ένας εκπληκτικός και πολύ παιχνίδιαρης συγκάτοικος.