Να, τι πρέπει να κάνετε αν ο σκύλος σας φοβάται την θάλασσα

Δεν αγαπούν όλοι οι σκύλοι τη θάλασσα. Και οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες τους το έχουν παράπονο, που δεν μπορούν να μοιραστούν με τον αγαπημένο τους φίλο τις χαρές της: το κολύμπι και το παιχνίδι μέσα στο νερό.

Γι’ αυτούς τους σκύλους, που στη θέα της θάλασσας νοιώθουν φόβο, ή, απλά, αδιαφορία, ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος, έχει να δώσει στους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες τους χρήσιμες συμβουλές, έτσι ώστε να εξοικειώσουν το κουτάβι ή το ενήλικο τετραποδάκι τους με το «απέραντο γαλάζιο».

«Υπάρχουν σκύλοι που υπεραγαπούν τη θάλασσα και το νερό, και είναι δεινοί κολυμβητές. Κάποιοι άλλοι, μόνο στη θέα του υγρού στοιχείου, φοβούνται. Άλλοι, πάλι, δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον. Υπάρχουν, για παράδειγμα, φυλές σκύλων, όπως το αμερικάνικο Σπάνιελ και το Λαμπραντόρ, που η αγάπη τους για το νερό είναι καταγεγραμμένη στο DNA τους, καθώς η εκτροφή τους ήταν τέτοια, ώστε να το λατρέψουν.

Εάν ο σκύλος εξοικειωθεί με το υγρό στοιχείο σε μικρή ηλικία, θα μπορέσει σιγά – σιγά να κολυμπήσει και να νιώσει άνετα στο νερό. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να του ασκείται πίεση, καθώς έτσι δεν θα πετύχουμε τίποτα περισσότερο, παρά να μεγαλώσουμε το φόβο του για τη θάλασσα. Καλό θα είναι, να διαχωριστεί το νερό της θάλασσας από το νερό του μπάνιου στο σπίτι, καθώς πρόκειται για δύο διαφορετικές συνθήκες.

Αρχικά, μαθαίνοντας σταδιακά στον σκύλο μας να μπαίνει στο νερό του σπιτιού, από μικρή ηλικία, μειώνονται οι πιθανότητες να υπάρχουν φοβίες στο μέλλον. Με τη βοήθεια θετικού εκπαιδευτή, κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης, συστήνεται στους κηδεμόνες να τοποθετούν μια ποσότητα νερού στο δάπεδο και να παροτρύνουν το κουτάβι να περάσει από μέσα, επιβραβεύοντάς το συγχρόνως. Σε περίπτωση που το κουτάβι είναι διστακτικό, προτείνεται να τοποθετηθεί στη μέση της «τεχνητής λιμνούλας» ένα παιχνίδι, ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρον.

Από την άλλη, στη θάλασσα η κατάσταση είναι διαφορετική, διότι υπάρχουν πολλά ερεθίσματα: άνθρωποι που παίζουν ή τρέχουν, παιδιά που κάνουν βουτιές και φωνάζουν, κάποιοι που φορούν «περίεργα» παπούτσια – βατραχοπέδιλα και «περίεργα» γυαλιά – μάσκες. Αποτέλεσμα; Ο σκύλος έχει πολλά να διαχειριστεί.

Επίσης, ο όγκος του νερού είναι πολύ μεγάλος και πολύ πιθανόν το κουτάβι να φοβηθεί. Προκειμένου να αποφευχθεί η αρνητική σύνδεση με το νερό της θάλασσας, θα έκανε καλό ένας περίπατος στην ακροθαλασσιά, εκεί που σταματά το κύμα, χωρίς να βρέχονται τα πόδια του κουταβιού. Η βόλτα αυτή πρέπει να γίνεται σε ώρες που δεν υπάρχει κόσμος στην ακτή, έτσι ώστε ο σκύλος να μην έρχεται αντιμέτωπος με πολλά ερεθίσματα. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να ασκείται πίεση στο κουτάβι για να μπει στη θάλασσα. Αντιθέτως, όλη η διαδικασία χρειάζεται να γίνει με υπομονή, χωρίς βιασύνη. Να είναι μια διασκεδαστική βόλτα για εκείνο. Να το βλέπει σαν παιχνίδι, αποφεύγοντας έτσι μια αρνητική σύνδεση, που μπορεί να το συντροφεύει στο μέλλον.

Στην περίπτωση που ο κηδεμόνας αποφασίσει να πάρει στην παραλία τον σκύλο του, καλό θα ήταν να επιλέξει τις κατάλληλες ώρες, καθώς και να έχει μαζί του όλο τον εξοπλισμό που θα τον βοηθήσει να περάσει ξέγνοιαστες στιγμές μαζί του. Πράγματα, όπως παιχνίδια που επιπλέουν, την πετσέτα του, τα μπολάκια για το νερό και την τροφή του, είναι απαραίτητα. Φυσικά, καθώς προέχει η υγεία του ζώου, θα χρειαστεί να φτιάξει ή να αναζητήσει ένα σκιερό μέρος, έτσι ώστε ο σκύλος να μπορεί να ξεκουραστεί, χωρίς τον κίνδυνο θερμοπληξίας ή ηλίασης.

Σε όλες τις περιπτώσεις, επιλέγοντας τρόπο θετικής εκπαίδευσης ή προσέγγισης για το κουτάβι ή για τον ενήλικο σκύλο, δημιουργείται μια σχέση εμπιστοσύνης, σεβασμού και επικοινωνίας. Με αυτόν τον τρόπο ο σκύλος έχει αυτοπεποίθηση, λειτουργεί πιο ήρεμα και μειώνονται οι πιθανότητες να έχει απρόβλεπτες αντιδράσεις και γενικευμένες φοβίες. Έτσι, κερδίζουμε την εμπιστοσύνη του σκύλου μας, τον βοηθάμε μέσα από θετικές συνδέσεις να είναι απαλλαγμένος από το άγχος, και απολαμβάνουμε τις διακοπές όλοι μαζί ως οικογένεια».

Και μην ξεχνάτε: σύμφωνα με τον νόμο, ο σκύλος επιτρέπεται να μπαίνει στη θάλασσα σε απομονωμένες παραλίες, όπου δεν υπάρχουν λουόμενοι. Σε περίπτωση που εμφανιστούν, οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες είναι υποχρεωμένοι να τον βγάλουν έξω και να του φορέσουν το λουράκι του.