Οι ερευνητές του Μουσείου “Βασίλε Πάρβαν” και της Σχολής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου του Ιασίου εντόπισαν κοντά σε ένα αγροτικό δρόμο, στην επαρχία Βασλούι, γνάθο μήκους 66 εκατοστών, μηριαίο οστό, τμήματα από χαυλιόδοντες, τμήμα από τη λεκάνη και εννέα καλά διατηρημένα δόντια, μεταξύ των οποίων έναν προγόμφιο 12 εκατοστών.
“Είναι μία εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη, αποτέλεσμα πολυετών ερευνών. Ελπίζουμε να βρούμε και άλλα στοιχεία και να μπορέσουμε να συναρμολογήσουμε πάνω από το 50% του σκελετού του ζώου” δήλωσε ο Λαουρέντιου Ουρσάκι, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχε στις ανασκαφές.
“Το απολίθωμα είναι ηλικίας επτά εκατομμυρίων ετών, κάτι που αποδεικνύει η παρουσία ηφαιστειακών πυροκλαστικών υλικών” διευκρίνισε ο συνάδελφός του Μπόγνταν Ρατόι.
Τα τελευταία χρόνια, στην ίδια περιοχή ανακαλύφθηκαν απολιθώματα προγόνων βισόνων και ρινόκερων.
Ένα παρόμοιο απολίθωμα δεινοθηρίου βρέθηκε το 1894, επίσης στην επαρχία Βασλούι, και σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο “Γκριγκόρε Αντίπα”, στο Βουκουρέστι.
Το δεινοθηρίο (τρομερό θηρίο) είναι ένα είδος γίγαντα των προϊστορικών προγόνων των σημερινών ελεφάντων που εμφανίστηκε κατά τη Μειόκαινο περίοδο και υπήρχε μέχρι τις αρχές του Πλειστοκαίνου. Είχε κοντό κορμό και χαυλιόδοντες στην κάτω γνάθο κυρτούς προς τα κάτω.
Τα αρσενικά είχαν ύψος 3,5 έως 4,5 μέτρων και τα μεγαλύτερα έφθαναν τα πέντε μέτρα ύψος. Το βάρος τους εκτιμάται ότι κυμαινόταν από 10 έως 14 τόνους. Κατοικούσαν στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη.