Πώς οι χρήστες κινητών τηλεφώνων μπορούν να βοηθήσουν το περιβάλλον;

Κάθε φορά που αλλάζουμε κινητό τηλέφωνο προκαλούμε μία ακόμη πληγή στο περιβάλλον. Η κατασκευή ενός νέου «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου απαιτεί τόση ενέργεια όση απαιτείται και για τη χρήση του καθ ‘όλη τη διάρκεια της «ζωής» του.

Μελέτη που έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Journal of Cleaner Production και η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου McMaster, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το αποτύπωμα άνθρακα της βιομηχανίας συσκευών κινητής τηλεφωνίας, μπορεί να υπερβεί το 14% του παγκόσμιου συνόλου μέχρι το 2040. Το 2007 καταλάμβανε μόλις το 1% του συνόλου.

Ένα smartphone, όπως κάθε ηλεκτρονικό προϊόν, αφήνει το αποτύπωμά του στο περιβάλλον, αν και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα έφεραν μια ιστορική επανάσταση στις επικοινωνίες.

Πώς μπορεί να γίνει βιώσιμη αυτή χρήση έξυπνων κινητών; Τα τρία μέταλλα που χρησιμοποιούνται συχνότερα στα smartphones είναι ο σίδηρος (20%, χρησιμοποιείται σε μεγάφωνα, μικρόφωνα και πλαίσια), το αλουμίνιο (14%, χρησιμοποιείται κυρίως για το περίβλημα) και ο χαλκός (7%, χρησιμοποιείται στα καλώδια). Πρόκειται για προϊόντα που θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν.

Το σκοτεινότερο σημείο όμως, σε ό,τι αφορά την ανακύκλωση, είναι οι μπαταρίες, οι οποίες απαιτούν ιδιαίτερη ατομική επεξεργασία.

Κι αν η αγορά των «έξυπνων» κινητών παρουσιάζει επιβράδυνση, η χρήση των smartphones έχει εδραιωθεί στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων. Σε αυτό συμβάλλει το γεγονός πως πολλές συσκευές έχουν όλο και μεγαλύτερη ποιότητα κατασκευής.

Πέρα από στοιχεία που έχουν υιοθετήσει από παλιότερα μοντέλα, τα νεότερης γενιάς κινητά διαθέτουν αισθητήρες για την ενίσχυση της απόδοσης, αλλά και της ασφάλειας – από σαρωτή προσώπου και δακτυλικών αποτυπωμάτων έως GPS και μετρητή βημάτων.

Το κλειδί, όμως, βρίσκεται στην ενέργεια που καταναλώνουν τα κινητά. Η ζήτηση για τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας πολλαπλασιάζεται κάθε χρόνο.

Το 2010, η ενέργεια που κατανάλωναν τα κέντρα δεδομένων και ολόκληρη η βιομηχανία της τεχνολογίας πληροφοριών υπερέβη το 5% παγκοσμίως. Το 2012, ξεπέρασε το 7%, ενώ οι εκτιμήσεις καταδεικνύουν περαιτέρω ενίσχυσή της σε επίπεδα μεταξύ του 10% και του 20%.

Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι καταναλωτές; Θα έπρεπε να ενθαρρύνονται να ανακυκλώνουν και να επιδιώκουν να επενδύουν σε προϊόντα που ενισχύουν τη βιωσιμότητα.