Περιβάλλον
Σε λιγότερο από 10 χρόνια από σήμερα ο κόσμος μπορεί να αρχίσει να εισέρχεται σε μια μίνι εποχή παγετώνων προειδοποιούν επιστήμονες. Όπως αναφέρουν οι θερμοκρασίες θα αρχίσουν να πέφτουν από το 2021, σύμφωνα με ένα μαθηματικό μοντέλο που προβλέπει την μαγνητική δραστηριότητα του Ήλιου.
Αυτό, όπως λένε, θα οδηγήσει σε ένα φαινόμενο γνωστό ως το «ελάχιστο του Maunder» το οποίο έχει επαναληφθεί μεταξύ του 1646 και του 1715, φτάνοντας στο σημείο να παγώσουν τα νερά του Τάμεση.
Η μελέτη των επιστημόνων αναφέρει ότι μεταξύ του 2020 και του 2030 οι 11ετής κύκλοι της ηλιακής δραστηριότητας θα εξουδετερώσει ο ένας τον άλλο.
Το μαθηματικό μοντέλο πρόβλεψης του κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας παρουσιάζει εκπληκτικά ακριβείς προβλέψεις σε ότι αφορά αρρυθμίες της δραστηριότητας αυτής, μέσω της μελέτης των δυναμικών επιπτώσεων τόσο στην επιφάνειά του όσο και τα ενδότερα στρώματα.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Northumbria έχουν δημιουργήσει ένα ακριβές μοντέλο πρόβλεψης των μαγνητικών κυμάτων του Ηλίου.
Το μοντέλο αυτό αναφέρει ότι τα μαγνητικά κύματα γίνονται ασταθή στον ηλιακό κύκλο 25 ο οποίος θα παρουσιάσει την κορύφωσή του το 2022.
Στον επόμενο κύκλο 26 ο οποίος καλύπτει την περίοδο από το 2030 έως το 2040 τα δύο κύματα που θα εμφανιστούν την ίδια στιγμή αλλά το ένα από το βόρειο ημισφαίριο του Ήλιου και το άλλο από το νότιο θα αποσυγχρονιστούν και θα αλληλοακυρωθούν με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ηλιακής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αυτές η ηλιακή δραστηριότητα θα μειωθεί έως και 60% κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄30 προκαλώντας συνθήκες μιας μίνι περιόδου παγετώνα όμοιας με αυτή ξεκίνησε το 1645.
Από παρατηρήσεις τουλάχιστον 400 ετών βρέθηκε ότι οι ηλιακές κηλίδες εμφανίζουν, ως προς το πλήθος και τη θέση τους, μια περιοδικότητα περίπου ενδεκαετή. Πρόκειται για τον λεγόμενο ενδεκαετή κύκλο της ηλιακής δραστηριότητας. Οι κηλίδες είναι τα πιο ευδιάκριτα φαινόμενα της φωτόσφαιρας του Ήλιου και καταγράφηκαν για πρώτη φορά πριν από τουλάχιστον 2000 χρόνια.
Οι κηλίδες είναι σκοτεινές περιοχές, αφού έχουν θερμοκρασία περίπου 3800 βαθμούς, δηλαδή περίπου 2000 βαθμούς χαμηλότερη από τη θερμοκρασία της φωτόσφαιρας, που θεωρείται η επιφάνεια του Ήλιου. Έχουν, όμως, μαγνητικό πεδίο ίσως και 100 φορές ισχυρότερο από το γενικό ηλιακό μαγνητικό πεδίο.
Την περίοδο 1645-1715 μ.Χ. η εμφάνιση κηλίδων είχε σχεδόν μηδενιστεί.
Αυτή η εποχή ονομάστηκε ελάχιστο του Maunder, από το όνομα του αστρονόμου που έκανε τις μελέτες, και χαρακτηρίστηκε ως «μικρή εποχή παγετώνων».
Κάτι τέτοιο τώρα ενδέχεται να επαναληφθεί με αρχή από την επόμενη δεκαετία.
